คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : :: ร้ายก็รัก :: Episode06 "Plan"
ร่างสูงตื่นขึ้นมาตอนเช้าพร้อมกับความรู้สึกเหมือนหัวจะแตกเป็นเสี่ยง ๆ เมื่อลุกขึ้นเพื่อจะหาน้ำดื่ม
ก็พบว่าตัวเองนอนอยู่บนพื้น ในขณะที่เตียงของตัวเองโดนจับจองโดยใครอีกคนหนึ่ง
" ทงเฮ " เขย่าปลุกร่างบาง เมื่อเห็นว่าร่างเล็กไม่สนใจจึงเขย่าแรงขึ้นอีก ร่างที่อยู่บนเตียงปรือตา
ขึ้นมาช้า ๆ เหมือนไม่สนใจ จนร่างสูงต้องเขย่าแรงจนแทบจะเป็นกระชาก
" คิบอม โอ๊ย ง่วงจะตายอยู่แล้ว วันนี้วันเสาร์นะ ขอนอนให้เต็มที่หน่อยเหอะ " ร่างเล็กบ่นพร้อม
กับพลิกหน้าลงกับเตียงที่ถือสิทธิ์ราวกับว่าเป็นเตียงของตัวเอง
" ไปนอนเตียงนายสิ โอย ฉันปวดหัวจัง " ร่างสูงทิ้งตัวนั่งลงบนเตียงพร้อมกับกุมขมับ
" เตียงฉันเหรอ!!! " ร่างเล็กพลิกตัวกลับมาพร้อมกับเตะเบา ๆ ไปที่ร่างสูงทีหนึ่ง " เพราะใครกันล่ะ
เมื่อวานเมาแล้วอ้วกใส่เตียงฉัน นี่ฉันพานายกลับมาได้ก็ดีแค่ไหนแล้ว " ร่างเล็กบ่นอย่างอารมณ์เสีย
" นายพาฉันกลับมาคนเดียวเหรอ ? " ร่างสูงสงสัย ทงเฮไม่น่าจะแบกเค้าขึ้นมาถึงห้องได้
" ก็ไม่เชิง ให้พี่คังอินอะไรนั่นช่วย ว่าแต่นายจำอะไรไม่ได้เลยเหรอ "
"....." ร่างสูงส่ายหัวเป็นเชิงปฏิเสธ " จำได้แค่ว่าดื่มไปหนักมาก ๆ แล้วก็จำอะไรไม่ได้แล้ว "
ทงเฮถอนหายใจอย่างโล่งอก ยังดีที่จำตอนจูบกันไม่ได้ ร่างบางก็ก้มหน้าซุกลงกับหมอนใบนุ่ม คิดซะว่ามันเป็นแค่อวัยวะ
ที่บังเอิญสัมผัสกันก็สิทงเฮ มันก็เหมือนแขนชนกันแหล่ะน่า >///<
" โอย ปวดหัวจัง " ร่างสูงทิ้งตัวลงนอนข้าง ๆ ร่างบาง จนทงเฮที่ซุกใบหน้าอยู่กับหมอนอดจะตกใจไม่ได้
" มานอนอะไรบนนี้ล่ะ ไปนอนข้างล่างสิ "
" แต่นี่มันเตียงฉันนะ นายไม่สงสารคนป่วยรึไง ? " ว่าพลางก็หันมาสบตากับร่างบางที่นอนหันข้างมาทางตนเอง
" ไม่นงไม่นอนมันแล้ว " ร่างเล็กผุดลุกขึ้นจากเตียง ก่อนจะก้าวข้ามร่างสูงลงไปบนพื้นห้อง
" นายจะไปไหน ? " คิบอมถามเมื่อเห็นร่างเล็กหยิบเสื้อคลุมมาสวมไว้
" ไปเซเว่น ซื้อยาแก้แฮงค์ให้บางคน " ร่างเล็กตอบก่อนจะรีบออกจากห้องไป
คิบอมอมยิ้มอยู่บนเตียง กลิ่นกายของร่างบางยังคงเหลืออยู่ ร่างสูงซุกหน้าลงกับหมอนที่
ทงเฮซบอยู่เมื่อกี้
' แกล้งป่วยนาน ๆ ดีมั๊ยเนี่ย '
::::**::::**::::**::::**::::**::::**::::**::::**::::**::::**::::**::::**::::**::::**::::**::::**::::**::::
" คิบอม ถ้าตื่นแล้วมากินข้าวกินยาสิ " ร่างเล็กส่งเสียงเรียกร่างสูงเมื่อกลับมาจากร้านสะดวกซื้อ
" ไม่มีแรงเลยอ่ะ นายป้อนหน่อยสิ ฉันกินไม่ไหว " ร่างสูงลุกจากเตียงมานั่งที่โต๊ะอ่านหนังสือ
" ปวดหัวไม่ใช่เหรอ ไม่เห็นรู้เลยว่าเป็นโปลิโอด้วย " ร่างเล็กพูดล้อ ก่อนจะจัดแจงเทโจ๊กที่ซื้อมาใส่ชามแล้วยื่นให้ร่างสูง
" ทงเฮ นายสนใจงานพิเศษอื่นบ้างมั๊ย " ร่างสูงถาม รับชามโจ๊กมาวางไว้บนโต๊ะ ก่อนจะตักเข้าปาก
" ร้อน !!! "
" เพิ่งซื้อมามันก็ต้องร้อนสิ ว่าแต่ถามทำไม ? " ร่างเล็กยื่นแก้วน้ำให้ร่างสูง คิบอมรับมาแล้วรีบดื่มทันที
" ฉันมีงานให้นายลองคิดดู ไม่ผิดกฎโรงเรียนด้วย ได้เงินเดือนเพิ่มจากที่เก่าเป็นสองเท่า และถ้า
นายตกลงทำฉันจะหาคนมาทำงานให้มาสเตอร์แทนนายเอง "
" งานอะไรกันแน่ ? " ร่างเล็กคิดทบทวนอยู่ในใจ สองเท่า สองเท่า ไม่ผิดกฎโรงเรียนด้วย อะไรจะดีอย่างนี้
" เป็นบอร์ดี้การ์ดให้ฉัน "
" ห๊ะ!!! จะให้เป็นบอร์ดี้การ์ดให้มาเฟียเนี่ยนะ " ทงเฮตกใจ ไปจ้างมืออาชีพไม่ดีกว่ารึไง
" ถึงจะบอกว่าบอร์ดี้การ์ด ก็ไม่ต้องมาคอยปกป้องอะไรฉันหรอก แค่ช่วยปิดความลับทุกอย่าง
เรื่องที่ฉันเป็นมาเฟีย ไม่ให้แตกก่อนที่ฉันจะเรียนจบก็พอ " ร่างสูงอธิบายให้เข้าใจ
" ก็ได้ ถ้านายจะหาคนทำงานให้มาสเตอร์แทนฉันได้ " ร่างเล็กตอบตกลงรวดเร็วจนร่างสูงอดจะแปลกใจไม่ได้
" เดี๋ยวพรุ่งนี้จะให้พี่คังอินเอาสัญญามาให้ ว่าแต่นายคิดดีแล้วนะ ทำไมตกลงง่ายจัง "
" งานแค่นี้เอง สบายมาก แล้วอีกอย่างนายอย่าลืมเงินเดือนสองเท่าละกัน " ทงเฮชูสองนิ้วก่อนจะเข้าห้องอาบน้ำไป
" พี่คังอิน ไม่ต้องรวบหัวรวบหางเหมือนพี่ ผมก็คิดว่าผมได้ลูกไก่ในกำมือแล้วล่ะ " คิบอมพึมพำก่อนจะกินโจ๊กอย่างมีความสุข
::::**::::**::::**::::**::::**::::**::::**::::**::::**::::**::::**::::**::::**::::**::::**::::**::::**::::
' ก๊อก ก๊อก ' เสียงเคาะประตูห้องดังขึ้น ทงเฮที่เพิ่งอาบน้ำเสร็จแล้วกำลังจะเปลี่ยนเสื้อผ้าถูกคิบอมดันให้เข้าไปในห้องน้ำ
" ทำอะไรของนายเนี่ย ! ฉันจะไปเปิดประตู " ร่างเล็กโวยวายเมื่อร่างสูงดันเค้ามาจนแทบจะติดกำแพง
" ไม่ต้อง ! เดี๋ยวชั้นไปเปิดเอง แต่งตัวให้เสร็จก่อนค่อยออกไปเถอะ " ร่างสูงเดินจากไป ก่อนจะทิ้งร่างบางไว้ในห้องน้ำ
' ป่วยจนประสาทกลับรึไง เป็นอะไรอีกล่ะเนี่ย '
" โหย เปิดช้าจริง มัวทำอะไรกันอยู่เนี่ย " ร่างเล็กของซองมินบ่น
" เรามาขัดจังหวะอะไรรึปล่าวเนี่ย ซองมิน " อึนฮยอกที่มาด้วยกันแกล้งทำเสียงสูงพูดกับเพื่อนรัก
" จะเข้าห้องรึเปล่า ? " ร่างสูงถาม อึนฮยอกและซองมินจึงรีบเดินเข้ามาทันที
" อ้าว ทงเฮ หายไปไหนอ่ะ " ซองมินถามเมื่อไม่เห็นเพื่อนอีกคนอยู่ในห้อง
" ฉันอยู่นี่ ว่าแต่พวกนายมาทำอะไรที่ห้องฉันแต่เช้าเนี่ย " ร่างเล็กออกมาจากห้องน้ำ มือถือผ้าขนหนูเพื่อซับผมที่เพิ่งผ่านการ
สระมาหมาด ๆ
" เช้าที่ไหนกันเล่า ห้องแกมีนาฬิกามั่งรึป่าวเนี่ย นี่มันจะเที่ยงแล้วนะ " อึนฮยอกนั่งลงบนเตียงของร่างบาง
ก่อนจะพูดอย่างตกใจ " ทงเฮ ผ้าปูที่นอนเตียงแกหายไปไหนเนี่ย ? อย่าบอกนะว่า..."
ทิ้งปริศนาไว้ ก่อนจะมองที่ร่างบางสลับกับร่างสูง
" หยุดคิดเรื่องอะไรที่แกกำลังคิดอยู่เลยนะ มันเปื้อนอ้วกใครแถวนี้ เลยเอาไปซัก " พูดพลางส่งสายตาไปที่ร่างสูง
" อ้อ " สองเสียงของเพื่อนรักประสานขึ้นมาแทบจะพร้อมกันทันที
" ว่าแต่ ทงเฮ คิบอม ออกไปกินข้าวกันมั๊ยอ่ะ เบื่อข้าวหอจะแย่อยู่แล้ว " กระต่ายน้อยชวน
" ก็ได้ เบื่อเหมือนกัน ว่าแต่นายจะไปด้วยป่ะ " ทงเฮหันไปถามร่างสูงที่ตอนนี้เตรียมตัวจะไปอาบน้ำ
" นายจะไป ฉันก็ต้องไป อย่าลืมเรื่องงานสิทงเฮ " ร่างสูงตอบก่อนจะเดินเข้าประตูห้องน้ำไป
" เฮ้อ ค่อยหายใจได้ทั่วท้องซะที คนอะไรอ่ะ น่ากลัวชะมัดเลย " ซองมินบ่นเบา ๆ กับเพื่อนทั้งสอง
" คิบอม ก็แค่ยังไม่สนิทกับนายเท่านั้นเอง หมอนั่นไม่มีอะไรหรอก " ร่างเล็กอธิบายให้ซองมินฟัง
" แก้ตัวแทนกันเชียวนะ แต่ฉันก็กลัวสายตาคิบอมอ่ะ เวลามองมานะ มันเหมือนสายตาพวกมาเฟียเลย " อึนฮยอกสนับสนุน
คำพูดที่เพื่อนรักอีกคนพูดทำเอาทงเฮที่กำลังกินน้ำอยู่ถึงกับสำลักทันที สงสัยต้องบอกให้รูมเมทตัวดี
เปลี่ยนสายตาเวลามองคนอื่นซะแล้ว
::::**::::**::::**::::**::::**::::**::::**::::**::::**::::**::::**::::**::::**::::**::::**::::**::::**::::
" อื้ม~~ อร่อยสุด ๆ ไปเลย " ซองมินกัดพายฟักทองเข้าปากแล้วเอ่ยชมไม่หยุด หลังจากพวกเค้า
กินข้าวกลางวันเรียบร้อยแล้ว ก็แวะร้านขนมร้านประจำที่มักจะแวะมาเสมอ
" คิบอม เป็นอะไรของนายเนี่ย " อึนฮยอกที่เห็นใบหน้าบูดบึ้งของร่างสูงเอ่ยทัก ( แกกล้ามากฮยอก : Writer )
" พวกนายมาที่นี่กันบ่อยรึไง " แทนที่จะตอบคำถาม ร่างสูงกลับถามไปอีกเรื่อง ก็ร้านนี้
มันหวานแหววเสียจนร่างสูงอดจะรู้สึกแปลก ๆ ไม่ได้
" มาบ่อยเลยล่ะ ก็อร่อยออกอย่างนี้นี่นา " ทงเฮตอบพลางตักช๊อคโกแล็ตพาเฟต์ขึ้นมา
" อร่อยจริงเหรอ ? " คิบอมจับมือของคนที่ตักช็อคโกแลตฟาเฟต์ไว้ ก่อนจะก้มลงไปชิมไอศครีม " แต่ชั้นว่าหวานไปหน่อยนะ "
" อย่างนี้ไม่หวานก็แปลกแล้ว ทำอะไรหัดเกรงใจหน่อยได้มะ -*- " อึนฮยอกบ่นเมื่อเห็นฉากสวีทตรงหน้า
" เกรงใจอะไร... " ทงเฮที่ตักไอศครีมเข้าปากไปอีกคำแทบจะปล่อยช้อนลงทันทีเมื่อเข้าใจความหมาย
" อึนฮยอก นายอยากให้ฉันเข้าโหมดโหดอีกรึไง ? " ร่างเล็กส่งสายตาอาฆาตไปที่อึนฮยอก
" ทงเฮ อึนฮยอก ซังมิน แล้วก็คิบอม บังเอิญจัง " ร่างสูงที่คุ้นตาเดินเข้ามาทักเพื่อนทั้งสี่คน
" หวัดดีซีวอน มาคนเดียวเหรอ นั่งกับพวกเรามั๊ย " ซองมินรีบเอ่ยทัก ประโยคที่พูดรัวเร็วนั่นทำให้
ร่างบางที่คิดจะห้าม แต่ก็ห้ามไม่ทัน
" ก็ดีเหมือนกัน " ซีวอนรับคำ พลางดึงเก้าอี้จากโต๊ะข้าง ๆ มาแทรกระหว่างคิบอมและทงเฮ
' ไอ้หมอนี่ อยากตายใช่มั๊ยเนี่ย ' ร่างสูงจ้องผู้มาใหม่แทบจะกินเลือดกินเนื้อ แต่ซีวอนก็ไม่รู้สึกอะไร หันกลับมายิ้มให้ด้วย
รอยยิ้มที่เป็นมิตรให้ร่างสูง
" กินช๊อคโกแลตพาร์เฟต์อีกแล้วเหรอเนี่ย ชอบมากสินะทงเฮ เมื่อก่อนก็มากินด้วยกันบ่อย ๆ "
ซีวอนเอ่ยทักเมื่อเห็นอาหารตรงหน้าร่างบาง คิบอมที่มีสีหน้าไม่พอใจอยู่แล้วชักสีหน้ามากขึ้นไปอีก
" เอ้อ ทงเฮ คิบอม ซีวอน ฉันกับซองมินนึกได้ว่ามีธุระพอดีเลย พวกเราต้องไปก่อนละนะ " อึนฮยอกลากกระต่ายน้อย
ออกมาจากร้านโดยไม่คิดจะหันไปมองบรรยากาศมาคุนั่น ( แกกะชิ่งค่าขนมล่ะสิ : Writer )
" อึนฮยอก เราทำแบบนี้จะดีแน่เหรอ ให้ซีวอนไปเป็นมือที่สามเนี่ยนะ ? " กระต่ายน้อยถามเมื่อ
ทั้งสองคนออกมาจากร้านแล้ว
" มือที่สามซะที่ไหนล่ะ สองคนนั้นยังไม่คบกันเลย ถ้าไม่ทำแบบนี้แล้วสองคนนั่นเมื่อไรมันจะเป็นแฟนกันซะที
ตอนชั้นไปขอร้องซีวอนนะ ยังคิดอยู่เลยว่าหมอนั่นจะยอมร่วมมือรึเปล่า ? " อึนฮยอกพูดกับเพื่อนรักพลางนึกถึงแผนที่วางเอาไว้
" ว่าแต่ทำไมซีวอนยอมทำตามแผนง่ายจัง " กระต่ายน้อยสงสัย
" ก็ฉันบอกไปน่ะสิ ว่าถ้าแผนสำเร็จสองคนนั้นก็จะเป็นแฟนกัน แต่ถ้าไม่สำเร็จ เพื่อนเราเกิดใจอ่อน
ขึ้นมาล่ะก็ ซีวอนก็ได้ทงเฮไป " อึนฮยอกพูดอย่างปลง ๆ หวังว่าเพื่อนรักคงไม่ใจอ่อนนะ
" ซีวอนคงไม่ตายนะ ? " ซองมินพูดพลางมองเข้าไปในร้านอย่างเป็นห่วง
" ไม่ต้องห่วง ฉันบอกให้ซีวอนมันทำประกันชีวิตไว้แล้วล่ะ "
::::**::::**::::**::::**::::**::::**::::**::::**::::**::::**::::**::::**::::**::::**::::**::::**::::**::::
" นี่เอามือออกไปหน่อยได้มั๊ย ฉันกินไม่ถนัด " ทงเฮว่าพลางใช้สายตามองไปที่มือซีวอนที่ตอนนี้
วางพาดอยู่บนไหล่ของตัวเอง
คิบอมยิ้ม ' เค้าไม่เล่นด้วยยังจะตื๊ออีก '
" นายก็ด้วยคิบอม " ดวงตาคู่สวยตวัดมองไปที่ไหล่อีกข้างหนึ่ง ร่างสูงหุบยิ้มก่อนจะส่งสายตาเจ้าเล่ห์
มาที่ทงเฮ
" กินไม่ถนัดเดี๋ยวฉันป้อนให้เอามั๊ยล่ะ ? " กระชับร่างที่อยู่ในอ้อมกอดให้แน่นขึ้น พลางทำท่าจะแย่ง
ช้อนจากมือร่างเล็กมาถือไว้เอง
" ไม่ต้อง " ปฏิเสธเสียงแข็งพลางลุกขึ้นยืน
" จะไปไหนทงเฮ ? " ซีวอนเมื่อเห็นร่างเล็กลุกจากโต๊ะก็เตรียมขยับจะลุกตาม
" ไปห้องน้ำ แล้วก็ไม่ต้องตามมาเลยนะ จ่ายค่าขนมให้เลย เซ็ง !!! " กระแทกเท้าปึงปังก่อนจะเดิน
หายไปทางหลังร้าน
" นายคิดอะไรอยู่กันแน่ มายุ่งกับทงเฮอีกทำไม ? " ร่างสูงเสียงแข็ง ไม่พอใจที่คนตรงหน้า
มาอยู่ที่ร้านนี้ มันจะบังเอิญเกินไปรึเปล่า ซีวอน
" คิดว่าฉันมีแผนอะไรอยู่รึไง ? " ซีวอนเลิกคิ้ว จ้องสบตากับคิบอมตรง ๆ
" อย่าคิดว่าฉันจะดูนายไม่ออกนะ " ร่างสูงกล่าวความอดทนที่มีอยู่ชักจะเหลือน้อยเต็มที
" หึหึ ฉันจะทำให้นายรู้เอง ว่า ' ถ่านไฟเก่าคุ ' มันเป็นยังไง "
=======================================================
Talk :
พาร์ทนี้คิดอยู่นานว่าจะให้ออกมาเป็นยังไง แก้แล้วแก้อีกกว่าจะเสร็จก็เหนื่อยเลยล่ะค่ะ
เมื่อวันพุธใครได้ดูราตรีสโมสรมั่ง ยกมือ >o< อาตี๋หล่อมากไม่ไหวแระ วอนก็เหมือนกัน
ช๊อบ ชอบ เห็นเค้าบอกว่า ( อันนี้ข่าวไม่คอนเฟิร์มนะคะ ) 12+ ครั้งหน้าจะเป็นบอม วอน ด๊องล่ะ
หุหุ จิ้นกระจายไปเลย แม่ยกชอบบบบบบบบบบบบบบบ
ขอบคุณสำหรับทุกเม้นท์ ทุกโหวต และทุกคนที่อ่านนะคะ
รักเพื่อน ๆ ทุกคนค่ะ ^^
บายจ้า
ความคิดเห็น