ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : แค่รู้ว่ารักกัน 5
“หยิ่งซะด้วย เชิดให้ตลอดนะแม่คุณ”
“............ฮึ.”
ทำเอานภัส ถึงกับค่อนในใจ หยิ่งยโสไม่เบาเลย
ดีเหมือนกัน นภัสไม่ชอบผู้หญิงธรรมดาๆที่มีแต่ความนุ่มนิ่มสักเท่าไหร่ เค้าชอบผู้หญิงที่มี
ความเป็นตัวของตัวเองอย่างนี้แหล่ะ แต่ไม่เรียกว่าเค้าชอบเธอสินะ เค้าชอบความเป็นเธอต่าง
หาก ไม่ได้ชอบที่จะยกย่องเทิดทูนแต่ชอบความเป็นเธอต่างหาก แต่ชอบที่จะ ปะทะคารมด้วย
ต่างหาก
“หากไม่มีอะไรแล้วดิฉันขอตัวทำงานค่ะ มีงานค้างต้องทำ”
เจ้าของห้องเอ่ยขั้น
นภัสยังยืนนิ่งอยู่ที่เดิม
“เชิญตามสบายเลยนะ หากช่วงไหนว่างไปพบชั้น ที่ห้องก็แล้วกัน”
พูดจบร่างสูงก็เดินจากมาทันที ก่อนที่อรจิรา จะทันได้ถามเค้าว่า มีอะไรจะพูดต่ออีกหรือเปล่า
จะได้ให้หมดข้อข้องใจในวันนี้เรย
“แล้วทำไมไม่พูดซะวันนี้เลย คิดว่าฉันว่างมากนักหรือไง”
เธอคิดในใจ
ความจริงแล้วเค้ามีตำแหน่งเป็นเจ้านายจองอรจิรา หากเป็นคำสั่งของเค้าเธอก็ต้องไปพบ ไม่มี
ความจำเป็นที่จะต้องมานั่งคิดว่ามีเรื่องอะไรต้องคุย
“เมื่อเขาบอกให้เธอไปพบเขาเวลาว่างก็ดีแล้ว เพราะเขาคงนั่งรอไปอีกนานที่เดียว”
อรจิราคิดอย่างกระหยิ่ม ที่มีหนทางแก้เผ็ดเค้าบ้างเพราะเธอมีงานต้องทำไม่ได้ว่างอยู่แล้ว
“แล้วเราทำไม ต้องไปนึกถึง ยัยนั่นด้วยเนี่ย”
แต่กระนั้นลึกๆในใจเธอก็อดที่จะคิดเสียไม่ได้ว่า เค้ามีเรื่องอะไรที่จะต้องพบเธออีกนะ
อรจิรากลับเข้าบ้านสวนทางกับอารดาที่แต่งตัวสวยออกมาพอดี สีหน้ายิ้มแย้มของผู้เป็นพี่สาว
ทำให้เธอนึกเดาได้ทันทีว่าอารดาคงมีนัดกับกิติเป็นแน่
“แต่งตัวสวยๆ อย่างนี้พี่กิตติจะพาไปเที่ยวไหนหรือค่ะพี่สาว”
ผู้เป็นน้องสาวร้องทักขึ้นก่อน
ไปกินข้าว ดูหนังแล้วก็ เอ่อ......คงกลับมาบ้านเลยแหละจ๊ะ
“เอ..เมื่อวันก่อนพี่กิตติก็พึ่งมารับออกไปกินข้าวเย็นไม่ใช่หรือค่ะแสดงว่าพักนี้คงว่างบ้างแล้วสิ
ค่ะ”
อรจิราเดา เพราะรู้ดีว่ากิตติ เป็นคนทำงาน เขามีกิจการส่วนตัวที่ต้องทำ งานหามรุ่งหามค่ำ
เสมอ จนไม่มีเวลาที่จะพาพี่สาวของเธอไปกินข้าวนอกบ้าน ดูหนัง ที่พี่สาวของเธอโปรดปราน
นัก
“ใครบอกล่ะจ๊ะว่าพี่จะไปกับ กิตติ”
คำตอบของหญิงสาวทำให้น้องสาวได้แต่มองสบตาผู้เป็นพี่สาวด้วยความแปลกใจ
“อยากรู้ไหมว่าพี่จะไปกับใคร”
“.......”
คนพูดไม่รอให้ถามเพราะอวดขึ้นมาทันทีว่า
“พี่ไปกับคุณนภัส จ๊ะ”
“คุณนภัส”
อรจิรา อุทานอย่างไม่เชื่อหูตัวเอง
“ใช่จ๊ะใช่ คุณนภัส เจ้านาย อาย นั่นแหล่ะ ไม่ต้องถามหรอกนะจ๊ะว่าพี่เอากิตติไปไว้ที่ไหน
ตอนนี้พี่ลืมกิตติไว้ชั่วขณะจ๊ะ หากมีเวลาอาจเก็บขึ้นมาพิจารณาใหม่ก็ได้ ตายจริงเกือบได้เวลา
นัดแล้วล่ะ พี่ขอตัวก่อนนะจ๊ะ”
พูดจบ อารดา ก็เดินผละออกมาอย่างรีบร้อน
นี่เจ้านายเธอนัดกับพี่สาวเธอ
“อะไรกันเนี่ย งงไปหมดแล้วนี่”
“พี่โอ๋กับยัยนั่น”
ทิ้งให้ผู้เป็นน้องสาวยืน งงงัน อยู่เพียงลำพัง
พี่สาวของเธอกับนภัส ติดต่อกันเสมอมาอย่างนั้นหรือ
คำถามนี้ผุดขึ้นมาในใจ
นับแต่วันที่พบนภัสวันแรก แล้วอรจิรา ยังไม่ได้พบเค้าอีกเลย เพราะความที่เธอมีงานต้อง
สะสางมากมาย และเธอลืมคำสั่งที่เค้าสั่งให้ไปพบ
ความจริงเธอก็ไม่ลืมเสียทีเดียวหรอก แต่ความที่จะเอาชนะเค้า เธอจึงไม่ไปพบเค้าตามคำสั่ง
จนกระทั่งลืมไปเองไม่รู้เลยว่าเค้าแอบมาติดต่อกับพี่สาวของเธอ
“เค้าคิดจะทำอะไร ของเค้านะ”
“เรื่องราวมันชักจะไปกันใหญ่แล้วสินะ”
อรจิราคิด อย่างกังวลใจ
“พรุ่งนี้คงจะไปพบเค้าแล้วล่ะ”
หญิงสาวบอกตัวเองในที่สุด
อรจิราแต่งตัวเดินลงที่ห้องโถงชั้นล่างเมื่อใกล้วเวลาที่นัด กับนภัส เธออดที่จะรู้สึกหงุดหงิดเสีย
ไม่ได้
เมื่อตอนกลางวันเธอหาโอกาสเข้าขอพบนภัสในห้องทำงานของเค้าแต่เค้ากลับปฏิเสธ อ้างว่ามี
งานสำคัญรออยู่แล้วนัดพบเธอให้ไปในตอนเย็นแทน
หากอรจิราไม่ต้องการพูดด้วยกับเขาเรื่องพี่สาวของเธอแล้วล่ะก็ เธอคงไม่ขอพบเค้าแน่
และเธอก็ยังไม่รู้เหมือนกันว่าจะเริ่มต้นพูดเรื่องนั้นกับเค้าอย่างไรดี แต่ที่เธอจะทำเฉยเมย
ปล่อยให้เค้าพัดพบพี่สาวของเธอคงไม่ได้แน่ เพราะเมื่อวันก่อนกิตติมาพบเธอและพูดปรับ
ทุกช์เรื่องของ อารดา ให้เธอฟัง
“ไม่รู้ว่าโอ๋ มีเรื่องโกรธอะไรพี่หรือเปล่า ถึงหลบหน้าพี่บ่อยๆ”
“อ้าว ทำไมหรอค่ะพี่”
ผู้เป็นน้องแปลกใจเพราะที่ผ่านมาพี่สาวเธอกลับบ้านดึกทุกวันในเมื่อไม่ได้ไปกับกิติ แล้วพี่สาว
เธอไปไหนกับใครทุกคืน
“หรือว่าจะไปกลับยัยนั่นมาตลอด ตั้งแต่กลับมาจากประชุมครั้งนั้น”
เธอคิดในใจ
“พักนี้พี่มีเวลาอยากพาเขาไปพักผ่อนบ้างอีกอย่างหนึ่งก็อยากพูดกับเขาเรื่องการแต่งงาน”
กิติเล่าถึงเรื่องของอารดาให้เธอฟังด้วยสีหน้าผิดหวังเล็กน้อย
“พี่กิติอย่าคิดมากเลยค่ะ พี่โอ๋เค้าอาจเครียดเรื่องงานก็ได้มั่งค่ะ”
อรจิราแก้ตัวแทนพี่สาวของเธอ
“หรือไม่ก็คงไม่ว่างจริงๆมั่งค่ะ”
อรจิราพูดไม่เต็มเสียงนัก เธอไม่กล้าบอกกิตติตามตรงว่าพี่สาวของเธอกำลังเอาตัวออกห่าง
เพราะนภัส พี่สาวของอดีตเพื่อนรักซึ่งเป็นผู้หญิงเหมือนกันอีก
“............ฮึ.”
ทำเอานภัส ถึงกับค่อนในใจ หยิ่งยโสไม่เบาเลย
ดีเหมือนกัน นภัสไม่ชอบผู้หญิงธรรมดาๆที่มีแต่ความนุ่มนิ่มสักเท่าไหร่ เค้าชอบผู้หญิงที่มี
ความเป็นตัวของตัวเองอย่างนี้แหล่ะ แต่ไม่เรียกว่าเค้าชอบเธอสินะ เค้าชอบความเป็นเธอต่าง
หาก ไม่ได้ชอบที่จะยกย่องเทิดทูนแต่ชอบความเป็นเธอต่างหาก แต่ชอบที่จะ ปะทะคารมด้วย
ต่างหาก
“หากไม่มีอะไรแล้วดิฉันขอตัวทำงานค่ะ มีงานค้างต้องทำ”
เจ้าของห้องเอ่ยขั้น
นภัสยังยืนนิ่งอยู่ที่เดิม
“เชิญตามสบายเลยนะ หากช่วงไหนว่างไปพบชั้น ที่ห้องก็แล้วกัน”
พูดจบร่างสูงก็เดินจากมาทันที ก่อนที่อรจิรา จะทันได้ถามเค้าว่า มีอะไรจะพูดต่ออีกหรือเปล่า
จะได้ให้หมดข้อข้องใจในวันนี้เรย
“แล้วทำไมไม่พูดซะวันนี้เลย คิดว่าฉันว่างมากนักหรือไง”
เธอคิดในใจ
ความจริงแล้วเค้ามีตำแหน่งเป็นเจ้านายจองอรจิรา หากเป็นคำสั่งของเค้าเธอก็ต้องไปพบ ไม่มี
ความจำเป็นที่จะต้องมานั่งคิดว่ามีเรื่องอะไรต้องคุย
“เมื่อเขาบอกให้เธอไปพบเขาเวลาว่างก็ดีแล้ว เพราะเขาคงนั่งรอไปอีกนานที่เดียว”
อรจิราคิดอย่างกระหยิ่ม ที่มีหนทางแก้เผ็ดเค้าบ้างเพราะเธอมีงานต้องทำไม่ได้ว่างอยู่แล้ว
“แล้วเราทำไม ต้องไปนึกถึง ยัยนั่นด้วยเนี่ย”
แต่กระนั้นลึกๆในใจเธอก็อดที่จะคิดเสียไม่ได้ว่า เค้ามีเรื่องอะไรที่จะต้องพบเธออีกนะ
อรจิรากลับเข้าบ้านสวนทางกับอารดาที่แต่งตัวสวยออกมาพอดี สีหน้ายิ้มแย้มของผู้เป็นพี่สาว
ทำให้เธอนึกเดาได้ทันทีว่าอารดาคงมีนัดกับกิติเป็นแน่
“แต่งตัวสวยๆ อย่างนี้พี่กิตติจะพาไปเที่ยวไหนหรือค่ะพี่สาว”
ผู้เป็นน้องสาวร้องทักขึ้นก่อน
ไปกินข้าว ดูหนังแล้วก็ เอ่อ......คงกลับมาบ้านเลยแหละจ๊ะ
“เอ..เมื่อวันก่อนพี่กิตติก็พึ่งมารับออกไปกินข้าวเย็นไม่ใช่หรือค่ะแสดงว่าพักนี้คงว่างบ้างแล้วสิ
ค่ะ”
อรจิราเดา เพราะรู้ดีว่ากิตติ เป็นคนทำงาน เขามีกิจการส่วนตัวที่ต้องทำ งานหามรุ่งหามค่ำ
เสมอ จนไม่มีเวลาที่จะพาพี่สาวของเธอไปกินข้าวนอกบ้าน ดูหนัง ที่พี่สาวของเธอโปรดปราน
นัก
“ใครบอกล่ะจ๊ะว่าพี่จะไปกับ กิตติ”
คำตอบของหญิงสาวทำให้น้องสาวได้แต่มองสบตาผู้เป็นพี่สาวด้วยความแปลกใจ
“อยากรู้ไหมว่าพี่จะไปกับใคร”
“.......”
คนพูดไม่รอให้ถามเพราะอวดขึ้นมาทันทีว่า
“พี่ไปกับคุณนภัส จ๊ะ”
“คุณนภัส”
อรจิรา อุทานอย่างไม่เชื่อหูตัวเอง
“ใช่จ๊ะใช่ คุณนภัส เจ้านาย อาย นั่นแหล่ะ ไม่ต้องถามหรอกนะจ๊ะว่าพี่เอากิตติไปไว้ที่ไหน
ตอนนี้พี่ลืมกิตติไว้ชั่วขณะจ๊ะ หากมีเวลาอาจเก็บขึ้นมาพิจารณาใหม่ก็ได้ ตายจริงเกือบได้เวลา
นัดแล้วล่ะ พี่ขอตัวก่อนนะจ๊ะ”
พูดจบ อารดา ก็เดินผละออกมาอย่างรีบร้อน
นี่เจ้านายเธอนัดกับพี่สาวเธอ
“อะไรกันเนี่ย งงไปหมดแล้วนี่”
“พี่โอ๋กับยัยนั่น”
ทิ้งให้ผู้เป็นน้องสาวยืน งงงัน อยู่เพียงลำพัง
พี่สาวของเธอกับนภัส ติดต่อกันเสมอมาอย่างนั้นหรือ
คำถามนี้ผุดขึ้นมาในใจ
นับแต่วันที่พบนภัสวันแรก แล้วอรจิรา ยังไม่ได้พบเค้าอีกเลย เพราะความที่เธอมีงานต้อง
สะสางมากมาย และเธอลืมคำสั่งที่เค้าสั่งให้ไปพบ
ความจริงเธอก็ไม่ลืมเสียทีเดียวหรอก แต่ความที่จะเอาชนะเค้า เธอจึงไม่ไปพบเค้าตามคำสั่ง
จนกระทั่งลืมไปเองไม่รู้เลยว่าเค้าแอบมาติดต่อกับพี่สาวของเธอ
“เค้าคิดจะทำอะไร ของเค้านะ”
“เรื่องราวมันชักจะไปกันใหญ่แล้วสินะ”
อรจิราคิด อย่างกังวลใจ
“พรุ่งนี้คงจะไปพบเค้าแล้วล่ะ”
หญิงสาวบอกตัวเองในที่สุด
อรจิราแต่งตัวเดินลงที่ห้องโถงชั้นล่างเมื่อใกล้วเวลาที่นัด กับนภัส เธออดที่จะรู้สึกหงุดหงิดเสีย
ไม่ได้
เมื่อตอนกลางวันเธอหาโอกาสเข้าขอพบนภัสในห้องทำงานของเค้าแต่เค้ากลับปฏิเสธ อ้างว่ามี
งานสำคัญรออยู่แล้วนัดพบเธอให้ไปในตอนเย็นแทน
หากอรจิราไม่ต้องการพูดด้วยกับเขาเรื่องพี่สาวของเธอแล้วล่ะก็ เธอคงไม่ขอพบเค้าแน่
และเธอก็ยังไม่รู้เหมือนกันว่าจะเริ่มต้นพูดเรื่องนั้นกับเค้าอย่างไรดี แต่ที่เธอจะทำเฉยเมย
ปล่อยให้เค้าพัดพบพี่สาวของเธอคงไม่ได้แน่ เพราะเมื่อวันก่อนกิตติมาพบเธอและพูดปรับ
ทุกช์เรื่องของ อารดา ให้เธอฟัง
“ไม่รู้ว่าโอ๋ มีเรื่องโกรธอะไรพี่หรือเปล่า ถึงหลบหน้าพี่บ่อยๆ”
“อ้าว ทำไมหรอค่ะพี่”
ผู้เป็นน้องแปลกใจเพราะที่ผ่านมาพี่สาวเธอกลับบ้านดึกทุกวันในเมื่อไม่ได้ไปกับกิติ แล้วพี่สาว
เธอไปไหนกับใครทุกคืน
“หรือว่าจะไปกลับยัยนั่นมาตลอด ตั้งแต่กลับมาจากประชุมครั้งนั้น”
เธอคิดในใจ
“พักนี้พี่มีเวลาอยากพาเขาไปพักผ่อนบ้างอีกอย่างหนึ่งก็อยากพูดกับเขาเรื่องการแต่งงาน”
กิติเล่าถึงเรื่องของอารดาให้เธอฟังด้วยสีหน้าผิดหวังเล็กน้อย
“พี่กิติอย่าคิดมากเลยค่ะ พี่โอ๋เค้าอาจเครียดเรื่องงานก็ได้มั่งค่ะ”
อรจิราแก้ตัวแทนพี่สาวของเธอ
“หรือไม่ก็คงไม่ว่างจริงๆมั่งค่ะ”
อรจิราพูดไม่เต็มเสียงนัก เธอไม่กล้าบอกกิตติตามตรงว่าพี่สาวของเธอกำลังเอาตัวออกห่าง
เพราะนภัส พี่สาวของอดีตเพื่อนรักซึ่งเป็นผู้หญิงเหมือนกันอีก
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น