ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ป่วนใจ...รัก 4
“ผู้หญิงที่นี่หยิ่งน่าดู เมื่อกี้ชั้นก็รู้จักมาคนหนึ่ง ถามเท่าไหร่เค้าก็ไม่ยอมบอกชื่อ”
“เค้าคงไม่ไว้ใจ แกน่ะซิ”
“ไม่ไว้ใจอะไร คนหน้าตาดี มีมารยาทขนาดนี้”
“หรออออออ”
“จริง”
“มองโลกในแง่ดีเกินไปหรือเปล่า “
กาว ถามเพื่อนยิ้มๆ
“แก มาอยู่ที่นี่ก็ทำตัวให้มันดีๆ หน่อยนะ เดี๋ยวจะเสียมาถึงฉัน ผู้หญิงที่นี่มีการศึกษา ฐานะดี
หลายคน อย่าเที่ยวไปจีบสุ่มสี่สุ่มห้า เดี๋ยวจะเดือดร้อน”
“เดือดร้อน ยังไง”
“ก็ถ้าไปหลอกเค้า เค้าอาจจะจ้างคนมายิงหัวแกก็ได้”
“ดู พูดเข้า ทำอย่างกับชั้นเป็นผู้ชาย”
“แหม ยิ่งกว่าผู้ชายอ่ะ กะล่อนอย่างแก”
“แล้วไง”
“ก็ไม่แล้วไง อย่าเที่ยวไปรุ่มร่ามกับใครๆที่นี่แล้วกัน”
“ชั้นไม่ให้เดือดร้อนมาถึงแก หรอกน่า ฮึ”
“ระวังไว้ด้วยแล้วกัน”
“นี่แกติดนิสัยป่าเถื่อน บ้านป่าเมืองเถื่อนที่นี่แล้วหรอ”
กาว ไม่ตอบได้แต่ยิ้ม
"ป่าเถื่อนเกินไปแล้ว”
“ที่ ชั้น พูดดีด้วยก็ไม่ใช่ว่าชั้นจะจีบหล่อนหรอกนะ ก็แค่คุยให้หายเหงาเท่านั้นเอง อยู่ที่นี่มัน
กันดารจะตาย พอมืดหน่อยกับเงียบไปหมด ทั้งป่าแล้ว ทีวีรับได้หรือเปล่า มีคลื่นหรือเปล่า
เนี่ย”
“เค้ามีจานรับสัญญาณดาวเทียมหรอก ชัดทุกช่องอยู่ เคเบิ้ลน่ะ”
กาวตอบเพื่อน
“ว้าวววววว ท่าทางจะรวยจริงๆ คนบ้านป่าเมืองเถื่อนแถวนี้ นี่แต่ละคนคงจะใส่ทองเส้นโตเท่า
โซ่รถไฟล่ะซิท่า”
“ถ้าอยากรู้ก็พรุ่งนี้ไปแกก็ดูเองสิ”
กาวบอก
เค้ามีงานวัด คนหมู่มากในหมู่บ้านแห่ไปที่นั่นกันหมดแหละ”
“เออ ไปซิ ไม่ได้ไปอะไรแบบนี้ตั้งนานล่ะ กรุงเทพมีที่ไหนล่ะงานวัด”
กาว ส่ายหน้าให้เพื่อนอย่างเซ็งๆ
งานวัดตรงหน้าสร้างความตื่นเต้นให้กับ ชล ได้สมควรเค้าไม่ได้เข้าวัดนานเท่าไรแล้วก็ไม่รู้ จึง
ไม่ได้เห็นภาพคนแต่งตัวเรียบร้อย เดินถือปิ่นโต ถือตะกร้ายิ้มแย้มแจ่มใส ทักทายกันด้วย
ความสุภาพอ่อนโยนมีอัธยาศัยที่ดีต่อกัน
“มาทำบุญเหมือนกันหรือครับ คุณกาว”
ผู้สูงวัยคนหนึ่งทักทาย กาว และส่งยิ้มเลยมาที่ ชล กาวก็เลยแนะนำ
“ค่ะ”
กาวยกมือไหว้
“นี่คือลุงแสง ผู้ใหญ่ประจำตำบลนี้ ส่วนนี่ ชล เพื่อนของ กาวเองค่ะ ผู้ใหญ่”
ชล ยกมือไหว้ผู้ใหญ่แต่สายตามองไปที่หญิงสาวผมยาวเสมอไหล่ ใบหน้ารูปไข่ มีรอยยิ้ม
บางๆอยู่ในชุดผ้าใหม ดูงดงามเหมือนนางในยุคเก่าโบราณๆ หล่อนยืนยิ้มอยู่หลังพ่อของเธอ
ชลที่กำลังหลับใน หลับๆตื่นๆ อยู่เนื่องจากต้องตื่นเช้ากว่าปกติ สลัดความง่วงขึ้นมาทันที เค้า
ยิ้มให้หญิงสาวด้วยสายตาที่แพรวพราว
“นั่นลูกสาว ผู้ใหญ่ ชื่อ ส้ม”
“ส้ม”
เสียงเค้าครางเหมือนคนละเมอ
ส้มยกมือไหว้เค้า พร้อมส่งรอยยิ้มอาย ๆ ให้เค้า
“คุณ ชล เป็นเพื่อนของคุณ กาว มาจากกรุงเทพเมื่อวานนี้”
ผู้ใหญ่บอก
“หนูก็ช่วยดูแลพี่ๆเค้าหน่อย”
ชลรู้สึกหัวใจพองโต เมื่อจบคำของผู้ใหญ่
“เดี๋ยวลุงขึ้นศาลาก่อนนะ มีธุระจะคุยกับมรรคทายกน่ะ”
“ค่ะ”
กาว กับชล พูดพร้อมยกมือไหว้ โดยเฉพาะชล เค้าก้มศีรษะอย่างนอบน้อมเหมือนจะฝากเนื้อ
ฝากตัว ฝากหัวใจเอาไว้ในความดูแลของผู้ใหญ่แสงและลูกสาว
“พอ พอ สอพรอ มากเกินไปแล้ว”
เพื่อนว่า ทำเอาชล หันหน้าไปมอง
“อะไรกันเนี่ย เพื่อนแค่อยากจะฝาก เนื้อฝากตัวกับผู้ใหญ่บ้าน แกกลับมองว่าฉันคิดประจบสอ
พรอเค้าหรอ”
“เห็นมองน้องส้ม ตาเป็นมัน”
แววตาชลเป็นมันเยิ้มไปเลยพร้อมทำหน้าตาท่าทางกรุ่มกริ่ม
“ส้ม เค้ามีแฟนหรอยังอ่ะ”
“ไม่รู้ แกไปถามเค้าเองสิ”
“นี่แกอย่ามากั๊กเพื่อนหน่อยเลย ขอร้อง”
“เพิ่งจะหนีมาจากกรุงเทพ เนี่ยนะ นี่คิดจะสร้างเรื่องขึ้นอีกหรือไง”
“ทำไมแกไม่คิดว่าชั้นจะจริงใจกับน้องส้มบ้างไรบ้างล่ะ”
“เพิ่งจะเห็นหน้ากันแค่ห้านาทีนี่ล่ะนะ”
“นาทีเดียวก็เกินพอแระ”
เค้าเห็นหญิงสาวคนหนึ่ง ส่งยิ้มให้สีหน้าของเค้าก็เลยคลายออก คนนี้แต่งตัวจัดหนักมาเต็มกว่า
น้องส้มนิดนึง แต่งหน้าบางๆเป็นสีชมพูอ่อน กลมกลือนกับกระโปรงสีชมพูที่สวมใส่อยู่ สะดุด
ตาสะดุดใจผู้พบเห็นไม่ใช่น้อย
หล่อนส่งยิ้มเลยมาที่ ชลเสียด้วยสิ ก็เค้าออกน่ารักซะขนาดนี้เป็นใครๆก็ต้องมองเป็นธรรมดา
“คนนั้นอ่ะชื่อน้องแต๋ม พูดเก่ง น่ารักเป็นกันเองกับทุกคน คุณพ่อน้องเค้าเป็นนักการเมืองท้อง
ถิ่น ไม่แน่น้องเค้าอาจได้เป็นนักการเมืองท้องถิ่นเหมือนพ่อเค้าในอนาคต”
“จริงหรือ น่าสนใจนะเนี่ย”
“นี่แก เว้นไว้ซักคนสิ ชั้นเห็นก็น่ารักทุกคนอ่ะแก”
กาว เอียงคอมอง
“ก็”
ชล ลังเล ทำท่าจะเลือกไม่ถูก แล้วสายตาเค้าก็พลันไปประสบกับร่างบอบบางของหญิงสาวที่
เค้าเจอเมื่อวานนี้
ภาวิดาก้าวลงมาจากรถเก๋งคันงาม ด้วยชุดผ้าใหม ตัดเย็บเข้ารูปเหมาะสำหรับเทศกาลงานภาย
ในวัด เผยให้เห็นทรวดทรงองค์เอวสูงโปร่ง ดูสง่าเรียกสายตาคนได้เกือบทั้งวัด
“นั่นใครน่ะ ผู้หญิงคนนั้น”
“โธ่ ไอ้ชล เอ้ย”
กาว ผลักหัวผมซอยสั้นสไตล์เกาหลีๆของ ชล ให้ออกไปให้พ้นเส้นทางเดิน แล้วเค้าก็เดินจาก
ไปแบบไม่เหลียวหลัง
“ไม่อยากจะยุ่งด้วยแล้ว”
ชล เดินตามหลังภาวิดาติดๆ เมื่อได้เวลาตักบาตร เค้ารอที่ตักบาตรพร้อมกับหล่อน เค้ายืนชิด
จนภาชนะใส่ข้าวใส่ข้าวแทบจะดันหล่อน
ภาวิดาหันมามอง ก็มีท่าทางจดจำเค้าได้
……………………………………………………..
facebook = newpa per
“เค้าคงไม่ไว้ใจ แกน่ะซิ”
“ไม่ไว้ใจอะไร คนหน้าตาดี มีมารยาทขนาดนี้”
“หรออออออ”
“จริง”
“มองโลกในแง่ดีเกินไปหรือเปล่า “
กาว ถามเพื่อนยิ้มๆ
“แก มาอยู่ที่นี่ก็ทำตัวให้มันดีๆ หน่อยนะ เดี๋ยวจะเสียมาถึงฉัน ผู้หญิงที่นี่มีการศึกษา ฐานะดี
หลายคน อย่าเที่ยวไปจีบสุ่มสี่สุ่มห้า เดี๋ยวจะเดือดร้อน”
“เดือดร้อน ยังไง”
“ก็ถ้าไปหลอกเค้า เค้าอาจจะจ้างคนมายิงหัวแกก็ได้”
“ดู พูดเข้า ทำอย่างกับชั้นเป็นผู้ชาย”
“แหม ยิ่งกว่าผู้ชายอ่ะ กะล่อนอย่างแก”
“แล้วไง”
“ก็ไม่แล้วไง อย่าเที่ยวไปรุ่มร่ามกับใครๆที่นี่แล้วกัน”
“ชั้นไม่ให้เดือดร้อนมาถึงแก หรอกน่า ฮึ”
“ระวังไว้ด้วยแล้วกัน”
“นี่แกติดนิสัยป่าเถื่อน บ้านป่าเมืองเถื่อนที่นี่แล้วหรอ”
กาว ไม่ตอบได้แต่ยิ้ม
"ป่าเถื่อนเกินไปแล้ว”
“ที่ ชั้น พูดดีด้วยก็ไม่ใช่ว่าชั้นจะจีบหล่อนหรอกนะ ก็แค่คุยให้หายเหงาเท่านั้นเอง อยู่ที่นี่มัน
กันดารจะตาย พอมืดหน่อยกับเงียบไปหมด ทั้งป่าแล้ว ทีวีรับได้หรือเปล่า มีคลื่นหรือเปล่า
เนี่ย”
“เค้ามีจานรับสัญญาณดาวเทียมหรอก ชัดทุกช่องอยู่ เคเบิ้ลน่ะ”
กาวตอบเพื่อน
“ว้าวววววว ท่าทางจะรวยจริงๆ คนบ้านป่าเมืองเถื่อนแถวนี้ นี่แต่ละคนคงจะใส่ทองเส้นโตเท่า
โซ่รถไฟล่ะซิท่า”
“ถ้าอยากรู้ก็พรุ่งนี้ไปแกก็ดูเองสิ”
กาวบอก
เค้ามีงานวัด คนหมู่มากในหมู่บ้านแห่ไปที่นั่นกันหมดแหละ”
“เออ ไปซิ ไม่ได้ไปอะไรแบบนี้ตั้งนานล่ะ กรุงเทพมีที่ไหนล่ะงานวัด”
กาว ส่ายหน้าให้เพื่อนอย่างเซ็งๆ
งานวัดตรงหน้าสร้างความตื่นเต้นให้กับ ชล ได้สมควรเค้าไม่ได้เข้าวัดนานเท่าไรแล้วก็ไม่รู้ จึง
ไม่ได้เห็นภาพคนแต่งตัวเรียบร้อย เดินถือปิ่นโต ถือตะกร้ายิ้มแย้มแจ่มใส ทักทายกันด้วย
ความสุภาพอ่อนโยนมีอัธยาศัยที่ดีต่อกัน
“มาทำบุญเหมือนกันหรือครับ คุณกาว”
ผู้สูงวัยคนหนึ่งทักทาย กาว และส่งยิ้มเลยมาที่ ชล กาวก็เลยแนะนำ
“ค่ะ”
กาวยกมือไหว้
“นี่คือลุงแสง ผู้ใหญ่ประจำตำบลนี้ ส่วนนี่ ชล เพื่อนของ กาวเองค่ะ ผู้ใหญ่”
ชล ยกมือไหว้ผู้ใหญ่แต่สายตามองไปที่หญิงสาวผมยาวเสมอไหล่ ใบหน้ารูปไข่ มีรอยยิ้ม
บางๆอยู่ในชุดผ้าใหม ดูงดงามเหมือนนางในยุคเก่าโบราณๆ หล่อนยืนยิ้มอยู่หลังพ่อของเธอ
ชลที่กำลังหลับใน หลับๆตื่นๆ อยู่เนื่องจากต้องตื่นเช้ากว่าปกติ สลัดความง่วงขึ้นมาทันที เค้า
ยิ้มให้หญิงสาวด้วยสายตาที่แพรวพราว
“นั่นลูกสาว ผู้ใหญ่ ชื่อ ส้ม”
“ส้ม”
เสียงเค้าครางเหมือนคนละเมอ
ส้มยกมือไหว้เค้า พร้อมส่งรอยยิ้มอาย ๆ ให้เค้า
“คุณ ชล เป็นเพื่อนของคุณ กาว มาจากกรุงเทพเมื่อวานนี้”
ผู้ใหญ่บอก
“หนูก็ช่วยดูแลพี่ๆเค้าหน่อย”
ชลรู้สึกหัวใจพองโต เมื่อจบคำของผู้ใหญ่
“เดี๋ยวลุงขึ้นศาลาก่อนนะ มีธุระจะคุยกับมรรคทายกน่ะ”
“ค่ะ”
กาว กับชล พูดพร้อมยกมือไหว้ โดยเฉพาะชล เค้าก้มศีรษะอย่างนอบน้อมเหมือนจะฝากเนื้อ
ฝากตัว ฝากหัวใจเอาไว้ในความดูแลของผู้ใหญ่แสงและลูกสาว
“พอ พอ สอพรอ มากเกินไปแล้ว”
เพื่อนว่า ทำเอาชล หันหน้าไปมอง
“อะไรกันเนี่ย เพื่อนแค่อยากจะฝาก เนื้อฝากตัวกับผู้ใหญ่บ้าน แกกลับมองว่าฉันคิดประจบสอ
พรอเค้าหรอ”
“เห็นมองน้องส้ม ตาเป็นมัน”
แววตาชลเป็นมันเยิ้มไปเลยพร้อมทำหน้าตาท่าทางกรุ่มกริ่ม
“ส้ม เค้ามีแฟนหรอยังอ่ะ”
“ไม่รู้ แกไปถามเค้าเองสิ”
“นี่แกอย่ามากั๊กเพื่อนหน่อยเลย ขอร้อง”
“เพิ่งจะหนีมาจากกรุงเทพ เนี่ยนะ นี่คิดจะสร้างเรื่องขึ้นอีกหรือไง”
“ทำไมแกไม่คิดว่าชั้นจะจริงใจกับน้องส้มบ้างไรบ้างล่ะ”
“เพิ่งจะเห็นหน้ากันแค่ห้านาทีนี่ล่ะนะ”
“นาทีเดียวก็เกินพอแระ”
เค้าเห็นหญิงสาวคนหนึ่ง ส่งยิ้มให้สีหน้าของเค้าก็เลยคลายออก คนนี้แต่งตัวจัดหนักมาเต็มกว่า
น้องส้มนิดนึง แต่งหน้าบางๆเป็นสีชมพูอ่อน กลมกลือนกับกระโปรงสีชมพูที่สวมใส่อยู่ สะดุด
ตาสะดุดใจผู้พบเห็นไม่ใช่น้อย
หล่อนส่งยิ้มเลยมาที่ ชลเสียด้วยสิ ก็เค้าออกน่ารักซะขนาดนี้เป็นใครๆก็ต้องมองเป็นธรรมดา
“คนนั้นอ่ะชื่อน้องแต๋ม พูดเก่ง น่ารักเป็นกันเองกับทุกคน คุณพ่อน้องเค้าเป็นนักการเมืองท้อง
ถิ่น ไม่แน่น้องเค้าอาจได้เป็นนักการเมืองท้องถิ่นเหมือนพ่อเค้าในอนาคต”
“จริงหรือ น่าสนใจนะเนี่ย”
“นี่แก เว้นไว้ซักคนสิ ชั้นเห็นก็น่ารักทุกคนอ่ะแก”
กาว เอียงคอมอง
“ก็”
ชล ลังเล ทำท่าจะเลือกไม่ถูก แล้วสายตาเค้าก็พลันไปประสบกับร่างบอบบางของหญิงสาวที่
เค้าเจอเมื่อวานนี้
ภาวิดาก้าวลงมาจากรถเก๋งคันงาม ด้วยชุดผ้าใหม ตัดเย็บเข้ารูปเหมาะสำหรับเทศกาลงานภาย
ในวัด เผยให้เห็นทรวดทรงองค์เอวสูงโปร่ง ดูสง่าเรียกสายตาคนได้เกือบทั้งวัด
“นั่นใครน่ะ ผู้หญิงคนนั้น”
“โธ่ ไอ้ชล เอ้ย”
กาว ผลักหัวผมซอยสั้นสไตล์เกาหลีๆของ ชล ให้ออกไปให้พ้นเส้นทางเดิน แล้วเค้าก็เดินจาก
ไปแบบไม่เหลียวหลัง
“ไม่อยากจะยุ่งด้วยแล้ว”
ชล เดินตามหลังภาวิดาติดๆ เมื่อได้เวลาตักบาตร เค้ารอที่ตักบาตรพร้อมกับหล่อน เค้ายืนชิด
จนภาชนะใส่ข้าวใส่ข้าวแทบจะดันหล่อน
ภาวิดาหันมามอง ก็มีท่าทางจดจำเค้าได้
……………………………………………………..
facebook = newpa per
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น