ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    -จบ-✉ CorrespondencE สื่อรักทางจดหมาย!✉ {ํYaoi/BL}

    ลำดับตอนที่ #25 : ✉ จดหมายฉบับพิเศษ✉วันสงกรานต์

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 2.3K
      36
      14 เม.ย. 58

    จดหมายฉบับพิเศษวันสงกรานต์

     

     

    “เทม...เทม...”วรนัตรเรียกเทมที่นอนอยู่บนเตียงผมพร้อมกับเขย่าตัวอีกฝ่ายเบาๆ

     

     

    วันนี้วันที่14เมษายน...เรียกได้ว่าวันขึ้นปีใหม่ไทยหรือวันสงกรานต์นั่นแหละ...วันพิเศษทั้งทีต้องทำอะไรที่มันพิเศษๆหน่อยสิ...ถ้าจะให้ยกตัวอย่างสิ่งที่พิเศษๆก็...

     

     

    ทำบุญ

     

     

    ชายหนุ่มกะว่าจะชวนเทมไปทำบุญในวันขึ้นปีใหม่ไทยนี้...แต่มันก็เป็นความคิดที่พึ่งนึกได้ตอนที่สะดุ้งตื่นขึ้นมาตอนตี4เพราะอ้อมกอดของเทมที่รัดแน่นเกินไปจนรู้สึกอึดอัด...

     

     

    ทำให้ผมตัดสินใจลงมาที่ห้องครัวเพื่อเตรียมของสำหรับทำบุญตักบาตรในวันนี้....ปกติในช่วงเช้าก็มักจะมีพระมาเดินบิณฑบาตทุกวันอยู่แล้วแต่ผมไม่ค่อยมีเวลาได้ไปทำสักเท่าไหร่...ก็ถือว่าวันนี้เป็นวันดีเหมาะแก่การทำบุญละกันนะ

     

     

    พอจัดการเตรียมของทุกอย่างเสร็จเรียบร้อยผมก็ขึ้นไปบนห้องนอนอีกครั้งนึง

     

     

    “....ฟรี้~....”เสียงกรนของเทมดังออกมาเบาๆทำให้ผมอดไม่ได้ที่จะยิ้มตาม

     

     

    ตอนนี้เทมนอนแผ่หราอยู่กลางเตียงโดยที่ปากอ้ากว้างจนน่าหัวเราะแถมเสื้อคือกลมที่ใส่นอนก็ถกขึ้นมาจนเห็นหน้าท้องสีแทนแสนเซ็กซี่จนทำให้ผมเผลอมองอย่างลืมตัว

     

     

    “เทม!...เทม!....ตื่นได้แล้วนะ!”ผมพูดเสียงดังขึ้นอีกพร้อมกับนั่งลงกับเตียงแล้วเขย่าเทมแรงขึ้นๆ

     

     

    “อื้ออ~...ฟี้...”เทมปัดมือผมทิ้งพร้อมกับพลิกไปอีกทางนึง

     

     

    “เป็นเด็กรึไงเนี่ย?”วรนัตรพึมพำอย่างขำๆ

     

     

    “เทม!....เทมตื่นเดี๋ยวนี้นะ!!”ผมขยับเข้าไปใกล้เทมมากขึ้นแล้วเปลี่ยนจากเขย่าตัวเป็นตบเบาๆที่หัวไหล่ของเทม

     

     

    “อื้ออ~...”เทมครางในรำคอด้วยความรำคาญ

     

     

    ผมเองก็เริ่มรำคาญแล้วเหมือนกัน

     

     

    ทำไมปลุกอยากปลุกเย็นแบบนี้นะ!

     

     

    “เทม...ถ้าไม่ตื่นวันนี้ไม่ต้องจูบ!!”ผมบอกเสียงแข็ง

     

     

    พรึ่บ!

     

     

    “ไม่เอานะพี่นัท!!!”เทมสะดุ้งตัวพร้อมกับลุกพรวดขึ้นจากที่นอนให้ทันที....เสียงตะโกนของเทมดังขึ้นแต่น้ำเสียงยังเต็มไปด้วยความงัวเงียจนอดไม่ได้ที่จะรู้สึกเอ็นดูกับท่าทางแบบนั้น

     

     

    “ตื่นได้สักทีนะ”ผมพูดขึ้นเบาๆ

     

     

    “พี่นัทอ่า....ทำไมชอบแกล้งผมจังเลย...ผมตื่นแล้วนะวันนี้ต้องให้จูบด้วย”เทมบอกผมด้วยน้ำเสียงอ้อนๆเหมือนแบบทุกครั้ง

     

     

    “ครับๆ...ตอนนี้ลุกไปอาบน้ำได้แล้ว”ผมบอกเทมเบาๆพร้อมกับลุกจากเตียงเพื่อไปหยิบผ้าขนหนูเตรียมไว้ให้เทม

     

     

    “อาบน้ำ?...เราจะไปไหนเหรอครับ?....แล้วนี่....เฮ้ย!!ตี5”เทมถามอย่างงงๆก่อนจะหันไปมองนาฬิกาที่อยู่ตรงผนังห้องแล้วก็ต้องตกใจเมื่อนาฬิกาบอกเวลาตี5กว่า

     

     

    “ไม่ได้ไปไหนหรอก...แค่จะให้ลงไปตักบาตรน่ะ”ผมบอกกับเทมก่อนจะยื่นผ้าขนหนูไปให้

     

     

    “งั้นเหรอ?...อ้อ...วันนี้วันสงกรานต์นี่นา...พี่นัทอาบน้ำรึยังครับ?”เทมพึมพำก่อนจะหันมาถามผม

     

     

    “อาบแล้วล่ะ...เดี๋ยวพี่รออยู่ข้างล่างนะ”ผมบอกกับเทมก่อนจะเดินออกจากห้องไป

     

     

    กว่าเทมจะออกมาผมก็จัดของเตรียมไว้เรียบร้อยแล้ว...พวกเราใช้เวลาไม่นานในการใส่บาตรพระก่อนที่ผมจะบอกให้พวกเราไปหาแม่เทมกันที่บ้าน

     

     

    ตอนแรกเทมก็งงๆว่าจะไปทำไม....แต่สุดท้ายเทมก็ยอมไปจนได้

     

     

    พวกเรามาถึงบ้านเทมประมาณ7โมงกว่า...คุณแม่(ท่านให้ผมเรียกแบบนี้)เมื่อท่านเห็นพวกผมก็รีบเดินมาทักทายด้วยใบหน้าที่ดีใจมาก

     

     

    “จะมาทำไมไม่บอกแม่ก่อนละลูกคนนี้นี่...เข้ามาเลยจ้าหนูนัท”คุณแม่เอ่ยประโยคแรกกับเทมด้วยน้ำเสียงแข็งๆก็จะเปลี่ยนมาเป็นเสียงอ่อนหวานแล้วจูงมือผมเดินเข้าไปภายในบ้าน

     

     

    ภายในบ้านยังเหมือนเดิมกับที่ผมมาครั้งที่แล้ว...บรรยากาศอบอุ่นกับครอบครัวที่แสนอบอุ่นของเทม

     

     

    “อ้าว...พี่นัท”เสียงของน้องโอ๊คดังขึ้นพร้อมๆกับเสียงวิ่งตรงมาหาผม

     

     

    “สวัสดีครับ”ผมเอ่ยทักทายด้วยรอยยิ้ม

     

     

    “สวัสดีค่ะ...ดีจังเลยที่พี่นัทมาหา วันนี้สอนหนูทำขนมอีกได้ไหมค่ะ?”น้องโอ๊คทักทายผมก่อนจะถามเสียงใสด้วยแววตาที่เป็นประกายระยิบระยับ

     

     

    ครั้งที่แล้วที่ผมมาก็ได้สอนวิธีทำคัฟเค้กให้น้องโอ๊คไป....และดูท่าน้องโอ๊คจะติดใจผมมากซะด้วย

     

     

    “ได้สิ...วันนี้ทำอะไรดีนะ?...พาย?....มูสช็อคโกแล๊ต?...หรือเอาเป็นเค้กกล้วยหอมดีล่ะ?”ผมถามน้องโอ๊คก่อนจะลูบผมยาวสีน้ำตาลเข้มของเธออย่างเบามือ

     

     

    “โหย~...เลือกอยากจังเลย....แม่คะเอาอะไรดี?”น้องโอ๊คพึมพำพร้อมกับทำหน้าเครียดพอคิดไม่ออกสักพักก็วิ่งไปถามแม่ที่ยืนอยู่ข้างๆ

     

     

    “อืม~...เค้กกล้วยหอมดีไหม?...แม่พึ่งซื้อกล้วยหอมมาเมื่อวานเอง”คุณแม่บอกน้องโอ๊คด้วยรอยยิ้ม

     

     

    “ค่ะ...เอาเค้กกล้วยหอมค่ะพี่นัท”น้องโอ๊ควิ้งมาหาผมพร้อมกับบอกด้วยน้ำเสียงร่าเริง

     

     

    “ได้เลยครับ”

     

     

    “เอ่อ...คงยังไม่ลืมผมกันใช่ไหมครับ?”เทมเอ่ยเบาๆก่อนจะเข้ามาแทรกกลางระหว่างผมที่ยืนอยู่กับคุณแม่

     

     

    “อ้าว...เทมมาด้วยเหรอลูก?”คุณแม่หันไปถามด้วยน้ำเสียงตกใจ

     

     

    “แม่อ่า~”เทมเริ่มงอนแล้วล่ะครับ

     

     

    “ฮะฮะฮะ”เสียงหัวเราะของผมคุณแม่และน้องโอ๊คดังขึ้นมีเพียงแค่เทมที่ยังทำหน้ามุยอยู่ตรงกลาง

     

     

    ก่อนสอนน้องโอ๊คทำขนมผมได้เข้าไปกราบคุณแม่พร้อมๆกับเทมและน้องโอ๊คทำให้คุณแม่ถึงกับหยิบผ้าเช็ดหน้าออกมาซับน้ำตาเล็กน้อยก่อนจะยิ้มด้วยความดีใจ

     

     

    ตลอดทั้งวันที่ผมอยู่ที่นี่เต็มไปด้วยเสียงหัวเราะอยู่เสมอ

     

     

    ครอบครัวของเทมที่ตอนนี้เหมือนกับเป็นครอบครัวของผมด้วย

     

     

    ผมล่ะมีความสุขสุดๆเลย

     

     

    พวกเราขอลากลับหลังจากกินอาหารเย็นร่วมกันเสร็จเรียบร้อย....ตลอดทางเทมก็เอาแต่บอกว่าผมไม่ยอมสนใจบ้างล่ะ....ผมรักน้องโอ๊คมากกว่านั่นอีก

     

     

    ผมโดนเทมงอนอย่างสุดๆเลยล่ะครับ

     

     

    “เทม...”ผมเอ่ยเรียกเทมเบาๆขณะที่ผมพึ่งออกมาจากห้องน้ำ

     

     

    ตอนนี้เวลาล่วงเลยไปกว่า3ชั่วโมงหลังจากที่กลับมาจากบ้านของคุณแม่แต่เทมก็ยังงอนผมไม่หายสักที....

     

     

    ผมพึ่งเคยถูกเทมงอนหนักๆก็วันนี้แหละ

     

     

    ผมไม่เคยง้อเทมซะด้วยสิ

     

     

    “เทม...”ผมลองเรียกเทมที่นอนหันหลังให้ผมอยู่บนเตียงอีกครั้งนึง

     

     

    “....”แต่เทมก็ยังไม่ยอมตอบผม

     

     

    “....”ผมควรจะทำยังไงดี??

     

     

    ทำยังไงเทมถึงจะหายงอน?

     

     

    หรือความจริงเทมโกรธอะไรผมรึเปล่านะ?

     

     

    มันอาจจะไม่ใช่แค่สิ่งที่เทมบอกก็ได้

     

     

    ผมคงต้องทำอะไรสักอย่างให้เทมหายโกรธ...อย่างแรกที่ต้องทำก็คงไม่พ้นคำขอโทษแต่แค่ขอโทษอย่างเดียวมันก็ดูไม่ค่อยจริงใจสักเท่าไหร่

     

     

    มีอะไรที่ผมพอจะทำให้เทมพอใจบ้างไหมนะ?

     

     

    อ๊ะ...จะว่าไมก็มีอยู่อย่างนึงที่เทมชอบนี่นา

     

     

    “...”ผมเม้มริมฝีปากแน่นก่อนจะตัดสินใจทำอะไรบางอย่างที่ไม่คิดว่าในชีวิตนี้ตัวเองจะกล้าทำเลยด้วยซ้ำ

     

     

    หมับ!

     

     

    พรึ่บ!

     

     

    ตุบ!

     

     

    “...พะ...พี่นัท!”เทมที่ไม่ยอมปริปากพูดอะไรจนถึงเมื่อกี๊กลับเบิกตากว้างขึ้นแล้วเรียกผมเสียงหลง...เขาคงตกใจที่ผมทำอะไรแบบนี้

     

     

    ความจริงผมพึ่งเคยทำไม่กี่ครั้ง...

     

     

    ไอ้การขึ้นคร่อมผู้ชายเนี่ย!!

     

     

    ผมคว้าหมับเข้าที่แขนเทมก่อนจะดันเทมให้นอนหงายก่อนที่ผมจะขึ้นไปนั่งทับตรงช่วงเอวของเทม...ถ้าจะว่ากันตรงๆก็ทับน้องชายเทมอยู่นั่นแหละ

     

     

    “...เทม...พี่ขอโทษที่ทำให้โกรธนะ...หายโกรธพี่นะ”ผมพูดโดยโน้มตัวไปข้างหน้ามือทั้งสองข้างของผมวางทับอยู่ตรงหน้าท้องและหน้าอกของเทม

     

     

    มือข้างที่สัมผัสหน้าอกอยู่ผมสัมผัสได้ถึงหัวใจของเทมที่เต้นถี่รัวได้อย่างชัดเจน

     

     

    “อึก!...ถ้าผมหายโกรธ...แล้วพี่จะทำอะไรต่อละครับ?”เทมกลืนน้ำลายเอื้อกใหญ่ก่อนจะใช้สายตาโลมเลียผมไปทั้งตัว....เวลาถูกสายตาหื่นๆแบบนี้จ้องแล้วมันรู้สึกอายสุดๆเลยแฮะ

     

     

    แต่ตอนนี้ผมต้องข่มความอายเอาไว้...สิ่งเดียวที่ผมต้องทำตอนนี้คือให้เทมหายโกรธผม

     

     

    ผมไม่ชอบเลยเวลาที่เทมเป็นแบบนี้...สายตาเย็นชาที่มองผมมันทำให้ผมเจ็บมากจนไม่สามารถบรรยายเป็นคำพูดได้แล้วยังท่าทางเฉยเมยต่อผมอีก...ผมไม่ต้องการที่จะเห็นมัน

     

     

    “ก็ไม่ทำอะไรมาก...ก็คงแค่...”ผมพูดเบาๆพร้อมกับจ้องมองเทมแล้วพยายามทำสายตาออดอ้อนให้ได้มากที่สุด...

     

     

    เกิดมาผมก็พึ่งจะเคยอ้อนใครก็ครั้งนี้แหละครับ

     

     

    “...ช่วยเทมปลดปล่อย”ผมพูกประโยคต่อมาพร้อมกับขยับสะโพกตัวเองให้ถูไถไปกับแก่นกายใต้กางเกงบ๊อกเซอร์ของเทมช้าๆ

     

     

    “...อึก!....พี่นัท....พูดจริงใช่ไหมครับ?”เทมพยายามข่มอารมณ์ก่อนจะถามผมต่อ

     

     

    “พี่เคยโกหกเทมเหรอ?”ผมไม่ตอบคำถามแต่ถามเทมกลับไปแทน

     

     

    “...งั้นผมหายโกรธแล้ว...อ่า!...พี่นัท”เทมบอกผมด้วยเสียงแหบพล่าก่อนจะให้มือทั้งสองข้างจับสะโพกที่ขยับช้าๆของผมให้ขยับเร็วขึ้นอีก

     

     

    “อึก!...เทม...ปล่อยมือ...เดี๋ยวพี่ทำให้”ผมพยายามข่มอารมณ์ตัวเองที่กำลังจะพุ่งขึ้นสูงก่อนจะดึงมือเทมที่อยู่ตรงสะโพกผมออกไป

     

     

    “...พี่นัท...พี่จะทรมานผมรึไง?”เทมบอกผมเบาๆก่อนจะจ้องมาด้วยสายตาที่หื่นกระหาย

    หมาน้อยของผมกลายเป็นหมาป่าซะแล้ว

     

     

    “...ไม่หรอก...พี่แค่อยากเป็นคนทำเอง”ผมบอกเทมก่อนจะเลื่อนตัวถอยหลังจนตัวเองอยู่ตรงหว่างขาเทมพร้อมๆกับถอดกลางเกงบ๊อกเซอร์ของเทมติดมือมาด้วย

     

     

    ใต้กางเกงบ๊อกเซอร์ที่ไม่มีอะไรปกปิดทำให้แก่นกายของเทมตั้งเด่ขึ้นมาต่อหน้าผม...มองกี่ทีก็ยังใหญ่แฮะ....ผมไม่คิดว่ามันจะเข้ามาอยู่ในตัวผมได้เลยสักนิด...

     

     

    แม้ว่าความจริงมันจะเคยเข้ามาหลายครั้งแล้วก็ตาม

     

     

    “...เริ่มเลยนะเทม”ผมเงยหน้าขึ้นไปมองเทมก่อนสูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆก่อนจะก้มลงไปใช้ปากครอบครองแก่นกายที่เริ่มตื่นตัวของเทม

     


     ----------------------------------------------CUT-----------------------------------------------------

    สามารถทิ้งเมลล์ไว้หรือหาอ่านได้ที่เว็บธัญวลัย และ thai boy's love เลยนะคะ

     

      ----------------------------------------------CUT-----------------------------------------------------

     

     

     


    “อื้อ...อ่า!...พี่นัท...พี่มันสุดยอด”เทมปรือตามองผมอย่างหลงใหล

     

     

    แต่ตอนนี้ผมกำลังมีปัญหาสำคัญอยู่...ผมผละออกมาจากแก่นกายของเทมแล้วก็จริงแต่น้ำของเทมน่ะยังอยู่ในปากผม

     

     

    นี่ผมควรจะทำยังไง?

     

     

    กลืนลงไป?

     

     

    หรือว่า

     

     

    คายทิ้ง?

     

     

    ถ้าคายทิ้งมันจะดูเหมือนผมรังเกียจเทมรึเปล่านะ?

     

     

    งั้นผมต้องกลืนถึงจะถูก?

     

     

    “....อึก!...อึก!....อ่า!...แฮ่ก~...”ผมตัดสินใจกลืนน้ำของเทมลงไปแม้ว่ามันจะเยอะจนกลืนครั้งเดียวไม่หมดก็เถอะ...

     

     

    รสชาติคาวๆ...แปลกๆด้วย

     

     

    ไม่เห็นอร่อยเหมือนที่เทมเคยบอกเลยนี่

     

     

    “...พะ...พี่นัท...”เทมเรียกผมด้วยน้ำเสียงที่ตกใจตาของเขาเบิกกว้างเหมือนกำลังอึ้งในสิ่งที่เห็น

     

     

    “...??”ผมมองเทมอย่างงงๆว่าผมทำอะไรให้น่าตกใจงั้นเหรอ?

     

     

    “พะ...พี่กลืน...กลืนมันลงไป”เทมพูดอย่างติดๆขัดๆ

     

     

    ผมว่าตัวเองเข้าใจล่ะว่าทำไมเทมถึงได้ทำหน้าอึ้งๆแบบนั้น

     

     

    “...เทมยังกลืนของพี่ได้แล้วทำไมพี่จะกลืนของเทมบ้างไม่ได้ล่ะ?”ผมตอบกลับไปยิ้มๆ

    ตอนนี้ผมมีความสุขที่ทำให้เทมรู้สึกดีได้ขนาดนี้

     

     

    “...พี่นัท...พี่จะน่ารักไปไหนเนี่ย!...แค่นี้ผมก็หลงพี่จะแย่อยู่แล้วจะทำให้ผมหลงจนโงหัวไม่ขึ้นเลยเหรอครับ?!”เทมบอกผมก่อนจะดึงผมลงไปนอนกอดบนเตียง

     

     

    “...อื้ม!...หลงนานๆนะ”ผมซุกตัวอยู่ที่อกเทมพร้อมกับพึมพำเบาๆ

     

     

    หมับ!

     

     

    พรึ่บ!

     

     

    “อ๊ะ!...เทม”ผมสะดุ้งเมื่ออยู่เทมก็พลิกตัวแล้วขึ้นคร่อมผม

     

     

    “เล่นยัวกันขนาดนี้...คืนนี้พี่คงไม่อยากนอนแล้วใช่ไหมครับ?”เทมบอกผมด้วยน้ำเสียงและแววตาที่เจ้าเล่ห์

     

     

    “อ่อ...เทม...ไม่...อุ๊บ!...อื้อออ~”ผมยังไม่ทันพูดจบเทมก็ประกบปากลงมาซะแล้ว....จูบอันร้อนแรงที่ผมได้รับทำให้สติที่มีอยู่น้อยนิดค่อยๆหายไปอย่างช้า

     

     

    ตัวผมทำได้เพียงรับสัมผัสอันรุ่มร้อนที่เทมส่งมาอยู่ตลอดทั้งคืนจนผมก็ไม่รู้ว่าตัวเองโดนไปกี่รอบกันแน่

     

     

    ผมชักไม่แน่ใจแล้วสิว่ามันคุ้มไหมที่ผมเอาตัวมาแลกให้เทมหายโกรธผมเนี่ย!!

     

     

    ยังไงก็สุขสันต์วันสงกรานต์นะครับ!!!

     

    ......................................................................................................................

    สวัสดีค่ะ

     

    ตอนพิเศษต้อนรับ สงกรานต์...จะเรียกว่าncคงไม่ได้เนอะ555+...คนเขียนแต่งncไม่เก่งเลยพยายาม ยืดไปก่อนแต่งได้สุดๆแค่นี้ละกันเอาไปพอหอมปากหอมคอเนอะ


    ตอนนี้เทมอาจจะดูเอาแต่ใจไปนิดแต่ที่เทมทำก็เพราะรักพี่นัทมากจนเรียกได้ว่าแทบคลั่งเลยล่ะ...คิดไม่ออกเลยว่าถ้ามีคนมาแย่งพี่นัทเทมจะเป็นยังไง555+...ตอนแรกที่วางคาแร็กเตอร์ไว้ไม่ได้ให้คลั่งพี่นัทขนาดนี้นะ...เขียนไปเขียนมาออกมางี้ได้ไงก็ไม่รู้แต่เราว่าน่ารักดีเลยปล่อยเป็นแบบนี้ต่อไปคะ

     

     

    สุขสันต์วันสงกรานต์นะคะนักอ่านทุกคน

     

    ตอนหน้าจะเป็นยังไงคอยติดตามกันด้วยนะช่วยลุ้นไปกับเทมหน่อยว่าจะได้กินพี่นัทสมใจไหม

     

    ขอบคุณสำหรับทุกๆ กำลังใจที่คอยคอมเม้นท์มาให้เสมอนะคะ...อยากตอบเม้นท์นะแต่ไม่รู้จะตอบอะไร ดีแต่ดีใจมากที่มีคนคอยติดตามเรื่องนี้ขอบคุณจริงๆคะ

     

    ไว้เจอกันตอนหน้านะ คะ...ไม่สัญญาว่าจะมาเมื่อไหร่เพราะมีการบ้านเข้ามาคะ(ขอระบายนิดนึง...ใน ห้องไม่มีการสั่งการบ้านแต่พอถึงวันหยุดกลับส่งมาบอกทางไลน์ว่ามีการบ้านให้ ช่วงสงกรานต์...อยากพักสบายๆต้องมานั่งปั่นงานส่งเศร้าสุดๆเลย)

     

    nicedog


    ♫ ♪ ♪ ღ♫ ♪ ♪ ღ♫ ♪ ♪ ღ♫ ♪ ♪ ღ♫ ♪ ♪ ღ♫ ♪ ♪ ღ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×