ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Help me now!! ช่วยฉันทีสมการรักนี้แก้ไม่ออก

    ลำดับตอนที่ #7 : รอยยิ้มที่หายไป(ภาคพิเศษ)

    • อัปเดตล่าสุด 5 เม.ย. 55


    M U S I C CAFE : LUN LA

    © Tenpoints !
                                                                              

         

                     รอยยิ้มที่หายไป

     

    สายลมที่พัดอย่างอ่อนโยนทุ่งหญ้าสีเขียวที่อ่อนเอนตามกระแสลมที่พัดผ่าน กลิ่นอ่อนๆของควันธูปที่ล่องลอยอยู่ในอากาศกระตุกหัวใจชายหนุ่มที่มาเยือนร่างสูงในชุดนักเรียน  ผมสีดำที่พัดปลิวกระทบใบหน้า นัยน์ตาของเขาบ่งบอกถึงความเศร้าลงอย่างชัดเจน ใบหน้าที่ปกติที่เคยเย็นชาขณะนี้มีรอยยิ้มจางๆปรากฏขึ้นให้เห็น ชายหนุ่มเดินตรงเข้ามาที่แผ่นป้ายหินอ่อนมีรูปและชื่อสลักไว้อย่างชัดเจนใช่ที่นี่คือสุสาน มันเป็นที่เดียวที่ชายหนุ่มชอบมาเวลาว่างหรือรู้สึกหนักใจในสิ่งต่างๆที่เกิดขึ้นชายหนุ่มคุกเข่าลงหน้าแผ่นป้ายหินอ่อน มือของเขาบรรจงวางดอกกุหลาบสีขาวช่อใหญ่ ชายหนุ่มยิ้มในยามที่มองรูปหญิงสาวนั้น

    เธอยังคงยิ้มเหมือนเดิมเลยนะ อลิซ” ชายหนุ่มพูดมือข้างหนึ่งเอื้อมไปแตะรูปที่ป้ายหินอ่อนอย่างอ่อนโยน

    เหมือนเดิมจริงๆแต่เธอรู้ไหม ตั้งแต่วันที่เธอไปไม่มีวันไหนที่ฉันจะยิ้มได้อย่างเต็มที่เลยสักครั้ง ฉันขอโทษที่ฉันดูแลเธอไว้ไม่ได้ แม้กระทั่งวินาทีสุดท้ายที่เธอจากไปฉันก็ยังไม่รูเลยว่าสีหน้าเธอเป็นยังไง มันเป็นยังไงกันอลิซสีหน้าของเธอก่อนที่จะหมดลมหายใจ เธอยิ้ม หรือเธอร้องไห้ หรือเธอหัวเราะกันแน่” ชายหนุ่มพูดทำให้น้ำตาของเขาไหลออกมาอย่างง่ายดาย

    ฉันอยากให้เธอกับมายืนข้างฉันเหมือนเดิมเหมือนทุกครั้งที่ผ่านมา เธอคือสิ่งที่ให้รอยยิ้ม ให้เสียงหัวเราะแก่ฉันความสุขเหล่านั้นที่เกิดขึ้นกับฉันมันมาจากเธอ แต่ว่าฉันขาดความสุขมานานแล้วอลิซขาดไปตั้งแต่ไม่มีเธออยู่ ฉันกลายเป็นคนไม่มีหัวใจ กลายเป็นคนไม่มีความรักไปแล้วอลิซถ้าเธอได้ยินที่ฉันพูด ส่งรอยยิ้มนั้นคืนมาให้ฉันได้ไหมอลิซ” จบคำที่ชายหนุ่มกล่าวสายลมที่เคยพัดอย่างอ่อนโยนตอนนี้กับหยุดลงอย่างน่าใจหายเหมือนว่าสิ่งที่ชายหนุ่มพูดนั้นหญิงสาวที่นามว่าอลิซได้รับรู้หมดแล้ว

    ฉันคืนให้แล้วนะฟิลลิปต์สิ่งที่จะสร้างรอยยิ้มให้นาย ฉันคืนมันให้แล้ว หามันให้เจอนะและรักษามันไว้ให้ดี เสียงที่เกิดจากใจของชายหนุ่มดังก้องอะไรกันเสียงนี่มันมาจากไหน เสียงเธอหรออลิซ ชายหนุ่มครุ่นคิดมองไปที่รอบๆ

    หากเมื่อครู่เป็นเสียงเธอจริงๆนะอลิซ ฉันจะรักษารอยยิ้มนั่นไว้ให้ดีที่สุด ฉันจะไม่ทิ้งมันไปเด็ดขาดแม้วินาทีสุดท้ายก็ตาม ฉันสัญญา” ชายหนุ่มเอ่ยคำมั่นสัญญาต่อหน้าสุสานสายลมกลับมาพัดอย่างอ่อนโยนอีกครั้งราวกับตอบสนองกับสิ่งที่เขาพูด ไม่นานนักร่างชายหนุ่มก็ยืนขึ้นพร้อมเดินออกไปจากสุสานฝากไว้แต่น้ำตาและดอกกุหลาบไว้เท่านั้นเอง

    สักวันอลิซ ฉันจะมายิ้มให้เธออย่างเดิม

     

    ....................................เป็นไงกันบ้างตอนนี้มาแบบเบาๆซึ้งๆถ้าอยากรู้ว่าอลิซคือใครติดตามกันต่อไปนะชอบไม่ชอบตอนนี้ยังไงวิจารณ์กันได้เต็มที่จ้า..................................

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×