รักนี้ไม่มีหมด - รักนี้ไม่มีหมด นิยาย รักนี้ไม่มีหมด : Dek-D.com - Writer

    รักนี้ไม่มีหมด

    เราเชื่อว่าทุกคนก็มีความรัก มันก็ต้องมีทุกคนสิ ฮิ้ว...

    ผู้เข้าชมรวม

    132

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    0

    ผู้เข้าชมรวม


    132

    ความคิดเห็น


    2

    คนติดตาม


    0
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  14 ส.ค. 49 / 15:11 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

           สายลมพัดผ่านหญิงสาวที่นั่งคิดอะไรเพลินๆ ที่ม้านั่งของสวนสาธารณะแห่งหนึ่ง ทำให้ผมยาวถึงกลางหลังของเธอปลิวสยายอย่างสวยงาม 
           " ทำอะไรอยู่หนะ ดาว " เสียงหนึ่งที่ดังขึ้นมา ทำให้เธอหลุดพ้นจากภวังค์
           " โธ่!!! ตกใจหมดเลยนะไข่ตุ๋น " ดาวใสพูดด้วยอาการโล่งอก
           ดาวใสหญิงสาวตากลมโตสีดำ มีผมสีดำที่ยาวถึงกลางหลังของเธอ ผิวขาว ตัวสูง ลักษณะของเธอนั้นไม่ต้องบอกก็รู้ว่ามีชายหนุ่มมาจีบไม่ใช่น้อย
           ไข่ตุ๋นชายหนุ่มร่างสูง สมาร์ท หน้าตาคนเข้ม ผู้หญิงที่ไหนเห็นก็ต้องเป็นอันตกหลุมรักเขาทุกราย ยิ่งการพูดการจาที่สนุกสนานของเขายิ่งทำให้สาวๆหลงเข้าไปใหญ่
            " ไข่ตุ๋นมาทำอะไรแถวนี้หละ " ดาวใสถามถึงข้อสงสัยของเธอ
            " ก็แม่ดาวให้ไข่ตุ๋นมาตามดาวไปกอนข้าวหนะ " ไข่ตุ๋นตอบคำถามดาวใสด้วยอาการปกติ
            " ไปงั้นไปกัน หิวแล้วเหมือนกัน " ดาวใสพูดพร้อมกับยิ้มให้ไข่ตุ๋นก่อนเดินนำหน้าไข่ตุ๋นไป
            " รอด้วยสิ ดาว... " ไข่ตุ๋นพุดพร้อมกับรีบวิ่งไปให้ทันดาวใส
            ดาวใสกับไข่ตุ๋น เป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็ก เพราะพ่อแม่ของทั้งสองเป็นเพื่อนบ้านกันมานาน บ่อยครั้งที่ครอบครัวของดาวใสและไข่ตุ๋นจะไปกินข้าวข้างนอกบ้านด้วยกัน ไม่ก็ทำกินกันที่บ้าน จึงทำให้ดาวใสและไข่ตุ๋นสนิทกันไปด้วย ขนาดเรียนยังเรียนที่เดียวกันมาตลอดจึงทำให้คนทั้งสองสนิทกันเข้าไปอีก
            " ดาวพรุ่งนี้เปิดเทอมวันแรกไปมหาลัยด้วยกันนะ " ไข่ตุ๋นชวนดาวใสไปมหาลัยพร้อมกัน
            " ไม่กลัวแฟนคลับของไข่ตุ๋นเข้าใจผิดหรอ " ดาวใสพุดด้วยอาการหยอกล้อตามเคย
            " ไม่กลัวเลยแม้แต่นิด ไม่มีแล้ว ไม่ได้เรียนที่เดียวกันซะหน่อย " ไข่ตุ๋นพูดอย่างมั่นใจ
            " เออใช่ลืมซะสนิทเลย แต่มันก็ต้องมีสักคนนั้นแหละ แต่ว่าถึงไม่ได้เรียนที่เดียวกันก็ต้องมีคนในมหา
      ลัยนั้นแหละ " ดาวใสพูดด้วยอาการปกติ
            " ไม่มีหรอกม่ะต้องกลัวถ้าเกิดอะไรขึ้น เราจะปกป้องดาวเอง " ไข่ตุ๋นพูดอย่างห้าวหาญ ซึ่งคำพูดของเขานั้นทำให้หญิงสาวที่คุยด้วยหน้าแดงขึ้นมาทันที
            " งั้นก็โอเค " ดาวใสพูดเสร็จก็รีบวิ่งเข้าบ้านไปด้วยอาการเขินอาย
            รุ่งเช้า ไข่ตุ๋นมารอดาวใสที่หน้าบ้านของเธอ ซึ่งวันนี้เป็นวันที่อากาศสดชื่นเพราะเขาจะได้ไปมหาลัยวันแรกกับคนที่เขารักมากที่สุด
            " ไข่ตุ๋น ขอโทษนะวันนี้เราตื่นสายมารอนานรึยัง " ดาวใสพูดด้วยอาการที่รู้สึกผิด
            " ไม่นานหรอก ตอนนี้ก็ปวดขาแล้วหละ " ไข่ตุ๋นตอบด้วยอาการกวนๆ เมื่อเห็นอาการของเธอที่รีบวิ่งออกมาจากบ้านด้วยอาการที่รีบเร่ง
      ทำไมดาวหน้ารักได้มากมายขนาดนี้นะ 
            " เดี๋ยวโดน กวนดาวหรอ " ดาวตอบด้วยอาการหงุดหงิดเล็กน้อย
            " ขอโทษจ๊ะที่รัก ไปกันเถอะเดี๋ยวสายนะ " ไข่ตุ๋นเดินนำไปก่อนพร้อมกับจับมือของดาวใสเพื่อให้เธอเดินตามมา
            คำพูดของไข่ตุ๋นนั้นทำให้ดาวใสหน้าแดงขึ้นมาทันที ดีนะที่เราเดินข้างหลังไม่งั้นไข่ตุ๋นเห็นหน้าที่แดงเถือกของเราแน่ๆเลย เดินจับมือเราอีก เขินจัง เอิ๊กๆ 
            แต่ว่า...
            อาการของดาวใสทุกอย่างที่เธอเป็นมันไม่ได้รอดพ้นสายตาของไข่ตุ๋นไปเลย
      ดาวหน้าแดงเชียว เธอจะคิดตรงกับเรารึป่าวหว่า... อยากจะบอกเธอจังแต่กลัวเธอจะคิดไม่ตรงกับเรา    
            เมื่อถึงมหาลัยทั้งคู่ก็ได้แยกย้ายไปเรียน
            " ดาวตอนเย็นกลับด้วยกันนะ " ไข่ตุ๋นชวนดาวใสเช่นเคย
            " อือ " ดาวใสตอบตกลง
            " แล้วจะโทรหานะ "
            " อือ "
             อ๊อด......................................... เสียงอ๊อดหมดเวลาเรียนคาบสุดท้าย นักศึกษาค่อยๆทยอยเดินออกจากห้องแต่ที่แปลกก็คือ หญิงสาวที่ยืนอ่ออยู่หน้าห้องนี่สิ
             ครืดๆๆๆๆๆ เสียงสั่นโทรศัพท์ของดาวใส ดาวใสกดรับทั้งที่ยังไม่ทันได้กรอกเสียงหวานลงไป เสียงของคนที่โทรมาก็ดังขึ้น
           " โหลเหล เรียนเสร็จยังคร๊าบบบ ที่รัก " ไข่ตุ๋นพูดด้วยน้ำเสียงที่อารมณ์ดีสุดขีด
           " ตลกแล้ววว วัยรุ่น เรียนเสร็จแล้วอยู่ไหนหรอ " ดาวใสก้อตอบด้วยอารมณ์ที่ดีสุดขีดเหมือนกัน
           " เราอยู่หน้าห้องดาวใสอ่ะ รออยู่ " ไข่ตุ๋นพูดด้วยอาการปกติ
           " ถึงว่า... เนื้อหอมนะเนี่ย เพื่อนเรา วันนี้วันแรกนะเนี่ย... ร้ายๆๆ รอแปปนะเดี๋ยวออกไปแล้วเก็บของก่อน "
      ดาวใสพูดด้วยอาการปกติเช่นกันแล้วดาวใสก็กดตัดสาย
            เป็นปกติอยู่แล้วที่ไข่ตุ๋นจะเนื้อหอม ไข่ตุ๋นไม่มีวันมองเราแน่ๆเลย  
          
      " ยัยดาว... นานเกินไปแล้วนะ " ไข่ตุ๋นตะโกนเสียงดัง
           " โอ๊ย... เสร็จแล้ววว "
           ไข่ตุ๋นเดินเข้ามาช่วยดาวใสถือของ และก็เดินจูงมือดาวใสออกไป ทำให้สาวๆมองตามกันเปงหางว่าว
           " นี่ดาว ไปกินไอติมกันเถอะ " ไข่ตุ๋นชวนดาวใส
           " กินๆๆๆๆๆๆๆ " ดาวใสตอบตกลงอย่างรวดเร็ว
           ณ ร้านไอติมแห่งหนึ่ง ที่บรรยากาศแสนจะโรแมนติกเหมาะกับคู่หนุ่มสาวที่รักกันมากินเป็นที่สุด
            " ไข่ตุ๋น " หญิงสาวสวยคนหนึ่งทักไข่ตุ๋นอย่างเป็นกันเอง
            " อ้าว... ทราย มาทำอะไรแถวนี้ " ไข่ตุ๋นตอบด้วยอาการที่เป็นกันเองเหมือนกัน
            " เรามาคนเดียวมาเดินเล่น เห็นร้านไอติมร้านนี้ที่เราเคยมากินกับไข่ตุ๋นอ่ะ เราก้อเลยจะมากินม่ะได้มาตั้งนาน "
            " มาคนเดียวหรองั้นนั่งด้วยกันสิ " ไข่ตุ๋นเชื้อเชิญตามมารยาท
            " จะดีหรอ " ทรายพูดพร้อมกับเหลือบมองดาวใส
            " ดีสิเนอะดาวเนอะ " ไข่ตุ๋นพูดกับดาวเป็นเชิงถาม
            " จ๊ะ " ดาวใสตอบด้วยอาการปกติ
            " ก็ได้ ขอบคุณคร่ะ " ทรายตอบตกลง
            ไข่ตุ๋นกับทรายคุยกันอย่างสนุกสนาน คุยกันถึงเรื่องเก่าๆที่ดาวใสไม่รู้เรื่อง ซึ่งทำให้ดาวใสดูเป็นส่วนเกิน
             เราควรจะนั่งอยู่ตรงนี้ต่อไปหรอ
             ทำไมเราดูเหมือนเป็นส่วนเกิน
             ทำไมเค้าสองคนดูสนิทกันมากนักนะ

             " ดาวขอกลับบ้านก่อนนะ " ดาวใสขอตักลับบ้าน      
             " อ้าว... เด๋วกลับพร้อมกันสิ " ไข่ตุ๋นพุดกับดาวใส
             " เรารู้สึกไม่ค่อยสบายอ่ะ ไข่ตุ๋นคุยกับทรายต่อเถอะเดี๋ยวเรากลับเองได้ "
             " เดี๋ยวสิ " ยังไม่ทันที่ไข่ตุ๋นจะห้าม ดาวใสก็วิ่งออกจากร้านไป
             ดาวใสวิ่งมาจนถึงสวนสารธารณะแห่งหนึ่ง ทำไมเราเป็นคนแบบนี้นะ แค่เค้าดูสนิทกันแค่นี้เราก็ต้องวิ่งหนีออกมา ดาวใสนั่งลงที่ม้านั่งในสวนสาธารณะแล้วก็นั่งคิดอารายไปเรื่อยๆ
              " ทรายเราขอกลับก่อนนะ จะไปดูดาวใส " ไข่ตุ๋นพูดด้วยอาการเป็นห่วงดาวใส
              " ชอบดาวใสหละสิเนี่ย " ทรายพูดอย่างรู้ทัน
              " อือทั้งชอบ ทั้งห่วง ทั้งหวง เลยหละ "
              " เราช่วยเอาไหม "
              " เอาสิ "
             แล้วไข่ตุ๋นก็พาทรายมาที่บ้านของเขา
              " เดี๋ยวมานะ ไปตามดาวก่อน "
              " อือ "
      ผ่านไป 5 นาที่
              " ทรายดาวไม่อยู่บ้าน " ไข่ตุ๋นวิ่งมาบอกทรายด้วยอาการที่เป็นห่วงสุดขีด
              " อ้าวแล้วไปไหนอ่ะ ดาวกลับมาก่อนพวกเราไม่ใช่หรอ "
              " ไปตามหาดาวกันเหอะ "
              " และรู้หรอว่าจะไปตามที่ไหนอ่ะ "
              " รู้เรารู้ว่าจะไปตามที่ไหน " และไข่ตุ๋นก็วิ่งออกไปและกว่าทรายจะตั้งสติได้ไข่ตุ๋นก็วิ่งไปไกลเสียแล้ว กลับบ้านเลยดีกว่า ถ้าจะวิ่งตามไปตอนนี้ก็ไม่ทันแล้ว หลังว่าไข่ตุ๋นคงทำได้สำเร็จนะ
              ไข่ตุ่นตั้งหน้าตั้งตาวิ่งไปสวนสาธารณะที่ดาวใสชอบไปนั่งคิดอะไรเพลินๆ เมื่อไปถึงไข่ตุ๋นก็ได้เจอดาวใสที่รักของเขาจริงๆ
               " ดาว... ทำไมมาอยู่ตรงนี้หละ เป็นห่วงแทบแย่รู้ไหม " ไข่ตุ๋นวิ่งเข้าไปหาดาวใสพร้อมกับสวมกอดดาวใสจากข้างหลัง
               ดาวใสหน้าแดงที่อยู่ดีๆไข่ตุ๋นก้กอดเธอ
               " ไข่ตุ๋นทำอะไรอ่ะ เดี๋ยวทรายก็มาเห็นหรอก ไม่กลัวทรายเขาเข้าใจผิดหรอไง " ดาวใสพูดด้วยอาการน้อยใจเล็กน้อย
               " หึงหรอ ไม่กลัวหรอกเพราะเรากับทรายไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อยนี่ "
               " หึงอะไรน้อยๆหน่อย ใครหึง ก็เห็นสนิทกันซะขนาดนั้น ใครๆก็ดูออกว่าต้องเป็นแฟนกันแน่ๆ "
               " แฟน เฟิน อะไรไม่ได้เป็นสักหน่อยแล้วอีกอย่าง
      เราก็มีคนชอบอยู่แล้ว " ไข่ตุ๋นพูดอย่างยิ้มๆแต่สีหน้าของดาวใสได้จ๋อยลงอย่างเห็นได้ชัด
               " อ่ะหรอแล้วใครกันหละที่นายชอบอ่ะ " ดาวใสพูดด้วยอาการที่ดูเป็นปกติแต่ที่จริงแล้วมันไม่ใช่อย่างนั้นเลย ซึ่งไข่ตุ๋นดูก็รู้
               " ก็ดาวไงเจ้าสาวของเราในอนาคต "
               คำพูดของไข่ตุ๋นทำเอาดาวใสหน้าแดงขึ้นมาอย่างรวดเร็ว
              " ไข่ตุ๋นรักดาวใสนะ "
               ดาวใสมองหน้าไข่ตุ๋น เธอรู้สึกได้ถึงน้ำที่เอ่ออยู่รอบดวงตาของเธอ แล้วน้ำใสๆก็ไหลออกมาจากดวงตาที่ได้รูปของเธอ ไข่ตุ๋นมองใบหน้าของดาวใสพร้อมกับเช็ดคราบน้ำตาให้หมดไปจากหน้าของเธอ แล้วทั้งคู่ก็สวมกอดกัน
               " ดาวบอกได้รึยังว่าดาวคิดแบบเรารึป่าว " 
               " จะดีหรอ เราเขิน "
               " ดีสิ ดีที่สุดเลย "
               " ดาวใสรักไข่ตุ๋นที่สุดเลย และจะรักทุกวันไม่มีวันหมด "
               แล้วทั้งคู่ก็สวมกอดกันอย่างเนิ่นนานอย่างมีความสุข

                                                                                           
      ก็เรื่องนี้แต่งเรื่องแรกอ่ะคร่ะ ยังไงก้อช่วยติเตียนด้วยนะคร่ะ
                                                              ขอบคุณคร่ะ
                                
                                                                   รอยยิ้ม

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×