คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : Ziall : 5
-Part Niall-
หลัลับาทะเลราวนั้นูเหมือนอะไรหลายๆ อย่าเปลี่ยน ผมไุ้ยับเนมาึ้น ไ้รู้ััวเามาึ้น และไ้รู้ว่าพี่เาเป็นถึทายาทธุริพันล้าน O_O! แ่เรื่อนั้นไม่ใ่ประเ็นหรอ ประเ็นือเายัโส และเาไม่สนใผู้หินไหนเลยใน่วนี้ และเย็นนี้ผม็มีนัับเา อ้อ! ผมลืมบอไปินะ ลอหลัเลิเรียนผมมัเห็นรถเนเามาอหน้าึเรียนอผม เามารับผม.. และนี่็ใล้เวลาเลิเรียนแล้ว
“ไเน” ผมเอ่ยทัเน่อน เมื่อลมาาึ
“ไนออล ันบอนายี่รั้แล้วว่าันเป็นพี่นาย แล้ว็รุาเรียันว่า ‘พี่เน’ ้วย” เนย้ำับผมเป็นรอบที่รอยแล้วมั้ว่าเาแ่ว่าผม -*-
“็ผมี้เียนี่นา เรียเนเฮยๆ็ีออ ไม่ยุ่ยา แล้ววันนี้พี่มารับผม เราะไปไหนันหรอ ?” ผมถามเพราะว่าปิ ถ้าเนมารับผมเาะ้อพาผมไปที่ไหนัแห่แน่ๆ
“ว้า~ นายรู้ทันอีแล้ว *-* ันะวนนายไปิน้าวเย็นน่ะ ราวนี้ันอร้านไว้แล้ว้วย เราไปันเลยมั้ย”
“เอาิ ผม็หิวอยู่พอีเลย”
ไม่นานเน็ับ BMW ันามอเาไปอที่อรถและลมาพร้อมผม วันนี้เนเลือร้านูโรแมนินิๆ แ่็ไม่ไ้หรูหราอะไรัเท่าไร เรียไ้ว่าน่านั่มาเลย พอเ้ามาในร้าน พนัาน้อนรับเป็นอย่าี โ๊ะที่เนอไว้เป็นโ๊ะริมๆ อร้าน มอไปทา้ายมือเห็นสวนอไมู้ร่มรื่นามา รู้สึผ่อนลายับารเรียนวันนี้ริๆ แ่ผม็หยุวามิไว้เพียเท่านี้ เพราะเสียอเน
“นายะินอะไรล่ะ เิสั่เลยนะ” เนบอผม และยื่นเมนูให้ผม แ่ผม็ส่มันลับืนให้เน
“เนสั่ให้ผมเถอะ ผมเหนื่อยมาเลยวันนี้” ผมพูวามริ ะที่เนสั่อาหารให้ผม ผม็หยิบบีบีึ้นมาอบเพื่อนบาน
“นี่นาย! มาับันแ่เอาแ่อยู่ับบีบีอย่านี้เนี่ยนะ >O<” เนพูไปและทำหน้าาูะน้อยใ ที่ผมสนใบีบีมาว่าเา
“ผมอโทษ เอาี้ไหมละ มื้อนี้ผมเลี้ยเอ” ผมอเสนอารเลี้ยในรั้นี้เอ เพราะทุรั้ที่ผ่านมา เาะเลี้ยผมลอเลย
“ไม่ไ้หรอ นั่นมันน่าที่ัน” เนรีบปิเสทำออผม
“ไม่เป็นไรๆ ถือะว่าเลี้ยอบแทนที่มาแล้วัน”
“็ไ้ ..แ่มื้อนี้เท่านั้นแหละ” ประโยหลัผมไ้ยินเนพึมพำๆ ับัวเอ
ระหว่าที่เรานั่รออาหารผม็พูุยับเนไปเรื่อยๆ นระทั่อาหารมา ผมและเน่าินอัวเอ เนพยายามวนผมุย แ่มันไม่ไ้ผมหรอ วันนี้ผมหิวมาริๆนี่นา =O= ผมสั่สเ็เพิ่มอีาน นเนเยหน้าาสปาเ็ี้อเา และพูับผม
“นายินเยอะแบบนี้ ะลายเป็นเ็้าวร้าวนะ”
“นี่เนะบ้าหรอ ผมแ่ินเยอะเท่านั้นเอ ผมหิวนะ”
“ไม่เื่อ็อยูเถอะ นายะลายเป็นเ็้าวร้าว” เนพยายามพู่อ
“้าวร้าวอะไรอนาย -*-” ผมถามอย่าลืมัวนเปลี่ยนสรรพนามที่ใ้ไปเมื่อรู่า “เน” เป็น “นาย” หวัว่าเาไม่โธรผมใ่มั้ย
“็ถ้านายินมาๆ เวลานายไปไหนมาไหน ้าวทีนึ พื้น็ร้าว ถึเรียว่า ‘้าวร้าว’ ยัไล้ะ” เนเลยมุอเาออมา - - นี่ผมอ้วนหรอเนี่ย
“ันล้อเล่นน่า นายอย่าทำหน้าริัแบบนี้ิ ันรู้สึผินะ” เนบอผม
“อืม” ผมแ่พยัหน้าอบเา เพราะอนนี้สเ็ปลาอผมมาแล้ว ผม้มหน้า้มาินไม่สนใใร พอินเสร็ ผมเ็บิล และเราทัู้่็เินออาร้านมา เนรับหน้าที่ไปส่ผมที่อนโเ่นเย ระหว่าทาเนเียบมา ผมเอ็ไม่รู้ะพูอะไร ผมอึอััแฮะ >u< เมื่อถึที่หน้าอมโอผม ผมำลัะ้าวลารถ แ่เน็เรียผม และโน้มัวมาว้าอมืออผมไปะ่อน
“ไนออล”
“อะอะเอ่อ.. ว่าไเน” ผมอบะุะั เพราะอนนี้หน้าเราสออยู่ห่าันไม่ี่ืบ หัวใผมเ้นรัว ราวับพายุฝนที่สาระหน่ำลมา วาสีเฮเลู่นั้น ู่ที่ผมแอบมอมานานแสนนาน อนนี้มันอยู่ห่าาผมเพียแ่ปลายมูเท่านั้น ลมหายใร้อนๆอนรหน้า รินรมาที่ใบหน้าอผม ริมฝีบาอเาปิทับริมฝีปาเรียวบาอผม มันร้อนแรราวับไฟที่แผเผา รุเร้าเป็นท่วทำนอที่ร้อนแร แ่ับันมันหวาน.. หวานเหมือน็อโแล๊ใน่ววาเลนไทน์ ที่ใรๆ่าเฝ้ารอที่ะไ้มันมา เราทัู้้่า็เฝ้ารอ็อโแล๊ิ้นนี้ ผมูบอบเนไป ไม่ใ่แ่อบรับเาแ่ผมว่าผม่าหาที่อบรับสิ่ที่ใอผมรอมานาน เราผละออาัน ผมรีบหลบสายาแบบนั้นอเน สายาที่ผม้อยอมแพ้ สายาที่ผมไม่อา้านทานไ้ เนเอ่ยปาพูึ้นมาว่า
“ไนออล มันะเป็นอะไรไหมถ้าันิว่าเราะบัน” เนถามำถามนั้นออมา ำถามึ้เป็นำถามที่ผมิว่ามันเป็นำถามปลายปิ มันมีแ่ำอบเียวในหัวสมออผมาวโพลนไปหม มีแ่าที่เราูบันเทื่อี้ ริมฝีปาที่ร้อน่าาารระทำเมื่อรู่ ผมว่าผมรู้แล้วแหละว่าผมะอบเนยัไ
ผมโน้มัวลไป่อยๆบรรูบเน เนูะลึับารระทำอผม ผมพละออมาแล้วยิ้มให้เนเล็น้อย ผมลารถ และไม่ลืมที่ะพูำนี้ับเน
“ผมรัพี่นะ พี่เน”...
--------------------------------------------------------------------
ไรเอร์พยายามทำให้มันสนุแล้วนะ ไม่รู้สนุหรือป่าว 55555 ไรเอร์ฝาิาม้วยน้า >< ิม แนะนำันไ้นะ อมเม้นเยอะไรเอร์้ะมีำลัใ และ็ะแ่เร็ว แล้วไรเอร์็ะอพฟิเร็ว ยัไ็ฝา้วยน้าาาา >____<
Ps. ฟิเรื่อแร อาำเนินเรื่อ้าๆ ไม่่อยสนุ ยัไ็ฝาทุน้วยนะ
Ps.2 ไรเอร์แ่ส สนุไม่สนุยัไบอไ้นะ :P
ความคิดเห็น