หลักฐานทางประวัติศาสตร์ (historical source)

ลำดับตอนที่ #6 : หลักฐานประวัติศาสตร์ 'อินเดีย' สมัย ก่อนประวัติศาสตร์

 หลักฐานประวัติศาสตร์ 'อินเดีย'
สมัย ก่อนประวัติศาสตร์

                   1.) เมืองโบราณโมเฮนโจดาโร(Mohenodaro) และฮารัปปา(Harappa) เป็นแหล่งหลักฐานทางด้านโบราณคดีและประวัติศาสตร์ที่สำคัญของแหล่งอารยธรรมลุ่มแม่น้ำสินธุ หลักฐานที่ค้นพบคือ เมืองโบราณ อาคารบ้านเรือน สระอาบน้ำสาธารณะ ประติมากรรมหล่อด้วยโลหะปั้นด้วยดินเผา และหินสลักเป็นรูปเทพเจ้า

 
 
ซากเมืองโมเฮนโจดาโร

                 เมืองโบราณโมเฮนโจดาโรและฮารัปปาก่อสร้างโดยชางดราวิเดียน หลักฐานที่ค้นพบบอกถึงอารายธรรมลุ่มแม่น้ำสินธุได้แก่ ด้านการปกครองที่มีลักษณะรวมอำนาจ ระบบเศรษฐกิจเป็นแบบเกษตรกรรมมีการเพาะปลูกพืชเกษตร เช่น ฝ้าย ข้าวสาลี ถั่ว งา ข้าวโพดมียุ้งฉางสำหรับเก็บผลผลิตทางการเกษตร ป้อมปราการขนาดใหญ่

อาณาเขตอารยธรรมลุ่มแม่น้ำสินธุ

                 หลักฐานการติดต่อค้าขายกับดินแดนเมโสโปเตเมีย  มีระบบชลประทาน สังคมวัฒนธรรม การวางผังเมืองที่มีระเบียบ งดงาม มีถนนตัดกัน แบ่งเมืองเป็นตารางแยกพื้นที่ใช้สอยออกจากกัน เช่นที่อยู่อาศัย อาคารสาธารณะ ที่อยู่ช่างฝีมือ ยุ้งข้าว ป่าช้า ท่าเรือ พื้นที่ทางศาสนา บ้านเรือนสร้างด้วยอิฐ มีระบบระบายน้ำสองท่อดินเผาอยู่ข้างถนน  เพื่อรับน้ำที่ระบายจากบ้าน  มีอักษรภาพใช้  พบโบราณวัตถุรูปแกะสลักหินชายมีเครา มีแถบผ้าคาด มีตราประทับตรงหน้าผาก  รูปสำริดหญิงสาว รูปแกะสลักบนหินเนื้ออ่อน  เครื่องประดับ สร้อยทองคำ สร้อยลูกปัด  และสภาพชีวิตของประชากร

 
ประติมากรรมอารยธรรมสินธุ

                         
           2.)คัมภีร์พระเวทของชาวอารยัน

            เมื่อชาวอารยันอพยพเข้ามาในเขตภาคเหนือของอินเดีย จึงเกิดอารายธรรมใหม่ของชาวอารยันเรียกว่าอารายธรรมพระเวท หลักฐานที่สำคัญในช่วงนี้คือคัมภีร์พระเวทของชาวอารยันซึงเป็นหลักฐานทางจินตนาการที่แสดงให้เห็นถึงความรุ่งเรืองของพวกอารยัน จินตนาการอันงดงามและทรงพลังของชาวอารยัน ได้ถูกสร้างสรรค์ ถ่ายทอดสืบต่อกันมาประกอบด้วยคัมภีร์ฤคเวท สามเวท ยชุรเวท และอาถรรพเวท ข้อมูลทางประวัติศาสตร์ที่ได้จากคัมภีร์พระเวทได้แก่ กรอบความคิดทางการเมืองในเรื่องสมมติเทพ พระราชพิธีต่างๆ ความเชื่อในสิ่งที่เหนือธรรมชาติ ขนบธรรมเนียมประเพณี เป็นต้น

 
คัมภีร์พระเวท