คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : Chapter 5
ที่บ้านตระกูลจอง
“ฟานี่จะไปไหน” แทยอนถามทิฟฟานี่ที่กำลังใส่รองเท้าอยู่
“ไปเที่ยว”
“คุณท่านไม่สบายเธอยังไปเที่ยวได้ลงคอเหรอ” แทยอนพยายามเตือนทิฟฟานี่เพราะตอนนี้ จอง อีมิน ดูจะตรอมใจที่ลูกสาวคนโตได้หนีออกจากบ้านไป
“อย่าพูดมากได้มั้ย ถ้าจะขับรถให้ฉันก็ไปเอารถออกเดี๋ยวนี้ แต่ถ้าไม่ฉันจะไปเอง” ทิฟฟานี่ไม่ได้สนใจในคำพูดของแทยอนแม้แต่น้อยร่างเล็กจึงเลือกไม่ได้ที่จะขับรถไปส่งทิฟฟานี่เหมือนเดิม แทยอนเป็นเด็กรับใช้บ้านจองก็จริง แต่ก็ได้รับการศึกษาเป็นอย่างดีเพราะอีมิน ได้ส่งเสียเลี้ยงดู เพราะแทยอนเหมือนเป็นเพื่อนเล่นของเจสสิก้าและทิฟฟานี่มาตั้งแต่เด็ก และตอนนี้แทยอนก็ได้เป็นผู้จัดการด้านการตลาดของบริษัทเครือจอง
ผับหรู ร้านประจำของทิฟฟานี่ มีผู้คนคึกคักอย่างเช่นเคย
“ซันนี่” ทิฟฟานี่โบกมือให้ซันนี่เพื่อนสนิท
“อะไรอีกฟานี่ วันนี้ฉันไม่ว่างอยู่กับแกนานๆนะ พรุ่งนี้ต้องตื่นเช้าไปดูงานที่เชจู” ซันนี่มาถึงก็บ่นให้ทิฟฟานี่ที่เรียกเธอออกมากระทันหัน แต่ในใจก็นึกได้ว่าทิฟฟานี่ก็ไม่มีเพื่อนที่ไหนอีกแล้วนอกจากเธอทำให้ซันนี่เข้าใจทิฟฟานี่มากขึ้น
ใครหลายคนอาจบอกว่าทิฟฟานี่เป็นคนร้ายกาจ นิสัยแย่ เอาแต่ใจตัวเอง แต่ซันนี่ไม่เคยคิดอย่างนั้น เพราะตั้งแต่คบทิฟฟานี่เป็นเพื่อนซันนี่มักจะเห็นมุมเศร้า มุมอ่อนแอ อยู่บ่อยครั้ง ซึ่งเธอก็เข้าใจอย่างดีเพราะเธอก็ไม่ต่างอะไรจากทิฟฟานี่เท่าไหร่แต่เธอเลือกที่จะแสดงออกต่างกันเท่านั้น
“ไม่อยากมาแล้วจะมาทำไมละ” ทิฟฟานี่เริ่มเหวี่ยงเพื่อนเมื่อเห็นร่างเล็กบ่นมาแต่ไกล
“ก็แกเป็นเพื่อนฉันนิ” ซันนี่ยิ้มให้ก่อนจะสั่งเครื่องดื่มมานั่งเป็นเพื่อนทิฟฟานี่ ส่วนทิฟฟานี่ก็ออกไป ออกกำลังกายบนฟลอร์เต้นรำอย่างร้อนแรงเหมือนเช่นเคย
“นั่นมันยัยเตี๊ยเพื่อนนางมารร้ายเจสสิก้านี่หน่า” ร่างสูงที่มาเที่ยวสังเกตุเห็นซันนี่ที่นั่งดื่มอยู่ที่มุมโต๊ะด้านในของร้าน ซูยองได้แต่จับตามองที่โต๊ะอย่างเงียบๆ
“สงสัยจะมาคนเดียว เพราะนางมารร้ายถูกพี่ยูลจับตัวไปแล้ว” ซูยองจับจ้องร่างเล็กไม่วางตา แม้ยุนอาจะเป็นแฟนเจสสิก้ามาสามเดือนแต่ซูยองก็เจอซันนี่น้อยแทบนับครั้งได้ ไม่ถูกชะตา ซูยองว่าอย่างนั้น ร่างสูงกำลังจะเดินไปทักทายแต่ก็ต้องชะงักเมื่อเห็นใครบางคน
“นั่นมันเจสสิก้านิ ไหนว่าพี่ยูลโทรมาบอกว่าจับตัวไปแล้วไง อย่างนี้ต้องขยาย หึหึ” ซูยองสืบเท้าเข้าไปใกล้ทั้งสองมากขึ้น
“ฟานี่ ฉันต้องกลับบ้านแล้วนะ พรุ่งนี้ฉันมีงานจริงๆ ถ้าสายฉันเสร็จแน่ๆ”
“ฟานี่ ใครวะ” ซูยองเข้าไปเนียนใกล้ๆทั้งคู่มากขึ้นเพื่อให้ได้ยินถนัดๆ
“อยู่เป็นเพื่อนฉันอีกหน่อยไม่ได้เหรอซัน” ทิฟฟานี่อ้อนเพื่อนเพราะยังไม่อยากกลับบ้าน
“ทิฟฟานี่ ไม่เอาหน่าเดี๋ยวฉันให้แทยอนมาอยู่เป็นเพื่อนเธอก็ได้ เพราะยังไงแทยอนก็ยินดีอยู่แล้ว” ซันนี่เสนอให้ทิฟฟานี่
“เต็มๆหูเลยซูยอง ตกลงยัยนี่มันชื่ออะไรกันแน่ เจสสิก้า หรือ ทิฟฟานี่” ซูยองถึงกับงงเป็นไก่ตาแตกเมื่อได้ยินบทสนทนาที่มีแต่ชื่อ ซันนี่และทิฟฟานี่
“ไม่ต้องเลยนะซัน แทยอนมาก็ดีแต่บ่น ฉันขี้เกียจฟัง” ทิฟฟานี่เริ่มอารมณ์เสีย
“เค้าเป็นห่วงเธอหรอกฟานี่ เอาละๆฉันต้องไปจริงๆแล้ว ยังไงก็ดูแลตัวเองด้วยละกัน” ซันนี่คว้ากระเป๋าก่อนจะเข้าไปกอดทิฟฟานี่และเดินออกจากร้านไป
“ก็ได้ ฉันดื่มคนเดียวก็ได้” ทิฟฟานี่หมุนแก้วเหล้าในมือก่อนจะกระดกดื่มรวดเดียว
ซันนี่เดินมาที่รถของแทยอนก่อนจะฝากฝังเพื่อนที่อยู่ด้านในผับซึ่งแทยอนก็เข้าใจเป็นอย่างดีเพราะถ้าซันนี่กลับก่อนก็จะมาบอกเธอเสมอ
“กลับบ้านดีๆนะคะคุณซันนี่”
“ดูแลฟานี่ด้วยนะแทยอน” ซันนี่ฝากทิฟฟานี่เสร็จก็เดินไปที่รถของตัวเองแต่ยังไม่ทันได้เปิดประตูก็โดนสิ่งมีชีวิตร่างสูงขวางไว้
“เอ๊ะ”
“สวัสดีค่ะ คุณซันนี่” ซูยองกล่าวทักทายอย่างยียวน
“ถอยออกไปเดี๋ยวนี้เลยนะ ฉันจะกลับบ้าน” ซันนี่แหวใส่ซูยองที่ยืนขวางประตูเธออยู่
“ฉันมีเรื่องจะถามคุณ”
“อะไรฉันไม่มีเวลามากนักหรอกนะ”
“เพื่อนคุณชื่ออะไรกันแน่ เจสสิก้าหรือทิฟฟานี่” ซูยองถามซันนี่เสียงดังทำเอาซันนี่ถึงกับตกใจในคำถาม
“เจส เจสสิก้าซิ” ซันนี่โกหกคำโตออกไปเพื่อช่วยเพื่อน
“แต่เมื่อกี้ฉันได้ยินคุณคุยกัน มันไม่มีชื่อคนที่ชื่อเจสสิก้าเลยซักนิด” ซูยองไล่ต้อนซันนี่ที่หน้าซีด
“......”
“บอกมาเถอะเพราะถ้า เพื่อนคุณชื่อทิฟฟานี่ ก็ให้รู้ด้วยนะว่า คนที่ชื่อเจสสิก้ากำลังอยู่ในอันตราย” ซูยองพูดเสียงเครียด
“หมายความว่าไง” ไหนฟานี่บอกว่าพี่เจสหนีการแต่งงานไปกับคนอื่นไง
“ก็หมายความว่า ยุนอา ตายแล้วไง”
“อะไรนะ!!!!!!!”
“ฟังไม่ผิดหรอก ยุนตายแล้วเพราะเพื่อนคุณทำให้ยุนเสียใจจนเมาเหล้าขับรถตกเหวแม้แต่ศพก็หาไม่เจอ และตอนนี้พี่ของยุนอาจับตัวคนที่ชื่อเจสสิก้าไป ถ้าคุณยังมีความเป็นคนอยู่ก็ช่วยบอกหน่อยเถอะ เพราะฉันจะได้บอกพี่ยูลว่าเค้าเข้าใจผิด ทุกอย่างจะได้ไม่เลยเถอดไปมากกว่านี้”
“เพื่อนฉันชื่อ ทิฟฟานี่” ซันนี่พูดออกมาอย่างแผ่วเบา ทำเอาซูยองจะเป็นลมซะตอนนั้น
ตายห่า พี่ยูลจับตัวคนผิด
ทิฟฟานี่ที่ดื่มอยู่คนเดียวในผับ ก็ถึงกับเซ็งเพราะผู้ชายหน้าตาเห่ยๆมาตามตื้อจีบเธอ จนน่ารำคาญ
“ให้ผมไปส่งนะครับคุณเจสสิก้า”
“ไม่เป็นไรค่ะฉันมีคนมารับ” ทิฟฟานี่ตอบไปอย่างเชิดๆ จนชายหนุ่มถึงกับระอา และถอยไปตั้งหลักกับเพื่อนๆที่อยู่โต๊ะใกล้ๆ
“กูอยากได้ว่ะ”
“ไม่เห็นยาก ลากเข้าโรงแรมก็สิ้นเรื่อง 555” ชายโฉดทั้งโต๊ะคุยกันอย่างสนุกปาก
ทิฟฟานี่เห็นว่าตัวเองเริ่มจะมึนๆแล้วก็เรียกเก็บเงินก่อนจะออกไปที่รถซึ่งแทยอนได้รออยู่แล้ว
“ผมไปส่งนะครับคุณเจสสิก้า” ชายหนุ่มร่างใหญ่ได้เข้ามาดักหน้าทิฟฟานี่ที่ทางออก
“เอ๊ะ พวกแกนี่ยังไง ถอยไป” ทิฟฟานี่ที่เริ่มมึนก็แหวไปอย่างไม่ไว้หน้า
“พูดดีๆไม่ชอบใช่มั้ย” ชายร่างเล็กที่เป็นหัวโจกเดินย่างสามขุมเข้ามาหาทิฟฟานี่ก่อนจะจับมือไว้แน่น
“กรี้ดดดดดดดด ช่วยด้วยค่ะช่วยด้วย” ทิฟฟานี่ส่งเสียงร้องสุดชีวิต แทยอนที่รออยู่ในรถได้ยินเสียงแล้วก็ตกใจไม่แพ้กัน เสียงของทิฟฟานี่
“ฤทธิ์มากนะนังนี่”
เพียะ!!!!!!
เสียงดังจากฝ่ามือที่กระทบหน้าของทิฟฟานี่ทำให้แทยอนที่กำลังเดินมาถึงกับปรี๊ดแตก คว้าท่อนไม้ที่อยู่แถวนั้นฟาดหลังชายร่างเล็กทันที
“แทยอน”
“เฮ้ย จัดการดิวะ ผู้หญิงแค่คนเดียว” ร่างเล็กออกคำสั่งให้เพื่อนช่วยจัดการแทยอน
“หน้าตัวเมียทำร้ายได้แม้กระทั่งผู้หญิง” แทยอนคว้าข้อมือทิฟฟานี่ให้มาอยู่ที่ข้างหลังของตัวเอง
“ฮ่าๆๆๆๆๆ ตัวเตี๊ยอย่างเธอจะมีปัญญาอะไรได้ เป็นได้อย่างเดียวก็เมียฉันอีกคนละวะ”
“ก็ลองดูซิ” แทยอนคว้าไม้ขึ้นมาไว้แน่น สายตาจ้องไปที่ชายหนุ่มสามคน
“เฮ้ย จัดการ” ชายหนุ่มสองคนเดินกร่างเข้ามาหาแทยอนอย่างหมายหมาด การต่อสู้กำลังเริ่มขึ้น ชายร่างสูงเดินเข้ามาจะตบหน้าแทยอนแต่ร่างเล็กหลบไว้ได้และฟาดไม้ไปที่ใบหน้าอย่างเหมาะเจาะ จนนอนลงไปกองกับพื้น
“บ้าชิบ จับมันไว้เซ่” ชายร่างเล็กอีกคนอ้อมไปด้านหลังและล็อคตัวแทยอนไว้
ผัวะ เสียงหมัดกระแทกเข้าใบหน้าและลำตัวของแทยอน อย่างซ้ำแล้วซ้ำเล่า
“บอกแล้วว่าอย่ามายุ่งเรื่องของกู”
“กรี้ดดด อย่าทำอะไรเค้านะ” ทิฟฟานี่กรีดร้องออกมาเมื่อเห็นว่าชายหนุ่มหยิบมีดพกขึ้นมาจะแทง แทยอนที่ถูกล็อคตัวไว้
“เฮ้ย ทำอะไรผู้หญิงวะ” มินโฮ เด็กเสริฟ ที่ออกมาทิ้งขยะหลังร้านเห็นเหตุการณ์พอดีก่อนจะเข้ามาช่วยแทยอนไว้ทัน
“ฝากไว้ก่อนนะเว้ย” เมื่อเสียท่าเพราะโฮมินเรียกเพื่อนให้มาช่วย ชายโฉดทั้งสามก็ล่าถอยออกไปอย่างแค้นเคือง
“โอ้ย...” แทยอนถึงกับทรุดนั่งหลังจากถูกปล่อยเพราะเธอโดนไปเยอะเหมือนกัน เลือดที่มุมปากได้ไหลออกมากับใบหน้าฟกช้ำทำเอาทิฟฟานี่ที่เห็นรู้สึกผิดแต่ไม่ได้แสดงออกมา
“เป็นไงบ้างครับ ไปโรงพยาบาลดีกว่านะครับ” โฮมินเข้ามาช่วยพยุงแทยอน
“ขอบคุณนะคะแต่ไม่เป็นไรฉันยังไหว” แทยอนมองไปทางทิฟฟานี่ด้วยสายตาห่วงใย ก่อนจะคว้าทิฟฟานี่ไปที่รถ
“ฉันขับเองเธอนอนไปเถอะ” เป็นคำเดียวที่ทิฟฟานี่พูดและตลอดทางกลับบ้านไม่มีแม้แต่บทสนทนาใดๆอีกเลย
“แทยอนไปทำอะไรมาลูก” คิม มินอา แม่ของแทยอนถึงกับตกใจกับสภาพของลูกสาวที่สะบักสะบอมกลับมา ส่วนทิฟฟานี่ก็ไม่พูดไม่จาเดินขึ้นห้องไป เหลือแต่สองคนแม่ลูก
“เดี๋ยวหนูเล่าให้ฟังจ๊ะแม่” มินอา พยุงลูกสาวไปทำแผลที่ห้อง
“เป็นอย่างนี้เองเหรอ เฮ้ออออ” แทยอนเล่าให้แม่ฟังตั้งแต่ต้นจนจบ
“จ๊ะแม่ ฟานี่คงตกใจ”
“จะว่าไปก็สงสารคุณหนูเล็กนะ ถ้าไม่โดนแม่สั่งสอนให้เกลียดพ่อชั่งพี่ แม่เชื่อว่าคุณหนูเล็กจะต้องไม่เป็นอย่างทุกวันนี้แน่”
“แม่เล่าเรื่องคุณฮวัง แม่ของฟานี่ได้มั้ยจ๊ะ”
“คุณฮวังเหรอ เธอเป็นเลขาของคุณท่านน่ะ ใช้ความสนิทในหน้าที่การงาน ไต่เต้าขึ้นมา
จนนั่นแหละคุณท่านคงพลาด แต่ตอนนั้นคุณท่านเลือกแต่งงานกับแม่คุณหนูใหญ่ เธอเลยแค้นละมั่ง พอมีคุณหนูเล็กก็ไม่ยอมให้ใครเข้าใกล้แม้แต่คุณท่าน” มินอาเล่าเรื่องคราวๆให้ลูกสาวฟัง
“แท มีหน้าที่แค่ดูแลคุณหนูนะลูก อย่าได้คิดอะไรที่มันเกินตัวนะ” มินอาลูบหัวลูกสาวที่นอนบนตักเธอ คนเป็นแม่ทำไมจะมองไม่ออกว่าลูกสาวคิดอะไรกับคุณหนูเล็กของตระกูลจอง
“จ๊ะแม่ ฉันรู้ว่าฉันมีหน้าที่แค่นั้น” แทยอนข่มตานอนด้วยความปวดร้าวทั้งกายและใจ
============================
ขออภัยที่หายหัวไปหายวันนะคะ
แบบว่ารายงานรุมเร้า - -"
พบกันใหม่ตอนหน้านะคะ
ความคิดเห็น