คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : ตอนที่ 8 DM/RW Last Christmas
Draco malfoy x Ron weasley
Song : Beautiful in white - Shane Filan
Last Christmas - Wham!
Story : Nimayu
Note : เรือผีนี้้อแล่น่อไป เรือนี้อร่อยมาะ และออนุาลัิ้วพี่วิะ
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ุเยหลุมรัใรไหม ผมเย หลุมรัรั้แรในวัยเรียน เธอเป็นเพื่อนสนิทผม เธอมีผมสีน้ำาลสวยนัย์าสีฮาเล เธอลา เป็นแม่มที่เ่ที่สุเท่าที่ผมเยรู้ั หลับสรามฮอวอ์ ผม็เริ่มบับเธอ ัวผมโรนัน์ วิสลีย์ ไ้เ้าทำานเป็นมือปราบับเพื่อนสนิทที่ผมไว้ใมาที่สุ แฮร์รี่ พอเอร์
25 / 12 / 2000
ีวิารานผมีึ้นามลำับและมัน็แย่ล เมื่อผมเริ่มใ้อารม์ในารทำาน นั้นทำให้ผมาราน่ำลีวิรัผม็เ่นัน วันนี้เป็นวันริส์มาสแน่นอนผมวนเธอมาเท เฮอร์ไมโอนี่ เรนเอร์ เธอือผู้หิที่ผมรัที่สุในีวิ เราอยู่ในร้านอาหารอโลมัเิ้ล ใน่วหลัๆ ผมพยายามใ้อารม์ให้น้อยลแ่เธอไม่เห็นถึวามพยายามนั้นเลย
เธอบอเลิผม
เธอบอเลิผม้วยเหุผลยอฮิอมัเิ้ลว่า ' เราเ้าันไม่ไ้ เรามัน่าันเินไป ' อ่า ใ่ผม่าับเธอเินไปริๆ ปีนี้เป็นริส์มาสที่แย่ที่สุเลย ผมเินไปามทาอมัเิ้ลปล่อยให้หิมะโปรยลมายััวอผมให้มันย้ำถึวามโศเศร้าอัวผมเอ ผมมันแย่ ผมมันไม่ีพอ
หลัานั้นน้ำหนัอผม็ลลและเริ่มพัผ่อนน้อย ผมโหมานหนัหวัะลืมเธอ อนนี้เธอไ้ึ้นเป็นรัมนรีระทรวเวทมนร์แล้ว ผมมอูรูปอเธอที่ิอยู่ในระทรวเวทมนร์อัฤษ เธอยัสวยเินใร น้ำาเม็หนึ่อผมหยลมาทันที ผมเห็นเธอเินอยู่ับมือปราบมารออเมริานั้นทำให้ผมปวใ
25 / 12 / 2001
ริส์มาสปีนี้ผมใไม่ลับบ้าน ไม่พบปะับใร ให้ายสิ เธอใ้ยาเสน่ห์ับผมหรือไ ผมถึลืมเธอไม่ไ้เสียที ผมเินไปามทาอโลมัเิ้ลัเิม เสียอเปียโนหวานัเ้ามาในประสาทหู ผมหันไปามเสียอมัน ผมมาหยุอยู่ที่โรละร มีหิราท่านหนึ่เินมาหาผมเธอยัั๋วใบหนึ่ในมือให้ผมและเธอ็พูับผมว่า
"พ่อหนุ่มเธอูเศร้าๆ นะไปฟัเพลที่เาเล่นสิ"
"แล้วุ"
"อ่าพอีมีธุระ่วนเนอะะทิ้ไป็เสียายแย่"
ว่าบเธอ็เินาผมไป ผมเินถือั๋วไปที่ประู ผมเินเ้าไปมอไปที่เวที มันมีแรน์เปียโนวาอยู่ ไม่นาน็ปราายร่าสูเินึ้นมาเานนั้นือ เรโ มัลฟอย ผมมอ้วยวามแปลใ เานนั้น้มัวลอย่าส่าาม มือหนาผิวาวีรนิ้ววาบนแป้นเปียโนสีาวสลับำ ปิเสธไม่ไ้เลยว่าเพลนั้นไพเราะมาแ่ไหน ผมหลับาลเพื่อฟัเสียนั้น มันอบอุ่นราวับเาผิ มัน่วยโอบอุ้มิใผมอนนี้ไ้ น่าแปลที่มัน่วยให้ผมลืมใรนนั้น
ไม่นานเสียเพลนั้น็หยุลผม่อยๆ เปิเปลือาึ้นเห็นายร่าสูผมบลอน์นั้น้มลอย่าส่าัเิน่อนที่ายน้าๆ ะสะิเรียผม
"มาฟัรั้แรสินะ อ่าุะอยู่รอ็ไ้ เี๋ยวเาะมาแลายเ็น"
ในวันนั้นผมไม่ไ้อยู่รอเพราะิว่าเาไม่อยาเอผม
25 / 12 / 2005
ผมลายเป็นแฟนลับอเาไปแล้ว เสียเพลอเายั่วยให้ผมสบายใเหมือนเิม แฮร์รี่ทัว่าผมสามารถยิ้มไ้มาึ้น ่อนผมนอน ่อนผมอาบน้ำหรือทาน้าว ผมะ้อหยิบเพลอนนั้นึ้นมาฟั เพลที่ทำให้ผมสบายใและรู้สึอบอุ่น ริส์มาสปีนี้พิเศษว่าปีอื่นๆ เป็นปีที่ผมไม่เยลืมและไม่เยิที่ะลืม
ผมยัมานั่ฟัเาเล่นนรีัเย ปีนี้เาเล่นไวโอลิน ทำไมผมนึอิาทุนที่ไ้เล่นนรีับเานะ ผมนึอิาผู้หิที่เรโยมือึ้นมาูบ เาอยาเป็นเธอนนั้น อยาไ้รับวามอ่อนโยนอเา เธอและเาสามารถเล่นเ้าันไ้ีเสียเปียโนที่สอับเสียหวานอไวโอลิน เพล Last Christmas มันรู้เนื้อหาอเพลี มันลายับัวอผม
ริส์มาสที่ผมไม่อยาลืม ถามว่าทำไมน่ะหรือ เป็นปีแรที่ผมไ้เทับเา เรโ มัลฟอย มันเป็นารับลาั๋วเพื่อไปเทับเรโ มัลฟอย และผมือผู้โีนนั้น เาใมาแ่็ไม่ไ้พูาูถูผมอย่าเยแ่ถามว่าทำไมเป็นผม
ายร่าสูอนผมบลอน์เินนำเาไปามถนนอมัเิ้ล ผมเินามเาไม่ทัน เาเินลับมาหาผมใ้มือหนาสอประสานับมืออผม วามอุ่นที่ระายไปทั่วฝ่ามืออผม เาบอผมว่า ใรที่มาเทับเาในรั้นี้ะทำัวเหมือนแฟน อ่าผมอยาเป็นแฟนับเาั
"ันไม่นึว่าะเป็นนาย"
เาพูึ้นมาะที่เราำลัสั่อาหารัน ผมแสร้ทำเป็นไม่ไ้ยินและสั่อาหาร่อไป ผมแล้สั่เยอะแ่เา็ไม่ว่าอะไรแถมพาผมไปินนมอร่อยๆ อี่าหา
"เมอร์ลินเถอะ นายเอามันไปยัไว้รไหนอท้อ"
เาพูึ้นะที่ผมยัเ้้อนที่ 4 เ้าปา ผมอให้เาับมือผม มันรู้สึี เาทำหน้าแปลใเล็น้อย ่อนที่ะยื่นมือมาับมือผม านั้นวามสัมพันธ์อเรา็พันาึ้นเรื่อยๆ
ผมนั่อยู่บนัแร่อเาในะที่แนอเา็รวบเอวผมอยู่เ่นัน ลมหายใอุ่นๆ ที่เป่าร้นออผม ผมพิหัวไปที่ไหล่ว้าหลับาลอย่าเียร้าน ลิ่นน้ำหอมราาแพที่เาใ้ผมอบมัน ผมที่ยมือหนาึ้นมาเล่นลูบไปามนิ้วเรียวยาว่อนที่ผมะพูึ้นมาว่า
"เรอยาเล่นเปียโน"
"หืม"
เาอบรับในลำอ ่อนที่เาะ้มหน้าลมาสบาผม นัย์าสีเทาอมฟ้านั้นมอผมอย่าแปลใ ผมึทำารุไปที่อแร่นั้นถูเบาๆ ผมอยาเล่นนรีับเา สัเพล็ยัี
"อยาเล่นเพลอะไรล่ะ หืม"
"Last Christmas อื้อ"
เาประบริมฝีเบาๆ ลมหายใอเราแทบเป็นหนึ่เียวัน แม้ะูบมาหลายรั้แ่ผม็ไม่ินับูบูวิานี้เสียที ไม่นานเา็ผละริมฝีปาออไปและเา็พูว่า
"ล"
25 / 12 / 2009
ผมัสินใลาออาานมือปราบมารที่ผมรั มาเป็นนันรีับนที่ผมรั ปีนี้เป็นปีแรที่ผมะไ้แสับเา ผมอยู่ในุสูทสีแเลือหมู ในะที่เาอยู่ในุสีเียวน้ำทะเลสีเ้ม เาำลั่วยัุในผมอยู่ ผมัวลลัวทำออมาไม่ไ้ี ผมพยายามอ้อนเาให้ปรุน้ำยาโีให้ แ่เา็ไม่ปรุให้ผมอยู่ี เาบอว่า ' โรนัน์ นายทำไ้อยู่แล้ว มั่นใในัวเอหน่อยสิ '
เา้มลมาประทับริมฝีปาอผมเบาๆ และลัเ็มลัสีทอให้ผม เ็มลัรูปุแอล ผมึยมือลัเ็มลัรูปุแฟาให้ที่อ้ายอเา ผมยแนล้ออเาและูบเร็วๆ ให้ เายยิ้มออมา่อนที่เาะพูว่า
"พร้อมแล้วใ่ไหม"
"อืม"
ผมยไวโอลินและันัไวโอลินให้ับเา เาเป็นนเินออไปนแร เสียปรบมือ้อนรับเามันเริ่มันัวเา มือที่เ็มไป้วยเหื่อ ผมื่นเ้นหลับาลนึถึำพูอเา
' นายทำให้ัน นึถึอนัวเอแสรั้แรเลยนะ สูลมหายใและบอว่าัวเอทำไ้ นายทำไ้ที่รั '
ผมเินออไปส่มือให้เา เา้มลูบที่หลัมืออผมอย่านิ่มนวล เาพูับผมเบาๆ ว่า ' ไม่้อัวลที่รั ' เราพยัหน้าให้ับ ่อนที่ผมะเินลไปนั่ที่เ้าอี้ นิ้วเรียวอผมลที่เปียโน ทำามที่ฝึ้อมมาเป็นแรมปี มันผ่านไปไ้้วยี เสียเปียโนอผมและเสียไวโอลินอเรโสอประสานัน ไพเราะ าม แม้เนื้อหาเพละเศร้า แ่มันลับอบอุ่นอย่าประหลา
Last Christmas ในวามหมายอโรนัน์ วิสลีย์ ริส์มาสปีที่ผ่านๆ มาะเป็นปีสุท้ายที่เศร้าที่สุเพราะปี่อๆ ไป เาะมีวามสุับายที่ื่อเรโ มัลฟอย
ไม่นานเพล็บ เราทั้สอนเล่นบเสียปรบมือที่ั้อ ทุน่าื่นมผม หลัาบานเรโับรถพาผมมายัที่แห่หนึ่ ที่นี่สวยมาวาวเ็มท้อฟ้า ผมเยหน้าึ้นมอมันส่อแสประายสวย ไม่นาน็มีเสียพลุ็ัึ้น มือหนาอเาประอใบหน้าอผมให้รับูบที่แสนหอมหวาน ผมูบอบอย่ายินี เราูบันนานแสนนานน ผมที่เป็นฝ่ายผละูบออมาเอ เายิ้มให้ับผมและบอแมรี่ริส์มาสเ่นทุรั้
"นายลาออมาแบบนั้น เรนเอร์ับพอเอร์ไม่ว่าเหรอ"
"เาไม่สนหรอ ินนี่ำลัเทับแฮร์รี่ส่วนเฮอร์ไมโอนี่ ป่านี้หล่อนไปมีวามสุับใร็ไม่รู้แล้ว"
"เอาน่า ปีหน้าอยาเล่นอีไหม ทุนอบเสียเปียโนอนายนะ"
"ไม่รู้สิแล้วแ่เรเลย"
" Butifullife In White เป็นไ"
"นายพูเหมือนำลัอันแ่าน"
"ถ้าอบว่าใ่ล่ะ"
เาหยิบล่อสีเินำมะหยี่ออมา แหวนทอำาวมีอัมีโนเมนเม็ไม่เล็ไม่ให่ิอยู่ เา่อยๆ บรรสวมมันที่นิ้วนา้า้ายอผม ผมอเา เราอันอย่าอ่อนโยน
01 / 03 / 2010
เราแ่านัน ในอนแรทุนว่าทำไมเราึบัน ทุนไม่ไ้ัอะไร านแ่าน เราผ่านไป้วยี เาเล่นเพล Butifullife In White ให้แ่ผม เาสาบานว่าะูแลผมใหู้ที่สุและผมเอ็ะูแลเาให้ีที่สุเ่นัน
ันรันายที่สุเลย
โรนัน์ บิลิอัส มัลฟอย
ความคิดเห็น