คุณพ่อบ้านใจกล้า [Aimnam]

ลำดับตอนที่ #5 : CH5

เสียงเด็กน้อยที่คุยกับคุณพ่อเจื้อยแจ้วระหว่างที่สองคนพ่อลูกกำลังเล่นน้ำกันอยู่ในอ่าง

อาบน้ำ ที่ทุกเช้าคุณน้ำจะต้องรับหน้าที่พาลูกสาวอย่างน้องฟ้าใสไปอาบน้ำ

ส่วนคุณภรรยาก็ลงไปเตรียมอาหารเช้าให้ลูกและสามี 

พอหลังจากที่คุณน้ำออกไปทำงานแล้วเธอกับลูกสาวตัวน้อยวัยสามขวบ 

ก็พากันออกไปที่ ร้าน ''อิ่มเอม'' ที่ซึ่งเป็นร้านขนมไทยเล็กๆไม่ใหญ่มาก

ที่เธอตั้งใจเปิดเป็นร้านขนมไทยมากกว่า แทนที่จะเป็นขนมฝรั่งตามแบบสมัยนิยม

เหมือนกับคนอื่นๆนั้น ก็เพราะลูกสาวตัวน้อยของเธอชอบทานขนมแบบไทยๆ

มากกว่าจะทานขนมเค้กหรือขนมปังแบบฝรั่ง แล้วอีกอย่างหนึ่งเธอเองอยู่บ้านเฉยๆ

แล้วลูกก็เริ่มโตขึ้นมาบ้างแล้ว เธอเลยขอคุณน้ำเปิดร้านขายขนม ทีแรกสามีไม่

ยอมบอกว่าอยู่บ้านเลี้ยงลูกเฉยๆก็พอแล้ว ไม่ต้องทำงานให้เหนื่อยหรอกเดี๋ยวน้ำ

เลี้ยงเอมกับลูกเอง เธอเลยอ้างกับเขาไปว่าลูกสาวของเราก็ชอบทานขนม

เลยขอให้เขาทำเป็นร้านขนมไทยเล็กๆให้ อีกอย่างจะได้ให้ลูกได้ทานขนมไทยแบบที่

ลูกชอบด้วย เพราะเธอเองก็พอมีฝีมือจากการช่วยคุณยายทำขนมมาบ้าง สมัยตอนที่เธอยังเป็นเด็กสาววัยรุ่น เขาก็เลยยอมให้เปิดร้านได้ นี่ก็เปิดมาได้ระยะหนึ่งแล้ว

ส่วนใหญ่ลูกค้าก็หลากหลายวัย แต่เด็กวัยรุ่นที่กลัวความหวานของขนมไทย

เธอเลยปรับสูตรลดความหวานให้พอดี ทานได้ทั้งเด็กและผู้ใหญ่ 

และหนึ่งในนั้นก็ลูกสาวตัวน้อยของเธอที่ชอบทานขนมช่อม่วงกับขนมลูกชุบ

ก็เป็นธรรดาของเด็กที่มักชอบทานอะไรที่หวานๆ แต่ก็ยังดีกว่าให้ลูกทานลูกอม

ซึ่งดูจะไม่มีประโยชน์แถมยังฟันผุอีกด้วย

ช่วงนี้คุณน้ำตั้งแต่มีลูกน้อยการเที่ยวสังสรรค์กับเพื่อนๆก็ดูจะน้อยลงไป

หรือแทบไม่ได้ออกไปเที่ยวที่ไหน จากที่เมื่อก่อนออกไปเที่ยวทุกคืน 

ตอนนนี้เย็นมาก็กลับบ้าน ไม่นอกลู่นอกทางแม้แต่นิดเดียว พอมีลูก

เขาก็ห่วงและรักลูกยิ่งกว่าอะไรดี ซึ่งนั้นก็เป็นเรื่องที่ดีแล้วล่ะ 

ร่างบางของเอมที่ตอนนี้กำลังเข้าครัวลงมือทำขนมเพิ่มอีกสองสามอย่าง

เพราะวันนี้ขายดีกว่าทุกๆวัน เธอเลยต้องทำเพิ่ม ที่จริงเธอเองแค่มีหน้าที่

ทำขนมทั้งหมดในร้าน และคอยคิดบัญชีในแต่ละวันเท่านั้น

ส่วนหน้าที่อื่นๆคุณน้ำให้รับสมัครพนักงาน คอยมาขายขนมและต้อนรับลูกค้า

ที่แวะเวียนมาทานที่ร้านและก็ซื้อกลับไปทานที่บ้าน 

หลังจากร่างสูงของคุณน้ำประชุมเสร็จ เขาได้ถามเลขาว่าวันนี้เขามีงานอะไร

อีกรึเปล่า ซึ่งเลขาก็ตอบมาว่าวันนี้งานของเขาในช่วงบ่ายไม่มีอะไรแล้ว

เขาเลยขับรถออกจากบริษัทมุ่งตรงมายังร้านขนมไทยของคุณภรรยา 

เพื่อที่จะมาทานข้าวกลางวันกลับลูกและเมียที่นี่ซะเลย 

เพราะว่าก่อนมาถึงเขาได้แวะซื้อข้าวและกับข้าวที่ลูกสาวและเอมชอบทานมาให้แล้ว

พอเข้ามาที่ร้านพนักงานบอกว่าเอมทำขนมอยู่ในครัวเขาเลยไม่ได้เข้าไปหา

ปล่อยให้เธอทำขนมไปก่อน เขาเลยเดินเข้าไปหาลูกน้อยในห้องแทน

เพราะเขารู้ว่าลูกน้อยจะต้องนั่งดูการ์ตูนอยู่ในนั้นแน่ แกเป็นเด็กที่เลี้ยงง่าย

ไม่ค่อยงอแงเท่าไหร่ ซึ่งตอนทำร้านเขาเลยให้ชั่งทำห้องพักไว้ที่ร้านด้วย

เพราะบางครั้งถ้าวันไหนลูกค้าเยอะปิดร้านค่ำๆ ถ้าขี้เกียจกลับไปนอนที่บ้าน

เราทั้งสามคนก็จะพักที่ร้านกัน เพราะที่ร้านกับบริษัทไปไกลกันมากนัก

ร้านขนมเลยเหมือนกับอยู่กึ่งกลางระหว่างบ้านกับบริษัท 

''ป่ะป๊า มาแล้วเหรอคะ ฟ้าใสคิดถึงป๊าจังเลยค่ะ ฟอด ''

''ฟอด ป๊าก็คิดถึงฟ้าใสค่ะ เดี๋ยววันนี้ป๊าจะดูการ์ตูนเป็นเพื่อนหนู

ทั้งวันเลยดีมั๊ยคะ''

''ไม่ดีค่ะ'' ร่างบางที่เดินเข้ามาหาสองคนพ่อลูกในห้องนอน

เพราะว่าเธอทราบจากเด็กในร้านว่าคุณน้ำมา เธอเลยให้เด็กในร้านทำขนม

ต่อจากเธอเพราะบางคนที่เคยเป็นลูกมือของเธอก็พอจะทำเป็นบ้างแล้ว

พอเดินมาถึงเห็นสองพอลูกชวนกันดูการ์ตูนอีกแล้ว เธอเลยต้องรีบห้ามไว้

เพราะลูกยังเด็ก จะให้นั่งดูทีวีทั้งวันคงไม่ดีเท่าไรนัก จะเสียสายตาเอาได้

''ทำไมล่ะค่ะแม่เอม ฟ้าใสว่าจะชวนคุณป๊าดูโคนัน''

''ฟ้าใสขา แต่หนูเพิ่งดูโดราเอม่อนไปเองนะลูก พักสายตาบ้างนะคะ'' เอมพูด

''เอางี้ดีกว่าลูก ป๊าว่าเราไปทานข้าวเที่ยงกันก่อนนะคะ

เดี๋ยวตอนบ่ายป๊าจะพาหนูกับแม่เอมไปห้างดีมั๊ยคะ''

''ดีค่ะป๊า ฟ้าใสจะไปห้าง ฟ้าใสอยากได้ตุ๊กตา''

''งั้นเดี๋ยวเอมไปจัดกับข้าวที่น้ำซื้อมาให้นะคะ''

''ป่ะลูกตามแม่เอมไปกันดีกว่าค่ะ''

''ป๊าอุ้มฟ้าใสด้วยค่ะ''

ทั้งสามคนนั่งทานข้าวพูดคุยกันไปเรื่อย พอทานอิ่มแล้วร่างสูงชวนภรรยาและ

ลูกออกไปซื้อของที่ห้างสรรพสินค้า ร่างบางเองก็ไม่ได้ขัดอะไร เพราะเธอต้องไป

ซื้อของใช้ทำขนมในทุกวันอยู่แล้ว แต่สิ่งหนึ่งที่เธอไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่

ก็คุณน้ำมักจะตามใจลูก ซื้อของเล่นให้ลูกทุกครั้งที่มา เธอเองก็เลยต้องปราบสามี

อยู่ตลอดเพราะไม่อยากให้ลูกเอาแต่ใจจนเกินไปไม่ใช่ว่าอยากได้อะไรก็ต้องได้ทุกครั้ง

สั้นๆไปก่อนนะ เม้นท์ด้วยค่ะ เพราะคอมเม้นท์คือกำลังใจที่ดีของไรท์