ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic snsd] Enemy of Love เกมรักซาตาน [Yuri]

    ลำดับตอนที่ #8 : Chapter 7

    • อัปเดตล่าสุด 25 ธ.ค. 52


    Chapter 7

     

     

     

    “พี่ยุน ทานข้าวเที่ยงค่ะ” ซอฮยอนยกกับข้าวมาให้ยุนอาที่นอนอยู่บนเตียง

     

    “พี่เบื่ออ่ะซอ” ตั้งแต่ยุนอาฟื้นมาก็ใช้ชีวิตอยู่แต่บนเตียงนอนจึงไม่แปลกว่ายุนอาจะเบื่อหน่าย

     

    “เบื่อซอเหรอคะ” เด็กกบตีหน้าเศร้าแกล้งแหย่ยุนอา

     

    “เปล่าค่ะ พี่จะเบื่อซอได้ยังไงหืมม”

     

    “จริงๆนะคะ” ซอฮยอนยิ้มตาหยีอย่างน่ารัก

     

    “อืมม แต่พี่ไม่อยากนอนเป็นผักแบบนี้แล้วอ่ะ” ยุนอามองขาที่เข้าเฝือกของตัวเองก่อนจะแกว่งไปแกว่งมา

     

    “ฉันก่ะแล้วแหละว่าพี่ต้องเบื่อ วันนี้ฉันเลยจะพาพี่ไปสูดอากาศข้างนอกบ้าง” ซอฮยอนยักคิ้วให้ยุนอา อย่างทะเล้น

     

    “รู้ใจพี่ดีจังเลยนะเรา”

     

    “เอิ่มมมม รู้มากกว่านั้นได้ป่ะคะพี่ยุน 555” ซอฮยอนหัวเราะกลบเกลื่อนเมื่อเห็นว่ายุนอาหยุดชะงัก

     

    “จะจีบพี่หรือไง ไม่ง่ายหรอกนะจะบอกให้” ยุนอายิ้มบางๆให้ซอฮยอนที่ยืนเหลอหลาอยู่เพราะยุนอาพูดตรงซะยิ่งกว่าไม้บรรทัดซะอีก

     

    “เชอะ หลงตัวเองหน่าพี่ยุน”

     

    “ก็อย่ามาหลงพี่ทีหลังละกัน 555” ยุนอาหัวเราะอย่างเปิดเผยครั้งแรกทำให้ซอฮยอนยิ้มออก ในที่สุดคนสวยคนนี้ก็ได้ยิ้มกับเค้าซักที

     

    “พี่เดินไหวมั้ยฉันช่วยนะ” ซอฮยอนหยิบไม้ค้ำให้ยุนอาก่อนจะเข้าไปประคองอีกทีซอฮยอนพายุนอาออกมาข้างนอกบ้านเป็นครั้งแรกหลังจากยุนอาฟื้นขึ้นมา ทำให้ยุนอาเห็นว่าหมู่บ้านของซอฮยอนเป็นหมู่บ้านเล็กๆ มีบ้านห่างกันหลังละประมาณ 10 เมตรได้ มีธรรมชาติที่สมบูรณ์มองทางไหนก็เห็นสีเขียวสบายตา

     

    “ซอ”

     

    “คะพี่ยุน”

     

    “แถวนี้มีตู้โทรศัพท์มั้ยพี่อยากโทรหาญาติหน่ะ” ยุนอากวาดสายตามองไปรอบๆอย่างสงสัย

     

    “มีน่ะมีค่ะ แต่ว่าต้องเดินไปไกลมากกกก เอางี้พี่ยุนฝากซอโทรไปบอกมั้ยคะ” เด็กน้อยถามยุนอา

     

    “อืมม ไม่เป็นไรดีกว่าซอ รอให้พี่หายก่อนก็ได้ จะช้าจะเร็วคงไม่มีผลอะไรหรอก ยุนอาพูดเสร็จก็เกาหัว

     

    คันเหรอพี่ยุน

     

    อืมม สงสัยไม่ได้สระหลายวันแย่จังสภาพแบบนี้ทำอะไรไม่สะดวกเลยจริงๆ ยุนอาบ่นตัวเเองก่อนจะถูกเด็กกบประคองกลับบ้าน

     

    ทำอะไรหน่ะซอ ยุนอาชะโงกดูซอฮยอนกำลังตระเตรียมอะไรซักอย่าง

     

    ก็เตรียมเปิดร้าน ซอโรโระ ซาลอนไงพี่ยุน เด็กน้อยส่งเสียงเจื้อยแจ้วอย่างสดใจ

     

    หืมม???” ยุนอาแปลกใจในคำตอบของซอฮยอน แต่ไม่นานก็กระจ่างในความคิดเมื่อซอฮยอนหิ้วเธอออกไปข้างนอกบ้านอีกครั้ง และให้เธอนอนที่เก้าอี้ยาว น้ำเย็นๆได้ไหลผ่านผมสั้นสีดำอย่างช้าๆ ซอฮยอนกำลังสระผมให้เธอ

     

    ซอ

     

    คะ

     

    ทำไมถึงได้ดีกับพี่ขนาดนี้หืมม ซอฮยอนหยุดชะงัก ก่อนจะบีบน้ำยาสระผมลงบนมือ มือเรียวสางผมสีดำและนวดช้าๆ

     

    ...... (ก็ฉันชอบพี่นี่หน่า) ซอฮยอนอยากจะพูดออกไปเหลือเกินแต่มันจะเร็วไปมั้ยถ้าเธอจะบอกคำนี้ออกไป

     

    ว่าไงคะ ยุนอาเห็นซอฮยอนเงียบไปก็เลยถามอีกครั้ง

     

    ไม่รู้ซิพี่ยุน ถูกชะตามั้ง

     

    เห็นมั้ย พี่บอกแล้วว่าซอต้องแอบชอบพี่ ยุนอาแหย่ซอฮยอนเล่น

     

    พี่ยุน อยากมีฟองเต็มหัวมั้ยคะ ซอฮยอนเตรียมล้างมือ เพื่อที่จะปล่อยให้ยุนอาสระผมเองต่อคนเดียว

     

    โอเค พี่ไม่แกล้งแล้ว ช่วยสระผมให้พี่ต่อนะคะ นะกำลังเพลินเลย

     

    ซอฮยอนได้แต่ค้อนน้อยๆ ก่อนจะนวดผมให้ยุนอาต่อ และไม่พูดอะไรกับยุนอาอีก จนยุนอาคิดว่าซอฮยอนคงน้อยได้งอนเข้าจริงๆซะแล้ว ซอฮยอนล้างฟองแชมพู ให้ยุนอาก่อนจะหยิบผ้ามาเช็ดผมให้ยุนอาต่อ

     

    ซอ งอนพี่เหรอ

     

    ...... ซอฮยอนยังคงเช็ดผมให้ยุนอาต่อโดยไม่ได้พูดอะไร จนยุนอาทนไม่ไหวจึงจับมือของซอฮยอนที่กำลังเช็ดผมให้เธออยู่

     

    พี่ขอโทษ อย่าโกรธพี่เลยนะ

     

    ไม่ได้โกรธ นี่คะ

     

    อ้าววว แล้วที่ไม่พูดอะไรกับพี่หมายความว่าไงคะ

     

    ก็แค่...แกล้งพี่ยุนเฉยๆ ซอฮยอนตอบหน้าตายทำให้ยุนอาถึงกับเหวอ ที่ถูกหลอก

     

    อ๋อออ แกล้งพี่ใช่มั้ย

     

    ก็บอกแล้วไงคะ ว่า แกล้ง แบร่ๆๆๆๆ ซอฮยอนยังคงเช็ดผมให้ยุนอาต่อด้วยความสะใจ

     

    พี่ฝากไว้ก่อนนะ ซอ

     

    มาเอาคืนเร็วๆนะคะ ไม่งั้นดอกเบี้ยขึ้นบานนนน อิอิ

     

    ร้ายกาจ จริงๆเรา พี่จะไว้ใจเธอได้หรือเปล่าเนี่ย ยุนอาส่ายหน้าก่อนจะยิ้มออกมาให้กับความเจ้าเล่ห์ของเด็กน้อย

     

    พี่ยุนก็ ฉันไม่ได้ร้ายกาจซักหน่อย

     

    ซอฮยอนประคองยุนอาเข้าไปในบ้าน เมื่อผมของยุนอาได้แห้งหมาดแล้ว แต่ด้วยความไม่ถนัดในการเดินของยุนอา แถมครั้งนี้ทั้งสองก็แกล้งกันไปมาทำให้กว่าจะถึงห้องก็เล่นเอาทั้งคู่เหนื่อยน่าดู

     

    เดินดีๆซิพี่ยุน

     

    ดีแล้วนะ ซอต่างหากประคองพี่ดีๆหน่อยซิ ซอฮยอนเดินไม่ทันระวังทำให้เสียหลักล้มพร้อมกับยุนอา

     

    อร๊ายยยยยยยยย / เฮ้ยยยยยยยยยย

     

    สถานการณ์ตอนนี้หมิ่นเหม่ในความคิดของยุนอามาก เพราะเธอได้คร่อมซอฮยอนน้อยอยู่บนเตียงแถมใบหน้ายังไม่ห่างกันเลยซักนิดเดียว

     

                    พี่ยุน ซอฮยอนหน้าขึ้นสีเมื่อเธออยู่ใต้ร่างบางของยุนอา

     

    ......

     

    พี่ยุน จะทำอะไรอ่ะ ซอฮยอนใจเต้นรัวเมื่อใบหน้าของยุนอาใกล้เข้ามาเรื่อยๆ เรื่อยๆ จนไม่เหลือพื้นที่อีกต่อไป ริมฝีปากบางได้แนบชิดติดกันจนไม่เหลือที่ว่าง ลิ้นอุ่นได้เข้าไปสัมผัสกันอย่างนุ่มนวลและอ่อนหวาน

     

    อืมมมมม เสียงตอบรับของซอฮยอนช่างเป็นเสียงที่เพราะเหลือเกินในความคิด

     

    มือเรียวอีกข้างที่ไม่ได้ใส่เฝือกของยุนอาเริ่มซุกซนไล้ไปตามส่วนโค้งเว้าต่างๆของซอฮยอน จนเด็กน้อยสะดุ้ง

     

    พี่ยุน...หยุดนะ คราวนี้เสียงของซอฮยอนทำให้สติของยุนอากลับคืนมา

     

    เอ่อ ซอ พี่ ยุนอาไม่รู้จะพูดอะไรกับซอฮยอนดีเพราะถ้าซอฮยอนไม่พูดห้ามออกมาคงจะเกินเลยไปมากกว่าการจูบแน่ๆ

     

    นอนเถอะค่ะ ซอ จะออกไปข้างนอก ซอฮยอนหมุนตัวออกไปทันทีทิ้งให้ยุนอาจมกับความคิดของตัวเองคนเดียว

     

    ทำอะไรลงไปวะยุนอา จูบแรกของเธอซินะซอฮยอน

     

    ซอ ซอฮยอน ยุนอาเดินกระเผก มาหาซอฮยอนที่นั่งอยู่ม้านั่งหน้าบ้าน

     

    จะเดินออกมาทำไมเล่าพี่ยุน

     

    ก็พี่ไม่ง่วง จะคุยกับเธอเรื่อง...เมื่อกี้

     

    ไม่เห็นมีอะไรไรต้องคุยนิ

     

    เหรอออออออออ ได้ข่าวว่าเมื่อกี้มีคนเสียจูบแรก

     

    พี่ยุนนนนนนนนน

     

    พี่จะรับผิดชอบซอ คำพูดของยุนอาทำเอาซอฮยอนงง

     

    รับผิดชอบเรื่องอะไรพี่ยุน

     

    ก็เธอเสียจูบแรกให้พี่ไง พี่ก็ต้องรับผิดชอบเธอซิ ยุนอายังคงตีหน้าซื่อ

     

    ไม่เห็นเกี่ยว แล้วพี่รู้ไงได้ว่านั่นมันจูบแรกของฉัน

     

    พี่รู้ของพี่ละกัน ยุนอาลอยหน้าไปมาจนซอฮยอนชักหมั่นไส้ ร่างสูงจะเดินหนีแต่ยุนอาคว้าข้อมือมาได้ก่อน

     

    จะหนีพี่ไปไหนละซอ น้ำเสียงที่อ่อนโยนถามเด็กกบที่กำลังจะเดินหนี

     

    เปล่าซักหน่อย ซอฮยอนก้มหน้างุด ไม่อยากให้ยุนอาเห็นเธอตอนนี้เหลือเกินเพราะมันคงจะแดงไปถึงไหนต่อไหน

     

    ซอ เหตุการณ์เมื่อกี้

     

    พอเถอะพี่ยุน ฉันรู้ว่ามันเป็นอุบัติเหตุพี่ยุนไม่ได้ตั้งใจ ฉันไม่ได้คิดมากอะไรหรอกพี่ยุนไม่ต้องเป็นห่วงหรอก ซอฮยอนชิงพูดมาก่อน

     

    พี่ตั้งใจ

     

    ห๊าาาา

     

    ทีนี้จะให้พี่รับผิดชอบเราได้ละยังละ

     

    ยังไง

     

    ก็ เป็นแฟนกับพี่ไงละ ยุนอาสบตากับซอฮยอนที่ยืนนิ่งเป็นหินถูกสาปไปแล้ว

     

    พี่ยุน อย่ามาพูดเล่นนะ ซอไม่ตลก

     

    พี่พูดจริง ซอจะให้โอกาสพี่มั้ยละคะ ยุนอาบีบมือของซอฮยอน

     

    ถ้าสิ่งที่พี่ยุนกำลังทำอยู่มันคือความเหงาละ

     

    ไม่หรอก ถ้าพี่เหงาพี่จะไม่จูบซอแบบนี้หรอก ยุนอาเลื่อนมือมาจับที่ใบหน้าหวานของเด็กน้อยก่อนจะบรรจงจูบ อย่างช้าๆ จูบที่หวานซึ้งไม่ต่างจากครั้งแรก จูบที่นุ่มนวลน่าหลงไหล

    จูบที่เต็มไปด้วยความอบอุ่น ยุนอาจูบซอฮยอนด้วยความรู้สึกที่แท้จริง ก่อนจะถอนจูบออกมาอย่างช้าๆ

     

    ว่าไง เป็นแฟนกับพี่นะ ยุนอาถามซอฮยอนอีกครั้ง

     

    "...."  

     

    "ไม่ตอบพี่จูบอีกนะ" ยุนอาทำท่าว่าจะจูบซอฮยอนอีกครั้ง

     

     

    ก็ได้ๆ แต่ห้ามทำเค้าเสียใจนะ




    ============================
    กลับมาอัพละค่ะ เพิ่งสอบเสร็จ ขอโทษที่หายไปนานนะคะ
    ตอนนี้ขอหวานบ้างไรบ้างกับคู่เด็ก
    แต่อย่าคิดว่ามันจะ หวานตลอดนะคะ ฮาาาาา

    ตอนหน้า ไอ้โหด กับ คุณหนู มาแน่นอนค่ะ
    รวมถึง แทนี่ ด้วย


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×