ใบสมัครนางเอกคังอิน,,
คำถามสีดำ คำตอบสีเทา
ส่วนที่ 1 ส่วนของผู้สมัคร
ชื่อเล่น:เจนนี่(เคโระ)
อายุ:15
My ID:http://my.dek-d.com/evilgirlgang/
ส่วนที่ 2 ส่วนของนางเอก
ชื่อ(เกาหลีพร้อมความหมาย):ลี ฮันจุง(แปลว่า ฤดูหนาว)
อายุ(20-23 ปี):21
ลักษณะเด่น:ผมสีน้ำตาลอมทอง ตาใสดูมีเสน่ห์ดึงดูดคนรอบข้าง ความสูงราวๆ168ซ.ม.
รูปร่างสมส่วน
นิสัย(ไม่ต่ำกว่า 5 บรรทัด):สดใสร่าเริง เฮฮา บ้าๆบอๆ ต๊องนิดๆ บ๊องหน่อยๆ หื่นอีกนิดก็ไม่มากหรอกแค่เห็นผู้ชายหล่อๆไม่ได้ แค่คิดจะจับกดแค่นั้นเอง(แต่ส่วนใหญ่เก็บไว้แล้วไปลงกับหมอนข้างที่บ้าน555+) เข้ากับคนง่าย พูดเก่ง แต่ก็ปากร้าย(แบบไม่รู้ตัว) เถียงคนอื่นจนเป็นเรื่องสนุก ไม่ยอมแพ้ใครง่ายๆหรือเรียกอีกอย่างว่า ชอบเอาชนะ เอาแต่ใจอยากได้อะไรก็ต้องได้ไม่งั้นงอนแต่ก็หายเร็ว(แต่ก็เป็นอยู่บ่อยๆ ไม่ต้องไปง้อหรอเดี๋ยวก็หาย) ชอบนั่งเพ้อฝันคิดอะไรเรื่อยเปื่อย เพ้อเจ้ออยู่ร่ำไป มีความมั่นใจสูง รักอิสระไม่ชอบให้ใครบังคับ หลงตัวเองมากๆ มีมนุษยสัมพันธ์ที่ดี ไม่ถือตัว เป็นคนที่น่ารัก(ไปฆ่า..55+)มากๆเลย มือเท้าหนักไปนิด(มั้ง..ตบทีแทบกระอัก) ชอบแกล้งคนอื่นๆ ในเวลาว่างๆจะนั่งอ่านพวกการ์ตูน นิยายไม่ก็ฟิกอย่างสนุกสุดเหวี่ยงไม่สนใจสิ่งรอบข้าง ถึงภายนอกจะดูสดใสร่าเริง แต่ถ้าได้อยู่เงียบๆ จะรู้สึกว่าเหงามาก(แม้ว่ามีคนเดินไปมารอบๆตัว)เลยชอบนั่งคิดมากเอาเอง ออกแนวเจ้าน้ำตาในเวลานั้น
ประวัติครอบครัว(ไม่ต่ำกว่า 5 บรรทัด):เป็นลูกสาวคนเดียวของ ลีฮีจิน เจ้าของบริษัทเครื่องเพชรชื่อดังในเกาหลี ที่ได้แยกทางกับ คิมอินฮวา เจ้าของบริษัทเครื่องใช้ไฟฟ้าและโทรศัพท์มือถือรายใหญ่ของเอเชีย แต่เนื่องด้วยเป็นลูกคนเดียวแล้วอยู้กับ ลีฮีจิน ผู้เป็นแม่ที่ชอบตามใจลูกแล้ว จึงทำให้เป็นคนมีนิสัยค่อนข้างจะเรียกร้องความสนใจเพื่อให้เห็นความสำคัญ เพราะแม่ของเธอไม่ค่อยได้กลับบ้านนานๆถึงกลับมาทีเลยเป็นคนที่ขี้เหงา คิดมากและเจ้าน้ำตา
เพลงของคู่คุณ(ขอเนื้อเพลงพร้อมความหมายนะ):
เพลงHate you,Love you
วอ ฮา โก ชิพ พึน เด,
(ทงเฮ) อยากจะเกลียดแต่,
ทา รึน ซา รัม คยอ เท ซอ เฮง บค ฮันนอ รึล โบ นึน กอท โด จิ ชยอ บอ รยอท ซอ อี เจน
ฉันเหนื่อยแล้ว เพราะฉันต้องเห็นเธอที่มีความสุข ข้างๆ คนอื่น
อา มู กอท โด โม รึน เช นอล โบ เน ยา เฮท ตอน นัล
(ฮีชอล) วันที่ฉันส่งเธอไปนั้น ฉันไม่รู้เหตุผลอะไร
นอ มู โด โอ เรน อี รี รา ซอ รือ กิม โจ ชา ออบ จิ มัน
แม้จะเกิดขึ้นมานานแล้ว ถึงอย่างนั้นในขณะนี้ฉันไม่รู้สึกอะไรเลย
นอ รึล จี อู รยอ เอ ซอ โด บวัท ซอ
(คยูฮยอน) ฉันพยายามที่จะลืมเธอ
ฮา จี มัน อิท ซึล ซู ออบ นึน อี ริน กอล เจ บัล เน คยอ เท อิท ซอ จวอ
แต่เป็นสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ ได้โปรดอยู่เคียงข้างฉัน
*ทัล รา จิน กอ ซึน ออบ ซอ ฮน จา อิน กอล
(เยซอง) ไม่มีสิ่งที่เปลี่ยนไป สิ่งที่โดดเดี่ยว
โต ทา รึน ซา รัง งี อล กอ รา โก นา มิด ดอ บวัท จิ มัน อี เจน
ฉันเคยเชื่อว่าความรักครั้งใหม่จะมา แต่
ซุม ชวี นึน กอท มา จอ ฮี มี ดึล โก
แม้หายใจก็เหนื่อย
อี รอค เค กอ จยอ มัน กา จา นา นอ รึล ฮยัง ฮัน เน คือ รี อู มี โจ กึม ชิก
(ซองมิน) อย่างไรก็ตาม มันมากขึ้นทุกวัน ที่หัวใจของฉันจะไปหาเธอ
ชี วอ จี จี อา นึน เช นา มา อิท ซอ
มันออกไปจากใจของฉัน โดยปราศจากการลืม
มี วอ ฮา โก ชิพ พึน เด,
(รยออุค) อยากจะเกลียดแต่,
นัล อี จึน ดึท ฮัน นอ เอ ดวีท โม ซึบ มัน จี กี นึน กอท จี ชยอ บอ รยอท ซอ อี เจน
ฉันเหนื่อยเพราะว่า ฉันต้องมองด้านหลังของเธอ ซึ่งเธอดูเหมือนจะลืมฉันไปแล้ว
ฮา รุ ฮา รุ ฮิม ออบ ซี ซา นึน เน กา ชิล รอท ซอ
(อึทึก) ฉันไม่ชอบที่ไม่มีแรง ทั้งวัน ทั้งวัน
อี รอน เน โม ซึบ พา กู รยอ โก โน รยอค ฮา จี มัน อัน ดเว
เหมือนกับภาพของฉันที่เปลี่ยนไป แต่ความพยายามไม่ได้เปลี่ยนไปด้วย
นอ รึล จี อู รยอ เอ ซอ โด บวัท ซอ
(คังอิน) ฉันพยายามที่จะลืมเธอ
ฮา จิ มัน อิท ซึล ซู ออบ นึน อี ริน กอล เจ บัล เน คยอ เท อิท ซอ จวอ
แต่เป็นสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ ได้โปรดอยู่เคียงข้างฉัน
*ทัล รา จิน กอ ซึน ออบ ซอ ฮน จา อิน กอล
(ทั้งหมด) ไม่มีสิ่งที่เปลี่ยนไป สิ่งที่โดดเดี่ยว
โต ทา รึน ซา รัง งี อล กอ รา โก นา มิด ดอ บวัท จิ มัน
ฉันเคยเชื่อว่าความรักครั้งใหม่จะมา แต่
อี เจน ซุม ชวี นึน กอท มา จอ ฮี มี ดึล โก
ตอนนี้แม้หายใจก็เหนื่อย
อี รอค เค กอ จยอ มัน กา จา นา นอ รึล ฮยัง ฮัน เน คือ รี อู ทั โจ กึม ซิก
อย่างไรก็ตาม มันมากขึ้นทุกวัน ที่หัวใจของฉันจะไปหาเธอ
ชี วอ จี จี อา นึน เช นา มา อิท ซอ
มันออกไปจากใจของฉัน โดยปราศจากการลืม
มี รยอ นอบ ซี โบ เน รยอ เฮท ซอ
(รยออุค) ไม่มีความโง่เขลา ที่ส่งไป
คยอน ดิล ซู อิท นึล กอ รา มี ดอท จี มัน อา จิค นา มึน ซา รัง
ฉันเคยเชื่อว่า ฉันสามารถจะยืนอยู่ได้ แต่ความรักยังคงอยู่ในใจฉัน
ทอ อค กี พอ มัน กา นึน กอล, จี คยอ อุน อี วี โร อุม โด
(คยูฮยอน) มันลึกซึ้งมาก ฉันเหนื่อยที่จะยืนอยู่ ฉันรู้สึกโดดเดี่ยว
อี เจน ฮา รุ รา โด คยอน ดิล ซู ออบ ซอ เน กา จอม จอม มี วา จยอ. . .
ตอนนี้ทั้งวัน ฉันไม่สามารถยืนอยู่ได้ ฉันเกลียดเธอได้เพียงเล็กน้อย
**ทัล รา จิน กอ ซึล ออบ ซอ ฮน จา อิน กอล
(เยซอง) ไม่มีสิ่งที่เปลี่ยนไป สิ่งที่โดดเดี่ยว
โต ทา รึน ซา รัง งี อล กอ รา โก นา มิด ดอ บวัท จิ มัน
ฉันเคยเชื่อว่าความรักครั้งใหม่จะมา แต่
ทอ อี ซัง ซุม ชวี นึน กอท มา จอ ฮี มี ดือ รอท โก
แม้หายใจก็เหนื่อยมากขึ้น
อี รอค เค กอ จยอ มัน คา จา นา นอ รึล ฮยัง ฮัน เน คือ รี อู มี
(อีทึก) อย่างไรก็ตาม มันมากขึ้นทุกวัน ที่หัวใจของฉันจะไปหาเธอ
โจ กึม ซิค ชี วอ จี จี อา นึน เช นา มา อิท ซอ
มันออกไปจากใจของฉัน โดยปราศจากการลืม
ชื่ออิมเมจ:โจหลิน-ไช่อี้หลิน
ส่วนที่ 3 คำถามชิงบท
1.คุณเพิ่งเรียนจบและกลับมาจากเมืองนอก อยู่ดีๆแม่ของคุณก็มาบอกคุณว่าคุณมีคู่หมั้นแล้ว(เพราะคำสัญญาของปู่คุณกับปู่เขา)และให้เตรียมตัวเข้าพิธีหมั้นพร้อมกับนำแหวนหมั้นมาให้คุณและบอกให้คุณใส่ไว้(บรรยายเหตุการณ์พร้อมบทสนทนา):
เวลา12.30น.ที่บ้านของคุณแม่
หิว~หิว...หิวและก็หิวๆ
มันเป็นคำเดียวที่ตอนนี้ฉันบรรยายได้หลังจากกลับมาจากสนามบินจนถึงที่บ้าน นี้ก็เลยเวลามาตั้ง30นาทีแล้วแม่บ้านของฉันยังไม่มาสักที คอยดูนะถ้ามากันแล้วจะแกล้งจับขังห้องน้ำซะเลย...ผู้หญิงคนนั้นหน้าคุ้นๆ นั้นมันแม่นี้
"แม่...แม่ค่ะ หนูอยู่นี้"ฉันพูดเสียงดังเพราะกลัวว่าแม่จะจำฉันไม่ได้ ไม่ได้เจอกันตั้ง5ปีแม่ยังสวยเหมือนเดิม แต่ฉันซิเปลี่ยนอะไรๆไปตั้งหลายอย่างอย่างเช่น ฉันสวยขึ้นจนนางงามจักรยานถีบ(เออ...มันมีที่ไหนเนี่ย)ยังต้องอายไงหล่ะ555+
"ฮันจุง แม่คิดถึงลูกจังเลย มาให่แม่กอ..."ฉันถลาเข้าไปกอดแม่ก่อนที่จะแม่จะพูดจบซะอีก แล้วน้ำตามันก็ไหลออกมา ขี้แยอีกแล้วซิฉันแต่ทำไงได้ก็มันคิดถึงนี้
"หิว~ แม่หนูหิว พาไปกินข้าวหน่อยซิ"อาการเอาแต่ใจกำเริบแล้วไง
"ได้เดี๋ยวแม่พาไป รอแม่ก่อนนะ อ้อ...แต่หนูช่วยใส่แหวนวงนี้ที่นิ้วนางข้างซ้ายให้หน่อยซิแม่กลัวหายเดี๋ยวลืมเอาไปคืน"แหวนทองคำขาวฝังเพชรกับนิลเม็ดเล็กๆคู่กันถูกยื่นมาที่ข้างหน้าฉัน สวยจัง ฉันรีบหยิบขึ้นมาใส่โดยไม่ทันคิด(ออกแนวอยากได้แบบขี้งก) อ่ะ..พอดีกับนิ้วเลย แต่ทำไมแม่ให้ใส่นิ้วนางข้างซ้ายล่ะ ยังไม่ทันที่ฉันจะถามแม่ก็พูดขึ้นมาเล่นเอาฉันแทบจะถอดแหวนไม่ทัน แต่ถอดยังไงก็ไม่ออก ฮือๆทำไงดีเนี่ย???
"นั้นแหวนหมั้นของลูก ถอดไปก็เท่านั้นแหละไม่ออกหรอก มันถูกกำหนดว่าเป็นของลูกไว้แล้วก่อนที่จะเกิดซะอีก"แม่พูดพร้อมยิ้มออกแนวเจ้าเล่ห์ ขณะที่ฉันจะอ้าปากพูดก็โดนขัดอีกแล้ว...
"ไม่ต้องพูดแม่รู้ว่าลูกจะพูดว่าอะไร ปู่ของลูกเป็นคนกำหนดให้ แล้วถึงแม้ว่าแม่จะแยกทางแล้วเป็นเพื่อนกับอินฮวาแล้ว แต่ยังไงปู่ก็ยังเป็นปู่ของลูกและก็เป็นผู้ใหญ่ที่แม่เคารพ เพราะฉะนั้นห้ามขัดใจท่านเป็นอันขาด เข้าใจมั้ย?? อ่าววว...หายไปไหนล่ะยัยตัวแสบ "
ตอนนี้ฉันออกมาที่สนามหญ้าหน้าบ้านไม่อยู่ทนฟังแม่พล่ามจนจบหรอก ฉันทั้งฉุด กระชาก ลาก ถูจนจะเข้าพิธีแต่งงานกับมันแทนไอ้เจ้าของแหวนอยู่แล้ว ฉันเสียเวลากับไอ้แหวนนี้มา15นาทีแล้ว ยังไม่ออกอีก นิ้วแดงไปหมดแล้ว
"อ๊ากกก.....เอามันออกไปจากนิ้วฉันที...แหวนเฮงซวยยย....ฉันเกลียดแก ไอ้แหวนงี่เง่า โอ๊ย...เจ็บ...ถ้าถอกแกออกนะฉันจะเอาแกไปส่งคืนสมีกอร์ แล้วให้โฟร์โด้พาแกไปเผา แล้วเอาซากของแกไปส่งให้โดเรมอนพาไปทิ้งที่ดาวเคราะห์น้อย ยัง...ยังไม่พอจะพาไปลงเรือที่อ่าวไทยแล้วพายเรือไปที่ขั้วโลกใต้ให้หมีโคลากินอุกกาบาต คอยดู...เจ็บโว้ยยย~ ถลอกเลย...จะเรียกค่าเสียหาย ค่าเสียเวลา ค่าเสียตัวเอ๊ย...ค่าเจ็บตัวให้กระเป๋าแบนๆเลย"
2.วันหนึ่งแม่ของคุณบอกให้คุณไปพบกับว่าที่คู่หมั้นของคุณที่ร้านอาหารสุดหรู(ก็เขาน่ะแหละ) แค่เจอกันวันแรกเขาก็มองผู้หญิงคนอื่นที่เดินผ่านโต๊ะของคุณซะแล้ว(บรรยายพร้อมบทสนทนา):
ชีวิตที่(คิดว่า)แสนสุขสบายของฉันมันคงดีกว่านี้ ถ้าไม่มีไอ้แหวนงี่เง่ากิ๊กก๊อกแบบนี้เข้ามาอยู่บนนิ้วอันเรียวงามของฉันมาคอยเตือนว่าฉันมีคู่หมั้น คู่หมั้น...คู่หมั้นๆๆๆๆๆๆๆๆทำไงดี จะเอามันออกยังไง ขณะที่ฉันกำลังจะนึกออกอยู่นั้นก็มีเสียงโทรศัพท์สุดเริดของฉันดังขึ้น(เป็นทำนองหนูมาลี)'ตายล่ะหว่า...แม่โทรมา...แม่โทรมา...แม่โทรมา...'
"ฮัลโหล...สวัสดีค่ะ...หนีห่าว...เห่าโฮ่งๆค่ะแม่ มีอะไรเหรอค่ะ"
/ไอ้สวัสดี หนีห่าวหรือฮัลโหลพอรับได้นะ แต่ไอ้เห่าโฮ่งๆจะกลายพันธุ์เหรอลูก.../
"เปล่าค่ะ...ขำๆนะแม่ ว่าแต่มีอะไรเหรอค่ะ"
/วันนี้ลูกแต่งตัวสวยๆนะ เดี๋ยวออกไปกินข้าวกับคู่หมั้นลูกนะ แม่นัดไว้แล้วนะที่ร้าน....เวลา5โมงเย็นนะ/
"แม่...หนูไม่ไปไม่ได้เหรอแม่ หนูไม่อยากเจอคนที่ไม่รู้จัก"
/ไม่รู้จักอะไรกัน อย่างน้องลูกก็รู้ว่าเขาเป็นคู่หมั้นของลูก เอาน่า...ไปเถอะถือว่าแม่ขอร้อง แม่ให้แม่บ้านจัดชุดไว้ให้แล้วนะ งั้นแค่นี้นะ แม่รักลูกนะถึงได้ทำแบบนี้/
รักหนู...เพื่อหนู อะไรๆก็หนู ความซวยเลยอยู่ที่หนู จะอยู่กับคนอื่นไม่ได้เลยนะ เฮ้อ...คนสวยกว่านางงามจักรยานถีบเซ็งขั้นรุนแรง นี้มัน4โมงแล้วไม่ทันแน่เลย....
30วินาทีต่อมา ณ ห้องของฉัน(เร็วเกินนน...)
ชุดอะไรเนี่ยแขนพองๆยังกะตุ๊กตายักษ์ น่ากลัว กระโปรงทรงสุ่ม อะไรเนี่ยยย....จับหมั้นก็ซวยพอแล้วยังมาเจอชุดแบบนี้อีกรับไม่ได้จริงๆ... อืมฝั่งนั้นท่าจะหัวโบราณไม่งั้นคงไม่จับหมั้นหรอกงั้นเอาชุดนั้นแล้วกัน...งานนี้ถอนหมั้นชัวร์
30นาทีต่อมา
ฉันว่าชุดนี้เริด สงสัยหมอนั้นรับไม่ได้หรอก เกาะอกสีแดง กระโปรงสั้น รองเท้าส้นสูงปิ๊ดดดด...ส่องกระจกทีซิ สวยนะเนี่ยฉัน เริด... ออกจากบ้านได้ วันนี้เอารถสปอร์ตสีดำออกดีกว่าเครื่องคงแรงดี...
เวลา5โมงเย็นพอดี
รถเครื่องแรงดีนะ...เหยียบ120ช้ายังกะเหยียบ80 ดีนะ... เหยียบไม่มันส์เลย แล้วอยู่โต๊ะไหนเนี่ย??
"พี่ค่ะ โต๊ะคุณยองอุง อยู่ไหนค่ะ??"อยู่ในซอกไหนเนี่ย มุดหัวอยู่กับท่อประปาแล้วมั้ง
"โต๊ะนั้นนะครับ ที่อยู่มุมห้องครับ"มองตาเยิ้มเชียวรู้ว่าสวย แตไม่ต้องออกอาการได้มั้ย
"ขอบคุณค่ะ"ยิ้มอีกซักที อะไรเนี่ยกองไปกับพื้นซะแล้ว ช่วยไม่ได้เนอะก็คนมันสวย
หลังจากชะเง้อมองดู คนนั้นนะเหรอ ฉันเริ่มเดินกรีดกรายยังกับนางแบบทั้งที่ตอนนี้อยู่ห่างกับตานั้นเป็นเมตรๆ ดูท่าจะไม่เห็นฉันมั้ง เขามองอะไรหน่ะ... แล้วฉันก็หันไปเห็นผู้หญิงคนหนึ่งอายุคงประมาเท่าๆฉันล่ะมั้ง แต่แต่งตัวซะ ชุดคล้องคอสีดำกระโปรงสั้น ปากแดงยังกะไปกินตับเด็กมา(แล้วมันต่างกับฉันตรงไหนเนี่ย)
"เอ่อ...คุณค่ะ คุณ...คุณๆ"ฉันเขย่าๆเรียก สติ ของตานั้นกลับมาสิงที่ตัว
"ครับๆ เอ่อ..คุณลีฮันจุง ใช่มั้ยครับ??"เหมือนจะเพิ่งระลึกได้ว่านัดฉันไว้
"ใช่ค่ะ คุณคือคุณคิมยองอุงใช่มั้ย??"เริ่มชักไม่แน่ใจ หน้าตายังกะหมี
"เรียกผมว่า คังอินก็ได้"รู้แล้วว่าชื่อเล่นชื่อ คังอิน แต่อยากเรียกเป็นทางการ
"ฉํนพูดไม่อ้อมค้อมนะ ฉันต้องการจะถอนหมั้นกับนาย สัญญาบ้าๆอะไรนั้น ฉันไม่รู้เรื่องแต่กลับต้องมาหมั้นกับคนอย่างนาย"ฉันเอ่ยปากแบบเบื่อหน่าย
"แล้วใช่ว่าฉันอยากหมั้นกับเธอซะหน่อย โดนบังคับเหมือนกัน"น้ำเสียงดูไม่เป็นอย่างงั้นเลยนะ ท่าทางเจ้าเล่ห์ ไว้ใจไม่ได้
"ดีงั้นระหว่างเราไม่มีการหมั้นกัน ส่วนแหวนเดี๋ยวถอดได้แล้วจะเอาไปคื...อ่ะ...หล่อ อยากเอากลับบ้าน...งั้นไปนะ"ฉันลุกออกไปเพื่อจะตามสุดหล่อของฉัน จับกดซะเลยดีมั้ยเนี่ย อยู่ดีๆไอ้หมีนั้นก็ตะโกนไม่เกรงใจใคร
"ฮันจุง!!~ เธอกับฉัน เราจะแต่งงานกันเพราะฉะนั้นสำรวมหน่อยตามก้นเขาต่อยๆ คนถูกตามผวาแล้ว"ฉันหันไปมองเหยื่อข้างหน้าที่หันมามองฉันแบบหวาดๆ อะไรกันฉันไม่ได้ทำอะไรซะหน่อย หน่อยยย...ไอ้หมี แกทำเหยื่อฉันหลุดไป แกอย่าหวังว่าจะมีเหยื่อมาถึงแกฉันจะตามจองล้างจองผลาดให้หมด ฉันได้แต่บ่นพึมพ่ำพร้อมสาปแช่งในใจแถมค้อนอันใหญ่ให้ไอ้หมีนั้นแล้วรีบออกไป
ส่วนที่ 4 คำถามทั่วไป(ส่วนนี้ไม่มีผลต่อคะแนนนะ)
ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ ^^ :ยินดีที่ได้รูจักเช่นกันค่ะ
คิดยังไงกับพล็อตเรื่องนี้คะ แล้วชอบมั้ย?? :ชอบค่ะ คิดว่าน่าจะสนุกดีค่ะ
คิดว่านิวเป็นคนยังไงหรอ?? :เป็นคนที่มีความคิดสร้างสรรค์ มีจิตนาการ(เราบรรยายแล้วดูทางการไปมั้ย? แต่ก้เขียนตามที่คิดจริงๆนะเอ่อ...)
ขอบคุณนะคะที่เสียเวลามาออดิชั่นเรื่องนี้ ^___^ :ไม่เป็นไรค่ะ ในเมื่ออยากออเป็นนางเอกไม่ว่าเรื่องไหนมันก็ต้องเสียเวลาเพื่อแลกกับบทจริงมั้ยค่ะ แค่นี้เล็กน้อย เราต่างหากที่ต้องขอบคุณที่เจ๊นิวยอมมาปวดหัวเพื่อคัดเลือกนางเอก (ฝากขอบคุณเจ๊ป่านด้วยนะค่ะ)
,,ขอให้โชคดี ^^,,ขอให้เป็นอย่างนั้นเช่นกัน
| 
ความคิดเห็น