ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Angel&Devil ................2
“คุณหนูคร่ะ ตื่นได้แล้วคร่ะ ได้เวลาไปโรงเรียนแล้วนะคร่ะ”
“อะไรกัน...?? นี้มันพึ่งกี่โมงเอง”
“จะ 8โมง แล้วคร่ะคุณหนู”
“O_O”
ซองมินได้ยินแม่บ้านที่ขึ้นมาปลุก บอกว่านี้ใกล้จะ 8 โมงเท่านั้นละ ซองมินจึงรีบอาบน้ำแต่งตัว แต่ก้อยังไปไม่ทันอยู่ดี เพราะซองมิน ใช้เวลาในการ อาบน้ำ+แต่งตัว ทั้งหมด 1 ชั่วโมง ทำให้ซองมินถูกทำโทษ เนื่องจากมาสาย
“ฮะ......ฮ่า......ฮา........” ทั้ง 3 คนพร้อมใจกันหัวเราะซองมินที่ถูกทำโทษด้วยวิธีแปลก
“ขำกันเข้าไป เขิลนะเนี้ย >////<”
เพราะเนื่องจากซองมินไม่เคยมาสาย + กับซองมินเป็นขวัญใจทั้งนักเรียนและอาจารย์สาวๆ ถึงแม้ว่าเค้าจะแสบ และซ่า แต่ไหน แต่บันดาลอาจารย์สาวๆ ต่างก้อมองว่า เป็นการกระทำของซองมิน เป็นแค่ ‘เด็กเล่นซน’ เท่านั้นเอง และการลงโทษของอาจารย์ ค่อนข้างที่จะทำให้ซองมินอึ้งๆอยู่เหมือนกัน
“มีที่ไหน ลงโทษโดยการให้ไปถ่ายรูป” ซองมินบ่นเล็กน้อย
“แหม่.....ก้อยังดีกว่าของฉันละ ให้วิ่งรอบสนามตั้ง 10 รอบ” ลีทึกบ่นขึ้น
“พวกอาจารย์ เคยไม่มีที่เก็บรูปนายแล้วละทึกกี้”
“ทำไมอ่ะด๊อง” ฮึนฮยอกถาม
“ก้อล่นมาสายทุกวันเลย จะให้ถ่ายรูปทุกวันเลยไงละ”
“ก้อจิง......”
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
พักกลางวัน
“วันนี้พวกนายไปกินข้าวที่โรงอาหารนะ” ซองมินบอกัน อึนฮยอกและลีทึก
“ทำไมอ่า...?? เด๋วก้อโดนรุมตายกันพอดี” ลีทึกท้วงขึ้น เพราะรู้ดีว่าจะเกิดอะไรขึ้น
“ฉันมีเรื่องจะคุยกับ ด๊อง”
“ด๊อง นายไปรอฉันที่ดานฟ้าเลยนะ เด๋วฉันตามไป”
หลังจากที่ซองมินพูดจบ ก้อเดินออกไปจากห้องทันที ยังไม่ทันที่จะให้ ได้ถามอะไรต่อ
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
ณ.โรงอาหาร
“ฉันไม่อยากจะเข้าไปเลย” ลีทึกบ่นกับอึนฮยอกเบาๆ
“ทำไมละ โรงอาหารก้อสะอาดน่ากินดีออก”
“เด๋วนายก้อจะรู้”
สิ้นเสียงของลีทึกทั้ง 2 คน ก้อเดินเข้าไปภายในโรงอาหาร ‘กรี๊สสสสสสสสสสสสสส’ ยังไม่ทันที่ทั้ง 2 คนจะหาที่นั่ง หรือว่าไปซื้อข้าว พวกเค้าทั้ง 2 คนก้อโดนเหลาสาวๆใน ร.ร. รุมลอมพวกเค้า โดยที่พวกเค้าไม่สามารถไปไหนได้เลยทีเดียว
“ฉันพอจะรู้ละ ว่านายหมายถึงอะไร”
กว่าที่ทั้ง 2 คน จะหลุดพ้นจากมหากาฬของเหลาบันดาลสาวๆมาได้ ก้อทำเอาพวกเค้าเกือบเอาชีวิตไม่รอดเหมือนกัน
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
ณ.ดาดฟ้า ร.ร.
“อ่ะ......ขนมปัง ซื้อมาฝาก” ซองมินโยนขนมปังให้ดงเฮ พร้อมกับนั่งลงข้างๆ
“0o0 ว้าว.....ไส้โปรดฉันเลย รู้ในฉันจิงๆเลย”
“ใช้สิ.....นายเป็นเพื่อนรักฉัน ฉันไม่รู้ได้ไงว่านายชอบอะไร”
จบประโยคของร่างบาง ทำเอาคนที่นั่งอยู่ข้าง ถึงกันสะดุงนิสๆเหมือนกัน
“ด๊อง.......เราเป็นเพื่อนรักกันใช่ป่ะ
“ก้อต้องใช่นะสิ พวกเรามันเพื่อนรักกันอยู่แล้ว”
ดงเฮ ตอบแบบลำบาลใจ เพราะดงเฮก้อใช่ว่าคนโง่ เรียกได้ว่า เค้าเป็นเหมือนหัวเสมอของแก๊งก้อว่าได้ (ไม่ได้หมายความว่าคนอื่นโง่นะ) จึงทำให้ดงเฮ พอจะรู้ได้เหมือนกันว่า ที่ซองมินเรียกเค้าขึ้นมาคุยในวันนี้คือเรื่องอะไร
“เพื่อนกันเค้าต้องไม่มีความลับต่อกัน ใช่ป่ะ...?”
“จะถามเรื่องที่ฉันหายไปใช่ไหมละ”
“ในเมื่อรู้อยู่แล้ว และจะบอกความจิงกันฉันไหมละ”
“คือ..........” ดงเฮ กำลังลังเลใจ ว่าความจะบอกเรื่องนี้กับซองมินดีไหม
“ถ้ามันลำบากใจมาก ไม่ต้องบอกก้อได้นะ” ซองมินเริ่มงอลกับท่าที ลังเลใจของดงเฮ
“ฉันไปทำงานให้พ่อมา”
“?????? ทำงานให้คุณลุง และทำไมไม่บอกกันละ เรื่องแค่นี้เอง”
“ฉันไม่อยากรบกวนพวกนายนี้.....”
“ไม่เป็นไรๆๆ”
อ๊อด..................................................................... (เสียงโบราณอีกละ)
“ไปเข้าเรียนกันเหอะ”
ซองมินชวนดงเฮกลับห้องเรียน หลังจากเสียงอ๊อด อันโบราณของ โรงเรียนดังขึ้น ระหว่างทางที่จะเดินกลับห้องเรียน พวกเค้าทั้ง 2 ก้อได้เจอกับแก๊งของ ‘ไอ้หมูตอน’ คู่อริของแก๊งพวกเค้า
“จะไปไหนกันหรอ ทั้ง 2 คน” หมูตอนถามขึ้น
“ยุ่งอะไร หลีกไปเลยไป”
ซองมิน พยยามที่จะเดินหนี เพราะไม่อยากมีเรื่องกัน แต่ก้อถูกพวกของ หมูตอนมาขวางไว้
“พวกฉันไม่อยากมีเรื่อง ถอยไป”
“ถ้าพวกฉันไม่ถอยละ จะทำไมหรอ”
“ก้อไม่ทำไมหรอก แต่จะเจอแบบนี้ไง”
ทั้งซองมิน และดงเฮ ต่างรวมใจเป็นหนึ่งเดียว ทั้งคู่ยกขาขึ้นถีบ นายหมูตอน ล้มลงไปนอนกองกับพื้นแต่มีหรอ ที่นายหมูตอน และพ้องเพื่อนจะยอม ต่างก้อวิ่งไล่ ซองมินและ ดงเฮ มาติดๆ
ตู๊บ.......... “โอ๊ย.........”
ด้วยความที่ ซองมินและ ดงเฮ วิ่งมาด้วยความเร็ว ประกอบกับในตอนนั้น ทั้ง 2 คนไม่ได้มอง ข้างหน้า จึงทำให้พวกเค้าทั้ง 2 คน ชนกับใครบางคนเข้า
“พวกเธอทำอะไรกันห๊า......”
“อาจารย์...........”
“พวกเธอทั้งหมด เด๋วไปพบฉันที่ห้องปกครองด้วยล่ะ”-------------------------------------------------------------------------------------------------------
จบแบบ.....???
ซองมิน กับด๊อง จะโดนอะไรเนี้ย........??
ไนซ์อัพได้ประมาณวันเว้นวันนะคร่ะ
เพราะเนื่องจากว่า ไนซ์ได้ใช้คอม วันเว้นวัน อ่า....
ต้องแบ่งกันใช้กับพี่ แต่อีกไม่นาน แม่ก้อคงซื้อให้อีกเครื่องนึง
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น