ลำดับตอนที่ #26
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #26 : อริรักซ่อนพิศวาส : ผู้เขียน ดอกโบตั๋นสีขาว (Erotic)
อริรั่อนพิศวาส : ผู้เียน อโบั๋นสีาว
เรื่อย่อ
‘อิระ’ เป็นนัร้อามผับ หลานแม่บ้าน และพ่ว้วยำแหน่นับรถอุหนูไฮโ ‘ฟ้าพร่าาว’ ทุอย่าู่าับเธอราวฟ้าับเหว เธอับเาเริ่ม้นที่วามรู้สึไหนเาไม่สนใ แ่ในเมื่ออฟ้าลัวมาเลือลั้วับหมาเห่าเรื่อบินอย่าเาแล้ว เาะไม่ยอมปล่อยให้หลุมือ วามเ็บฝัลึในอีทำให้เาไม่ยอมให้เธอูถูอี่อไป วามพิศวาส่อนเร้นร้อนแรำลัะระเบิ าู่อริลายเป็นรัลับๆ ที่้อหลบ่อน ในเมื่อสัมที่อยู่อยีรอบวามสัมพันธ์รั้นี้
“อยู่้วยันไ้ไหมืนนี้ เราละลายพฤิรรมันมามาพอแล้ว ผมอยารู้ว่าุะินับสัมผัสที่เป็นอริอผมหรือยั” เาบอะุมพิบลึริมฝีปานุ่มนเธออ่อนระทวย
“อื้อ…ิน...” เสียร้อรวราอเธอ ามมา้วยอาารใแทบสิ้นสิ เมื่อแผ่นหลัอรรถูับให้นอนหายไปับที่นอนในห้อเา แล้วฝ่ามือให่็เอื้อมึ้นอบุมปทุมอวบอิ่มผ่านเนื้อผ้า ทำเอาหิสาวปรือา้วยวามเลิบเลิ้มปั่นป่วน ะที่ริมฝีปายัถูเาบเบียแผเผาอย่าเร่าร้อนทวีูมาึ้นไปอี ในหัวใอนนี้ะเ้นัยิ่ว่าลอในสนามรบ นานหลายนาทีว่าอิระะถอนูบออ ลมหายใร้อนผะผ่าวอทัู้่เป่ารันและันราวับเป็นลมหายใเียว เิวามเียบรอบำไ้ยินเพียเสียฝนที่หนัลมาเรื่อยๆ วามริบสบาเธออย่าหวานึ้ ่อนที่เาะเอื้อมมือึ้นมาลูบไปามวหน้าสวยแผ่วเบา แล้ว็้มุมพิลไปบนหน้าผามน
“อผมรัุนะ” อิระอ้อนวอน้วยเสียแหบพร่า วาเป็นประายอวามปรารถนาพร้อมับฝ่ามือที่่อยๆ ลูบไล้ไปามสี้าอร่าระหบอบบา ามส่วนเว้าส่วนโ้อหุ่นทรนาฬิาทราย ฟ้าพร่าาวไ้เพียแ่เบิาว้าึ้นและัวแ็เท่านั้น เธอไม่ไ้อบอะไร นอนนิ่เป็นหิน รู้สึเพียฝ่ามือให่ำลัปลเปลื้อึรั้เพื่อถออาภร์อเธอออไปาร่า
“อยู่้วยันไ้ไหมืนนี้ เราละลายพฤิรรมันมามาพอแล้ว ผมอยารู้ว่าุะินับสัมผัสที่เป็นอริอผมหรือยั” เาบอะุมพิบลึริมฝีปานุ่มนเธออ่อนระทวย
“อื้อ…ิน...” เสียร้อรวราอเธอ ามมา้วยอาารใแทบสิ้นสิ เมื่อแผ่นหลัอรรถูับให้นอนหายไปับที่นอนในห้อเา แล้วฝ่ามือให่็เอื้อมึ้นอบุมปทุมอวบอิ่มผ่านเนื้อผ้า ทำเอาหิสาวปรือา้วยวามเลิบเลิ้มปั่นป่วน ะที่ริมฝีปายัถูเาบเบียแผเผาอย่าเร่าร้อนทวีูมาึ้นไปอี ในหัวใอนนี้ะเ้นัยิ่ว่าลอในสนามรบ นานหลายนาทีว่าอิระะถอนูบออ ลมหายใร้อนผะผ่าวอทัู้่เป่ารันและันราวับเป็นลมหายใเียว เิวามเียบรอบำไ้ยินเพียเสียฝนที่หนัลมาเรื่อยๆ วามริบสบาเธออย่าหวานึ้ ่อนที่เาะเอื้อมมือึ้นมาลูบไปามวหน้าสวยแผ่วเบา แล้ว็้มุมพิลไปบนหน้าผามน
“อผมรัุนะ” อิระอ้อนวอน้วยเสียแหบพร่า วาเป็นประายอวามปรารถนาพร้อมับฝ่ามือที่่อยๆ ลูบไล้ไปามสี้าอร่าระหบอบบา ามส่วนเว้าส่วนโ้อหุ่นทรนาฬิาทราย ฟ้าพร่าาวไ้เพียแ่เบิาว้าึ้นและัวแ็เท่านั้น เธอไม่ไ้อบอะไร นอนนิ่เป็นหิน รู้สึเพียฝ่ามือให่ำลัปลเปลื้อึรั้เพื่อถออาภร์อเธอออไปาร่า
้อารื้อนิยาย Get it now ้านบน
หายัไม่เป็นสมาิเว็บ Mebmaket
สามารถสมัรไ้ทา้ายมือ หรือ Login with Facebook
หลัาสมัรเสร็แล้วให้าวน์โหล Application " meb: mobile e-books "
อ่านรายละเอียไ้ที่นี่ ลิเลย
หลัา Login เรียบร้อยแล้ว ให้ลับมาที่หน้าเิม
านั้น Buy ฿ ...(ราา)... ะมีหน้า่าึ้นมา ให้ Checkout
และเลือ่อทาารำระเิน ทำามั้นอน่าๆ นเสร็สิ้น
เท่านี้็ะไ้หนัสือมาอ่านิวๆ แล้ว
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น