ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    คุณพ่อบ้านใจกล้า [Aimnam]

    ลำดับตอนที่ #6 : CH6

    • อัปเดตล่าสุด 27 ก.ค. 60




    "โอ๊ยยยยยยย  เอมจ๋าเบาๆ หูน้ำจะฉีกอยู่แล้ว"


    "โอ๊ยยยย คุณเนสท์ เชอร์เจ็บค่ะ"


    "ไปขึ้นรถเดี๋ยวนี้ " เอมพูดเสียงเรียบ
    หน้านิ่งๆ

    "เร็วๆอย่าชักช้า" คุณเนสท์พูด

    "ฉันไปก่อนนะยัยเนสท์"

    "อืม บาย แล้วเดี๋ยวว่างๆฉันจะแวะ
    ไปหาหลานที่บ้านนะ" คุณเนสท์พูด

    "ได้สิยังไงวันนี้ขอบคุณมากนะ
    ที่บอกกัน เดี๋ยวขอไปจัดการคนตัวดี
    ก่อนแล้วกัน" เอมพูด




    หลังจากที่เนสท์ทราบจากมุกว่า
    น้ำกับเชอรีน คุณพ่อบ้านทั้งสอง
    แอบหนีมาเที่ยวผับ เธอเองรีบโทรศัพท์ไปหาเพื่อนสนิทอย่างเอม
    ทันที โดยเอมบอกให้มารับเธอที่
    บ้านด้วย เนสท์เองรีบขับรถมาอย่างไว
    พอมาถึงที่ผับเธอก็เห็นสามีตัวดี
    ของพวกเธอทั้งสอง กำลังยืนเป็นเสา
    ให้สาวๆนมโตพวกนั้นเต้นอยู่

    เอมถึงกับปรี๊ดแตก แต่ก็ต้องใจเย็นๆไว้ เพราะทั้งน้ำและเชอรีนเอง
    ยังไม่เห็นเมียทั้งสองคน แล้วมันอะไรจะเหมาะเหม๋งเท่ากับวันนี้ที่ผับมีปาร์ตี้
    ใส่หน้ากากกัน อันที่จริงถึงน้ำจะใส่หน้ากากยังไงเอมก็จำได้ เพราะตั้งแต่
    เช้าเสื้อที่น้ำใส่ก่อนออกมาทำงานยัง
    เป็นตัวเดียวกันกับที่ใส่มาเที่ยว
    แถมเท่านั้นยังไม่พอนะ ตัวนี้เธอเป็น
    คนซื้อให้เอง ไม่รอช้าเอมและเนสท์
    รีบทำทีเข้าไปใกล้ๆสามีทั้งสอง
    แล้วรอจังหวะที่ทุกคนในงาน
    เปิดหน้ากากกัน สามีทั้งสองถึงกับหน้า
    ซีดยิ่งกว่าไก่ถูกเชือดแล้วโดน
    ต้มน้ำร้อนเดือดปุดๆเสียอีก ว่าเมียมาได้ยังไง เรื่องมันก็เป็นเช่นนี้แหละค่ะคุณเอ๊ย 




    ตลอดทางที่นั่งมาในรถโดยมีร่างบาง
    เป็นคนขับนั้น เกิดเป็นความเงียบยิ่ง
    กว่าป่าช้าซะอีก ร่างบางทอดสายตามองไปยังถนนข้างหน้าโดนมีหยดน้ำใสๆไหลคลออยู่รอบดวงตา
    ส่วนสามีหน้าหมีที่กำลังจะโดนเมีย
    เชือดหมีอยู่นั้นนั่งนิ่งๆมาตลอดทาง
    จนถึงบ้านเพราะไม่รู้จะพูดห้ร่างบางนั้นให้อภัยเขาได้ยังไงดี



    "เอมคะ มันไม่ได้เป็นอย่างที่เอม
    เห็นนะ คือพอดีว่าวันนี้ไอ้เชอร์
    มันชวนน้ำไปเที่ยว น้ำก็เลยไป
    แต่ที่น้ำไปเต้นกับผู้หญิงพวกนั้น
    คือเขาเข้ามาชวนน้ำเต้นด้วยก็แค่นั้นเองค่ะ น้ำไม่คิดจะนอกใจเอมเลยนะ
    แล้วก็จะไม่นอกกายเอมด้วยค่ะ"


    ร่างบางยังคงนิ่งเงียบฟังในสิ่งที่เขา
    ก่อนที่เธอจะเอ่ยพูดในสิ่งที่เธอ
    ไม่อยากจะเอ่ยคำนี้ออกมาเลย


    "อีกสามวันเจอกันที่เขตค่ะ 
    เราหย่ากันเถอะ"


    "เอม น้ำขอโทษนะคะ ไม่หย่าได้มั๊ย"

    ร่างสูงยังคงอ้อนวอน ขอให้เธอไม่หย่า
    กับเขา แต่สุดท้ายร่างบางก็ผลัก
    เขาออกห่างก่อนที่เธอจะเดินขึ้นไป
    บนบ้านและอุ้มลูกสาวที่กำลังหลับ
    อยู่นั้นเดินลงมาข้างล่างก่อนที่จะขึ้น
    รถขับออกไปที่บ้านแม่ของเธอเอง





    รุ่งเช้าของวันใหม่ ร่างบางที่นอนกอด
    กันกลมกับลูกสาวที่กำลังหลับอยู่
    ก่อนที่เธอจะปลุกลูกให้ไปอาบน้ำและลงไปทานข้าวกับคุณตาคุณยาย





    "มาๆลูกทานข้าวเช้ากันดีกว่า" 
    แม่ของเอมพูด

    "คุณตาขา ฟ้าใสคิดถึงคุณตาจังเลยค่ะ ฟอด"

    "อ้าวแล้วไม่คิดถึงคุณยายบ้างเหรอ"

    "คิดถึงสิคะ ฟอด"

    "ข้าวต้มคุณแม่ยังอร่อยเหมือนเดิมเลยนะคะ " เอมพูด


    "ถ้าอร่อยก็ทานเยอะๆนะลูก"

    "แล้วนี่เอมบอกข่าวดีให้น้ำเขารู้
    รึยังล่ะลูก" พ่อพูด


    "ยังค่ะคุณพ่อ คงอีกซักพัก"



    "คุณแม่ขาฟ้าใสอิ่มแล้วค่ะ"






    .....................................




















    Hello ไรท์มาแล้วคิดถึงกันมั๊ย

    1เม้นท์ 1กำลังใจของไรท์



    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×