ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ห้องเก็บของ ^^

    ลำดับตอนที่ #9 : ใบสมัครนางเอกฮยอกแจ

    • อัปเดตล่าสุด 24 เม.ย. 52


    ใบสมัครนางเอกฮยอกแจ
                                     
    ส่วนที่ 1 .. ข้อมูลผู้สมัคร

    ชื่อ .. 
    นิวค่า

    อายุ ..
    16

    ยินดีที่รู้จักค่ะ ^__^ ..
    เช่นกันค่า ^^

    ส่วนที่ 2 .. ข้อมูลตัวละคร

    ชื่อจริง..
    ชองมีโซ (Chong Meso)

    ฉายาหรือชื่อเล่น ..
    มิโซะ,Smile

    อายุ ..
    16 ปี

    ลักษณะ+บุคลิค ..
    มีโซเป็นเด็กสาวตัวเล็กน่าตาน่ารัก สิ่งที่ดึงดูดสายตาคนรอบข้างก็คือ...รอยยิ้มที่สดใสของเธอ

    นิสัย..
    ด้วยความที่มีโซเป็นลูกสาวคนเล็กของบ้าน เธอจึงเป็นคนที่มีนิสัยเอาแต่ใจตัวเองเล็กน้อย เธอคนนี้เป็นคนที่มีอัธยาศัยดี เข้ากับคนง่ายและชอบสร้างเสียงหัวเราะให้กับคนอื่นอยู่เสมอๆ จึงไม่แปลกเลยที่เธอจะมีแต่คนรักใคร่เอ็นดูและมีเพื่อนรายล้อมมากมาย เธอเป็นคนที่มีจิตใจอ่อนโยน ขี้สงสารและขี้แย เธอชอบยิ้มและชอบทำให้คนอื่นยิ้มไปกับเธอด้วย  

    ชอบ+ไม่ชอบ ..
    ยิ้ม+การถูกบังคับ

    เกลียด+กลัว ..
    การถูกบังคับ+สิ่งลี้ลับ สัตว์หน้าตาน่ากลัว

    ประวัติการเรียน ..
    เธอเป็นคนที่เรียนเก่งมากและมีไอคิวสูง เธอมักจะสอบได้ที่ 1 ของสายชั้นอยู่เสมอๆ

    ประวัติครอบครัว ..
    ครอบครัวของเธอมีกันอยู่สามคนได้แก่ พี่ชายคนโตยุนโฮ พี่สาวคนกลาง(นางเอกยูชอน)และเธอเป็นน้องสาวคนสุดท้อง พี่ชายคนโตของเธอเป็นคนเงียบขรึมและเย็นชา วันๆเขาเอาแต่ทำงานจนไม่ค่อยมีเวลาให้กับน้องสาว พี่สาวคนกลางของเธอเป็นสาวเท่ห์ พี่สาวของเธอเป็นที่ชื่นชอบในหมู่ผู้หญิงด้วยกันมาก

    ประวัติความรัก ..
    เธอยังเด็กและพี่ชายไม่สนับสนุนให้เธอมีความรัก เธอจึงยังไม่เคยมีคนรักเลย เธอถูกพี่ชายบังคับให้หมั้นกับคนที่ไม่รู้จักเพราะผลประโยชน์

    ความสามารถพิเศษ..
    โน้มน้าวใจคน

    อื่นๆเกี่ยวกับตัวคุณ ..
    ไม่มีแล้วค่ะ

    อิมเมจคุณ+ชื่ออิมเมจนั้น..
    ซันนี่ SNSD


    อิมเมจคู่ของคุณ..
     

    ส่วนที่ 3 .. คำถามทั่วไป

    ความรักสำหรับคุณคืออะไร ..
    ความรักเป็นสิ่งที่สดใส สวยงาม แต่ความรักก็กลับกลายเป็นเปลวไฟทำลายล้างทุกสิ่งได้เช่นเดียวกัน

    ชอบพล็อตไหนมากที่สุดค่ะ และคิดว่าพล็อตของคู่คุณเป็นยังไง..
    ชอบหลายพล็อตเลยอ่ะค่ะ จริงๆแล้วชอบพล็อตของทงแฮที่สุดนะแต่จนปัญญากับอิมเมจ TT นิวคิดว่าพล็อตนี้น่ารักดีอ่ะ แต่นางเอกน่าสงสารไปหน่อย 55+

    ถ้าติดแล้วรายงานตัวใน4วันนะคะ ..
    ค่า ทราบแล้ววว

    สัญญานะว่าถ้าติดจะตามจิก เม้น ทวงเรื่องนี้ =^= ..
    สัญญาเลย

    มีอะไรจะพูดกับคิอึนไหมเอ่ย?? ..
    สู้ๆนะคร้า ^^

    ส่วนที่ 4 .. คำถามชิงบท

    คุณคือลูกสาวคนเล็กของตระกูลชอง คุณถูกพี่ชายจอมบงการอย่างยุนโฮบังคับให้หมั้นกับคยูฮยอน ลูกชายมาเฟียจอมโฉด แต่คุณไม่ต้องการหมั้นกับเขาคุณจึงหนีออกจากบ้าน คุณจะหนีออกมาจากบ้านยังไง ..
    T_T ทำไมนะพี่ยุนโฮถึงต้องบังคับให้ฉันหมั้นกับใครที่ฉันไม่รู้จักด้วย พี่ชาบใจร้ายที่สุดเลย ยังไม่ฉันก็ไม่มีทางหมั้นกับคนที่ฉันไม่ได้รักหรอกไม่ได้การแล้ว ยังไงฉันก็ต้องหนี ฉันจัดการเก็บสัมภาระที่จำเป็นของตัวเองยัดใส่กระเป๋าให้ได้มากที่สุด มีโซคนนี้พร้อมจะหนีแล้ว TOT
    มีโซ จะไปไหนน่ะTOT ทำไมพี่ยุนโฮต้องมาเจอฉันด้วยนะ
    มีโซจะไปทัศนศึกษาน่ะค่ะพี่ยุนโฮ ^^;;
    “ทัศนศึกษาอะไร ตอนปิดเทอมเนี่ยนะ” ทำไมถึงต้องฉลาดไปซะทุกเรื่องด้วยนะ ชิ =_=^^
    “พี่ยุนโฮไม่เคยได้ยินคำว่าความรู้ไม่ได้มีแค่ในภาคเรียนหรอคะ” T_T จะไปเคยได้ยินได้ยังไงกัน!! ขนาดฉันพูดเองยังไม่เคยได้ยินเลย
    “เข้าใจแล้ว -_-;;อยากได้อะไรเพิ่มไหม??
    “เงินๆๆๆ” พี่ยุนโฮส่ายหน้าอย่างระอาก่อนจะล้วงกระเป๋ากางเกงแล้วหยิบเงินจำนวนหนึ่งให้ฉันทำไมพี่ยุนโฮถึงดูใจดีผิดกับทุกครั้งนะ พี่ต้องคิดว่าฉันยอมหมั้นแน่ๆเลย
    “ขอบคุณนะคะพี่ชาย” ฉันบอกพี่ชายแล้วเดินออกมาจากบ้าน
    ลาก่อนนะคะพี่ชาย ลาก่อนนะบ้านอันแสนสุข TOT
    โลกที่สวยงามกำลังรอคอยฉันอยู่...

    ในที่สุดคุณก็หนีออกมาได้สำเร็จ แต่ทว่าคุณดันถูกโจรขโมยของไปจนหมดตัว TT คุณเดินหลงทางโซซัดโซเซมายังบ้านหลังหนึ่ง ซึ่งในบ้านหลังนั้นส่งกลิ่นหอมหวานเล่นเอาจมูกคุณเคลิ้มไปทีเดียว คุณหิวมากจึงปีนเข้าบ้านนั้นไป แต่ถูกหาว่าเป็นขโมย คุณตกใจมากจึงโกหกว่าเป็นน้องสาวของเขา แถมคุณยังต้องเล่นเป็นคนบ้าอีก..
    TTOTT(ทำไมต้องเปิดตัวด้วยน้ำตาทุกทีเลยนะ -_-;;)ไอ้โจรบ้า ไอ้โจรนิสัยไม่ดี ทำไมต้องมาขโมยกระเป๋าฉันด้วย แค่ฉันไปเข้าห้องน้ำแป๊ปเดียวออกมาอีกทีกระเป๋าทั้งหมดก็หายไปแล้วทั้งเงิน ทั้งเสื้อผ้าก็อยู่ในกระเป๋าใบนั้นหมดเลยด้วย T_T
    ฉันเดินโซซัดโซเซด้วยความหิวโหย กระเพาะของฉันร้องโครกครากเสียงดัง มีโซคนนี้ช่างน่าสงสาร
    ฟุดฟิดๆ >..< นี่มันกลิ่นอะไรกันหอมชะมัดเลย
    ฉันตัดสินใจเดินตามกลิ่นหอมๆนั้นไปจนเจอกับบ้านหลังหนึ่ง ไม่ไหวแล้วฉันหิว ฉันจะกินนนนน... ฉันพยายามปีนรั้วสูงๆนั้นเพื่อเข้าไปในบ้าน แต่แล้วก็มีคนมาเจอเข้าจนได้!!
    “เฮ้ย เธอเป็นใครน่ะปีนเข้ามาในบ้านฉันได้ยังไง” ฉันหันไปมองตามสียงนั่นจนเจอผู้ชายเหงือกโตๆคนหนึ่ง ฉันไม่ใช่ขโมยน้า T_T แล้วถึงฉันจะไม่มีที่ไปแต่ฉันก็ไม่อยากเข้าไปนอนในคุกด้วย >O<;;
    “ฉันเป็นใครงั้นหรอ... ฉันก็เป็นน้องสาวของพี่ไงก๊ะ ^O^” ฉันพยายามทำหน้าตาให้ปัญญาอ่อนมากที่สุด หวังว่าหมอนี่คงจะเชื่อนะ
    “อ้อ ฉันนึกออกแล้ว เธอเป็นน้องสาวที่หายตัวไปเมื่อสิบปีก่อนใช่มั้ย?? O_o”
    “ช..ใช่ก่ะ”
    “โอ้ น้องสาวของพี่ พี่คิดถึงเธอมากเลยรู้ไหม น้องสาวฉันช่างน่าสงสารจริงๆ หายไปสิบปีกลายเป็นคนปัญญาอ่อนไปเลยหรอเนี่ย TOT” หมอนั่นทำน่าตาสงสารฉันอย่างสุดซึ้ง
    ส่วนฉันก็สงสารตัวเองจริงๆ TOT
     
    แม่จ้าว!! เขาเชื่อคุณ แถมยังไม่สงสัยอะไรเลยสักนิด แต่เมื่อแทมินน้องชายของฮยอกแจกลับมา คุณโดนสงสัยอีกคุณจะพูดยังไงให้เขาเชื่อคุณ ..
    “พี่คร้าบผมกลับมาแล้ว ^O^ แล้วนั่นใคร??” ผู้ชายตัวเล็กคนหนึ่งเดินเข้ามาในบ้าน เขาชี้มาที่ฉันอย่างแปลกใจ
    “นี่นายจำพี่สาวตัวเองไม่ได้หรอแทมิน O_o” ฮยอกแจพูดอย่างแปลกใจ เขาจะไปรู้จักฉันได้ยังไงกันเล่า T_T
    “ใช่แล้ว ฉันเป็นพี่สาวนายน้า น้องชาย~~” ฉันต้องโกหกเป็นครั้งที่สามของวันเพื่อปกป้องชีวิตและกระเพาะน้อยๆของตัวเอง
    “พี่สาว?? ฉันมีพี่สาวด้วยหรอ” นายตัวเล็กนั่นพูดอย่างแปลกใจ
    “ก็ตอนนั้นนายยังเด็กอยู่อ้ะ นายคงจะจำฉันไม่ได้ T_T” ฉันพยายามบีบน้ำตาออกมา วันนี้ฉันต้องแสดงบทบาทเป็นทั้งคนบ้าและคนเสียสติเลยหรอเนี่ย TOT
    “อือๆ พี่สาวก็พี่สาว”

    “โย่ว...น้องชาย ^O^” ฉันทักน้องชาย(คนใหม่)อย่างสนิทสนม ในที่สุดคนบ้านนี้ก็ซื่อบื้อเชื่อฉันแล้วววว

    ในที่สุด 2 พี่น้องสุดซื่อ(บื้อ)ก็เชื่อคุณ คุณได้เข้าไปอยู่ในบ้านหลังนั้นไปโดยปริยาย ฮยอกแจดูแลคุณเป็นเหมือนน้องแท้ๆต่างกับยุนโฮลิบลับ จนคุณเผลอใจรักเขาให้แล้ว!! แต่ฮยอกแจกลับชอบนางเอกคิบอม เพื่อนสนิทของคุณอยู่ what do you do ?? ..

    ทำไมนะ พี่ฮยอกแจต้องไปหายัยนั่นทุกวันด้วย ฉันเจ็บจัง T_T หรือว่าฉันรักเค้าเข้าแล้วนะ
    “พี่ฮยอกแจจะไปไหนหรอคะ”
    “ไปหา...(ชื่อนางเอกคิบอม)น่ะ มีโซมีอะไรหรือเปล่า?? ^^”
    “ป..เปล่าค่ะ”
    “มีโซเป็นอะไรหรือเปล่า ดูหน้าซีดๆนะ”
    “ฉันไม่เป็นอะไร พี่ไปเถอะ”
    “มีโซไปหาหมอไหม พี่พาไป”
    “ฉันไม่เป็นไร” พอฉันพูดจบ ฉันก็หันหลังแล้วเดินกลับหเข้าห้องทันที ก่อนที่เขาจะเห็นน้ำตา
    ได้โปรดเถอะ...อย่าเป็นห่วงฉัน
    ได้โปรดเถอะ...อย่าทำให้ฉันรักพี่ไปมากกว่านี้เลย
    แค่นี้...ฉันก็เจ็บจะแย่อยู่แล้ว
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×