ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : อนาคตที่เปลี่ยนไป
ไทม์แมชชีนได้มุ่งหน้าไปยังอนาคต
โนบิ... โนบิ.. ครอบครัวโนบิ....
ในใจของผมกำลังรู้สึกหวาดกลัวกับความเป็นจริงที่เกิดขึ้นนี้... แต่ก็มุ่งไปเพื่อพิสูตรความจริง ว่าสิ่งที่ผมเห็นจะไม่ได้เปลี่ยนอนาคตที่ผมกับชิสึกะจังได้แต่งงานกัน
ไทม์แมชชีนลงจอด ตำแหน่งเป็นหน้าคอนโดของผมในอนาคตที่จะอาศัยอยู่กับชิสึกะจัง
ผมวิ่งไปขึ้นไปด้านในคอนโด ชั้นที่ผมควรจะอาศัยอยู่ และสูดหายใจลึกๆหน้าห้อง
ผมตัดสินใจกดกริ่งหน้าประตู
ตี๊ดดดดด
รอซักพักบานประตูได้ถูกเปิดออก
แอ๊ด..........
"มาหาใครเหรอจ๊ะ?"
ใบหน้าของผู้ที่เปิดออกมา เป็นหญิงชราสูงวัยคนหนึ่งที่ผมไม่รู้จัก
"เอะ เอ่อ... คุณยายเป็นใครเหรอครับ?? ที่นี่มันบ้านของโนบิ โนบิตะ โนบิ ชิสึกะกับโนบิ โนบิสุเกะนี่ครับ!?" ผมมึนงง
"เอ๋ พูดอะไรของหนูน่ะ ยายอาศัยอยู่ที่นี่มาหลายปีแล้วนะ มาผิดที่รึปล่าวจ๊ะ?"
"มะ ไม่จริงน่า... โนบิตะ เรามาผิดคอนโดรึเปล่า!?!?" โดราเอม่อนที่มึนงงไม่แพ้กัน พูดอย่างลนๆ
"ที่นี่ไม่มีครอบครัวชื่อโนบิหรอกนะจ๊ะ" คุณยายทำหน้างงๆ "บางที พวกหนูอาจจะมาผิดคอนโดรึเปล่า?"
ผมหน้าซีด
ผมกับโดราเอม่อนออกมาหน้าคอนโด ตรวจเช็คสถานที่ หรือสถานที่ใกล้เคียง แต่ก็ไม่เจอข้อมูลเกี่ยวกับ'ครอบครัวโนบิ'เลย
"ดะ เดี๋ยวนะ โนบิตะ ฉันนึกอะไรดีๆออกแล้ว!" โดราเอม่อนเสนอขึ้นมาแบบหอบๆ ระหว่างที่เรากำลังวิ่งไปทั่วเมือง
"ว่าไง!??!"
"เราไปกันที่ตู้โทรศัพย์ เช็คสมุดหน้าเหลืองแล้วลองค้นหารายชื่อว่ามีครอบครัวโนบิมั้ยดูดีมั้ย!?"
"อ๊ะ! เป็นความคิดที่ดีนะ!!"
ผมกวาดสายตาหาตู้โทรศัพย์แถวๆนั้น ก็ได้พบกับตู้โทรศัพย์ตั้งอยู่ ผมกับโดราเอม่อนจึงรีบวิ่งไปที่นั่นทันที
สมุดหน้าเหลืองที่วางอยู่ถูกผมเปิดออกมา ไล่สายตาหารายชื่อ
โนบิ... โนบิ.. ครอบครัวโนบิ....
"มะ ไม่มี.... ไม่จริงน่า!!!" น้ำตาผมคลอเป้าจนภาพเลือนลางไปหมด
ผมพยายามเปิดพลิกดูใหม่ ไม่ว่ากี่ครั้ง หรือกี่ครั้ง... ก็หาครอบครัวโนบิไม่เจอ....
"โนบิตะ.........." โดราเอม่อนเรียกชื่อผมเสียงเศร้าๆ
"มันต้องมีสิ ไม่จริง!!"
"ฉัน.................."
"นี่ต้องไม่ใช่เรื่องจริง!!" ผมพลิกหน้ากระดาษอย่างเร็วจนแทบขาด
"ขอโทษนะ... เป็นเพราะฉัน..." โดราเอม่อนพูดเสียงสั่น
"ปะ เป็นอะไรไปน่ะ?!? โดราเอม่อนนายร้องไห้ทำไม!?!" เมื่อผมสังเกตุเห็น ผมตกใจกับท่าทีของเพื่อนรักที่ดูเหมือนกำลังจะร้องไห้
"ถะ ถ้าฉันไม่เห็นแก่ตัว กลับอนาคตไปตั้งแต่แรก นายก็คงได้อยู่กับชิสึกะจังไปแล้ว!!!" เขาพูดขึ้้น แล้ววิ่งหนีออกไป
"ดะ โดราเอม่อน!!!"
................................
..........................
ผมออกวิ่งตามโดราเอม่อนไป เขาไม่ได้ไปที่ไทม์แมชชีนที่จอดเอาไว้
ที่ไหน... ที่ไหนกัน... เขาอยู่ที่ไหนกัน!?!?
สายฝนเริ่มที่จะสาดลงมา เหมือนกับฟ้ากำลังร้องไห้... พายุฝนและลมก็ยังหยุดผมที่วิ่งออกไปไม่ได้
มันก็จริง... ที่อนาคตอาจเปลี่ยนไปเพราะตรงนั้น
ผมมันคนอ่อนแอ ทำอะไรด้วยตัวเองก็ไม่ได้ เลยได้ถูกรังแกอยู่เสมอมา... แต่โดราเอม่อน ก็ยังคงอยู่ข้างๆคนอ่อนแออย่างผม
เวลาที่ทุกข์ใจ ผมก็วิ่งไปหาโดราเอม่อนคนแรก แต่ในเวลานี้... โดราเอม่อนกลับวิ่งหนีผม เพราะผม....
ผมมันโง่ ผมมีเพื่อนคนสำคัญอยู่แล้วทั้งคนนี่ กลับร้องเอาแต่ใจ อยากได้นู่นอยากได้นี่ อยากแต่งงานกับชิสึกะจัง ความฝันลมๆแร้งๆ ถึงแม้ความฝันบ้าๆพันนั้นมันจะเป็นจริงไปแล้วหลายอย่างก็เถอะ
นั่นก็เป็นเพราะ มีโดราเอม่อนอยู่ข้างๆเสมอมา... เขาให้กำลังใจ ดุผมบ้าง ทะเลาะกันบ้าง แต่เขาก็เป็นไม่เคยทิ้งผม ในคราวนี้... คนที่รู้สึกแย่กลับไม่ใช่ผมเพียงคนเดียว ที่ไม่ได้ทุกอย่างตามที่หวัง
โดราเอม่อนที่คอยช่วยเหลือผม ให้กำลังใจผมเสมอมาคนนั้น หุ่นยนต์แมวไร้หูสีฟ้าคนนั้น เขาเองก็คงทุกข์ใจมากเหมือนกัน ที่ผมที่ฝากความหวังของตัวเองไปลงที่เขา แต่เขากลับทำไม่สำเร็จ...
เราทั้งคู่ต่างก็ร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมา... ถ้าจะให้โดราเอม่อนหนีไป หายไปตอนนี้น่ะไม่เอาหรอก!!!
สายฝนไม่มีท่าจะซาลง ผมลากขาของตัวเอง วิ่งออกไปทุกๆที่ที่ผมพอจะนึกออก ที่ๆมีความทรงจำร่วมกัน ที่ๆเขาน่าจะไป... แต่ผมก็ไม่เจอแม้แต่รอยเท้าของเขาเลย
"ขะ ขอโทษนะครับ แฮ่กๆ... คุณเห็นหุ่นยนสีฟ้า รูปร่างคล้ายแรคคูนวิ่งมาแถวนี้บ้างมั้ยครับ!??"
"เอ๋... หุ่นยนต์สีฟ้า รูปร่างคล้ายแรคคูนเหรอ..." ชายคนที่ผมถามทำท่านึก
"ขอโทษนะ ไม่เห็นเลย" ว่าแล้วเขาก็เดินจากไป
ผมวิ่งถามคนทุกคนที่ผมเจอไปทั่ว
"ขอโทษนะครับ คุณเห็น...."
"อ่ะ ช่วยรอเดี๋ยวด้วยครับ! ไม่ทราบว่าคุณเห็น...."
"โทษนะครับ คุณพอจะเห็น...."
จนแล้วจนรอด ก็ยังไม่เจอ
ที่ไหนกันนะ... นายอยู่ไหนกัน โดราเอม่อน.....
เวลาผ่านไปซักพัก... สายฝนเริ่มซาลง ขาของผมหมดแรงลงเรื่อยๆ แต่ก็ยังไม่ยอมหยุดวิ่ง
ไม่ยอมแพ้หรอกน่ะ ต้องหาให้เจอสิ....
"ขอโทษนะครับ" ผมวิ่งเข้าไปถามชายหญิงคู่หนึ่งที่เดินมาด้วยกัน "พวกคุณพอจะเห็นหุ่นยนต์ทานูกิสีฟ้าผ่านมาแถวนี้บ้างมั้ยครับ!?"
"หุ่นยนต์ทานูกิสีฟ้า... ไม่นะ เธอเห็นมั้ย?" ชายคนถือร่มถามหญิงสาวข้างกาย
"เอ.... อ้อ! ที่ตัวอ้วนๆเตี้ยๆ ท่าทางมอมแมมหน่อยรึปล่าว?"
"คุณเห็นเหรอครับ!?!?!?"
"อื้มม... ก่อนเดินมาเจอกันที่จุดนัดกับแฟน รู้สึกจะเห็นหุ่นยนต์ตัวอ้วนๆ มีสีฟ้า หน้าตาคล้ายทานูกิอยู่นะจ๊ะ"
"ที่ไหน!?! ที่ไหนเหรอครับช่วยบอกที!!!" ในใจผมเต้นรัว
"เดินจากที่นี่ไปก็ไม่ไกล ไปทาง......"
หญิงสาวใจดีคนนั้นช่วยบอกทางกับผมอย่างละเอียด ในที่สุดก็หาตัวเจอแล้ว!!!
"ขอบคุณครับ!!!!"
....................................................
..........................................
.......................
........
ผมเจอเขาแล้ว... เขานั่งตากฝนอยู่คนเดียว... บนยอดของกองขยะกองใหญ่
ผมเดินเข้าไปใกล้เพื่อนคนสำคัญของผมอย่างช้าๆเงียบๆ เหมือนว่าเขากำลังจะร้องไห้อยู่ ความรู้สึกผิดที่ผมมียิ่งทวีคูณเพิ่มขึ้น
นึกคำทักทายในสถานการณ์แย่ๆแบบนี้ แล้วทักออกไป...
"มานั่งตากฝนอยู่คนเดียวแบบนี้ เดี๋ยวสนิมก็ขึ้นแย่หรอก"
"นะ โนบิตะ!?! นายมาที่นี่ได้ยังไง!?!?" โดราเอม่อนหันมาทั้งน้ำตา
"ขอโทษนะ..." ผมปีนขึ้นไปบนกองขยะสูง
"นายขอโทษเรื่องอะไร? ฉันต่างหาก ฉันต่างหากล่ะที่ต้องขอโทษ! ขอโทษนะโนบิตะ! ถ้าฉันกลับอนาคตป...."
"เลิกพูดได้แล้ว!!" อ้อมแขนเปียกๆของผมสวมเข้ากอดโดราเอม่อน
"นายไม่ผิดหรอกโดราเอม่อน เป็นเพราะฉันต่างหาก... ฉันต่างหากที่ห้ามไม่ให้นายไป ฉันต่างหากที่ฝากฝังอนาคตของตัวเองไว้กับนาย ฉันเองที่ไม่ได้เรื่อง ขอโทษนะ โดราเอม่อน..."
"โนบิตะ...." เสียงโดราเอม่อนสั่นเครือพลางกอดผมที่หัวซุกอ้อมแขนของเขา มันเป็นอ้อมกอดที่อุ่นมาก อ้อมกอดของ'ครอบครัว'
"อย่าไปไหนอีกเลยนะ... นายคือครอบครัวคนสำคัญของฉันจริงๆ โฮ"
ผมร้องไห้หนักมากอีกครั้ง... ตอนนี้ฝนที่ตกได้หยุดลงแล้ว
พี่น้องสองคน คนกับหุ่นยนต์กำลังกอดกันกลมเหมือนไม่อยากจะพรากจากกันไปไหนอีก
ผมตัดสินใจแล้ว... ผมเลือกโดราเอม่อน เขาเป็นเหมือนพี่ชายของผม ผมที่ไม่ได้เรื่องคนนี้ ถึงจะโตแค่ไหนก็ยังขี้แย เอาแต่ใจ...
ต่อให้ผมไม่ได้แต่งงานกับชิสึกะจัง ขอแค่โดราเอม่อนยังอยู่ด้วยกัน ก็ไม่เป็นไรหรอก...
ต่อให้ต้องแต่งงานกับไจโกะ น้องของไจแอ้นท์ก็ไม่เป็นไรหรอก...
...ตะ แต่ว่านะ คนที่จะแต่งงานด้วยกันอาจไม่ใช่ไจโกะก็ได้นี่หว่า
ผมภาวนาว่างั้นนะ...
***************************************
เป็นฟิคแสนขยัน ที่ไรเตอร์อัพปีละ 2 ครั้ง เย่!!!! //เย่กับผีดิวะ!!!???
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น