คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : {1} กัปตันนท&แอร์แอป
cr:ในรูปนะคะ
“โปรดทราบ เครื่องบินของสายการบิน Mushroom airline เที่ยวบินที่ NA 670 พร้อมแล้วที่จะออกเดินทางไป ฟินแลนด์ดินแดนเพาะเห็ด ขอเชิญผู้โดยสารทุกท่านขึ้นเครื่องได้ ณ ทางออกหมายเลข 67 โปรดขึ้นเครื่องได้ ณ ทางออกหมายเลข 67 ขอบคุณครับ”
เสียงประกาศจากโฆษกดังขึ้นเพื่อเตือนให้ผู้โดยสารที่ตกหล่นอยู่ไปเช็คอินให้ทัน อีกทั้งยังเป็นการเตือนให้นักบินเตรียมตัวพร้อมด้วย ...
.
.
ร่างของชายหนุ่มที่เพิ่งมาใหม่ไม่นานนัก นั่งลงประจำตำแหน่งนักบิน เก้าอี้เบาะหนังลดยวบไปตามแรงน้ำหนักตัว มือขวาเอื้อมมารัดเข็มขัดนิรภัยและจัดแจงเครื่องแบบของตนให้เรียบร้อย ขยับเนคไทที่ผูกอย่างหลวมๆให้ขึ้นมาติดกับคอปกเสื้อ และดันอินธนูขึ้นลงให้อยู่ในตำแหน่งที่พอควร
“เนียร์ๆ ที่ชั้นให้แกช่วย พร้อมมั้ยวะ..”
สาวกัปตันร่างเล็กที่มีท่าทีลุกลี้ลุกลนถามกัปตันหนุ่มคนสนิทเกี่ยวกับเรื่องที่ให้เขาไปจัดการหัวใจ ... พร้อมทั้งเอื้อมมือน้อยๆไปสะกิดตัวเขาเบาๆ
“พร้อมมาก ถึงมากที่สุดเลยแหละ”
และคำตอบนั้น ก็ทำให้รอยยิ้มเล็กๆค่อยผุดขึ้นบนใบหน้าของ ‘นท’ กัปตันสาวไฟแรง ... รอยยิ้มที่ใครๆก็ต่างเรียกกันว่า ‘ยิ้มละลายโลก’ รอยยิ้มที่พร้อมจะละลายหัวใจใครต่อใคร ... รอยยิ้มที่มีเสน่ห์ชวนมอง แต่รอยยิ้มนั่น ... ยังไม่มีเจ้าของ ...
สงสัยว่าเธอคงนั่งยิ้มคนเดียวบนเบาะหนังนั่นต่อไปไม่ได้เสียแล้ว ... เสียงเรียกตามหน้าที่บังคับให้เธอหันใบหน้าหวานนั่นๆมาจดจ่อกับระบบปฏิบัติการสุดหรูของเครื่อง
“โปรดทราบ ประกาศครั้งสุดท้าย เครื่องบินของสายการบิน Mushroom airline เที่ยวบินที่ NA 670 พร้อมแล้วที่จะออกเดินทางไป ฟินแลนด์ดินแดนเพาะเห็ด ขอเชิญผู้โดยสารทุกท่านขึ้นเครื่องได้ ณ ทางออกหมายเลข 67 โปรดขึ้นเครื่องได้ ณ ทางออกหมายเลข 67 ด่วน ขอบคุณครับ”
.
.
“สวัสดีครับท่านผู้โดยสาร ผมกรวิทย์ สูงกิจบูลย์ นักบินที่สองพูดครับ ในนามของสายการบิน Mushroom airline และกัปตันนท พนายางกูร มีความยินดีต้อนรับท่านผู้โดยสารทุกท่าน สู่การเดินทาง ด้วยเครื่องบินแบบ Airbus NA670 ซึ่งจะเดินทางไปยัง ฟินแลนด์ดินแดนเพาะเห็ด ขณะนี้เรากำลังบินที่ระดับความสูง 67 ฟุต เหนือระดับน้ำทะเลปานกลาง ด้วยความเร็วเฉลี่ย 670 ก.ม./ช.ม. อุณภูมิภายนอกขณะนี้คือ 6.7 องศาเซลเซียส , สภาพอากาศตามเส้นทางบินโดยทั่วไปปกติดี …
กัปตันและผมคาดว่า เราจะถึงท่าอากาศยานนานาชาติฟินแลนด์ดินแดนเพาะเห็ด ภายในเวลาประมาณ 6-7ช.ม. ตามเวลาท้องถิ่นของประเทศฟินแลนด์ดินแดนเพาะเห็ด คือ 20.00 น. ซึ่งจะเร็วกว่าเวลาในประเทศไทยประมาณ 6-7 ชั่วโมง
กัปตัน ผม และลูกเรือทุกๆคน ขอให้ท่านพักผ่อนตามอัธยาศัย และได้รับความสบายไปกับการให้บริการอย่างครบเครื่องของเรา ขอขอบพระคุณที่ท่านเลือกใช้บริการของสายการบิน Mushroom airline ครับ”
.
.
หลังจากที่นักบินที่สองอย่างจูเนียร์กล่าวทักทายผู้โดยสารเสร็จเรียบร้อยแล้ว มือขาวๆวางไมค์ไว้ ณ ตำแหน่งเดิม และเลื่อนไปจับคันบังคับ สายตาสอดส่องดูความผิดปกติอยู่เสมอๆ แต่แล้วจู่ๆสมองก็นึกขึ้นได้ …
“เอ้อ แล้วแกจะเริ่มแผนตอนไหนวะไอนท”
พูดขึ้นทั้งๆที่สายตายังจดจ่ออยู่กับหนทางข้างหน้า ... เพราะชีวิตนักบินต้องรับผิดชอบอีกหลายๆชีวิตที่ฝากไว้กับพวกเขา คงไม่ดีนักถ้าหากเขาและนทจะหันหน้ามาคุยกัน ...
“ก่อนเครื่องลงไม่นานละกัน ไม่อยากรีบน่ะ...”
ที่ตอบไปอย่างนั้นเธอไม่ได้ไม่อยากรีบหรอก แต่แค่ขอเวลาซัก 5-6 ชม. ให้เธอเตรียมตัวเตรียมใจก่อนที่จะทำเซอร์ไพรส์ครั้งยิ่งใหญ่ครั้งนี้ คิดๆดูแล้วเธอยังนึกสภาพตัวเองไม่ออกเลยด้วยซ้ำว่าจะออกมาเป็นยังไง
ปกติไม่ใช่คนโรแมนติก ไม่ได้ทำแบบนี้กับใครบ่อยๆ แต่หากเลือกแล้วว่าจะทำกับใคร ก็ไม่เปลี่ยนใจง่ายๆ แน่นอน ...
แอปเปิ้ล : )
“ไม่อยากรีบหรือปอดกันแน่วะ 5555555”
ปั๊ก โอย ... นท พนายางกูรคนนี้โดนแทงเข้าที่ใจดำๆเลยหล่ะ ...
เอ๊ะ ! ... ใจชมพูสิ่ ก็คนเขากำลังมีความรักนี่นา ...
มือเล็กๆค่อยๆย้ายไปไว้ในกระเป๋ากางเกง จับกล่องที่บรรจุบางสิ่งบางอย่างไว้อย่างเต็มรัก ... รอคอยเวลาที่พร้อมจะมอบให้ด้วยตัวเธอเอง ...
.
.
“แก ชั้นว่ากัปตันนทสุดหล่อของชั้นต้องปิ๊งกับอิตาจูเนียร์แน่เลยอะแก ก่อนขึ้นเครื่องชั้นเห็นเค้าเล่นอะไรกันก็ไม่รู้ แตะเนื้อต้องตัวกันด้วย ชั้นจะเป็นลม”
“จริงหรอยัยจันจิ เสียดายจัง นทพีสุดหล่อของฉัน”
เสียงเม้าท์มอยเป็นประจำของกลุ่มรุ่นพี่แอร์โฮสเตสลอยมาปะทะรูหูน้อยๆของ ‘แอปเปิ้ล’ เข้าเต็มๆ เรื่องราวสับเพเหระมากมายถูกถ่ายทอดด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยอารมณ์ แต่ที่เธอจับประเด็นได้คงเป็นแค่ ...
.
.
ชั้นว่ากัปตันนทสุดหล่อของชั้นต้องปิ๊งกับอิตาจูเนียร์แน่เลยอะแก
กัปตันนทสุดหล่อปิ๊งกับอิตาจูเนียร์
ปิ๊งกับจูเนียร์ !!!
.
.
โถ่ ที่แท้ก็กิ๊กกั๊กกับพี่จูเนียร์ แล้วจะมาทำเล่นกับเธอทำไมเนี่ย !!
หืออ ... แล้วนี่เธอจะอารมณ์เสียไปทำไม ?
แอปเปิ้ลสะบัดหัวตัวเองไปทางซ้ายทีขวาทีอย่างแรง แล้วค่อยถอนหายใจเฮือกใหญ่ออกมา ทำให้ ‘เฟรม’ เพื่อนรักคู่ซี้ของเธอต้องหันมามองอย่างสงสัย ... พร้อมกับสาวเท้ามาหาเธออีกด้วย มือขวาเลื่อนมาวางลงบนบ่าสูงๆของแอปเปิ้ลอย่างแรง ทำให้แอปเปิ้ลสะดุ้งฮวบ แล้วหันมายิ้มแหยะๆให้กับเพื่อนสาว เฟรมอมยิ้มน้อยๆก่อนจะพูดออกมา
“เป็นอะไรของแกเนี่ย สะบัดจนหัวจะหลุดอยู่แล้วววว”
ไม่พูดเปล่ายังอุส่าห์เขย่งตัวเองให้ความสูงไล่เลี่ยกัน เอื้อมมือไปวางแหมะบนศีรษะของเพื่อนสาว พลางขยี้แรงๆ ...
“เครียดไรบอกชั้นได้นะเว่ย เราเพื่อนกันไม่ใช่หรอ...”
“ไม่มีไรหรอก ชั้นไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ”
พูดแล้วก็เบ๊ปากออกมาให้คนดูได้อมยิ้มกับตัวเอง ส่วนตัวเธอก็หันไปทำเป็นว่าเข้าห้องน้ำ แต่ที่ไหนได้ ... เธอแค่หลบมาอยู่คนเดียวเงียบๆตามลำพัง เปิดน้ำให้ไหลผ่านมือเสียเฉยๆ ถูมือไปมาแต่ก็ยังคิดไม่ตกเรื่องกัปตันนท ...
สะบัดมือสองสามทีก็เป็นอันเสร็จเรียบร้อยสำหรับการมาเข้าห้องน้ำเพื่อหลีกเลี่ยงคำถามต่อไปของยัยเฟรมในครั้งนี้ เท้าที่สวมใส่ส้นสูงกำลังเดินออกจากห้องน้ำมาสู่ภายนอก แต่แล้วก็ต้องหยุดซะงักลงเพราะ ...
นัน ทาชิน ซารัง ตาวีน ฮาจี อันนึล กอรา
คือรอเก ทาจีมแฮทซอทดอน ชอค อิทซอท จโย
เสียงเพลงเกาหลีที่เธอชื่นชอบลอยมาตามลำโพง กับคนร่างเล็กที่ยืนหันหลังให้กันอยู่ตรงทางเดินแคบๆ ...
เสื้อสีขาว ... กางเกงสีดำ ... สวมหมวกกัปตัน ...
ซือ ชยอ ชี นัน อีบยอ เร กี ออก
ทาชี โต พู ซอ จยอท ดอน มี ดึม
อาพืมกวา วี โร โซเก นัน คือ ดือ รึล ชี วอท จโย
เหมือนโลกหยุดหมุน เวลาทุกวินาทีช่างเดินเชื้องช้า แต่ผิดกับหัวใจของเธอที่กลับวิ่งเต้นเร่าๆอยู่ภายในทรวงอกอย่างรุนแรง ...
วินาทีต่อจากนี้ ... เธออาจต้องล้มทั้งยืนไปอย่างคนเข่าอ่อน แทบระทวยเมื่อบุคคลที่ยืนหันหลังให้กันค่อยๆหมุนตัวกลับมาช้าๆ ในมือถือช่อดอกกุหลาบสีส้มที่เธอชอบ ...
นทหันตัวมาอย่างช้าๆ หัวใจเต้นแรงขึ้นและแรงขึ้นทุกวินาที ... เธอกำลังจะขออีกคนเลื่อนความสัมพันธ์ที่ไม่ชัดเจน ... ให้มันชัดเจน ... ต่อหน้าผู้คนทั้งลำที่เป็นพยานรักในครั้งนี้
ฮาจีมัน คือ แดรึล ชออึม บวัท ดอน
คือ นัล อีฮูโร นัน ดาชี ยงกีกา แซง กยอท จโย
ตึกตัก ตึกตัก ตึกตัก ตึดตัก
เสียงหัวใจเรียกร้องให้เดินต่อไปข้างหน้า คุกเข่าข้างขวาลงเพราะโบราณว่าขวาร้ายซ้ายดี มือซ้ายพาดไว้ที่ขาข้างซ้าย ช่อดอกกุหลายสีส้มช่อใหญ่ถูกยื่นไปหาคนข้างหน้าที่ยังคงอึ้งๆอยู่ เพลง This time ของนักร้องวงที่เธอชื่นชอบยังคลอมาเรื่อยๆ
คือแดเอ ออแกเอ กีแดมยอน มามี พยอนเฮจยอ
อีแดโร ยองวอนฮี คือแดวา อิทโก ชิพอโย เบบี้
แอปเปิ้ลรับช่อดอกไม้มาถืออย่างงงปนอึ้งๆ แต่แล้วจู่ๆเสียงเพลงก็ดับไปกะทันหัน ตอนนี้มีแค่เสียงหัวใจสองดวงที่เรียกชื่อกันและกัน นทค่อยๆล้วงมือเข้าไปในกระเป๋ากางเกง ลูบๆคลำๆอย่างไม่ค่อยกล้า สุดท้ายก็หยิบมันออกมา พร้อมแล้วที่จะสารภาพคำๆนั้นออกไป ...
.
.
.
.
.
.
“แอป ... พี่ว่าเรามาขยับความสัมพันธ์กันมั้ย ให้แอปเป็นสุดที่รักของพี่ แล้วก็ให้พี่เป็นสุดที่รักของแอป”
“นะคะ...”
ประโยคยาวๆ ... จบด้วยน้ำเสียงออดอ้อน ... ตาสบตา ... นาฬิกาหยุดเดิน ... แต่หัวใจยังไม่หยุดเต้น ...
นทยื่นกล่องสีฟ้าสลับส้มไปยังคนตรงหน้า เปิดออกช้าๆ แล้วลุกขึ้นยืนไปใส่สร้อยคอสลักคำว่า สุดที่รัก ให้แอปเปิ้ล ...
“รับของพี่แล้ว ... รับรักพี่แล้วใช่มั้ยคะ ...”
นทพูดพลางส่งยิ้มละลายโลกไปให้ แอปเปิ้ลยิ้มเขินและเอามือมาผลักนทเบาๆ ตอนนี้ต่างคนต่างเขิน ใบหน้าแดงๆของเธอทั้งสองเปลี่ยนทุกอนูของเครื่องบินลำนี้ให้เป็นสีชมพู ผู้คนมากมายที่ไม่รู้จักกันต่างหันมามองและยิ้มไปกับความน่ารักของทั้งคู่ ...
“อื้อ”
เสียงอู้อี้ๆออกมาจากลำคอพร้อมพยักหน้าขึ้นอย่างเร็ว เสมองไปทางอื่น ใบหน้าขึ้นสีแดงเข้มไม่ลดละ ...
“เดี๋ยวสิคะที่รัก พี่รู้ว่าเราน่ะชอบยูบิน ... แล้วที่เกาหลีก็มียูบิน ... ไปเกาหลีกับพี่นะคะ”
ละลาย ... ตอนนี้ไม่มีคำใดมาอธิบายรูปทรงของหัวใจดวงน้อยๆของแอปเปิ้ลนอกจากคำนี้คำเดียว ...
อ้อมกอดเล็กๆแต่อบอุ่นถูกส่งมอบให้แทนคำตอบ ... มีเสียงปรบมือและรอยยิ้มของผู้คนร่วมยินดีกับเธอ
กอดกันอยู่นาน ... กอดกันจนแทบไม่มีที่ว่างให้อากาศผ่านไป ... ความรู้สึกบอกเธอทั้งคู่ว่าไม่อยากห่างจากอ้อมกอดนี้ซักนิดเดียว เอาเข้าจริงแทบอยากทำมากกว่ากอดด้วยซ้ำ ...
“กัปตันคะ ... คุณกรวิทย์เรียกแล้วค่ะ บอกว่าเครื่องจะลงแล้ว คืนนี้ยังอีกยาวค่ะ”
นทค่อยๆคลายอ้อมกอดนั้นช้าๆอย่างทะนุทนอม แอปเปิ้ลยิ้มให้อย่างเข้าใจ แต่ไม่วายเจ้ากัปตันวายร้ายก็เขย่งตัวขึ้นมากระซิบข้างหู
“เค้าขอมัดจำก่อนนะ”
จุ๊บ
ว่าแล้วกัปตันตัวน้อยก็วิ่งเป็นลิงโลดกลับไปยังห้องควบคุม ทิ้งให้แอโฮสเตสคนสวยตัวสูงยืนยิ้มเขินอยู่คนเดียว ...
คนฉวยโอกาส เดี๋ยวจะจับตีก้นซะให้เข็ดเลย > <
“พี่นทน้องแอป ฮี่ๆ”
เสียงกวนๆจากเพื่อนตัวแสบของเธอดังขึ้น ตามด้วยเสียงหัวเราะของผู้คนในเครื่องบินอย่างสนุกสนาน
“อย่าบอกนะว่า...”
แอปเปิ้ลทิ้งช่วงคำพูด ...
“ใช่แล้วแอปเปิ้ล เค้าเตี๊ยมกันมาหมดแล้ว ทั้งลำเลยยย”
โอยย ... จู่ๆเสียงหัวเราะก็เงียบไป ผู้โดยสารบางคนก็หยิบน้ำมาดื่ม หยิบหนังสือมาอ่าน ...
กัปตันตัวน้อย นักวางแผน ... ทำไมน่ารักจังนะ ?? ห่างแปปเดียว ก็คิดถึงอีกแล้ว ^^
.
.
ช่วงเวลาต่อไป ไม่ว่าอนาคตจะเป็นยังไงก็ตาม
เธอรู้แค่ว่า เวลาทุกวินาทีต่อจากนี้ มันจะเดินไปพร้อมๆกับความสุข
และหัวใจของเรา ... ก็จะบินไปพร้อมๆกันตลอดไป
แฮ่ !!!
กัปตันกะแอร์โฮสเตส
หวังว่ามันคงไม่กากไปใช่มั้ย ??
กว่าจะได้มาอัพ นั่งดูอิ๋วอยู่ หวงมากกกกกกกกกก #วิญญาณป้อเข้าสิง
แอปบอกว่าเกร็ง ต้องกับป้อถึงไม่เกร็งชิปร้า
สำหรับตอนนี้ อาจจะมีสเปเชี่ยล .___________.
ถ้ามีอารมณ์ + กับต้องปั่นอีกเรื่องด้วย
ฮ้าวววว ง่วงจุง ไปนอนละ แว๊บบ !
ความคิดเห็น