คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #21 : บทที่ 21 ตอน ลุยกันเลย+เล่นการพนัน ( ใช่เวลา )
“เราไปกันเถอะ”ฉันพูด
“อื่ม….แล้วแผนหล่ะ”นานะถาม
“…พวกเราแบ่งกันออกเป็น2กลุ่ม………เราแยกกันไปเสร็จแล้วรอจังหวะแล้วจัดการเลย”วินพูด
“แล้วเราจะรู้ว่าอีกกลุ่มนึงอยู่ตรงไหนได้หล่ะ”นานะถาม
“นั่นสิ..มือถือที่นี่ก็ไม่มีสัญญาณ”น้ำว่า
“ฉันมีวิธีแล้ว”ฉันพูดแล้วหยิบของสิ่งหนึ่งขึ้นมา
“เออ่ใช่มีเจ้านั่นอยู่นี่นา”นานะพูด
“มันคืออะไร”วินถาม ที่ฉันหยิบขึ้นมาคือเครื่องส่งสัญญาณขนาดเล็กที่เป็นรูปตั่งหู
กับเครื่องคอมขนาดเล็กเท่ามือถือ
“อย่างแรกที่เป็นรูปตั่งหูก็คือเครื่องส่งสัญญาณ…ส่วนอีกอันคือเครื่องคอมขนาดเล็กและโทรศัพท์ที่มีขนาดเล็กถ้ามี3อันนี้พวกเราก็ติดต่อกันได้สบาย”ฉันพูด
“ที่นี่ไม่มีคลื่นสัญญาณนะ”น้ำพูด
“อันนี้ไม่จำเป็นต้องใช้สัญญาณหลอกนะ…..เอาหล่ะไปบุกกันเถอะ”ฉันพูด
“งั้นเราแยกกันตรงนี้นะ”น้ำพูด
“อื่มระวังตัวด้วยหล่ะ”วินพูดกับน้ำ
“พี่ไว้เจอกัน”นานะพูด
“อื่มระวังตัวนะ”ฉันพูดนานะพยักหน้าตอบ
“รีบไปกันเถอะ”วินพูดกับฉัน แล้ววินก็กระโดดขึ้นบนต้นไม้ก่อน
“อื่ม”ฉันพูดแล้วกระโดดตามขึ้นไป
“นี่เธอเราต้องไปทางไหนนะ”วินถาม
“ทาง10นาฬิกา…มาฉันนำไปเอง”ฉันพูดแล้วเร่งความเร็วขึ้นจนแซงหน้าวิน
“นี่ฉันว่าเรามาพนันกันไหม”วินพูด
“พนันอะไร”ฉันถาม
“ก็ถ้าใครจัดการไอ้พวกนั้นได้มากกว่าก็ชนะเอาไหม”วินพูด
“เอาสิแล้วใครแพ้ต้องทำไง”ฉันถาม หึ หึ หึ น่าสนุกจิง
“เอาเป็นว่าเลี้ยงข้าว3มื้อเป็นไง”วินพูด
“โอเค…ฉันชนะแน่”ฉันพูด
“เธอมั่นใจเกินไปมั้ง”วินพูด
“แล้วจะได้รู้กัน”ฉันพูด
“นี่ฉันว่าเรารีบไปหน่อยเป็นไง”ฉันพูดพรางหยิบคอมขนาดเล็กขึ้นมา
“ทำไม”วินถาม
“พวกนั้นหนะ..เริ่มจะตามเราทันแล้ว”ฉันพูด
“โอเค”วินพูด แล้วรีบกระโดดไปต้นไม้ต้นต่อไปอย่างเร็วกว่าเดิม ทำไมนายนั่นถึงได้คร่อมแค่วขนาดนี้นะ ช่างเหอะ แล้วฉันก็รีบตามนายนั่นให้ทัน
ระหว่างที่กำลังกระโดดไปต้นไม้ต้นต่อไปฉันก็เห็นอะไรบางอย่างสะท้อนแสงขึ้น
“นายหยุดก่อน”ฉันเรียกวิน วินก็หยุดทันที
“มีอะไร”วินถาม
“นายไม่เห็นรึไง”ฉันถามแล้วชี้ไอ้สิ่งที่สะท้อนแสง
“เส้นเอ็น”วินพูด
“ใช่เส้นเอ็น…นายรู้ไหมถ้าเราไปโดนเข้าจะเป็นยังไง”ฉันถาม
“แล้วจะเป็นยังไงหล่ะ”วินถาม
“ก็แค่เอ็นอันนี้ถ้าเราไปโดนมันจะทำให้เอ็นสั่นใช่ไหม …( วินพยักหน้า ) …มันก็จะไปกระทบสิ่งที่อยู่ตรงปลาย…….ซึ่งสิ่งที่อยู่ตรงปลายอาจจะเป็นไม้ไผ่ทำให้เกิดเสียงแล้วพวกมันจะรู้ตัว…แถวนี้มเยอะซะด้วย”ฉันพูด
“แล้วเราจะทำอย่างไงดี”วินว่า
“ฉันรู้แล้วว่ามันอยู่ตรงไหนบ้าง….นายความจำดีรึป่าว”ฉันถาม
“ไม่อยากจะคุยฉันห่ะแค่ดูนิดเดียวก็จำได้แล้ว”วินพูด ดูมันขนาดไม่อยากคุย
“งั้นนายจำนี่”ฉันพูดแล้วยื่นคอมขนาดเล็กไปให้วิน
“นี่มัน”วินพูดแบบ งง งง
“มันก็คือจุดบอกว่ามีไอ้อุปกรณ์บ้านั่นอยู่ตรงไหนไง”ฉันพูด
“อย่างนี้นี่เอง”วินพูดแล้วมองดูแวปนึง
“โอเค…ฉันจำได้แล้ว..เราไปต่อเถอะ”วินพูด จิงอะนายจำได้ไม่อยากเชื่อเลย
++++++++++++++++++++++++++++++++++
ขอโทษนะค่ะที่ไม่ค่อยได้มาอัพ พอดีคิดตอนต่อไปไม่ค่อยออกเลยไปแต่งอีกเรื่องก่อน ไว้จะมาอัพอีกนะค่ะ
ความคิดเห็น