Screwed Up เสร็จฉันแน่ นายcasanova!!

ลำดับตอนที่ #5 : Chapter3

ขอโทษจริงๆนะคะสำหรับคนที่คอยอ่าน(ถึงจะมีน้อยก็เถอะT^T) ที่หายหน้าไปนานก็แหม งานมันรัดตัวนี่นาสอบก็สอบงานปีใหหม่ก็เข้า เซ็งอย่างเดียวเลยขอบอก คอมนี่แม่เรากั้นเขตพื้นที่อันตรายไว้เลยนะ แย่มากT^T งั้นเรามาต่อของนิต้านิ้ยๆของเราดีกว่าค่ะ^^v

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 

 Chapter 3

  

 

               ชีวิตบัดซบ...นั่นคือคำนิยามของชีวิตในวงการของนิต้าจริงๆ ค่ะคุณๆ ทั้งหลายTT^TT นิต้ารู้นะว่าทุกคนคงสงสารนิต้า TTOTT (เหรอ เผอิญ ชั้นสะใจหย่ะ-v-)

              “นิต้าครับ วันนี้ดีมากเลยนะครับโอเคพักก่อน2ชั่วโมงมาต่อนะครับ เฮ้ยไอ้จิ๋วเอาน้ำมาดิ” ผู้กำกับสั่งพักกองจนได้เหนื่อยสายตัวแทบขาดเลยฉัน U-U          เฮ้อ~~ เอ๋ ที่ว่าบัดซบคืออะไรหนะเหรอคะ? อ๋อ ก็..มันก็ไม่มีอะไรมากนักหรอกค่ะแต่ว่า จะว่าดีมันก็ดีนะคะ คือชีวิตช่วงนี้ก็ถือว่ารุ่งโรจทีเดียว สำหรับการเป็นน้องใหม่ของวงการบันเทิงมันก็สนุกดีนะคะได้ทั้งความสนุก อาหรตาอาหารใจ...อาหารตา? อะไรหนะเหรอ ก็...

“นิต้าวันนี้เหนื่อยหน่อยนะครับ”

“ก็เหนื่อยนิดหน่อยค่ะ” ฉันพูดแล้วก็ยิ้มให้กับ...อาหารตา-.,-...

“อื้อตอนพี่แรกก็เงี้ยแหละ อีกหน่อยก็ดีขึ้นนะ” พี่ฟรีซตบไหล่ฉันเบาๆ...โอ้ให้ตายเถอะ พี่เขาช่างแบบว่า...หล่อ ษาดดดดดดดดดดดด~~~       ใจดีอบอุ่นเป็นมิตรขี้เล่น...แหม---เริดเดี๋ยวปั๊ดจับกินเลยหนิ*-* พี่ฟรีซก็เดินจากไป เอฉันลืมอะไรไปรึเปล่าคะเนี่ย... อ้อ มาต่อชีวิตบัดซบกันดีกว่า เท่าที่ดูมันก็ไม่มีอะไรที่น่าจะบัดซบจริงไหม ...มันมีค่ะคุณผู้ชม มันมี้~~~~~~~~~~

“น้องนิต้าคร้าบบบบบ^O^” นั่นพูดถึงอยู่แหม็บๆตัว ‘บัดซบ’ ก็มาพอดีเลย-3-

“คะ..พี่อีธาน^^;;” เฮ้อให้ตายฉันไม่อยากมองหน้าเขาตอนนี้นี่นาก็เมื่อวานหนะสิ...

....

...

..

.

‘เรามีเรื่องต้องคุยกันเป็นส่วยตัวแล้วมั้ง...คุณจีน่า’   โฮกกกกกกกกกกกกกกกกกกTOT

   ณ ดาดฟ้าตึก

‘เอ่อ อะไรเหรอคะ พี่ธาน’

‘นี่คนสวย...อย่ามาเนียนหน้าคิดว่าผมเอ้ย...พี่สินะตอนนี้^^’ ไอ้บ้าเป็นไปได้อยากเรียกว่าไอ้อีธานด้วยซ้ำอย่าย้ำสิยะ -^-‘ฉันว่าเราต้องมีอะไรแลกเปลี่ยนกันหน่อยนะครับแลกกับการ...ไม่เอาเรื่องนี้ไปบอกใครดีไหม J’ เขาขยับหน้าเข้ามาใกล้แล้วพูดด้วยเสียงแหบพร่าเซ็กซี่นั่น อย่าซิเฟ้ยเดี๋ยวฉันตามน้ำแล้วนายจะแย่นะ (ใครกันแน่ที่จะแย่หน่ะ- -*)

‘อะไรหละ...คะ’ ฉันถามพร้อมกับเขยิบออกห่าง’‘เอาเป็น...ของจูบอาทิตย์ละครั้ง...ได้ไหม J’ …

…

…

..

..

.

.

ก็นั่นแหละ เหตุผลก็คือวันนี้เป็นวันเริ่มงานและ...เฮอะๆ เค้าจะมาเมื่อไหร่ดูออกที่ไหนเล่าT^T

“ อ้าวคุณอีธาน*-* สวัสดีค่ะ จีนนะคะเป็นผู้จัดการยัยตัวแสบเนี่ยแหละค่ะ”....โอ้โหพี่จีน...อาการออกชัดดีนะคะ เฮอะๆ - -

ฎเดี๋ยวผมขอคุยอะไรกับนิต้า..เป็นการส่วนตัว หน่อยนะครับ^^”

“...อ่า...ได้ค่ะ”พี่จีนรับปากแล้วก็ส่งสายตามาหาฉันประมาณว่า ‘จบเรื่องนี้ต้องคุยกัยหน่อยนะยะ’ ประมาณนี้= =

       แกร๊ก

พี่จีนปิดประตูแล้วเดินออกไป TOT พี่จี๊นนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน~~~~~~  ตอนนี้ในห้องส่วนตัวของนักแสดงจึงเหลือ... โต๊ะเครื่องแป้งที่มีเครื่องสำอางราคาแพงเวอร์วางอยู่ กระเป๋า Chanelสุดหรู BlackBerry เครื่องของฉัน และของพี่จีน... เข้า อีธาน...และฉัน...สาวน้องนิต้าผู้หน้าสงสารT^T โอ้บร๊ะเจ้าเอ็ดเวิร์ดTTOTT สถานการณ์ไม่ปลอดภัย ง่า...

“คงไม่ลืมสัญญาใช่ไหมครับ...นิต้า ตอนนั้นผมให้โอกาสแล้วนี่นาว่าจะเอาไหม แล้ว เธอก็ตกลงนี่นา...จริงไหมJ”

ฉันทิ้งโอกาสไปแล้ว~~~ต่อให้ร้องอ้อนวอนฉันย้อนเวลาไม่ได้~~~ฉันทิ้งไป~~~ (*) โฮกกกกกกกกกกกกๆๆๆๆ 

เค้าพูดแล้วโน้มหน้าเข้ามาใกล้และใกล้ขึ้นอีก...”แต่ว่า...” ระยะห่างของเราไม่ถึง3ซม.ด้วยซ้ำ ”ฉันไม่ขอเอาวันนี้หรอกนะ...มันไม่คุ้มแค่ได้เห็นเธอระแวงกับ...” เขาพูดแล้วเอานิ้วเรียวนั่นไปแตะที่ริมฝีปากตัวเอง  “ว่าได้สัมผัสกับ..”แล้วก็เอานิ้วเดิมมาแตะริมฝีปากฉัน “นี่..ก็สนุกดีแล้วหละนะ^^” เขาพูดแล้วเดินออกไปนอกห้องปล่อยให้ฉันทรุดลงไปนั่งที่เก้าอี้แล้ว...

“จะไว้เลยนะไอ้บ้าอีธาน!!!” ตะโกนอย่างบ้าคลั่ง

 

(*) = เพลงโอกาสสุดท้าย : tattoo color


-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
นิวอยากจะมาบอกว่า "คือนิวเนี่ยนะคะ ตอนที่แต่งนิยายในเว็บอื่นเค้าจะเรียกนิวว่า  สมูต มากจากสมูตตี้ คือนิวชอบกินอะค่ะ แล้วเพื่อนก็เป็นคนตั้งให้เพราะบอกว่านิวเหมือนของไหล...ไม่ถึงกับเหลง พูดง่ายๆคือแถ/แหล เก่งอะค่ะ=w=  จะเรียกยังไงก็ได้นะคะ ^^ นิวชอบทุกชื่อแหละน^O^v


ขอบคุณที่ติดตามค่า :)