คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : :: ร้ายก็รัก :: Episode05 "Kiss"
" นายจะบ้ารึเปล่า ? แล้วพรุ่งนี้ฉันจะเอาหน้าที่ไหนไปโรงเรียนกันเนี่ย " ร่างเล็กบ่น เดินกลับไปกลับมาหาวิธีแก้ความเข้าใจ
ผิดจนหัวแทบจะระเบิดก็ยังคิดไม่ออก
" เปลี่ยนเสื้อผ้าได้แล้วน่า เดินอยู่อย่างนี้เดี๋ยวก็อดใจไม่ไหวหรอก " ร่างสูงพูดกับร่างเล็กก่อนจะเดินถือชุดนักเรียนของตัวเอง
เข้าห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าไป
ทงเฮก้มลงมองเสื้อตัวเองแล้วก็แทบจะยกมือขึ้นมาปิดแทบไม่ทัน ก็เจ้าเสื้อพละสีขาวตัวนี้เมื่อเปียกน้ำก็แทบจะเห็นไปถึงไหน
ต่อไหนอย่างที่ร่างสูงพูดจริง ๆ
" คิบอม ไอ้โรคจิต " ตะโกนด่าร่างสูงก่อนจะเข้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้าห้องถัดไป
' ว่าแต่ที่นายพูดเมื่อกี้เรื่องจริงรึป่าว นาย 'หวง' เพื่อนคนนี้จริงรึเปล่า คิบอม '
::::**::::**::::**::::**::::**::::**::::**::::**::::**::::**::::**::::**::::**::::**::::**::::**::::**::::
" วันนี้นายต้องออกไปตรวจอีกรึเปล่า คิบอม " ทงเฮถามร่างสูงขณะเดินกลับหอด้วยกัน ไหน ๆ ก็เสื้อเปียกไปแล้ว โดดงาน
ซะเลยก็แล้วกัน
" ไม่มั๊ง ปกติก็ไม่ค่อยได้ไปหรอก ไม่ค่อยชอบไปเท่าไร ไปทีไรพวกพี่สาวก็ชอบมารุมล้อมทุกทีสิน่า " ร่างสูงเปรย ๆ แต่ก็ทำให้
ร่างเล็กที่เดินด้วยกันชะงักกึกทันที
" ทำไม ไม่ชอบพี่สาวอายุแก่กว่ารึไงกัน "
" แก่กว่าก็ได้ แต่ตอนนี้ชอบแบบน่ารัก ๆ อายุเท่ากันมากกว่า แวะร้านนี้หน่อยสิ ไหน ๆ วันนี้ก็เลิกเร็วแล้ว " พูดจบก็ไม่รอฟัง
คำตอบรับจากร่างเล็ก คิบอมลากทงเฮให้เข้าไปในร้านอินเตอร์เน็ต คาเฟ่ที่ตั้งอยู่แถวทางกลับหอ
" พี่ ขอสองเครื่องที่อยู่ริมสุดนะ " ร่างสูงพูดกับผู้คุมร้าน
" มีว่างสองเครื่องแต่ไม่ริมสุด ไม่ติดกัน จะเอารึไม่เอา ? " ชายหนุ่มหน้าโหดเงยหน้าจากแป้นพิมพ์ขึ้นมาบอกร่างสูง
" เอาก็ได้ " คิดอยู่นานก่อนจะรับพาสเวิร์ดมาจากคนคุมร้าน ลากร่างบางไปปล่อยไว้ที่คอมพ์ฯเครื่องหนึ่ง แล้วตัวเองเดินไปนั่งที่
คอมพ์อีกเครื่อง
//Kibum Calling//
ร่างบางเห็นสายที่โทรมาก็ถอนหายใจอย่างเหนื่อยอ่อน อยู่ใกล้กันแค่นี้จะโทรมาทำไม บ้านนายเป็นเจ้าของเครือข่ายรึไง
เอ๊ะ แต่บางทีมาเฟียอาจมีกิจการเครือข่ายโทรศัพท์ก็ได้
" โทรมาทำไม ? " ทงเฮกรอกเสียงไปตามสาย ถึงจะทำเสียงเหมือนรำคาญแต่หน้าของร่างบางก็ขึ้นสีเรื่อ
" เมลล์นายเมลล์อะไร ? "
" นายจะโทรมาถามแค่นี้อ่ะนะ "
" เอาน่า บอกมา แล้วก็ออน MSN ด้วย "
" แล้วจะส่ง sms ไปให้ แค่นี้ก่อนนะ " ร่างเล็กกดตัดสายก่อนรีบพิมพ์เมลล์ของตัวเองส่งไปให้ร่าง
สูงทันที จะทำอะไรกันอีกล่ะคิบอม
Kim Ki Bum: ชักช้าจริงว่าจะออนได้ - -" ไม่เคยใช้รึไง
เสียงข้อความเข้าดังขึ้นทันทีที่ร่างเล็กเข้าโปรแกรม
Lee Dong Hae: เออ ไม่เคยใช้ เพิ่งเคยใช้ครั้งแรกเลยเนี่ย
Kim Ki Bum: ไม่ต้องมาโกหก... เปิดกล้องดิ เปิดเป็นมั๊ย
Kim Ki Bum has sent you a video call Accept or Cancle
Lee Dong Hae: กดอะไร?
Kim Ki Bum: นี่ไม่เคยใช้จริง ๆ รึเนี่ย - - กด Accept
Kim Ki Bum: ต้องให้ชั้นเดินไปกดให้มั๊ย
Lee Dong Hae: ไม่ต้อง !! ก็แล้วจะมาคุยในนี้ให้มันยุ่งยากทำไมเล่า
ร่างบางกด Accept รอไม่นาน ภาพของตัวเองและร่างสูงก็ปรากฏบนจอคอมพิวเตอร์
Kim Ki Bum: ฝึกนายให้ชินไว้ เผื่อวันหลังฉันไม่อยู่จะได้ทำเป็น
Lee Dong Hae : นายจะไปไหนรึไงกัน ?
ร่างเล็กทำหน้าสงสัยจนร่างสูงอดจะหัวเราะไม่ได้
Lee Dong Hae: หัวเราะอะไรกัน นายบ้ารึเปล่าเนี่ย
Kim Ki Bum: ถ้าชั้นเป็นบ้านายก็ต้องบ้าด้วยแหล่ะที่คุยกับคนบ้ารู้เรื่อง
ร่างสูงพิมพ์จบก็หันกล้องให้จับหน้าของตนเองก่อนจะแลบลิ้นใส่กล้องล้อเลียนร่างบาง
Lee Dong Hae: นี่หลอกด่ากันอีกแล้วเรอะ
ร่างเล็กหลุดหัวเราะออกมาทันทีที่เห็นร่างสูงแลบลิ้นให้ตัวเอง
Kim Ki Bum: ห้ามหัวเราะนะ !!
Lee Dong Hae: ทำไม อายเหรอ? จะบอกให้ฉันแคปรูปนายไว้แล้วนะ
Kim Ki Bum: ป่าว ไอ้คนข้าง ๆ นายนี่น่าหมั่นไส้จัง
Lee Dong Hae: ไม่ต้องมาเฉไฉเลยนะ อายก็บอกมาเถอะน่า ^^
ทงเฮหัวเราะคิกคัก คิบอมนายก็น่ารักเหมือนกันนะ
Kim Ki Bum: ก็บอกว่าอย่าหัวเราะไง ไอ้คนข้าง ๆ นายมันมองมาอีกแล้ว
ทงเฮหันไปมองที่ที่นั่งข้าง ๆ ก็สบตากับชายหนุ่มคนหนึ่งเข้า ชายหนุ่มคนนั้นแกล้งมองไปที่อื่นทันทีที่ร่างบางหันมาสบตาด้วย
Lee Dong Hae: เค้ามองมาจริง ๆ ด้วย นี่ชั้นหัวเราะเสียงดังไปเหรอ ?
Kim Ki Bum: นายคิดว่ายังงั้นรึไงกัน - -" หัดน่ารักให้มันน้อยลงหน่อยได้ป่ะ
Lee Dong Hae:ชั้นน่ารักแล้วนายจะรักมั๊ยล่ะ
อ๊ากกก ทงเฮแทบจะคลั่งทันทีที่พิมพ์ข้อความเสร็จ ไม่ทันซะแล้วกด send ไปแล้วด้วย
คิดแล้วมันอยากจะเอาหัวโขกกับมอนิเตอร์ซะเหลือเกิน T^T ถ้าไม่เปิดกล้องอยู่คงทำไปแล้ว
Kim Ki Bum : นี่นายถามจริง ๆ ใช่มั๊ยทงเฮ ?
ร่างสูงจ้องไปที่กล้อง หวังจะให้ร่างบางได้รับรู้ถึงความในใจที่อยู่ข้างใน
Lee Dong Hae: ฉันก็ถามไปอย่างนั้นเองแหละ กลับกันเถอะ หิวแล้ว ไปหาอะไรกินกัน
ทงเฮพูดปัดไปอีกเรื่อง จู่ ๆ มาทำหน้าจริงจังอะไรกันตอนนี้ล่ะ
Kim Ki Bum : ก็ได้ แต่นายเลี้ยงนะ
Lee Dong Hae: รวยก็รวย ยังมาเบียดเบียนคนจนอย่างชั้นอีกรึไง = =
Kim Ki Bum : แต่ชั้นเลี้ยงชั่วโมงเน็ตนายไปแล้วนะ -o-
Lee Dong Hae: ฉันไม่ได้อยากเล่นซะหน่อย (- -)a เอาเหอะ วันนี้ชั้นใจดีจะเลี้ยงก็ได้
Kim Ki Bum : อย่าบอกนะว่าเป็นร้านที่นายทำงานพิเศษอยู่
Lee Dong Hae: โห เก่งจัง ยังไม่ทันบอกเลยนะเนี่ย จะไปรึไม่ไป ชั้นจะไปแล้วนะ
ร่างเล็ก sign out ออกจากโปรแกรมก่อนจะเดินออกไปรอร่างสูงข้างนอกร้าน
" นายจะเลี้ยงชั้นจริง ๆ เหรอเนี่ย ไม่ใช่ว่ามีแผนอะไรนะ? " ร่างสูงที่เพิ่งออกมาจากร้านถามทงเฮ
" เอาน่า กลับหอกันก่อนเถอะ " ร่างเล็กดันร่างสูงให้เดินไป
' คิบอม วันนี้นายแย่แน่ ' ทงเฮคิดถึงแผนที่วางไว้แล้วก็อดจะอมยิ้มอย่างมีความสุขไม่ได้
::::**::::**::::**::::**::::**::::**::::**::::**::::**::::**::::**::::**::::**::::**::::**::::**::::**::::
" อ้าว ทงเฮ มาแล้วเหรอ คุณหนูคิบอมก็มาด้วย สวัสดีครับ " ผู้จัดการร้านเข้ามาทักเหมือนปกติที่ทำทุกวัน แต่อดจะแปลกใจ
ไม่ได้ที่วันนี้ทงเฮมีร่างสูงติดสอยห้อยตามมาด้วย
" อย่าเรียกคุณหนูเลย มาสเตอร์ ฟังแล้วตลกพิลึก " คิบอมบอกปัด
" ผู้จัดการคับ วันนี้พี่อีทึกไม่มาใช่มั๊ยอ่ะ " ร่างเล็กถามผู้จัดการถึงนักร้องที่มาทำงานประจำที่ร้านนี้
" อือ แย่เลย ยังไม่รู้ว่าจะหาใครมาแทนเลย " ผู้จัดการร้านบ่นอย่างเสียดาย
" ผมมีคนอาสาช่วยผู้จัดการแล้วล่ะครับ หายห่วงได้เลย " ร่างเล็กพูดก่อนจะเหล่สายตามาที่ชายหนุ่มที่ยืนอยู่ข้าง ๆ ตัวเอง
" ฉันว่าฉันมากินวันหลังดีกว่า นึกได้ว่าวันนี้มีธุระ " พูดจบคิบอมก็เตรียมจะเดินหนีไป แต่ทงเฮฉุดมือของชายหนุ่มไว้ก่อน
" นายจะไม่ช่วยผู้จัดการร้านที่น่าสงสารหน่อยเหรอ " ร่างเล็กมองร่างสูงตาแป๋ว นิ่งไว้ทงเฮอย่าไปกลัวสายตาโหด ๆ ที่ส่งมานั่น
" ฉันเป็นมาเฟีย ไม่ใช่นักร้อง ชีวิตเคยแต่จับปืน ไม่เคยจับไมค์เลยซักครั้ง
ฉันจะไปร้องได้ยังไงห๊ะ " ร่างสูงบ่น พลางเขกหัวคนตัวเล็กไปทีนึง ว่าแล้วว่าต้องวางแผนอะไรไว้
" แต่ฉันเคยได้ยินนายร้องเพลงตอนอาบน้ำนี่ นายออกจะเสียงดีออก " ทงเฮพูดเอาใจ
" มันเหมือนกันซะที่ไหนเล่า งี่เง่า "
" ตกลงจะไม่ช่วยใช่มั๊ย -*- "
" ไม่ " ร่างสูงเสียงแข็ง
" ดีงั้นชั้นจะขึ้นไปร้องเอง " ทงเฮคลายมือออกจากคิบอม แต่ก็โดนร่างสูงคว้าแขนเอาไว้แทบจะทันที
" โถ่เว้ย ขึ้นไปร้องก็ได้ แต่แค่เพลงเดียวนะ " หันมากำชับร่างเล็กที่ตอนนี้ยิ้มแกบแทบปริ
" อื้อ ^^ งั้นสั่งอาหารมากินให้พุงกางไปเลย เดี๋ยวฉันไปทำงานก่อนนะ " งัดมือหนาของร่างสูงออกจากต้นแขนก่อนจะหายเข้า
ไปหลังร้าน
::::**::::**::::**::::**::::**::::**::::**::::**::::**::::**::::**::::**::::**::::**::::**::::**::::**::::
" คุณคังอิน พักนี้มาบ่อยนะครับ " ผู้จัดการร้านเอ่ยทักทายผู้มาใหม่
" แล้วไม่ดีรึไงลุง ? " คังอินพูดตอบอย่างอารมณ์ดี พลางมองหาคนที่เป็นจุดประสงค์ของการมาในครั้งนี้
" วันนี้เค้าไม่มาเหรอ ? "
" อ่อ ครับ วันนี้อีทึกไม่สบายเลยขอลาหยุด " ผู้จัดการร้านตอบ ทำไมจะไม่รู้ล่ะว่า ' เค้า ' ของคังอินหมายถึงใคร
" ทำไมไอ้คนที่นั่งโต๊ะนั้นมันคล้ายคิบอมจัง เฮ่ คิบอม " คังอินเดินเข้าไปหาเมื่อแน่ใจแล้วว่าไอ้น้องชายตัวดีหนีออกมาจาก
หอพักอีกแล้ว
" อือ พี่คังอิน " ร่างสูงตอบรับ กระดกแก้วเหล้าในมือไปมา
" แกมานั่งดื่มย้อมใจอะไรคนเดียวเนี่ย เหมือนคนอกหักเลยว่ะ "
" ตอนนี้ไม่ใช่ แต่ต่อไปไม่รู้ " คิบอมพูด ก่อนจะรินเหล้าใส่แก้วอีกใบแล้วส่งให้พี่ชาย
" คงไม่ได้เป็นไอ้หนูที่เจอกันเมื่อวานนะ " คังอินพูดพลางนึกถึงเด็กหนุ่มที่คิบอมเรียกว่า ' ทงเฮ ' ร่างสูงไม่ตอบแต่ยกแก้วเหล้า
ขึ้นดื่มอีก
" พอได้แล้ว กินมากไปตับแข็งกันพอดี มันจะไปยากอะไร แกก็รวบหัวรวบหางซะเลยสิ ลองได้กอดซักครั้งจะผู้หญิงผู้ชายมัน
ก็ยอมเราหมดแหละ " คังอินสั่งสอนน้องชายก่อนจะยกแก้วเหล้าขึ้นดื่มบ้าง
" พี่คิดอย่างนี้ไง พี่ก็เลยไม่มีคนที่พี่รักจริง ๆ ซักที " ร่างสูงวางแก้วเหล้าลง ก่อนจะลุกจากโต๊ะไป
" แกอาจพูดถูกคิบอม แต่จะให้ชั้นทำยังไงล่ะ "
::::**::::**::::**::::**::::**::::**::::**::::**::::**::::**::::**::::**::::**::::**::::**::::**::::**::::
เสียงพูดคุยในผับเบาลง เพราะทุกสายตาต่างจับจ้องไปที่ชายหนุ่มร่างสูงที่เดินขึ้นเวที ใบหน้าหล่อเหลาทำเอาสาว ๆ หลายคนแทบจะละลายไปตรงนั้น
" ผม จะมาร้องเพลง " คำพูดสั้น ๆ แต่ตรงไปตรงมาเรียกเสียงปรบมือจากแขกในร้านได้โดยเฉพาะ
ผู้หญิง ทงเฮหลังจากที่บริการแขกที่เคาน์เตอร์เสร็จก็ฝากงานไว้กับเพื่อนก่อนจะปลีกตัวมาดูร่างสูงอยู่ที่มุมหนึ่งของร้าน
' ร้องดี ๆ ล่ะ คิบอม งานนี้นายแจ้งเกิดแน่ ^^ '
เสียงดนตรีบรรเลงเพลงที่ทุกคนรู้จักกันดี ร่างสูงที่อยู่บนเวทีตอนนี้ดูมีเสน่ห์จนทงเฮไม่อาจละ
สายตาจากไปได้
" ไม่แน่ใจ กับท่าที แต่รู้ว่ามีความหมาย
ได้พบกัน อยู่ทุกวัน แต่ฉันไม่เคยมั่นใจ
จะให้ทำอย่างไร ก็ไม่รู้
ยังเฝ้ามองเธออยู่ ทุกคืนวัน
ดูเหมือนมีอะไรอยู่ในดวงตาคู่นั้น
บอกฉันให้รู้อยู่ทุกวัน ว่าเธอมีใจให้เหมือนกัน "
ทงเฮสะดุ้งเฮือก เมื่ออยู่ดี ๆ ร่างสูงบนเวทีก็จ้องมาที่เค้าอย่างเปิดเผย
หันไปมองซ้าย ขวา หน้า หลัง ไม่มีใครอยู่เลย จ้องฉันจริง ๆ สินะ
' มองไปข้างหน้าเวทีสิเจ้าบ้า มองมาที่ฉันทำไมเล่า ? '
" รึเปล่า เธอคิดอยู่รึเปล่า ไม่อยากจะคาดเดา เราอาจจะคิดไปเอง
รึเปล่า เธอคิดอยู่รึเปล่า รู้สึกบ้างรึปล่าว เพราะว่าฉันรักแต่เธอ รู้สึกรึเปล่า "
เสียงดนตรียังคงบรรเลงต่อไปเรื่อย ๆ แต่ดูเหมือนว่ามันจะไม่เข้าหูร่างบางเลยสักนิดเดียว
เสียงหัวใจที่เต้นรัวอยู่ในอก เหมือนจะดังจนกลบเสียงอื่น ๆ รอบกายไปหมด
คิบอมเดินลงจากเวทีตรงมาที่ร่างบาง ทงเฮอยากจะขยับหนีเหลือเกิน แต่ก็อยากรู้สิ่งที่จะเกิดขึ้น
ต่อไป จึงตัดสินใจอยู่ที่เดิม ร่างสูงค่อย ๆ เดินใกล้เข้ามาเรื่อย จนเหลือระยะห่างระหว่างคนทั้งสองไม่มาก
ร่างเล็กเสมองลงยังพื้นเบื้องล่าง ตอนนี้ทุกคนในผับคงจะจ้องมาที่เค้าทั้งสองคนเป็นแน่
เมื่อเงยหน้าจะบอกร่างสูงเพื่อให้กลับไปร้องต่อบนเวที ก็พบว่าหน้าของตัวเองกับคิบอมอยู่ใกล้กันจนแทบจะสัมผัสถึงลมหายใจ
ของคนตรงหน้า
ริมฝีปากอุ่นของร่างสูงประทับลงบนกลีบปากนุ่มของร่างบาง ความหวานถูกถ่ายทอดผ่านจูบที่ละมุนละไมนั้น ทำเอาร่างเล็ก
ที่ปฏิเสธตอนแรกเผลอไผลไปกับความอ่อนโยนที่ร่างสูงมอบให้ มันไม่ใช่จูบที่ร้อนแรงหรือบีบบังคับแต่อย่างใด แต่มันคือ
ความรู้สึกทั้งหมดของร่างสูงที่ส่งผ่านมากับจูบนั้น
จูบที่แทนคำพูดทั้งหมดของหัวใจ
' เพราะว่าฉันรักแต่เธอ รู้สึกรึเปล่า '
=========================================================
Talk :
ก๊อก ! ก๊อก ! จมความหวานกันไปหมดรึยังคะนี่ ?
ตอนนี้แต่งไปก็รู้สึกมดจะกัดมือไป โอ๊ย อะไรมันจะหวานขนาดนี้เนี่ย >///<
เปิดดูรูปไอ้ตี๋ตอน Super Show โอ้โฮ ขอบอกค่ะว่าไอเดียจิ้นฟิคกระจาย
เหอะ ๆ ไอ้ตี๋มันไว้หนวดไว้เคราซ้าาาา อยากจับแต่งแนวดิบ โหดเลย
( แต่คงต้องรอไปก่อน ขึ้นอยู่กับสมองและสองมือค่ะ )
ขอบคุณทุกเม้น ทุกโหวต ทุกคนที่อ่านนะคะ
ถึงมันจะเป็นเพียงแค่สิ่งเล็กน้อย แต่ขอให้รู้ไว้เลยว่า
มันสำคัญกับเรามากเลย ถ้าไม่มีเพื่อน ๆ เราก็ไม่รู้จะแต่งได้รึเปล่า
เวลาเห็นคอมเม้นท์แล้วมันมีความสุขจริง ๆ นะ ( อินี่ท่าจะบ้าไปแล้ว )
สัญญาว่าจะพยายามแต่งให้ดีที่สุดค่ะ
ขอบคุณทุกคนจากใจจริง ^^
PS. Kibum ร้องรึเปล่ามันแปลกๆใช่ป๊ะ แต่เรากลัวว่าถ้าเอาเพลงเกาหลีแล้วความหมายมันจะไม่โดนเท่าเพลงนี้อ่ะ
แล้วก็เพลงนี้มัน ตรง ประเด็น มั่กๆๆ
ความคิดเห็น