ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : แค่รู้ว่ารักกัน 6
กิติ ก้มหน้านิ่ง อย่างรู้สึกผิดที่เขาไม่มีเวลาให้อารดาเลย เขาคิดจะปรับตัว เครียร์งานที่สะสม
ให้เรียบร้อย แล้วกลับมาขอโทษกับ อารดาวันหลัง
และเมื่อพี่สาวตัวดีกลับมาเธอก็เล่าเรื่องราวที่กิติมาหาให้ฟัง
พี่สาวตัวดีก็พูดขึ้นมาอย่างไม่มีเยื่อใจเลยว่า
“โอ๊ยพี่ไม่แต่งงานตอนนี้แน่จ๊ะ ใครจะว่ายังไงก็ช่างเถอะนะ พี่อยากอยู่อย่างนี้ไปอีกสักพัก”
เธอบอกกับ น้องสาวที่ทำเหมือนเรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่ซะมากมาย
“หากพี่ไม่พบคุณนภัส พี่จะพูดแบบนี้รึเปล่าค่ะ”
อรจิรา ถามตรงๆ เพราะเคยได้ยินพี่สาวพูดถึงความต้องการที่จะแต่งงาน ซึ่งกิตติเคยขอเวลา
สักระยะเพื่อสร้างฐานะให้ในคงเสียก่อนแต่ถึงเวลานี้กิตติพร้อมแล้ว แต่เธอดันไม่อยากแต่ง
งานซะนี่
“งั้น พี่บอก อายตรงๆเลย พี่ยังไม่คิดแต่งงานตอนนี้ ถ้า อายเจอ กิติ บอกแทนพี่ด้วยแล้วกัน”
“พี่โอ๋”
อรจิราถึงกับต้องส่ายหัวในคำพูดของพี่สาว นภัส ดูจะมีความสำคัญมากกับพี่สาวเธอในตอนนี้
“เห้อ อายเหนื่อยใจกับพี่ตอนนี้ ถ้าพี่กิติรู้เค้าจะคิดอย่างไงละพี่ ไม่สงสารเค้าหรอ”
“อ้าว อาย ถ้าอายจะพูดอย่างนี้ พี่ว่าพี่ไม่คุยด้วยแล้ว”
“ตอนพี่เหงา อายกลับบ้านดึกทุกวัน กิติก็ทำแต่งานไม่ได้มาหา อายก็ไม่ได้มารับรู้ด้วยอยู่
แล้ว นี่พอพี่มีคนคุยด้วย แล้วอายจะอะไรอีก”
อรจิรารู้สึกผิดขึ้นมา พักหลังเธออยู่เครียร์งานที่ออฟฟิศดึกๆ กว่าจะกลับเข้าบ้านพี่สาวตัวดีก็
หลับไปแล้ว
“อือ ก็ไม่รู้สิ พี่นะชอบเค้ามากนะ แต่ว่าพี่ยังเดาใจเค้าไม่ออกว่าเค้าชอบพี่มากน้อยแค่ไหน
ความจริงพี่ก็มีสิทธิ์จะเลือกไม่ใช่ หรอ”
อรจิราไม่อยากจะพูดอะไรกับพี่สาวอีก แต่เธอไม่เห็นด้วยเลย กับความคิดของพี่สาวที่แต่ก่อน
นั้นทำท่าว่าจี้จ๋ารักใคร่กับกิตติดี แต่พอมีคนอื่นที่ถูกใจมากกว่าก็ทำท่าลืมคนเก่าเสียง่ายๆ
“ความจริงเป็นเรื่องส่วนตัวของพี่โอ๋ แต่อาย คิดว่าทำอย่างนี้ไม่ถูกนะค่ะ อย่าลืมสิค่ะว่า พี่กิตติ
ไม่ได้มีความผิดอะไร”
“ก็จริง แต่หากพี่จะมีความรักใหม่อีกมันก็ไม่ใช่ความผิดไม่ใช่หรือจ๊ะ ในเมื่อเรายังไม่ได้แต่ง
งานกัน”
อรจิราไม่อยากคิดว่าความรู้สึกที่อารดามีต่อนภัสเป็นความรัก มันน่าจะเป็นความหลงเสียมาก
ว่า หลงในรูปร่างหน้าตาฐานะของเค้าทำให้เธอ อดที่จะสงสารกิตติเสียไม่ได้ และเธอก็หวัง
นภัส คงถอนตัวด้วยหากรู้ความจริงว่าพี่สาวของเธอมีแฟนแล้ว
พูดจบเธอกระแทกส้นเท้าเดินขึ้นบรรไดไปยังห้องนอนทันที
“มาตามเวลานัดพอดี เข้าไปกันเถอะ ชั้นหิวแล้ว”
นภัสเอ่ยขึ้นมาทันทีที่พบหน้าอรจิรา
“เอ่อ ค่ะ”
“ไปหิวมาจากไหน มาถึงก็จะกินเรย”
อรจิรานึกในใจ พร้อมกับเดินเข้าไปพร้อมร่างสูง
เธอนัดกับอรจิราที่ ห้องอาหารในโรงแรมใหญ่ ระดับห้าดาว สถานที่บอกถึงรสนิยมและฐานะ
เค้าได้ดี ค่าอาหารที่นี่มื้อนึงๆ นั้นเกือบเท่าเงินเดือนพนักงานที่นี่ทั้งเดือนทีเดียว
“สวัสดีค่ะคุณ นภัส วันนี้มาซะเร็วเชียวนะค่ะ”
ผู้จัดการห้องอาหารทักทาย อย่างเป็นกันเอง
นภัส ยิ้มให้เธอ
อรจิรา สังเกตุเห็นอีกว่า ท่าทางเค้าคุ้นเคยกับพนักงานที่นี่ดีแสดงว่าเค้ามาที่นี่บ่อยๆ
นอกจากกิน แล้วร่างสูงก็ได้ได้คุยอะไรกับหญิงสาวอีกเลย เค้ากินเหมือนไม่ได้กินข้าวเช้า ข้าวเที่ยง มานั่นแหละ
“งานยุ่งจนไม่ได้ กินข้าวเลยหรอ”
อรจิรานึกในใจ
ขณะที่รับประทานอาหารไปได้บางส่วนแล้ว มีหญิงสาวหน้าตาสะสวย คนหนึ่งเข้ามาทักทาย
นภัส การแต่งกายและลักษณะท่าทางของหญิงสาวคนนี้ บอกให้รู้ว่าคงมีตำแหน่งหน้าที่สำคัญ
ในสังคม
ร่างสูงไม่ได้แนะนำให้อรจิรารู้จัก เพียงแต่เธอผู้นั้นส่งยิ้มแล้วมาให้อรจิรา บ้างเท่านั้น ซึ่งอาจ
เป็นเพราะว่าอรจิราเป็นแขกคนหนึ่งของทางโรงแรมก็ได้ เพราะยิ้มของเธอเป็นรอยยิ้มตาม
มารยาทเท่านั้นเธอจึงขอตัวไปเข้าห้องน้ำเพื่อให้เค้าได้พูดคุยกัน
“พักนี้ นภัส เนื้อหอมจริงๆน่ะค่ะมีคนมาทานข้าวเย็นไม่ซ้ำหน้าเลย”
โอปอ ทักขึ้น
“นี่ถ้าเกิดคนทางโน้นรู้ เค้าจะว่าไงอ่ะค่ะ”
“กลับมาเมืองไทย ไม่ทันไรก็มี....”
“ก็คงไม่ว่าหรอกค่ะ เพราะไม่มีอะไรจะให้ว่า”
นภัส บอกยิ้มๆเค้าเคยพบโอปอที่อังกฤษและรู้รักกันเพราะเป็นเพื่อนของเพื่อน ตอนนั้นเค้าไป
ไหนมาไหนกับเพื่อนของสนิทของเธอ
“แน่ใจหรือค่ะ ”
“ภัส คงไม่เสน่ห์แรงอย่างนั้นหรอกมั้ง ปอ”
นภัส ตอบยิ้มๆ
โอปอ ยังติดใจ
“คือจะเรียกว่าสวยมากก็ไม่เชิง แต่สวยแบบที่ว่ามองได้ไม่เบื่อไงนะค่ะ คนนี้”
เธอหมายถึงคนที่ นภัสพามาวันนี้
“ เอ่อ หุ้นส่วนที่บริษัทน่ะ พอดีภัสต้องมาดูแลงานทั้งหมดแทนนัท เอ่อ นัทเค้าเสียแล้ว”
นภัส พูดเสียงเคร้าลงทันทีเมื่อเอ่ยถึงน้องชาย
“เอ่ย ปอเสียใจด้วยนะค่ะ”
“ช่างเถอะ ไม่เป็นไรหรอก ภัส พอทำใจได้บ้างแล้ว”
นภัส ฝืนยิ้มเต็มที
“งั้น ปอขอตัวนะค่ะ เพื่อนคงใกล้มาแล้ว”
โอปอขอตัวกลับนั่งที่โต๊ะ ดังนั้นเมื่ออรจิรา กลับมาที่โต๊ะเห็นเป็นร่างสูงนั่งอยู่เพียงสำพังแล้ว
อรจิรา บอกตัวเองว่า อยากให้พี่สาวของเธอมาเห็นนักว่าเค้ามีใครๆบ้าง เธอแน่ใจว่าเค้าคงไม่มี
พี่สาวเธอคนเดียวแน่
……………………………………………………………………………….
ให้เรียบร้อย แล้วกลับมาขอโทษกับ อารดาวันหลัง
และเมื่อพี่สาวตัวดีกลับมาเธอก็เล่าเรื่องราวที่กิติมาหาให้ฟัง
พี่สาวตัวดีก็พูดขึ้นมาอย่างไม่มีเยื่อใจเลยว่า
“โอ๊ยพี่ไม่แต่งงานตอนนี้แน่จ๊ะ ใครจะว่ายังไงก็ช่างเถอะนะ พี่อยากอยู่อย่างนี้ไปอีกสักพัก”
เธอบอกกับ น้องสาวที่ทำเหมือนเรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่ซะมากมาย
“หากพี่ไม่พบคุณนภัส พี่จะพูดแบบนี้รึเปล่าค่ะ”
อรจิรา ถามตรงๆ เพราะเคยได้ยินพี่สาวพูดถึงความต้องการที่จะแต่งงาน ซึ่งกิตติเคยขอเวลา
สักระยะเพื่อสร้างฐานะให้ในคงเสียก่อนแต่ถึงเวลานี้กิตติพร้อมแล้ว แต่เธอดันไม่อยากแต่ง
งานซะนี่
“งั้น พี่บอก อายตรงๆเลย พี่ยังไม่คิดแต่งงานตอนนี้ ถ้า อายเจอ กิติ บอกแทนพี่ด้วยแล้วกัน”
“พี่โอ๋”
อรจิราถึงกับต้องส่ายหัวในคำพูดของพี่สาว นภัส ดูจะมีความสำคัญมากกับพี่สาวเธอในตอนนี้
“เห้อ อายเหนื่อยใจกับพี่ตอนนี้ ถ้าพี่กิติรู้เค้าจะคิดอย่างไงละพี่ ไม่สงสารเค้าหรอ”
“อ้าว อาย ถ้าอายจะพูดอย่างนี้ พี่ว่าพี่ไม่คุยด้วยแล้ว”
“ตอนพี่เหงา อายกลับบ้านดึกทุกวัน กิติก็ทำแต่งานไม่ได้มาหา อายก็ไม่ได้มารับรู้ด้วยอยู่
แล้ว นี่พอพี่มีคนคุยด้วย แล้วอายจะอะไรอีก”
อรจิรารู้สึกผิดขึ้นมา พักหลังเธออยู่เครียร์งานที่ออฟฟิศดึกๆ กว่าจะกลับเข้าบ้านพี่สาวตัวดีก็
หลับไปแล้ว
“อือ ก็ไม่รู้สิ พี่นะชอบเค้ามากนะ แต่ว่าพี่ยังเดาใจเค้าไม่ออกว่าเค้าชอบพี่มากน้อยแค่ไหน
ความจริงพี่ก็มีสิทธิ์จะเลือกไม่ใช่ หรอ”
อรจิราไม่อยากจะพูดอะไรกับพี่สาวอีก แต่เธอไม่เห็นด้วยเลย กับความคิดของพี่สาวที่แต่ก่อน
นั้นทำท่าว่าจี้จ๋ารักใคร่กับกิตติดี แต่พอมีคนอื่นที่ถูกใจมากกว่าก็ทำท่าลืมคนเก่าเสียง่ายๆ
“ความจริงเป็นเรื่องส่วนตัวของพี่โอ๋ แต่อาย คิดว่าทำอย่างนี้ไม่ถูกนะค่ะ อย่าลืมสิค่ะว่า พี่กิตติ
ไม่ได้มีความผิดอะไร”
“ก็จริง แต่หากพี่จะมีความรักใหม่อีกมันก็ไม่ใช่ความผิดไม่ใช่หรือจ๊ะ ในเมื่อเรายังไม่ได้แต่ง
งานกัน”
อรจิราไม่อยากคิดว่าความรู้สึกที่อารดามีต่อนภัสเป็นความรัก มันน่าจะเป็นความหลงเสียมาก
ว่า หลงในรูปร่างหน้าตาฐานะของเค้าทำให้เธอ อดที่จะสงสารกิตติเสียไม่ได้ และเธอก็หวัง
นภัส คงถอนตัวด้วยหากรู้ความจริงว่าพี่สาวของเธอมีแฟนแล้ว
พูดจบเธอกระแทกส้นเท้าเดินขึ้นบรรไดไปยังห้องนอนทันที
“มาตามเวลานัดพอดี เข้าไปกันเถอะ ชั้นหิวแล้ว”
นภัสเอ่ยขึ้นมาทันทีที่พบหน้าอรจิรา
“เอ่อ ค่ะ”
“ไปหิวมาจากไหน มาถึงก็จะกินเรย”
อรจิรานึกในใจ พร้อมกับเดินเข้าไปพร้อมร่างสูง
เธอนัดกับอรจิราที่ ห้องอาหารในโรงแรมใหญ่ ระดับห้าดาว สถานที่บอกถึงรสนิยมและฐานะ
เค้าได้ดี ค่าอาหารที่นี่มื้อนึงๆ นั้นเกือบเท่าเงินเดือนพนักงานที่นี่ทั้งเดือนทีเดียว
“สวัสดีค่ะคุณ นภัส วันนี้มาซะเร็วเชียวนะค่ะ”
ผู้จัดการห้องอาหารทักทาย อย่างเป็นกันเอง
นภัส ยิ้มให้เธอ
อรจิรา สังเกตุเห็นอีกว่า ท่าทางเค้าคุ้นเคยกับพนักงานที่นี่ดีแสดงว่าเค้ามาที่นี่บ่อยๆ
นอกจากกิน แล้วร่างสูงก็ได้ได้คุยอะไรกับหญิงสาวอีกเลย เค้ากินเหมือนไม่ได้กินข้าวเช้า ข้าวเที่ยง มานั่นแหละ
“งานยุ่งจนไม่ได้ กินข้าวเลยหรอ”
อรจิรานึกในใจ
ขณะที่รับประทานอาหารไปได้บางส่วนแล้ว มีหญิงสาวหน้าตาสะสวย คนหนึ่งเข้ามาทักทาย
นภัส การแต่งกายและลักษณะท่าทางของหญิงสาวคนนี้ บอกให้รู้ว่าคงมีตำแหน่งหน้าที่สำคัญ
ในสังคม
ร่างสูงไม่ได้แนะนำให้อรจิรารู้จัก เพียงแต่เธอผู้นั้นส่งยิ้มแล้วมาให้อรจิรา บ้างเท่านั้น ซึ่งอาจ
เป็นเพราะว่าอรจิราเป็นแขกคนหนึ่งของทางโรงแรมก็ได้ เพราะยิ้มของเธอเป็นรอยยิ้มตาม
มารยาทเท่านั้นเธอจึงขอตัวไปเข้าห้องน้ำเพื่อให้เค้าได้พูดคุยกัน
“พักนี้ นภัส เนื้อหอมจริงๆน่ะค่ะมีคนมาทานข้าวเย็นไม่ซ้ำหน้าเลย”
โอปอ ทักขึ้น
“นี่ถ้าเกิดคนทางโน้นรู้ เค้าจะว่าไงอ่ะค่ะ”
“กลับมาเมืองไทย ไม่ทันไรก็มี....”
“ก็คงไม่ว่าหรอกค่ะ เพราะไม่มีอะไรจะให้ว่า”
นภัส บอกยิ้มๆเค้าเคยพบโอปอที่อังกฤษและรู้รักกันเพราะเป็นเพื่อนของเพื่อน ตอนนั้นเค้าไป
ไหนมาไหนกับเพื่อนของสนิทของเธอ
“แน่ใจหรือค่ะ ”
“ภัส คงไม่เสน่ห์แรงอย่างนั้นหรอกมั้ง ปอ”
นภัส ตอบยิ้มๆ
โอปอ ยังติดใจ
“คือจะเรียกว่าสวยมากก็ไม่เชิง แต่สวยแบบที่ว่ามองได้ไม่เบื่อไงนะค่ะ คนนี้”
เธอหมายถึงคนที่ นภัสพามาวันนี้
“ เอ่อ หุ้นส่วนที่บริษัทน่ะ พอดีภัสต้องมาดูแลงานทั้งหมดแทนนัท เอ่อ นัทเค้าเสียแล้ว”
นภัส พูดเสียงเคร้าลงทันทีเมื่อเอ่ยถึงน้องชาย
“เอ่ย ปอเสียใจด้วยนะค่ะ”
“ช่างเถอะ ไม่เป็นไรหรอก ภัส พอทำใจได้บ้างแล้ว”
นภัส ฝืนยิ้มเต็มที
“งั้น ปอขอตัวนะค่ะ เพื่อนคงใกล้มาแล้ว”
โอปอขอตัวกลับนั่งที่โต๊ะ ดังนั้นเมื่ออรจิรา กลับมาที่โต๊ะเห็นเป็นร่างสูงนั่งอยู่เพียงสำพังแล้ว
อรจิรา บอกตัวเองว่า อยากให้พี่สาวของเธอมาเห็นนักว่าเค้ามีใครๆบ้าง เธอแน่ใจว่าเค้าคงไม่มี
พี่สาวเธอคนเดียวแน่
……………………………………………………………………………….
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น