ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : แค่รู้ว่ารักกัน 3
| เช้าวันจันทร์ อรจิราแต่งตัวไปทำงานที่บริษัทแต่เช้า เพราะมีงานที่เธอจะต้องสะสาง อย่างมากทีเดียว สีสันสดใสของเสื้อผ้าที่ไม่ใช่ชุดไว้ทุกข์ ทำให้เธอดูแจ่มใสขึ้นมาก แม้จะยังไม่หายเหน็ดเหนื่อยต้องการเดินทางไกลก็ตาม ก่อนหน้าที่อรจิราไปเชียงรายเพื่อไปเยี่ยมเยือนมารดาของเพื่อนสนิทที่ป่วยหนักนั้น อีกอย่างเธอก็เหนื่อยกับการช่วยงานศพของ นัท ติดต่อกัน หลายวัน พักอยู่เชียงรายเพียงสามวันก็เดินทางกลับ และโล่งใจอยู่บ้างที่มารดาของภานุ อาการดีขึ้นมากแล้ว ภานุเป็นเพื่อนสนิทคนหนึ่งของ เธอ และเขาเองก็ไม่สบายใจอย่างมาก ที่รุ้ตัวว่าเป็นต้นเหตุทำให้นัท ทะเลาะกับอรจิราและเกิดเหตุการณ์เช่นนี้ขึ้น เรื่องนี้อรจิรา เองก็เสียใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น เธอไม่รู้จะโทษอะไรดี จะโทษการเป็นคนอารมณ์ร้อนของนัทก็คงไม่มีประโยชน์อะไรในเมื่อเขาก็ตาย ไปแล้ว และแล้วอรจิรา ก็อดที่จะคิดไปถึงเหตุการณ์วันนั้นไม่ได้ นัท พาเธอไปทานอาหารที่โรงแรมใหญ่แห่งหนึ่งและบังเอิญได้พบ ภานุที่นั่น ภานุเข้ามาทักตอนที่เขาขอตัวเข้าห้องน้ำ และเมื่อเขาออกมาแล้วอรจิราก็แนะนำให้เขารู้จักภานุ “นุเป็นเพื่อนของฉัน สมัยเรียนน่ะค่ะ” อรจิรา เอ่ยแนะนำขึ้นอย่างยินดี เธอเองก็เพิ่งพบกับ ภานุหลังจากที่ไม่ได้พบกันมานาน ดังนั้นจึงมีเรื่องพูดคุยกันมากพอสมควรทีเดียว ถึงเรื่อง ราวเก่าๆในกลุ่มเพื่อนๆ แต่ดูเหมือนว่าภานุจะรู้มารยาทดี เขาขอตัวไปนั่งที่โต๊ะของเขากับเพื่อน นัทมองตามด้วยท่าทางไม่เต็มใจนัก ซึ่งอรจิราไม่รู้เลยว่าท่าทางสนิท สนมของเธอกับภานุ ทำให้นัทอารมณ์เสียนั้นมาทันที เขาชวนให้เธอกลับออกมาจากที่แห่งนั้นด้วยสีหน้าโกรธจัด ระหว่างทางที่เขาขับรถมาส่งเธอที่บ้าน เขาพูดจา ประชดประชันถึงภานุทำให้เธออดทนฟังต่อไม่ได้ “นายนั่นเป็นเพื่อนอายตั้งแต่เมื่อไร” “ตอนมหาลัยค่ะ ทำไมค่ะ” “แค่เพื่อนหรอ” “ใช่ค่ะ แค่เพื่อนสนิท ตอนมหาลัยหรือนัทไม่มีเพื่อนตอนมหาลัย” เธอตอบเขาตรงๆ เพราะความเป็นคนไม่ยอมใคร หากว่าไม่ใช่คนผิด “ดูสนิท สนิท กันนะ ท่าทางกับหมอนั่นจะ สนิทสนมกับอายมาก........ .ฮึ คิดจะหว่านเส่ห์ให้ใครๆไปทั่วอย่างนั้นหรือเปล่า มองกันแทบจะ......” “นัท” อรจิราโกรธขึ้นมา กับท่าทีของนัทที่พูดออกมาเช่นนั้น นัท นั้นทำราวกับว่า เขากับเธอเป็นคู่รักกัน “นัทมีสิทธิ์อะไรมาว่า อายแบบนี้” อรจิรา ถามกลับไปทันที “นุ เป็นเพื่อนสนิทของอาย คนหนึ่ง เรารู้จักกันมาก่อนที่จะรู้จักนัท เสียด้วยซ้ำไป” “แปลว่า หมอนั่นเป็นเพื่อนคนพิเศษของอาย อย่างนั้นซิ” น้ำเสียงของเขา เริ่มดังขึ้น “เขาเป็นเพื่อนคนหนึ่งของอาย เหมือนกับ นัทนั่นแหละ” อรจิราตอบออกไปอย่างไม่เกรงใจ เธอพอจะรู้ๆ อยู่บ้างว่านัท มีท่าทีพิเศษให้ แต่เธอไม่ได้รู้สึกกับเขามากกว่าความเป็นเพื่อนร่วมงานเท่านั้น เมื่อได้โอกาศจึงไม่รีรอที่จะบอกเขา เธอไม่รู้เลยว่า การพูดแบบตรงไปตรงมาเช่นนี้จะทำให้นัท เสียใจมาก เขาไม่คิดว่าจะได้รับคำตอบปฏิเสธแบบไม่มีเยื่อใยจากเธอ “ หมายความว่า อายคิดว่าผมเป็นแค่เพื่อนเท่านั้นใช่ใหม” น้ำเสียงและแววตาของเขาแสดงความผิดหวังเต็มที่ แต่เธอก็ไม่ได้คิดอะไรนัก กลับโล่งเสียด้วยซ้ำไปที่มีโอกาสพูดกับเขาอย่างตรงไปตรงมา “อาย ตลอดเวลาที่ผมคิด คุณไม่เคยคิดว่าผมมีความหมายกับคุณเลยใช่ไหม” อรจิราหันมามองหน้าเขาก็ได้พบแต่ความผิดหวังและเสียใจ” “นัทค่ะ อาย พูดตามที่รู้สึกนะค่ะ นัทเป็นเพื่อนที่ดีคนหนึ่งของอาย จะให้รู้สึกอย่างนั้นน่ะ อายทำไม่ได้หรอกค่ะ” เธอกล่าวเสียงเรียบเพื่อให้นัท ลดอารมณ์โมโหลง อรจิรา อดที่จะสงสัยเสียไม่ได้ว่า อะไรกันที่ทำให้เขาคิดว่าเธอมีความรู้สึกพิเศษให้เขามากกว่าความเป็นเพื่อนซึ่งตัวเธอเองแน่ใจว่าไม่เคย แสดงท่าทีอะไรแน่ เพราะรู้ใจตัวเองดีว่าไม่ชอบเขาในทางชู้สาวอย่างนั้น เขาอาจจะมีหลายอย่างถูกใจเธอ แต่นั่นก็ไม่ได้หมายความว่าเธอจะต้องรักเขา ความรักมันคงเป็นความรู้สึกพิเศษที่ไม่ได้ขึ้นอยู่กับเหตุผลกระมัง อรจิราจึงทำใจให้ชอบพอเขาไม่ได้แม้ตัวเองจะมีความรู้สึกที่ดีให้เขาก็ตาม นัทนั่งเงียบมาตลอดทางไม่พูดอะไรอีก จนกระทั่งมาถึงบ้านของอรจิรา “นัทค่ะ หวังว่าคงเข้าใจนะ เราเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมนะ อายจะคิดว่าเราไม่เคยคุยกันเรื่องนี้นะ” นัทนั่งขับรถหน้านิ่ง มือของเขาจับพวงมาลัยรถแน่น เธอบอกเขาด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล ถึงอย่างไรก็อดที่จะรู้สึกผิดไม่ได้ที่ทำให้เพื่อนเสียใจ เขาพยักหน้ารับโดยไม่ได้หันมาสบตาเธอ “นัทค่ะ” นั่นล่ะเขาถึงได้หันมาทางเธอ ดึงมือของหญิงสาวเอาไปกุมไว้นิ่งๆชั่วอึดใจ “ผมเข้าใจคุณ แล้วก็ต้องขอโทษด้วยที่...” “อย่าพูดถึงมันอีกเลยค่ะ เราเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันเหมือนเดิมค่ะ” เธอ บอกอย่างจริงใจเขาพยักหน้ายิ้มให้ แต่รอยยิ้มนั้นซ่อนความเสียใจเอาไว้มากมาย “ลาก่อนนะ อาย” เขาเอ่ยขึ้นในที่สุด และนั่นเป็นคำบอกลาครั้งสุดท้ายของเขา นัทไม่ได้กลับบ้าน แต่ขับรถไปนั่งดื่มเหล้าต่อ เขาคงเมามาก ขากลับจึงได้ขับรถชนกับรถบรรทุกเสียชีวิต ความเศร้าเข้ามาครอบงำความรู้สึกของอรจิราอย่างช่วยไม่ได้ ถึงเธอจะไม่ได้รักนัท แต่ก็อดที่จะรู้สึกผิดเสียไม่ได้ว่า ตัวเองมีส่วนทำให้เขาต้อง ตาย หากเธอรู้ล่วงหน้าว่าจะเกิดเหตุการณ์นั้นขึ้นแล้วล่ะก็ เธอ อาจจะไม่พูดกับเขาตรงไปตรงมา จนเป็นเหตุให้เขาต้องเสียใจอย่างนั้นก็ได้ แต่เหตุการณ์มันก็ผ่านไปแล้ว คงเรียกร้อง ให้กลับมาอีกไม่ได้แล้ว หญิงสาวบอกกับตัวเองอย่างเศร้าใจ เสียงประตูห้อง ถูกผลักเข้ามาทำให้หญิงสาวถึงกับสะดุ้ง เพราะความที่กำลังเพลินอยู่กับภวังค์ความคิดของตัวเอง ร่างสูงของเค้าเด่นตระหง่าน อยู่ตรงหน้า ใบหน้าขาวจมูกโด่งเป็นสัน มองปราดเดียวกับรู้ได้ทันที่ว่า เค้าคือ นภัสพี่สาวของนัท แอด.........นิวเป็นเพื่อนบนFacebookได้แล้ววันนี้ ...เข้าไปที่facebookของคุณแล้ว......ค้นหา .......................................................... newpa per แล้วกด เพิ่มเพื่อน | |
 | |
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น