Screwed Up เสร็จฉันแน่ นายcasanova!!

ลำดับตอนที่ #2 : Chapter1

You can not catch me because I was just the wind

The wind that does not exist only

นายจับฉันไม่ได้หรอก เพราะ ฉันเป็นเพียงค่สายลม....สายลมที่ไม่มีตัวตนเท่านั้น

 

 

 ลมหายใจ ~~~ เหมือนหยุดไปในห้วงนาทีนี้    เช่นหัวใจ~~~     ลอยหลุดไปทันทีที่สบตา

เธอหยุดยั้งวันเวลา   แค่เราได้พบกันในวันนี้~~~~     แค่พบเจอกับเธอ~~~  ก็รักเธอ~~~

 
“ฮาโหล”

“ค่ะ...ได้ค่ะ...พรุ่งนี้ไปบริษัทสินะคะ...ได้ค่ะ...ค่ะหวัดดีค่ะ”

 
เสียงหวานเล็กๆรับโทรศัพท์มือถือราคาแพงระยับก่อนจะวางมันลงพร้อมกับถอนหายใจเบาๆ

 
“เฮ้อ..ไม่รู้พรุ่งนี้จะเป็นยังไงบ้างนะ...จะผ่านรึเปล่าก็ไม่รู้..”เด็กสาวพูดกับตัวเองอย่างทุกข์ใจและกังวลเป็นที่สุด เธอเดินไปอาบน้ำและแต่งตัวก่อนออกมานอนแผ่หลาบนเตียงขนาดพอดีตัวด้วยความเหนื่อยล้าของแต่ละวันที่ผ่านไปของเธอ

เธอหลับ และลืมตาขึ้นด้วยสายตาที่แปลกไป...จากเดิม

เธอลุกขึ้นและจัดการแปลงโฉมภาพลักษณะของเธอให้ไม่ใช่ นิต้า เมอร์วิส คนเดิม...

ตอนนี้คนที่ยืนอยู่หน้ากระจกกับสายตาที่พิจารณาภาพของตัวเองนั้นไม่ใช่สาวน้อยหน้าตาน่ารักเหมือนเดิมแต่ กลับกลายเป็นหญิงสาวแสนเซ็กซี่คนหนึ่งที่ไม่มีตัวตนบนโลก   ดวงตาสีเทาฟ้าถูกเปลี่ยนด้วยคอนแทกเลนส์สีเขียวและกรีดตาให้ดูคมสวยยั่วยวนมากขึ้น ใบหน้าที่แดงเล็กน้อยออกสีชมพูด้วยบลัชออน ชุดแส็กสั้นสีดำ และรองเท้าส้นแก้ว3นิ้วครึ่งกำลังส่องแสงแววาว ริมฝีปากสีกุหลาบนั่นยิ้มอย่างพอใจกับภาพผู้หญิงคนใหม่ในกระจก...

            


             ...ได้เวลาเที่ยวราตรีแล้ว...

 

00.24น.

เสียงกระหึ่มของดนตรีที่ดังออกมาจากผับดังย่านทองหล่อ  ‘VODKA’   มีรถเฟอร์รารี่สีดำขับเข้าไปโดนเจ้าของรถนิรนาม เธอเดินเข้าไปในผับด้วยสายตาหลายคู่ที่จับจ้องเธอมาเป็นตาเดียวอย่างไม่ใส่ใจ เธอเดินตรงไปที่เคาท์เตอร์บาร์ (เขียนถูกมั้ยอะ==)

“พิงค์ เลดี้”เธอกล่าวกับบาร์เทนเดอร์เบาๆ แต่พอที่จะได้ยินเขาพยักหน้าและทำค็อกเทลที่เธอต้องการ

“มาที่นี่อีกแล้วนะ นิต้า” เสียงนุ่มทุ้มลึกดังอยู่ข้างหูของเธอแต่ก็ไม่ได้เรียกอดรีนาลีนให้พุ่งพล่านเลยซักนิด เธอหันกลับไปมองต้นเสียงทั้งๆที่รู้อยู่แล้วว่าเป็นใคร

“พรุ่งนี้เธอก็จะได้รู้แล้วนะว่าจะได้รับเลือกให้เล่นหนังเรื่องนี้รึปล่าวทำไมไม่กลับไปนอนหลับให้สบายหล่ะฮะ”

“อย่าบ่นหน้า ฮิล นายก็รู้ยิ่งมันตื่นเต้นก็ยิ่งต้องมาไม่ใช่รึไงเล่า” เธอตอบและลากสายตายั่วยวนสีเขียวนั่นให้มาพบกับบุคคลตรงหน้าที่เธอเรียกว่า ‘ฮีล’ เขาส่ายหน้าน้อยๆกับการกระทำของเพื่อนสาว   มีเพียงเค้าคนเดียวที่รู้ตัวตนของเธอที่อยู่ในคราบของหญิงอีกคนหนึ่ง

“เฮ้อ เมื่อไหร่เธอจะเลิกมาผับซักทีนะ”

“แล้วทำไมจะมาไม่ได้หล่ะ”เธอถามกลับด้วยสีหน้าที่ตั้งใจปั้นให้ใสซื่อ

“เธอก็รู้ถ้าพรุ่งนี้เธอได้รับบทแล้วเธอจะมาแบบนี้บ่อยๆไม่ได้”เขาพูดพลางลูบหัวสาวน้อย

“ไม่เห็นเป็นไรนี่ จีนยังไม่ว่าเลย แล้วนายจะเดือดร้อนเพื่อ” เธอพูดกล่าวอ้างไปถึงผู้จัดการที่เปรียบเสมือนเพื่อนคนสนิทเสียมากกว่า ชายหนุ่มส่ายหน้าเบาแล้วบอกลาและจากไป ปล่อยให้สาวน้อยยืนล่อตาล่อใจชายหนุ่มอยู่อย่างนั้น

“ขอโทษครับ..ให้ผมเลี้ยงดริ้งค์นี้นะ”เสียงนุ่มทุ้ม เรียกให้เธอหันหน้ามาสบตากับเขา ...สูง..ขาว..ข้างบนมีงูชื่อว่าคาสโนว่าอยู่บนหัว.. ‘หึ’

เธอยิ้มอย่างยัวยวนเหมือนเป็นการเชิญชวนมากกว่าที่จะเป็นยิ้มหวาน


“ก็ได้ค่ะ”

คำตอบพร้อมเสียงหวานชวนใจละลายนั่นกำลังหลอมใจหนุ่มน้อยใหญ่ที่มองอยู่


”แล้วถ้าฉันบอกว่ารอแฟนอยู่คุณยังจะเลี้ยงดริ้งค์ฉันอีกไหมคะ...”

เธอถามเบาๆพอให้ได้ยินกัน2คน ชายคนนั้นถึงกับหน้าเหวอเลยทีเดียวแล้วก้มหัวเดินจากไป..เธอที่หัวเราะชอบใจกับผลตอบรับที่ได้มา กำลังจะหันไปรับเครื่องดื่มที่ชายคนนั้นจ่ายเงินไว้ กลับถูกอีกมือหนึ่งคว้าแก้วไว้ก่อน เธอหันไปด้วยความอารมณ์เสียแต่ก็พบกับใบหน้าที่ยั่วยวนใจนั่น

ใบหน้าที่มีรอยยิ้มเประเปื้อนเล็กน้อยผมสีดำขลับนัยน์ตาสีเทาแสนเซ็กซี่กำลังลังจ้องมองเธอร่างกายกำยำใส่เสื้อเชิ้ตสีดำที่ติดกระดุมไม่ครบทุกเม็ดเผยให้เห็นแผงอกขาวเนียนหน้าซุกไซร้นั่น ทำให้เธอใจตุ้มๆต่อมๆ ทุกส่วนของตัวเขาพันด้วยฉลากสิ่งของที่เรียกว่า ‘คาสโนว่า’  แน่หละ ชื่อเขามันก็บอกนี่  หนุ่มฮ็อตตลอดศกอย่างเขา ผู้ชายที่ได้ชื่อว่าเซ็กซี่ที่สุดในยุค ...อีธาน แฮนสตัน...  

“ผมไม่กลัวนะ...เพราะยังไงผู้หญิงหน้าตาดีอย่างคุณคงไม่รีบมีแฟนหรอก และอีกอย่าง แฟนคุณคงไม่คิดทิ้งแฟนสาวแสนสวยไว้นานอย่างนี้หรอกจริงไหม” เขาตอบพลางโปรยยิ้มมีเสน่ห์นั่นให้เธอ

“แต่ว่า..เปลี่ยนจากเลี้ยงดริ้งค์มาเป็นเต้นกับผมได้ไหมหล่ะครับ”


เขายิ้มอย่างยั่วยวนให้เธอ แต่มีเหรอคนอย่าง นิต้า จะยอม ไม่มีทาง!!
 
เธอเดินนำเขาไปที่ฟลอร์แดนซ์ยิ่งเมื่อเธอได้รับแอลกอลฮอลเข้าไปจากสาวน้อยหน้ารักก็จะเปลี่ยนเป็นสาวแสนเซ็กซี่ยั่วยวนตาดีๆนี่เอง เธอและเขาเต้นกันไปตามเสียงเพลงที่ดังกระหึ่มอย่างกับจะให้ขั้วหัวใจกระเด็นออกมา  เขาเบียดชิดเธอมากขึ้นจนได้กลิ่นน้ำหอมหน้าหลงใหลนั่นทำเธอเกือบเคลิ้ม   แค่เกือบนะ...

“ว่าแต่คุณชื่ออะไรหรือครับ..”

“จีน่าค่ะ จีน่า แอนดรอยด์”

“ชื่อเข้ากับคุณนะครับ” อ้าว งั้นชื่อนิต้าก็ไม่เข้ากับฉันงั้นสิ... เธอคิดในใจ

“แล้วคุญหละคะ อีธาน คุณไม่กลัวลงหน้าหนึ่งอีกหรือไงกัน”

“ถ้าได้ลงกับผู้หญิงสวยๆอย่างคุณ..ผมยอมนะ J” เข้าใจพูดนี่..เขายิ้มและค่อยๆขยับเข้ามาใกล้ทีละนิด ทีละนิด และ

“แล้วผู้หญิงที่สวยอย่างคุณเนี่ย....จูบหวานไหมครับ? J”เขาเคลื่อนหน้าที่หล่อเหลานั่นเข้ามาใกล้ดวงหน้าสวยใสของเธอ   เธอเงียบ ยิ้มและทำเหมือนจะรับสัมผัสนั้นแต่....

“ไม่รู้สิคะฉันก็ยังไม่เคยให้ใครชิมเลย..และคนคนนั้นจะไม่มีทางใช่..คุณ...”เธอเอานิ้วเรียวยาวแสนนุ่มนิ่มนั่นมาขวางปาดเขาและเธออาไว้และผลักเขาเบาๆแล้วก้าวเดินออกไปจากตรงนั้นด้วยตัวจนของจีน่า แอนดอรยด์ ที่ไม่มีตัวตนเป็นเพียงสายลมที่จับต้องไม่ได้เท่านั้น

 


-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-

(สำหรับตอนนี้เป็นตอนที่นิวเป็นคนพากย์นะคะแต่สำหรับตอนต่อๆไปอาจจะเป็นนางเอกคิดเองหรือนิวพากย์สลับไปมั่วไปมาแหละค่ะ แต่ ถ้าตอนไหนที่เป็นตัวละครคิดทั้งหมดก็จะแจ้งไว้ก่อนขึ้นตอนนะคะ : NITA ขอบคุณทุกคนที่อ่านนะคะแล้วนิวจะรักคนคนนั้นมากมายเลยอะนะ>^<ขอบคุณค่ะ~~)