Nocturnal anonymity

ภาพประกอบ http://valadj.deviantart.com/art/Butterfly-21614738

"จะเป็นอย่างไรหากแมลงมีขนาดตัวใหญ่กว่ามนุษย์..?

...จู่ ๆ วันหนึ่งก็มีผีเสื้อขนาดยักษ์ปรากฎขึ้นใจกลางเมืองเพื่อไล่ฆ่าผู้คน

ทำไมเด็กหนุ่มเจ้าของดวงตาที่สามารถสิ่งลี้ลับกลับสัมผัสได้ไอสีดำของปีศาจได้ ทั้ง ๆ ที่มนุษย์คนอื่นก็สามารถเห็นสัตว์ประหลาดตนนี้ได้ไม่ต่างจากเขา

สรุปคดีนี้จะเป็นเรื่องราวของ...ไสยศาสตร์ หรือ วิทยาศาสตร์ กันแน่??

                                   ------------------------------------------------------

สวัสดีค่ะ

อยากแจ้งให้ทราบสำหรับผู้ที่คลิกเข้ามาอ่าน ว่าเรื่องนี้เป็นภาคต่อของเรื่องสั้น Cursed Woodpecker 

[https://writer.dek-d.com/dek-d/writer/view.php?id=1469493] 

นะคะ ตัวละครมีความสัมพันธ์และเกี่ยวเนื่องในตอนนี้ด้วย จึงอยากให้ท่านที่สนใจ คลิกเข้าไปอ่านเรื่องสั้นด้านบนก่อน หรือทำความเข้าใจผ่านประวัติตัวละครที่เราได้เขียนไว้ด้านล่างแทนก็ได้ค่ะ

ขอบคุณค่ะ

Ngaomake

     

      ประวัติตัวละคร

ริว - เด็กหนุ่มวัย 18 ปี นักศึกษาแพทย์ผู้มีความสามารถให้การเห็นปีศาจ ด้วยดวงตาสีซีเปียอันเป็นเอกลักษณ์และผู้ให้คำปรึกษาแก่ตำรวจในคดีที่มีสิ่งเหนือธรรมชาติเกี่ยวข้องอย่างลับ ๆ  มีความหลังที่ฝังใจจากเหตุการณ์ที่พ่อตนเองฆ่าแม่เมื่อวัยเด็ก นอกจากนั้นเขายังถูกพ่อทำร้ายจนหูซ้ายเกิดความผิดปกติ จึงต้องใส่เครื่องช่วยฟังตลอดเวลาอีกด้วย -จึงกลายเป็นเด็กกำพร้าพ่อแม่ ถึงแม้คุณลุงที่เป็นผู้ปกครองแทนจะให้ความเอาใจใส่อย่างไรแต่นั่นก็ทำให้เด็กชายที่มีนิสัยร่าเริง เปลี่ยนกลายเป็นคนพูดน้อยและค่อนข้างเย็นชา

เมษ์วี - เด็กสาวที่อายุอ่อนกว่าริว ยังคงเรียนอยู่ในโรงเรียนคอนแวนต์ในระดับชั้นมัธยมปลาย อดีตเคยถูกพี่ชายที่สนิททำร้ายด้วยการบีบคอ จึงกลายเป็นที่มีความก้าวร้าว โดยเฉพาะกับครอบครัว ชอบแหกกฎและทำตัวแปลกแยกจากสังคม แต่หลังจากได้พบริวจากเหตุการณ์ที่เกมเซนเตอร์ ทำให้เธอเริ่มลดความขวางโลกนั้นลงบ้าง

ลลิตา - ผู้หมวดหญิงที่สมัยก่อนไม่เชื่อเรื่องภูตผีปีศาจจนกระทั่งได้ทำคดีที่เกี่ยวข้องกับสิ่งเร้นลับและได้ริวเป็นผู้ช่วยไขคดี เธอจึงหันมาให้ความร่วมมือตั้งแต่นั้นมา

ปฐวี - ผู้กองที่มีความสัมพันธ์กับริวตั้งแต่ยังเป็นนักเรียนนายร้อยตำรวจเพราะเป็นผู้ได้มีส่วนร่วมในคดีที่พ่อของริวฆาตกรรมภรรยาของตนเอง ทั้งสองจึงออกแนวเป็นกึ่งพี่น้องกึ่งเพื่อนร่วมงานกันมาตลอด