กระต่ายมาเฟีย

ตอนที่ 23 : เลี้ยงกระต่ายบทพิเศษ》ชุดที่ชอบ《+แจ้งเรื่องe-book

เลี้ยงกระต่ายบทพิเศษ8》ชุดที่ชอบ《

*ตอนนี้เราแต่งให้แทนคำขอโทษและขอบคุณทุกๆ คนที่ที่อาจไม่พอใจเรื่องตอนพิเศษในe-book ซึ่งจากนี้เราจะมีการลงตอนพิเศษเพิ่มให้ค่ะ ซึ่งไม่ว่าจะในe-bookหรือรูปเล่มก็จะมีตอนพิเศษเท่ากัน รายละเอียดอยู่ที่ท้ายตอนนะคะ*

“หลานเยี่ยน คุณว่าชุดไหนดี” ผมเอ่ยถามโดยที่ไม่หันไปมองคนรักอย่างหลานเยี่ยนที่นั่งอยู่บนโซฟา

ตอนนี้ผมกำลังเลือกชุดให้คานินกับจินเซอร์อยู่ พวกชุดกระต่ายก่อนหน้านี้ผมไม่ค่อยให้ความสนใจนักเพราะไม่ต้องใส่อะไรคานินกับจินเซ่อก็น่ารักมากๆ แล้ว แต่เมื่อไม่กี่อาทิตย์ก่อนผมเห็นโพสขายเสื้อผ้ากระต่ายทางโซเชียล รูปแบบของมันน่ารักมากจนผมทนไม่ไหวเลยลองสั่งมาสองชุด ให้คานินชุดนึงและจินเซอร์ชุดนึง

ใครจะคิดล่ะว่าหลังจากนั้นก็มีร้านขายเสื้อผ้ากระต่ายโผล่ขึ้นมาให้ผมเข้าไปดูไม่หยุด กว่าจะรู้ตัวหลานเยี่ยนก็สั่งทำตู้เสื้อผ้ากระต่ายมาวางให้ผมแล้ว

ตู้ขนาดเล็กมีความสูงสองชั้น ชั้นแรกเป็นเสื้อผ้าของคานินอีกชั้นเป็นของจินเซ่อซึ่งในแต่ละชั้นจะมีช่องแยกสำหรับจัดไว้เป็นหมวดหมู่ เห็นแบบนั้นผมยิ่งต้องซื้อชุดมาให้เต็ม

เรียกว่าเงินเดือนของผมหมดไปกับการซื้อชุดกระต่ายก็ไม่ผิด

หลานเยี่ยนไม่มีการออกปากห้ามแต่อย่างใด นอกจากจะไม่ห้ามแล้วบางครั้งยังซื้อชุดสวยๆ มาเกทับผมอีกต่างหาก เทียบกันแล้วชุดที่หลานเยี่ยนซื้อมามีราคาแพงกว่าและเนื้อผ้าดีกว่ามาก

เห็นแบบนั้นผมยิ่งไม่ยอมแพ้ติดต่อกรอเซียให้ช่วยตัดชุดให้คานินกับจินเซอร์ ผลที่ตามมาคือในเวลาไม่ถึงเดือนตู้ใส่ชุดกระต่ายสองชั้นก็อัดแน่นไม่ด้วยเสื้อผ้า

ทางคานินไม่มีปัญหาอะไรเวลาใส่เสื้อผ้าแต่กลับจินเซ่อนั้นมักจะทำหน้าบึ้งติดหงุดหงิดส่งมาตลอด ทำให้รู้สึกเหมือนกำลังบังคับเลย แต่ไหนๆ ซื้อเสื้อผ้ามาแล้วก็อยากให้แต่งแบบเข้าคู่กัน

วันนี้เป็นวันหยุด ผมเลยอยากจับกระต่ายสองตัวเปลี่ยนชุดแล้วถ่ายรูปลงโซเซียลสักหน่อย ประเด็นคือไม่ว่าชุดไหนก็น่ารัก อยากให้ใส่ไปหมด เลือกมาหลายสิบนาทีแล้วก็ยังเลือกไม่ได้สักที

ผ้ายีนส์นี่ก็น่ารัก

เสื้อยืดสีพาสเทลนั่นก็ไม่เลว

“ก็จับใส่ทุกชุดเลยสิ” หลานเยี่ยนตอบมา

“แบบนั้นพวกคานินก็เหนื่อยแย่สิ” ในฐานะที่ผมเคยเป็นกระต่ายมาก่อนรู้ดีว่าการใส่เสื้อผ้านั้นทำให้ไม่สบายตัวนัก นอกจากในช่วงหน้าหนาวที่ช่วยเพิ่มความอบอุ่นได้

“ให้เหนื่อยหน่อยเถอะ ทุกวันนี้พวกมันอ้วนจนแทบวิ่งไม่ไหวแล้ว” ดวงตาสีเทาของหลานเยี่ยมเหล่มองกระต่ายอ้วนกลมสองตัวที่คลอเคลียกันอยู่ไม่ไกล

“ไม่อ้วนสักหน่อย เบาหวิวขนาดนี้” ผมอุ้มจินเซ่อขึ้นแล้ววางลงบนตักของหลานเยี่ยน

น้ำหนักของกระต่ายแต่ละตัวไม่ได้มากมาย สามารถใช้มือข้างเดียวอุ้มขึ้นมาได้

ผมไม่เห็นว่าจะหนักตรงไหน

ปรักปรำชัดๆ

“เบาหวิว? อ้วน” ประโยคสุดท้ายหลานเยี่ยนอุ้มจินเซ่อขึ้นระดับสายตาแล้วเอ่ยออกไป

งี๊ดด

เสียงของจินเซ่อดังขึ้นคล้ายจะเถียงหลานเยี่ยนกลับว่าตัวเองไม่ได้อ้วน ดวงตาสองคู่จ้องเขม็งมองกันไม่วางตา มองเผินๆ เหมือนพี่น้องต่างสายพันธุ์

“ทะเลาะกับกระต่ายก็ได้นะคนเรา” ผมพูดลอยๆ พร้อมกับอุ้มคานินขึ้นมาจุ๊บปลายจมูก

“ใครให้มันเถียงล่ะ”

“แล้วคุณรู้ได้ยังไงว่าจินเซ่อเถียง?” ผมย้อนถามทั้งที่รู้คำตอบดี

“หึ แค่มองตาก็รู้แล้ว” หลานเยี่ยนส่งเสียงหึ จ้องหน้าจินเซ่ออย่างหาเรื่องในขณะที่กระต่ายตัวน้อยไม่ได้เกรงกลัวยามถูกราชสีห์จ้องมองแม้แต่น้อย นับว่าเป็นการจ้องหน้าที่สูสีมาก

หากเป็นกระต่ายตัวอื่นคงได้ซ็อกตายไปหลายรอบแล้ว

ถึงได้บอกไงว่าเหมือนกันจริงๆ ทั้งจินเซ่อและหลานเยี่ยน

“กลับมาเรื่องชุดก่อนได้ไหม เอางี้คุณว่าจินเซ่ออยากให้คานินใส่ชุดไหน” ในเมื่อเลือกเองยากนักก็ให้เจ้าตัวเลือกเองเลยละกัน

“...นายมักบอกว่าฉันเหมือนจินเซ่อ” หลานเยี่ยนสบตาหาคำตอบจากจินเซ่ออยู่ไม่นานก็หันมามองหน้าผม

“ใช่ คุณกับจินเซ่อเหมือนกันมาก” เพราะแบบนั้นถึงได้ถามความเห็นเรื่องชุดที่จินเซ่อน่าจะชอบ ถึงจะเหมือนเข้าใจได้แต่สุดท้ายกระต่ายกับมนุษย์ก็ต่ายสายพันธ์กันอยู่ดี

“ฉันมักบอกว่าไม่จริง”

“อืม ทำไม หรือว่าเปลี่ยนใจแล้ว?” ผมถามกลับ หลังสบตากับจินเซ่อเมื่อครู่ผมรู้สึกเหมือนหลานเยี่ยนมีบางอย่างเปลี่ยนไป

“ประมาณนั้น”

“ฮะ?” ประมาณนั้นหมายถึงอะไร

“ยอมรับว่าเหมือนกัน”

“ฮืม...ทำไมอยู่ๆ ถึงยอมรับล่ะ” ปกติมีแต่จะเถียงกลับว่าไม่จริงนี่

“ฉันกับมันชอบแบบเดียวกัน”

“หมายถึงชุดที่ชอบ? ชุดไหนล่ะ” ชอบเหมือนกันงั้นเหรอ ชุดที่ผมกับคานินมีเหมือนกันมีอยู่หลายชุดเหมือนกันนะ

ถ้าหลานเยี่ยนชอบครั้งหน้าผมอาจจะหยิบมาใส่สักหน่อย

“ไม่ต้องใส่”

“...” ผมถึงกับพูดไม่ออกเมื่อได้ยิน

“ไม่ต้องใส่อะไรเลย ร่างกายเปลือยเปล่าเผยให้เห็นทุกส่วน นั่นแหละที่ฉันกับจินเซ่อชอบ” พูดจบก็ยกยิ้มมุมปากขึ้น แผ่บรรยากาศหวาบหวามทำเอาใบหน้าผมเห่อแดงในพริบตา

“ลามก” ผมตะโกนใส่เสียงดัง

“เพิ่งรู้?”

“หลานเยี่ยน”

“หึ รู้แบบนี้ก็ให้ฉันเห็นหน่อยสิ...ร่างเปลือยเปล่าของนายน่ะ”

“หยุดพูดเลยนะหลานเยี่ยน” เขาจะทำให้ผมเขินตายรึไง

งี๊ดด

คานินเองก็ส่งเสียงคล้ายจะเห็นด้วยกับความคิดผม จินเซ่อตอนนี้จ้อมองคานินราวกับจะกลืนกินไปทั้งตัว ดูเหมือนว่าไม่ใช่แค่พวกเราที่รักกันแต่คานินกับจินเซ่อเองก็เช่นกัน

“อยากได้ห้องหอ? เดี๋ยวทำให้” อยู่ๆ หลายเยี่ยนก็พูดขึ้นหลับได้ยินเสียงงี๊ดของจินเซ่อ

“ไม่ต้องมาเข้าขากันเลยนะ” ทีก่อนหน้านี้ทำเป็นไม่ถูกกัน มาตอนนี้เข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ย

“หึ...”

“หลานเยี่ยน”

“รีบเลือกให้ใส่สักชุดซะ ฉันอยากฟัดนายเต็มทีแล้ว คิดเหมือนกันใช่ไหม” ประโยคสุดท้ายหลานเยี่ยนก้มไปถามความเห็นจินเซ่อ

งี๊ด

เสียงร้องกับสายตาที่ส่งมาทำเอาทั้งผมและคานินร้อนวูบวาบไปทั้งตัว

“หนีกันเถอะคานิน” ผมอุ้มคานินขึ้นมากระซิบบอก

“ลองสิจื่อจื่อ แล้วนายจะรู้ว่าการไม่ได้ลงจากเตียงตลอดอาทิตย์เป็นยังไง” สายตาที่มองประสานมาเต็มไปด้วยความจริงจังจนผมขนลุกไปทั้งร่าง

“คุณมันหื่น”

“ฉันยังหื่นได้มากกว่านี้อีกนะ”

“หลานเยี่ยน” ทำไมชอบทำให้ผมเขินนักนะ ทุกประโยคที่เอื้อนเอ่ยทำเอาหัวใจผมเต้นรัวตอบสนองไม่หยุด

“นายหนีฉันไม่พ้นหรอกจื่อจื่อ ยอมอยู่ด้วยกันทั้งชีวิตซะดีๆ” หลายเยี่ยนรั้งใบหน้าผมขึ้นให้ดวงตาของพวกเราประสานกัน พริบตาหลังจากนั้นริมฝีปากร้อนๆ ก็ประกบลงมาอย่างแผ่วเบาและเริ่มรุนแรงขึ้นหลังหลานเยี่ยนใช้ปลายลิ้นรุกล้ำเข้ามา

บนพื้นด้านข้างคานินกำลังถูกจินเซ่อคลอเคลียซุกไซร้ไม่หยุดเช่นกัน คานินที่คิดจะวิ่งหนีถูกจินเซ่อใช้ร่างทาบทับไว้ ทำให้ทั้งผมและคานินต่างหมดทางหนี ทำได้เพียงยินยอมรับสัมผัสจากผู้เป็นที่รักจนกว่าอีกฝ่ายจะพอใจซึ่งก็กินเวลาไปนานหลานชั่วโมง

.......................................

ก่อนอื่นเราต้องขออภัยมากๆ หากทำให้หลายคนรู้สึกไม่พอใจในเรื่องe-bookของเรื่องนี้

จากตอนที่แล้วเราแจ้งว่าในเล่มจะมีตอนพิเศษมากกว่า 2 ตอนซึ่งมีหลายคนค่อนข้างไม่พอใจ

และเราก็ได้คิดแล้วว่าจะเพิ่มตอนพิเศษให้ค่ะ

ทั้งรูปเล่มและe-bookจะมีตอนพิเศษเท่ากัน และเราจะเพิ่มตอนพิเศษที่อัพตอนนี้ลงไปเพิ่มให้แทนคำขอโทษด้วยค่ะ

สำหรับในส่วนของตอนพิเศษทั้ง 2 ตอนเราจะขออนุญาตอัพหลังจากที่เราแต่งเสร็จและจัดรูปเล่มใหม่พร้อมแล้ว เราอ่านทวนมาหลายๆ ตอนมีคำผิดหลุดไป เราจะทำการทวนและอัพให้พร้อมกันทีเดียวนะคะซึ่งต้องขอเวลาในการจัดการในส่วนนี้สักหน่อย

สำหรับรูปเล่มนั้นเราจะมีของแถมให้ซึ่งจะไม่ใช่ตอนพิเศษ

เรามีมาสปอยเบาๆ ส่วนหนึ่งค่ะ

ลายเส้นนี้เป็นเพียงของแถม ไม่ใช่ลายเส้นปกนะคะ

นักวาดที่เราจ้างวาดปกมีคิวค่อนข้างเยอะ กว่าจะถึงคิวก็เป็นช่วงเดือน11เลย หวังว่าทุกคนจะรอกันนะคะ

เรายังมือใหม่กับการออกหนังสือด้วยตัวเองจึงมีข้อผิดพลาดให้เห็น ต้องขออภัยจริงๆ ค่ะ ครั้งหน้าจะปรับปรุงให้ดีกว่านี้นะคะ

 ขอบคุณและขอโทษด้วยนะคะ

nicedog

♫ ♪ ♪ ღ♫ ♪ ♪ ღ♫ ♪ ♪ ღ♫ ♪ ♪ ღ♫ ♪ ♪ ღ♫ ♪ ♪