ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ป่วนใจ...รัก 1
“น้อง..น้อง จะเข้าไปในซอยนี้ใช่มั้ย”
เสียงเรียกทำให้ภาวิดาหันไปมอง เธอเห็นผู้หญิงผมซอยคล้ายผู้ชาย หน้าตาดี ผิวขาว ตาคม
รูปร่างสูงเพียว อยู่ในชุดเสื้อยืด กางเกงยีน สะพายกระเป๋าเป้สำหรับเดินทางไกล
“ขอติดรถไปด้วยคนได้มั้ย” เค้าขอดื้อๆ
“คือรถหมดแล้ว มันก็ใกล้จะมืดแล้วด้วย พี่เป็นคนต่างถิ่น ไม่ค่อยคุ้นเคยกับที่นี่ ยังไม่รู้ว่าเดิน
เข้าไปแล้วจะหาเจอที่พักหรือเปล่า”
ภาวิดามองร่างสูงตั้งแต่หัวจรดเท้าหลายรอบ ดูท่าทางเค้าไม่น่าจะเป็นคนร้าย แต่คนร้ายจะมี
บุคลิกหน้าตาเป็นอย่างไรหรือ หญิงสาวก็ไม่รู้เหมือนกัน คนร้ายบางคนที่ตำรวจจับได้ ก็แต่งตัว
ดี หน้าตาดี ไม่มีอะไรบ่งบอกเลยว่าเป็นคนชั่วร้าย นอกจากพฤติกรรมที่แสดง
“แล้วจะไปไหนอ่ะ”
หญิงสาวถาม
“ไปโฮมสเตย์ ยายภา เอ้อ ...ภาวิดา น่ะ แต่ชาวบ้านแถวนี้เรียกว่าโรงแรมยายภาใช่มั้ย เอ้ น่า
จะใช่นะ”
“คุณจะไปพักที่นั่นหรอ”
โฮมสเตย์ของหล่อนเอง ถึงแม้ว่าเงินส่วนใหญ่ คุณยายจะเป็นคนออกให้ ท่านเลยตั้งชื่อสถาน
ที่ว่า ภาวิดาโฮมสเตย์ ด้วยความรักที่มีต่อหลานสาวสุดที่รักคนนี้
ซึ่งจริงๆแล้ว คุณยายของหญิงสาวก็มีชื่อเล่นว่า ภา ชาวบ้านมักเรียกว่ายายภา
“ก็ ..อือ ..เพื่อนพี่อ่ะ พักอยู่ที่นั่น มันมาหลายวันแล้ว พี่เพิ่งตามมาเนี่ย”
เป็นพี่เป็นน้อง เป็นเชื้อกันตั้งแต่เมื่อไหร่ มาเรียกพี่เรียกน้องกับเธอ ท่าทางกะล่อนเจ้าชู้แบบ
นี้น่ะ ไว้ใจได้หรือเปล่าก็ไม่รู้
ภาวิดานึกในใจ
“น้อง รู้จักใช่มั้ย”
“ฉันไม่ได้ชื่อน้อง”
เธอไม่อยากจะสนิทสนมกับเค้าด้วย
“ทำไมคุณไม่โทรไปบอกที่โฮมสเตย์ให้เขาออกมารับล่ะ”
“มีบริการรับส่งด้วยหรอ ห้องเช่าบ้านนอกแบบนั้น พี่ว่าน้ำไฟยังเข้าไม่ถึงซะด้วยซ้ำมั้ง”
ภาวิดา นับหนึ่งถึงสิบในใจ
“โรงแรมน่ะคุณ ไม่ใช่วัดกลางป่า”
เค้าหัวเราะออกมา
“ที่จริงน่ะพี่ใม่ใช่แขกของเขาหรอก ที่ไปนี่ก็จะไปพักกับเพื่อนนั่นล่ะ เขาเช่าห้องเอาไว้ ก็เป็น
บ้านหลังหนึ่งเลยล่ะ แต่มีห้องโล่งอยู่ห้องเดียว พร้อมห้องน้ำ ก็อยู่กันได้หลายคน แต่เพื่อน
ของพี่พักคนเดียวเท่านั้น มันขาดทุนใช่มั้ย พี่เลยต้องไปอยู่ให้คุ้มกับเงินที่เพื่อนพี่ต้องเสียไป
อย่างนี้เจ้าของโฮมสเตย์นั่นก็ได้กำไรตายดิ คนที่ขาดทุนนี่ก็คือเพื่อนพี่”
“ขาดทุนตรงไหน อยู่คนเดียวก็นอนสบาย”
เค้าเลิกคิ้ว ก่อนจะปล่อยเสียงหัวเราะออกมา
“น้องนี่มีอารมณ์ขัน เอ ..เมื่อกี้นี้ว่าอะไรนะ ไม่ได้ชื่อน้องแล้วชื่ออะไรล่ะ”
เริ่มถามชื่อแซ่แล้ว ท่าทางกะล่อนซะไม่มีคนนี้...ผู้หญิงอะไรเจ้าชู้ ยิ่งกว่าผู้ชายเสียอีก
“เพื่อนของคุณน่ะ ชื่ออะไรหรอ”
“น้องก็บอกชื่อน้องมาก่อนสิ”
ร่างสูงต่อรอง
หญิงสาวเมินหน้าหนี เข็นรถจักรยานไปทางอื่น ขายาวๆของเค้ารีบก้าวตามไปขวางหน้า
“เดี๋ยวก่อนสิ”
เค้าจับแฮนด์จักรยาน โดยกุมมือหญิงสาวไว้ เธอหันมามองสายตาดุๆ ทำให้ร่างสูงชะงักมือที่
จะวางซ้อนกับมือของเธอทันทีพร้อมกับรอยยิ้มแห้งๆ
“เพื่อนพี่ชื่อ กาว ส่วนพี่ชื่อ ชล ชื่อพยางค์เดียวทั้งคู่เป็นไง ชื่อน่ารักเหมาะสมกับตัวใช่ใหม พี่
เป็นคนกรุงเทพ ใจไม่ดำ และไว้ใจได้ ยินดีที่ไม่รู้จัก เอ้ยที่ได้รู้จัก คุณ.. เอ้อคุณ...”
หญิงสาวฟังผ่านหู ไม่มีคำตอบให้ แต่จำได้ว่ามีลูกค้าที่ชื่อ กาว พักอยู่คนเดียวบุคลิกก็คล้าย
กับ คนๆนี้ แต่ไม่ได้กะล่อนและท่าทางเจ้าชู้ ไม่น่าไว้ใจแบบนี้
“เดี๋ยวฉันจะขี่รถไปบอกที่โฮมสเตย์ให้”
“ให้พี่ไปกับน้องดีกว่า”
เค้ายืนยัน
“ หน่า นะ ยืนอยู่คนเดียวเหงา พี่ว่าบ้านป่าเมืองเถื่อนนี่มันเงียบเหงา วังเวงจนน่ากลัว แถวนี้มี
ป่าช้าหรือเปล่า พี่กลัวผีเหมือนกันนะ”
ตัวโตเบ้อเริ่ม มาบอกว่ากลัวผี มันน่าเกลียดจริงๆ หญิงสาวอยากจะแกล้งให้เค้ารอถึงเที่ยงคืน
ซะเลย
“ช่วยพี่หน่อยน่ะจ๊ะ หน่า นะ ถือว่าช่วยคนหลงทางเนอะ”
หญิงสาวเริ่มรู้สึกระอา
“ฉันพ่วงคุณไม่ไหวหรอกนะ ตัวใหญ่ขนาดนั้น”
“ มา ๆ พี่ขี่เอง ไม่มีปัญหา”
เค้าว่า แล้วถอดสายสะพายหลังออก ส่งกระเป๋าเป้ให้เธอ
“นี่ จะหนักไปไหน เนี่ยกระเป๋าอ่ะ”
ภาวิดาอุทานเมื่อรับกระเป๋าใบหนักนั้นมา
มีสัมภาระอะไรนักหนานะ จะมาตั้งรกรากอยู่ที่นี่เลยหรือไง
“ไป ..ไป เขยิบไป”
เค้าตวัดหลังมือไล่
ภาวิดามองนาฬิกาแบบสปอตที่เค้าใส่อยู่มีเข็มทิศกันหลงทางติดเอาไว้ด้วย ฐานะเค้าคงดีไม่
ใช่เล่น
แต่ งกเหลือกำลัง แค่เสียเงินนิดหน่อย เรียกรถของโรงแรมออกไปรับก็ไม่เอา
หญิงสาวถอยไปนั่งที่เบาะหลัง เธอรู้สึกว่ายางได้ทรุดตัวฮวบลงไป เมื่อต้องรับน้ำหนักกระเป๋า
และน้ำหนักตัวของเค้า
มานั่งติดกันแบบนี้ ภาวิดามองไม่เห็นอะไรเลยนอกจากแผ่นหลังกว้าง ของเค้าบดบังทัศนิวิสัย
จนหมด เธอได้กลิ่นหอมอ่อนๆ ออกมาจากตัวเค้า ก็ย่นจมูกใส่
สำอางค์เหลือเกินนะ คนกรุงเทพเนี่ย เป็นอย่างนี้กันทุกคนไหมนะ
เค้าปั่นจักรยานเอียงไปเอียงมาจนเธอเริ่มรำคาญ
...............................................................
เรื่องใหม่ของนิวน่ะค่ะ ฝากให้คุณช่วยดูแล เอ้ย ช่วยอ่านด้วยค่ะ หากมีข้อติ หรือชม เข้าไปเม้นท์ ที่facebook ........ newpa per น่ะค่ะ ขอบคุณที่อ่านกันค่ะ
เสียงเรียกทำให้ภาวิดาหันไปมอง เธอเห็นผู้หญิงผมซอยคล้ายผู้ชาย หน้าตาดี ผิวขาว ตาคม
รูปร่างสูงเพียว อยู่ในชุดเสื้อยืด กางเกงยีน สะพายกระเป๋าเป้สำหรับเดินทางไกล
“ขอติดรถไปด้วยคนได้มั้ย” เค้าขอดื้อๆ
“คือรถหมดแล้ว มันก็ใกล้จะมืดแล้วด้วย พี่เป็นคนต่างถิ่น ไม่ค่อยคุ้นเคยกับที่นี่ ยังไม่รู้ว่าเดิน
เข้าไปแล้วจะหาเจอที่พักหรือเปล่า”
ภาวิดามองร่างสูงตั้งแต่หัวจรดเท้าหลายรอบ ดูท่าทางเค้าไม่น่าจะเป็นคนร้าย แต่คนร้ายจะมี
บุคลิกหน้าตาเป็นอย่างไรหรือ หญิงสาวก็ไม่รู้เหมือนกัน คนร้ายบางคนที่ตำรวจจับได้ ก็แต่งตัว
ดี หน้าตาดี ไม่มีอะไรบ่งบอกเลยว่าเป็นคนชั่วร้าย นอกจากพฤติกรรมที่แสดง
“แล้วจะไปไหนอ่ะ”
หญิงสาวถาม
“ไปโฮมสเตย์ ยายภา เอ้อ ...ภาวิดา น่ะ แต่ชาวบ้านแถวนี้เรียกว่าโรงแรมยายภาใช่มั้ย เอ้ น่า
จะใช่นะ”
“คุณจะไปพักที่นั่นหรอ”
โฮมสเตย์ของหล่อนเอง ถึงแม้ว่าเงินส่วนใหญ่ คุณยายจะเป็นคนออกให้ ท่านเลยตั้งชื่อสถาน
ที่ว่า ภาวิดาโฮมสเตย์ ด้วยความรักที่มีต่อหลานสาวสุดที่รักคนนี้
ซึ่งจริงๆแล้ว คุณยายของหญิงสาวก็มีชื่อเล่นว่า ภา ชาวบ้านมักเรียกว่ายายภา
“ก็ ..อือ ..เพื่อนพี่อ่ะ พักอยู่ที่นั่น มันมาหลายวันแล้ว พี่เพิ่งตามมาเนี่ย”
เป็นพี่เป็นน้อง เป็นเชื้อกันตั้งแต่เมื่อไหร่ มาเรียกพี่เรียกน้องกับเธอ ท่าทางกะล่อนเจ้าชู้แบบ
นี้น่ะ ไว้ใจได้หรือเปล่าก็ไม่รู้
ภาวิดานึกในใจ
“น้อง รู้จักใช่มั้ย”
“ฉันไม่ได้ชื่อน้อง”
เธอไม่อยากจะสนิทสนมกับเค้าด้วย
“ทำไมคุณไม่โทรไปบอกที่โฮมสเตย์ให้เขาออกมารับล่ะ”
“มีบริการรับส่งด้วยหรอ ห้องเช่าบ้านนอกแบบนั้น พี่ว่าน้ำไฟยังเข้าไม่ถึงซะด้วยซ้ำมั้ง”
ภาวิดา นับหนึ่งถึงสิบในใจ
“โรงแรมน่ะคุณ ไม่ใช่วัดกลางป่า”
เค้าหัวเราะออกมา
“ที่จริงน่ะพี่ใม่ใช่แขกของเขาหรอก ที่ไปนี่ก็จะไปพักกับเพื่อนนั่นล่ะ เขาเช่าห้องเอาไว้ ก็เป็น
บ้านหลังหนึ่งเลยล่ะ แต่มีห้องโล่งอยู่ห้องเดียว พร้อมห้องน้ำ ก็อยู่กันได้หลายคน แต่เพื่อน
ของพี่พักคนเดียวเท่านั้น มันขาดทุนใช่มั้ย พี่เลยต้องไปอยู่ให้คุ้มกับเงินที่เพื่อนพี่ต้องเสียไป
อย่างนี้เจ้าของโฮมสเตย์นั่นก็ได้กำไรตายดิ คนที่ขาดทุนนี่ก็คือเพื่อนพี่”
“ขาดทุนตรงไหน อยู่คนเดียวก็นอนสบาย”
เค้าเลิกคิ้ว ก่อนจะปล่อยเสียงหัวเราะออกมา
“น้องนี่มีอารมณ์ขัน เอ ..เมื่อกี้นี้ว่าอะไรนะ ไม่ได้ชื่อน้องแล้วชื่ออะไรล่ะ”
เริ่มถามชื่อแซ่แล้ว ท่าทางกะล่อนซะไม่มีคนนี้...ผู้หญิงอะไรเจ้าชู้ ยิ่งกว่าผู้ชายเสียอีก
“เพื่อนของคุณน่ะ ชื่ออะไรหรอ”
“น้องก็บอกชื่อน้องมาก่อนสิ”
ร่างสูงต่อรอง
หญิงสาวเมินหน้าหนี เข็นรถจักรยานไปทางอื่น ขายาวๆของเค้ารีบก้าวตามไปขวางหน้า
“เดี๋ยวก่อนสิ”
เค้าจับแฮนด์จักรยาน โดยกุมมือหญิงสาวไว้ เธอหันมามองสายตาดุๆ ทำให้ร่างสูงชะงักมือที่
จะวางซ้อนกับมือของเธอทันทีพร้อมกับรอยยิ้มแห้งๆ
“เพื่อนพี่ชื่อ กาว ส่วนพี่ชื่อ ชล ชื่อพยางค์เดียวทั้งคู่เป็นไง ชื่อน่ารักเหมาะสมกับตัวใช่ใหม พี่
เป็นคนกรุงเทพ ใจไม่ดำ และไว้ใจได้ ยินดีที่ไม่รู้จัก เอ้ยที่ได้รู้จัก คุณ.. เอ้อคุณ...”
หญิงสาวฟังผ่านหู ไม่มีคำตอบให้ แต่จำได้ว่ามีลูกค้าที่ชื่อ กาว พักอยู่คนเดียวบุคลิกก็คล้าย
กับ คนๆนี้ แต่ไม่ได้กะล่อนและท่าทางเจ้าชู้ ไม่น่าไว้ใจแบบนี้
“เดี๋ยวฉันจะขี่รถไปบอกที่โฮมสเตย์ให้”
“ให้พี่ไปกับน้องดีกว่า”
เค้ายืนยัน
“ หน่า นะ ยืนอยู่คนเดียวเหงา พี่ว่าบ้านป่าเมืองเถื่อนนี่มันเงียบเหงา วังเวงจนน่ากลัว แถวนี้มี
ป่าช้าหรือเปล่า พี่กลัวผีเหมือนกันนะ”
ตัวโตเบ้อเริ่ม มาบอกว่ากลัวผี มันน่าเกลียดจริงๆ หญิงสาวอยากจะแกล้งให้เค้ารอถึงเที่ยงคืน
ซะเลย
“ช่วยพี่หน่อยน่ะจ๊ะ หน่า นะ ถือว่าช่วยคนหลงทางเนอะ”
หญิงสาวเริ่มรู้สึกระอา
“ฉันพ่วงคุณไม่ไหวหรอกนะ ตัวใหญ่ขนาดนั้น”
“ มา ๆ พี่ขี่เอง ไม่มีปัญหา”
เค้าว่า แล้วถอดสายสะพายหลังออก ส่งกระเป๋าเป้ให้เธอ
“นี่ จะหนักไปไหน เนี่ยกระเป๋าอ่ะ”
ภาวิดาอุทานเมื่อรับกระเป๋าใบหนักนั้นมา
มีสัมภาระอะไรนักหนานะ จะมาตั้งรกรากอยู่ที่นี่เลยหรือไง
“ไป ..ไป เขยิบไป”
เค้าตวัดหลังมือไล่
ภาวิดามองนาฬิกาแบบสปอตที่เค้าใส่อยู่มีเข็มทิศกันหลงทางติดเอาไว้ด้วย ฐานะเค้าคงดีไม่
ใช่เล่น
แต่ งกเหลือกำลัง แค่เสียเงินนิดหน่อย เรียกรถของโรงแรมออกไปรับก็ไม่เอา
หญิงสาวถอยไปนั่งที่เบาะหลัง เธอรู้สึกว่ายางได้ทรุดตัวฮวบลงไป เมื่อต้องรับน้ำหนักกระเป๋า
และน้ำหนักตัวของเค้า
มานั่งติดกันแบบนี้ ภาวิดามองไม่เห็นอะไรเลยนอกจากแผ่นหลังกว้าง ของเค้าบดบังทัศนิวิสัย
จนหมด เธอได้กลิ่นหอมอ่อนๆ ออกมาจากตัวเค้า ก็ย่นจมูกใส่
สำอางค์เหลือเกินนะ คนกรุงเทพเนี่ย เป็นอย่างนี้กันทุกคนไหมนะ
เค้าปั่นจักรยานเอียงไปเอียงมาจนเธอเริ่มรำคาญ
...............................................................
เรื่องใหม่ของนิวน่ะค่ะ ฝากให้คุณช่วยดูแล เอ้ย ช่วยอ่านด้วยค่ะ หากมีข้อติ หรือชม เข้าไปเม้นท์ ที่facebook ........ newpa per น่ะค่ะ ขอบคุณที่อ่านกันค่ะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น