คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
บทนำ
“ขะ..ขอร้องล่ะนะปล่อยผมไปเถอะนะ”มือเรียวยกมือไหว้คนตรงหน้าแม้จะถูกเข็มขัดรัดมือทั้งสองของเอาไว้ยิ่งขยับเท่าไหร่เข็มขัดนั้นก็ยิ่งรัดแน่นร่างเล็กทำอะไรไม่ได้เลยนอกจากอ้อนวอนคนตรงหน้าให้เห็นใจแต่ไม่เลยร่างสูงกับแสยะยิ้มให้และก้าวขึ้นเตียงอย่างช้าๆ
“มึงจะร้องอะไรนักหนาว่ะก็พี่มึงแพ้พนันกูนะ”ว่าจับก็กระชากผมของร่างบางตรงหน้าที่ไม่ยอมหยุดร้องไห้สักที
“เจ็บฮือออ”
แต่ถึงร่างบางตรงหน้าจะร้องไห้หนักแค่ไหนคนตัวสูงก็สาดคำที่ทำให้ร่างบางร้องไห้หนักเข้าไปอีก
“อ้อใช่ๆมันแพ้พนันตั้ง 10 ล้าน แต่ไม่มีเงินจ่ายสุดท้ายก็ต้องเอาน้องตัวเองเป็นตัวใช้หนี้เพราะกลัวกูจะฆ่ามันทิ้งช่างเป็นพี่ที่ประเสริฐดีจริงๆ”
“ถ้างั้นก็ปล่อยผมไปสิผมจะหาเงินมาคืนคุณให้ครบทุกบาททุกสตางค์เลยนะ”
“ปล่อยมึงไปเหอะแล้วเมื่อไหร่กูจะได้เงินคืนครบว่ะ”
“..”
“ไม่ว่ะกูจะปล่อยไปให้โง่ทำไมว่ะทั้งสวยทั้งน่ารักแบบนี้ปล่อยไปก็โง่เต็มทีแล้วล่ะแบคฮยอน”
ว่าจบร่างสูงก็ผลักร่างบางนอนราบไปกับพื้นเตียงซุกไซ้ซอกคอขาวๆอย่างหื่นกระหาย
“อย่านะได้โปรดเถอะฮึก!!”ร่างบางระดมทุบอกแกร่งเท่าที่มีแรงถ้าไม่ติดว่ามีเข็มขัดมัดมือเขาไว้คงจะทำอะไรได้มากกว่านี้
“อย่าดิ้นได้ไหวว่ะพี่มึงเขาขายมึงชดใช้หนี้ไปแล้วเพราะฉะนั้นมึงเป็นของกูเข้าใขมั้ยฮ่ะ!!”
“ไอ้ชั่วปล่อยนะ”เมื่ออ้อนวอนก็แล้วพูดดีก็แล้วร่างสูงตรงหน้าไม่มีท่าทีจะปล่อยเขามันก็คงไม่ต้องพูดดีกันอีกแล้ว
“กล้าพูดกับคนเป็นที่กำลังจะเป็นในอีกไม่กี่นาทีผัวแบบนี้ได้ยังหืม”ว่าจบก็กระชากให้อีกคนผกขึ้นมาใกล้ตัวเองมากยิ่งขึ้น
“สารเลวจริงๆ”
“ด่าไปเถอะต่อไปเสียด่าก็คงจะกลายเป็นเสียงครางหวานๆให้ได้ฟังชื่นใจ”
“…”
“อ้อใช่เกือบลืมจำไว้นะแบคฮยอนว่าครางจะได้เรียกชื่อผัวได้ถูกชื่อชานยอลจำใส่สมองของมึงเอาไว้ให้ดีล่ะ”
ว่าจบร่างสูงก็กดจูบร่างบางตรงหน้าอย่างเร้าร้อนลิ้นหนาตวัดหาความหวานจากโพร่งปากแสนหวานฉ่ำที่ดูจะเงอะๆงะๆไปกับจูบนี้
หึเป็นจูบแรกสินะแบบนี้ฉันคงปล่อยนายไปได้ยากแล้วล่ะแบคฮยอน
Talk
ไม่รู้จะชอบกันมั้ยนะ แต่ยังไงก็เม้นต์ให้ด้วยล่ะกันนะ
ความคิดเห็น