'Love danger! ไล่ล่าจับหัวใจ ยัยวายร้าย'

ฉันขอให้คุณใจร้ายเเบบนี้กับฉัน อย่างอนง้อ อย่าเอาใจ อย่าเเสดงว่ารัก ได้โปรดเถิดนะ โปรดใจร้ายแบบนี้ต่อไป ทำให้ฉันทุกข์ทรมาน ให้ฉันร้องไห้ ทำให้ฉันเจ็บปวดเเทบขาดใจ ได้โปรดอย่าสงสารเห็นใจ อย่าใจดีกับฉัน อย่าห่วงใยใส่ใจฉัน เพราะการกระทำของคุณ..สุดท้ายเเล้วจุดจบของมัน คือการที่ฉันกับคุณต้องเลิกลากัน ฉันโหยหา ต้องการ ให้วันเวลานั้นมาถึง เพื่อที่ฉันจะได้หลุดพ้นจากบ่วงกรรม บ่วงที่เจ็บปวดทรมานไม่มีสิ้นสุด ฉันอยากจะหลุดพ้นมันไปเสียที ได้โปรด..ทรมานฉันแบบนี้ต่อไป N-Tepuila

"คนสารเลว! นายไม่มีสิทธิ์มาทำกับฉันแบบนี้นะ" "มีสิ ฉันมีสิทธิ์ทุกอย่างเกี่ยวกับเธอ" "กรี๊ดดดดดด!" ฉันกรีดร้องใส่หน้าเขาอย่างบ้าคลั่ง "โวยวายพอหรือยัง!" "ไม่! เอากระเป๋าฉันคืนมานะ ไอ้โรคจิต!" "ฉันไม่ให้ เธออยากได้ก็เข้ามาเอาสิ" ฉันมองผู้ชายตรงหน้าอย่างเกลียดชัง เขานุ่งแค่ผ้าเช็ดตัวผืนเดียว คลุมช่วงล่างเอาไว้ แล้วเธอจะเข้าไปแย่งกระเป๋าของเธอมาได้ยังไงกัน!! "Come on!" เธอพุ่งเข้าไปกระชากกระเป๋าในมือจากเขา เธอไม่ชอบให้ ใครมาท้าทาย โดยฉะเพาะกับผู้ชายคนนี้! "เอาของฉันคืนมานะ!" เขาชูกระเป๋าไว้ในมือ เหวี่ยงไปมา ราวกับเชื่อเชิญให้เธอเข้าไปแย่งมันมา แต่พอเธอเอื้อมไปคว้า กระเป๋าของเธอคืน เขากลับเหวี่ยงมันไปที่เตียงของเขา! "ของเธอ ไปเอามาสิ" เขายิ้มมุมปาก ราวกับรอดูฉากสนุกๆ ที่กำลังจะเกิดขึ้น "นายนี่มัน!" เธออยากจะตบๆๆ หน้าเขาให้ตายไปเสียจริง! เธอเดินไปที่เตียง ก่อนจะเอื้อมมือไปหยิบกระเป๋าของเธอ "กรี๊ดด! ไอ้บ้า ลุกออกไปเดี๋ยวนี้นะ!!" "เก่งนัก ก็ทำให้ฉันออกไปให้ได้สิ" ฉันกัดริมฝีปากแน่น ก่อนจะนึกอะไรออก เขากลับเอามือมาประคองเธอไว้จากด้าน หลัง ก่อนจะโน้มหน้าลงมาบรรจบริมฝีปากกับเธอช้าๆ อย่างแผ่วเบา แต่สัมผัสนั้นกลับเหมือนเปลวไฟที่ลุกโชน.. แผ่วเบา แต่ร้อนแรง แต่เพียงวินาทีเดียวที่เขาเผลอ เธอกลับผลักเขาออกอย่างรวดเร็ว และรีบลุกจากเตียงทันที "เก่งไม่เก่งฉันก็ออกมาได้แล้วกัน!" เธอพูดก่อนจะวิ่งไปที่ประตู แล้วหันมาพูดกับเขาอีกครั้ง ก่อนจะรีบออกไป "bye man vile" COMING SOON...

 
"ขอให้คุณมีความสุขมากพอ" ที่จะทำให้คุณเป็นคนอ่อนหวาน
"ผ่านการทดสอบมามากพอ" ที่จะทำให้คุณเข้มแข็ง
"มีความเศร้าโศกมากพอ" ที่จะทำให้คุณยังคงความเป็นมนุษย์
"และมีความหวังมากพอ" ที่จะทำให้คุณเป็นสุข...