Attack Love ต่อต้านรักอันตราย นายจอมกวน

**เรื่องนี้ใสๆวัย ม.ปลาย เป็นแนวชายหญิงค่ะ ไม่ใช่เสป็คกดปิดค่ะ

ไรท์แต่งสดค่ะ คำผิดอาจจะมีเยอะ ถ้าเจอช่วยแจ้งหน่อยนนะคะ**

     เอาล่ะ ทักทายกันก่อนเนอะ เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่แต่งแนวนี้ ถ้าถูกใจไม่ถูกใจก็บอกด้วยนะ อ่านแล้วเม้นได้ค่ะ ไรท์ไม่กัด ช่วยแชร์ด้วยนะคะถ้าชอบ ถ้าอยากอ่านต่อกดเฟบเนอะ แล้วเรื่องนี้ไรท์เพิ่งแต่งแนวนี้ครั้งแรก อาจจะดูไม่ค่อยลงตัวเท่าไร แต่จะพยายามทำให้ดีที่สุด อย่าว่าไรท์ดอง หรือทิ้งนะ เวลาว่างไรท์น้อยมาก ไรท์เป็นเด็กกิจกรรมค่ะ เรื่องเรียนไรท์ก็ไม่ทิ้ง กิจกรรมไรท์เยอะ เพราะฉะนั้นว่างน้อย ถ้าเรตติ้งกระแสตอบรับดี อาจจะทำเป็นเซ็ท เอาล่ะ ทักทายพอละเนอะ เรามาเริ่มเรื่องกันเถอะ

--แนะนำตัวละคร--

ใบข้าว

Bai Khoa

เอมมิกา  สุรอินทานนท์

Aemmika Sura-intanon

[อิมเมจ: ยูจิน CLC]

ภีม

Peam

ภิมเดช    ราชติยาบวรกุล

Pimdech Ratchatiyaphawonkul

[อิมเมจ:ชานยอล EXO]

นาโต้

Nato

นราธิป   กุลวิเชียร

Naratip Kullawichian

[อิมเมจ:จื่อเทา EXO]

แอนฟิลล์

Annfill

อนามิกา  รัตนะวงษ์มุณี

Anamika Rattanawongmunee

[อิมเมจ: แทยอน SNSD]

ไอซ์

Ice

อนันดา  เทวานิรันดร์กุล

Ananda Taewanirankul

[อิมเมจ:มาร์ค GOT7]

ต้นกล้า

TonKla

ชัยวัฒน์  สุรอินทานนท์

Chaiwat Sura-intanon

[อิมเมจ:จองกุก BTS]

นิ้วก้อย

New Koi

กนิษฐา  วิโรจนบวรกุล

Kanittha Wirodjanakul

[อิมเมจ:โซมี SIXTEEN JYP]

ลูกอ๊อด

Look-Aodd

อนันต์  ราชเทวา

Anan Ratchataewa

[อิมเมจ: โยชิ]

เอาไปแค่นี้ก่อน มีมาเพิ่มเดี๋ยวบอก ฮ่าๆบอกตามความจริงนะ เปิดเรื่องอ่ะตั้งแต่หกโมงเช้า แต่เพิ่งได้นี่แหล่ะ กว่าจะหาเมจได้นานมาก 

อิมเมจเป็นแค่ส่วนหนึ่งของการมโน ไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องกับศิลปินแต่อย่างใด โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะคะ

Intro

     ความบังเอิญ? พรหมณ์ลิขิต? หรือความรัก ที่ทำให้ความรู้สึกของเราเกิดขึ้น แต่มันจะมีประโยชน์อะไรในเมื่อที่ผ่านมา ความรู้สึกที่่เกิดขึ้นก็มาจากการหลอกลวงของคนที่สร้างมันขึ้นมา 

     "ไปเถอะ ฉันไม่อยากเห็นหน้านาย"

     "ขอโทษ ฉันรักเธอจริงๆนะข้าว" คำพูดนี้อีกแล้วหรอ? ฉันเชื่อมันไม่ได้อีกแล้ว

     "กลับไป! ฉันไม่อยากฟังคำพูดที่โกหกจากนายอีกแล้วภีม มันพอแล้ว" 

     "ก็ได้ข้าว ถ้าเธอยังไม่พร้อมที่จะคุย..." นั่นเป็นคำสุดท้ายที่้เขาพูดก่อนจะเดินหันหลังออกไป เหอะ ต่าง... ต่างจริงๆ เมื่อก่อนกับตอนนี้ เขาช่างต่างกันเหลือเกิน 

     ฝนตกอีกแล้ว ฉันได้แต่นอนมองสายฝนที่กระทบกระจกหน้าต่างห้องนอนอย่างเหม่อลอย ใจหลุดลอยออกไปอยู่กับคนคนนึง คนที่ทำให้ฉันเสียใจ อีกแค่ไม่กี่วันก็จะปิดเทอมอยู่แล้ว แต่ฉันกลับไม่เคยหยุดนึกถึงเขา ฉันกลับจำทุกอย่างได้ขึ้นใจ ตั้งแต่วันแรกที่เราพบกัน.....