คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : Love 5
ในที่สุดก็มาถึงวันหยุดสุดสัปดาห์สักที>< ฉันว่าฉันจะขอนายยองแจนั่นกลับบ้านสะหน่อยห่างบ้านมานานคิดถึ๊ง~ คิดถึงบ้าน
“ ยองแจฉันขอกลับบ้านนะวันนี้ ”
“ ไม่ได้ ”
“ ไมอะฉันก็อยู่รับใช้นายดีทุกอย่างเลยนะนายก็ควรให้วันฉันพักบ้างสิ ” ไรวะ-*-
“ ไม่ได้ ”
“ ยองแจฮยองน่าจะให้คุณเซริพักบ้างนะครับ ” จุนฮงนายพูดถูก^^
“ ไม่ได้ก็คือไม่ได้ เธอมานี่ ”
อยู่ๆ ยองแจก็มาฉุดฉันออกมาจากบ้านแล้วพาฉันมาที่สวนหย่อมหน้าบ้านขนาดใหญ่
“ อะไรขอนายเนี่ยคิดจะฉุดกระชากลากถูฉันไปที่ไหนก็ได้ตามใจนายหรือไงฉันก็มีหัวใจเป็นคนเหมือนนายนะ! ปล่อย! มือนายนี่หนักชะมัดเจ็บนะเว้ย! ”
“ เออๆ ขอโทษ ”
“ ... ”
“ ฉันมีเรื่องที่จะให้เธอช่วย ”
“ มีเรื่องให้ฉันช่วย? คนอย่างนายนี่นะขอให้ฉันช่วย? โอ้แม่เจ้าฉันว่าวันนี้จะมีฟ้าผ่าดินถล่มน้ำท่วมแน่ๆ เลยอะ ”
“ อย่าเว่อร์ให้มันมากนักนะเธอ-_- ”
“ ก็มันจริงนิ เออว่าแต่จะให้ฉันช่วยอะไรอะ? จริงๆ แล้วฉันก็ไม่ได้อยากช่วยนายหรอกนะแต่ถ้านายไม่ขอฉันดีๆ ฉันคงไม่ช่วยนายหรอก ”
“ พรุ่งนี้วันเกิดยงกุกฮยองฉันอยากให้เธอช่วยจัดงานวันเกินให้ฮยองหน่อยจะได้มะ ”
“ วันเกิดยงกุกงั้นเหรอ! ”
“ เบาๆ หน่อยสิ! เดี๋ยวก็มีคนมาได้ยินหรอก! เรื่องนี้มีแค่ฉันเธอฮิมชานแดฮยอนจงออบจุนฮงที่รู้เรื่องนี้ ”
“ อืมๆ แล้วไงต่อ ”
“ ก็ทุกปีพวกฉันจัดงานวันเกิดให้ยงกุกฮยองไม่เคยเซอร์ไพรส์สำเร็จเลยเพราะยงกุกรู้ทันตลอด ฉันเลยจะให้เธอคิดแผนการที่จะเซอร์ไพรส์ยงกุกให้หน่อยก็ช่วยแค่นี้แหละ ”
“ อืมๆ ช่วยก็ได้ให้คิดแผนงั้นเหรอ... คิดออกแล้ว ”
“ จริง! ไหนว่ามาสิ ”
“ ก็... เอาหูนายมาใกล้ๆ ดิ ”
“ เอาหูไปใกล้ๆ ทำไม ”
“ อ้าว! นี่ฉันจะพูดถึงแผนเซอร์ไพรส์นะให้มันดูลึกลับหน่อยสิถ้าเกิดมีอุปกรณ์ดักฟังเราอยู่ละทำยังไง ”
“ เออก็จริงเธอนี่ก็ฉลาดเหมือนกันเนอะ ”
“ เอ๊ะ! นั้นที่ผ่านมาฉันก็ไม่ได้ฉลาดเลยอะดิ ”
“ ใช่ ”
“ โห่ไรวะแต่ก็เอาเถอะวันนี้ฉันจะไม่โกรธนายวันนึง ”
แล้วยองแจก็เอาหูมาใกล้ๆ และฉันก็พูดแผนการเซอร์ไพรส์วันเกิดยงกุกสุดหล่อของฉัน~ อุ๊ย! ไม่ใช่ๆ ฉันไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้นนะก็แค่.. ช่างมันเถอะ><
“ อ้อๆ เข้าใจแหละก็คือฉันต้องชวนยงกุกออกไปซื้อของใช่ปะแล้วที่นี้ก็รอเธอโทรมาเป็นสัญญาณว่าให้มาที่บ้านแล้วก็เซอร์ไพรส์ ”
“ ใช่แล้วเป็นไงแผนฉันใช้ได้ปะ? ”
“ ก็พอใช้ได้อะถ้าฉันคิดก็คงก็กว่าเธอ ”
“ เหรอ~ (ได้ข่าวว่าทุกปีเซอร์ไพรส์ไม่เคยสำเร็จฮาๆๆ) ”
“ ใช่~ เออแล้วก็เธอต้องเป็นคนจัดงานทุกอย่างเองนะตกแต่งให้มันดูดีสมกับวันเกิดยงกุกฮยองเข้าใจมะ ”
“ ให้ฉันทำหมดเลยเหรอ! นายโหดอีกแล้วนะเห็นฉันเป็นคนใช้หรือไงห๊ะ! ”
“ แล้วตอนนี้เธอไม่ใช้คนใช้หรือไง=_= ”
“ เออจริงด้วย ลืมๆ ”
“ อุปกรณ์ตกแต่งอยู่ที่ห้องเก็บของชั้นใต้ดินเธอไปถูกใช่ไหม? ”
“ ไม่อะ-_- บ้านนายออกจะกว้างรู้ปะทุกวันนี้ฉันยังเดินไม่ทั่วบ้านนายเลย ”
“ โอเคๆ ตามฉันมาจะพาไปชั้นใต้ดินจะได้เลือกอุปกรณ์ว่าจะใช้อันไหนบ้าง ”
แล้วฉันกับยองแจก็เดินกลับเข้าบ้านไม่สิมันคือคฤหาสน์ต่างหาก หมดหวังที่ฉันจะได้กลับบ้านแล้วนะสินะT-T แต่ไม่เป็นไรพรุ่งนี้วันเกินยงกุก.. ฉันจะให้อะไรเขาดีน้าาา~
ตึกๆๆ เสียงเดินลงชั้นใต้ดินของคฤหาสน์หลังใหญ่ดังไปทั่วบริเวณ
“ คฤหาสน์นายลึกลับจริงๆ แถมยังน่ากลัวอีกด้วยอ่า~ >< ”
“ น่ากลัวตรงไหนชั้นใต้ดินก็เป็นแบบนี้แหละคิดไรมาก ”
“ ฉันไม่คิดมากหรอกแต่โคตรคิดมากเลยละ! หือๆ น่ากลัวอะนายมืดก็มืดมีไฟบ้างไหมในนี้ ”
“ มีกำลังหาอยู่เธอก็พูดมากอยู่ได้อยู่เฉยๆ แล้วก็ยืนนิ่งๆ ด้วย ”
ฉันยอมทำตามที่เขาบอก ให้ตายเถอะดีนะที่ฉันไม่ได้มาคนเดียวขืนมาคนเดียวฉันได้ประสาทตายแน่ๆ อะไรจะน่ากลัวขนาดนี้><
“ เจอแล้ว ”
แสงไฟจากหลอดไฟเริ่มทำงานทำให้ห้องเก็บของดูสว่างขึ้นเยอะ
“ เฮ้อ~ กลัวแทบตาย ”
“ กลัวทำไมในนี้ไม่มีผีหรอก ”
“ กริ๊ดๆ นี่นายจะพูดทำเพื่อ!! ”
“ อ้าวพูดไว้ไงเธอจะได้หายกลัวสักที ”
“ พูดให้มันดูบรรยากาศบ้างนะยะ ”
“ ^^ ” ทำเป็นมายิ้มเดี๋ยวปัดศอกเข้าให้
“ ของตกแต่งเยอะจัง ”
“ แน่นอนอยู่แล้ว ”
“ ฉันเลือกไม่ถูกอะ ”
“ เลือไม่ถูกได้ไงเลือกๆ ไปเถอะ ” ให้ฉันเลือกๆ ไปเหรองานวันเกิดยงกุกเลยนะ
“ นี่ถามอะไรหน่อย ”
“ ว่า? ”
“ ยงกุกชอบสีอะไรเป็นพิเศษหรือป่าว ”
“ สีที่ชอบเป็นพิเศษเหรอ... สีเทา ”
“ ถ้าเป็นสีเทาเอาของตกแต้งเป็นสีเทาๆ เงินๆ แล้วกันในนี้ก็มีเยอะอยู่นะนายช่วยเอาออกมากองตรงนี้หน่อย ”
“ ใช้ฉัน? ไม่อะเธอต้องทำเองทั้งหมดแค่ฉันมาเป็นเพื่อนก็ดีแค่ไหนแล้ว ”
“ งานวันเกิดยงกุกฮยองนายไม่ใช่เหรอนายน่าจะมีส่วนร่วมหน่อยนะเดี๋ยวจะกลายเป็นว่าฉันจัดงานวันเกิดให้เขาหมดเลย ฉันรู้นะว่านี่ก็คือแผนการของนายเรียกใช้ฉันแล้วให้ฉันทำงานจนเหนื่อยใช่มะแต่เหอะขอโทษฉันไม่เหนื่อยง่ายๆ หรอกยะฉันน่ะแข็งแรงมากกกก โอะ! ”
ฉันหยิบของตกแต่งสีเงินขนาดใหญ่ออกมาแล้วพูดกับยองแจทำให้ฉันพลาดสะดุดกับอะไรบางอย่างจนเกือบล้มแต่ยองแจจับฉันไว้ได้ทัน
“ นี่นะเหรอแข็งแรงเหอะผู้หญิงผอมร่างบางแบบเธอแค่หยิบของตกแต่งแค่นี้ยังเกือบล้มเลย ”
“ กะ..ก็แค่พลาดนิดหน่อยเอง ” ทำไมต้องเอาหน้ามาใกล้ๆ ด้วยนะ!
“ พลาดนิดหน่อยงั้นเหรอถ้าเกิดเธอหัวฟาดพื้นความจำเสื่อมขึ้นมาละจะทำยังไงถ้าเกินฉันไม่มากับเธอแล้วเธอจะมีคนช่วยเธอทันไหมห๊ะ! คิดหน่อยสิ ”
“ จะตะโกนทำไมเล่า... ฉันรู้แล้วหนาขอโทษแล้วกันเอาหน้านายออกไปไกลๆ ได้แล้ว ”
“ ฉันช่วยเธอก็ได้.. แต่มีข้อแลกเปลี่ยน ”
“ ข้อแปลกเปลี่ยนอะไรข้อนายอีกอะ ”
“ ถ้าเธอขอฉันช่วยหนึ่งครั้งเธอต้องอยู่กับฉันไปอีกหนึ่งวันซึ่งก็หมายความว่าอาทิตย์ที่เหลือที่เธอจะต้องอยู่กับฉันก็เพิ่มไปอีกหนึ่งวันตกลงไหม ”
“ มันเป็นข้อแรกเปลี่ยนที่บ้าบอที่สุดเลยอะ แต่ขอโทษฉันไม่ยอมอยู่กับนายเพิ่มอีกหนึ่งวันหรอกแค่ที่ผ่านมาฉันอยู่กับนายฉันก็รู้สึกได้ว่า... ” ไม่ชอบขี้หน้า เกลียดๆๆๆ
“ รู้สึกอะไร? ”
“ ป่าว~ นายไม่ต้องช่วยหรอกนะOK ฉันจะทำเองหมดเลย ”
แล้วก็ต้องเป็นหน้าที่ฉันที่จะต้องเอาของตกแต่งสีเทาๆ เงินๆ เพื่อไปตกแต่งในวันพรุ่งนี้ ฉันยังไม่ได้คิดเลยนะว่าจะซื้ออะไรให้ยงกุกแล้วจะมีเวลาไปซื้อทันไหมเนี่ยยย~
อีกด้านหนึ่ง
“ แดฮยอนฮยองดูดิยองแจฮยองกับคุณเซริไปห้องใต้ดินกันสองต่อสองจะไม่เกิดเรื่องอะไรเหรอ? ” จุนฮง
“ ฮยองก็ไม่รู้แต่ถ้าเกิดอะไรขึ้นยองแจคงไม่ทำอะไรแบบ... นั้นหรอกมันเป็นสุภาพบุรุษอีกอย่างมันไม่สนใจผู้หญิงแบบนั้นหรอก ”
“ ก็จริงอย่างที่แดฮยอนพูดนะยองแจมันไม่สนใจหรอกผู้หญิงร่างบางผอมแห้งไร้ชีวิตชีวาแบบนั้นหรอก ” ฮิมชาน
“ ฮาๆๆ ” จงออบ
ชั้นใต้ดิน
“ ฮัดชิ้วววว~ ฮะ..ฮัดชิ้ว! ใครนินทาฉันกันเนี่ย ”
“ จะใครฉันเองแหละ ”
“ นายเองเหรอช่วยก็ไม่ช่วยยังจะมานินทาฉันอีกนะ ”
“ อ้าว! จะมาว่าผมไม่ได้นะครับคุณไม่ขอให้ผมช่วยเอง^^ ”
“ ยะ! ฉันไม่ขอให้นายช่วยหรอกชิ~ ”
รอนานมั้ยยย
มาอัพให้แล้วน้า^^
ความคิดเห็น