คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : LOVE SAD 3
LOVE SAD THREE
แบคฮยอน part
ผมนั่งคิดถึงคำพูดของชานยอลเมื่อเช้า ผมไม่เข้าใจว่าผมจะเจ็บปวดไปทำไมกันทั้งๆที่ผมต้องการให้มันเป็นแบบนี้อยู่แล้ว ผมนั่งคิดเรื่องนี้อยู่นานพอสมควร อาหารในจานที่สั้งมากินช่วงพักมันไม่ลดลงเลยเพราะผมยังไม่ตักมันเข้าปากสักคำรวมถึงความอยากอาหารผมก็ไม่มี ผมนั่งคิดแต่คำพูดของชานยอลวนไปวนมาอยู่อย่างนั้น
“แบคฮยอน!”ผมหลุดออกจากภวังค์ความคิดเพราะเสียงเรียกจากพี่มินซอกและพี่จุนมยอนรุ่นพี่ที่สนิทของผมทั้งสองมองผมอย่างงงๆผมเองก็งงกับพวกพี่เขาเหมือนกัน ว่ามองผมแบบนี้ทำไมกัน
“เป็นอะไรพวกเราเรียกนายเป็นนาทีแล้วนะ เหม่ออะไรอยู่?”พี่จุนมยอนเป็นคนถามผม ผมเองก็ได้แต่ยิ้มเจื่อนและสายหน้าตอบไปว่าไม่มีอะไร
“แบคฮยอนขอถามอะไรหน่อยได้ไหม”พี่มินซอกนั่งลงข้างๆผมและพูดด้วยเสียงที่เบา
“ครับ”
“เออ.....”พี่มินซอกลังเลที่จะพูดมันออกมา
“ถามมาเถอะครับ”
“คือว่า....มีคนเขาเมาร์กันว่านายเลิกกับชานยอลเพื่อไปคบกับจงอินหรอ”เรื่องนี้เองหรอ มันช่างเร็วจริงๆเลย
“ครับ ผมกำลังคบกับจงอินอยู่ครับ”ผมตอบบอกไป ผมเองก็ต้องที่จะโกหกทุกคนเพื่อไม่ให้เขารู้ว่าเหตุผลของผมคืออะไรผมไม่พร้อมที่จะบอกทุกคนตอนนี้
ทั้งสองคนดูจะตกใจเพราะทั้งสองคนมองหน้ากันอย่างไม่เชื่อสิ่งที่ได้ยิน “ทำไมละแบคฮยอน พี่เห็นนายสองคนรักมากนี่น่าแล้วทำไมอยู่ๆถึงเลิกกันละ”พี่จุนมยอนถามผม
“พบก็ต้องมีจากก็เหมือนกับความรักนั้นแหละครับที่ต้องมีวันจืดจาง”ผมพูดออกมาและพยามทำหน้าไม่ให้แสดงความเจ็บปวดออกมาแต่เหมือนจะไม่ได้ผลสำหรับรุ่นพี่ทั้งสองคน
“พี่ไม่เชื่อหรอกนะ ว่านายจะหมดรักชานยอลแล้วนะ”พี่มินซอกพูดออกมาอย่างจริงจัง ผมเองก็ได้แต่มองหน้าพี่เขาอย่างเงียบๆเพราะมันก็เป็นเรื่องจริง
“เวลาคนที่เขาหมดรักกันแล้ว เวลาเขาพูดถึงกันเขาไม่ทำหน้าแบบนายหรอกนะแบคฮยอน แบบที่เหมือนพยามที่จะปิดบังความเจ็บปวดเอาไว้แบบนี้ พี่จะไม่ว่าหรือยุ้งเกี่ยวกับเรื่องของนายหรอกนะแบคฮยอน แต่ในเมื่อนายเป็นรุ่นน้องที่ฉันรัก ฉันจะบอกอะไรนายไว้อย่างนะ นายอาจมีเหตุผลของนายที่ทำแบบนี้แต่มันจะดีขึ้นหรอที่นายทำแบบนี้ มันเจ็บปวดใช่ไหมละแบคฮยอน ถ้านายทนไม่ไว้ก็อย่าทำมัน สุดท้ายคนที่จะเสียใจคือนาย แบคฮยอน”พี่มินซอกพูดออกมาจากความจริงใจที่มีต่อผมและจับมือของผมไปบีบเบาๆเพื่อให้กำลังใจก่อนที่พี่ทั้งสองคนจะเดินไป
พี่มินซอกก็พูดถูก ผมทำแบบนี่แล้วมันเจ็บปวดมากๆแต่ผมก็ต้องการที่จะเจ็บปวดเพียงคนเดียว ผมไม่ต้องการให้ชานยอลต้องเจ็บปวดเพราะผมไปมากกว่านี้ ผมต้องการให้ชานยอลเขาเกรียดผม เกรียดมากเท่าไหร่ยิ่งดี เพราะสุดท้ายและถ้าชะตากรรมของผมมันมาถึงชานยอลจะได้ไม้ต้องเจ็บปวด ผมต้องการแค่นี้จริงๆ
ขณะที่ผมเองนั่งเหม่อมองอยู่ที่ม้านั้งในสวนของโรงเรียน ที่แห่งนี้มันมีความทรงจำดีๆของผมกับชานยอลเคยมีด้วยกัน วันแรกที่ผมเจอชานยอลก็คือที่นี้ เรามักจะมานั่งคุยกันในเมื่ออีกคนไม่สบายใจ ที่แห่งนี้เลยเป็นที่ๆผมรักมันและรู้สึกดีทุกครั้งที่มาอยู่ตรงที่นี้
“แบคฮยอน”ผมเงยหน้าไปมองตามเสียงเรียกที่ผมเองคุ่นเคย
“โด คยองซู”คยองซูเพื่อนรักและสนิทของผมมากที่สุด แต่ทำไมวันนี้คยองซูดูอารมณ์ไม่ค่อยดี
“มีอะไรหรือป่าว หน้านายดูไม่ค่อยดีเลย นั่งลงก่อนสิ”คยองซูนั่งลงตามคำบอกของผม ผมยื่นแก้วน้ำหวานให้คยองซูไปดื่มเพื่อคยองซูอาจจะรู้สึกดีขึ้น คยองซูรับมันแต่เขากลับไม่ดืม คยองซูยกแก้วน้ำหวานนั้นสาดใส่หน้าผม ผมเองตกใจมากทำไมอยู่ๆคยองซูถึงสาดน้ำใส่ผมทั้งที่เราไม่มีปัญหากันมาก่อน เรารักกันมากนี่แต่ทำไมคยองซูถึงทำแบบนี้
“คยองซู!ทำไมนาย”ผมพูดออกไปยังไม่ทันจบคยองซูก็พูดสวนออกมาด้วยเสียงที่ดังและดูโกรธผมมาก
“แบคฮยอนนายรู้ไหมว่าฉันอยากจะเป็นนายมากแค่ไหน”ผมไม่เข้าใจสิ่งที่คยองซูต้องการจะบอกกับผม “นายรู้ไหมว่านายโชคดีแค่ไหนที่ได้ชานยอลเป็นแฟน”ผมแทบช๊อคคยองซูโกรธผมเพราะเรื่องนี้หรอ แต่คยองซูจะโกรธไปทำไมกัน
“แบคฮยอนนายรู้ไหมว่าฉันก็หลงรักชานยอลเหมือนกัน”คยองซูพูดออกมาด้วยน้ำตาที่ไหลออกมา ผมไม่เคยรู้เรื่องนี้มาก่อนเลย ผมไม่รู้เลยจริงๆ
“ฉันเคยไปบอกรักกับชานยอล แต่นายรู้ไหมว่าชานยอลเขาบอกกับฉันว่าไง เขาบอกกับฉันว่าเขาไม่ได้ชอบฉันเขามีคนที่เขาชอบอยู่แล้วคือนายที่เป็นเพื่อนรักของฉัน ฉันเองก็เลิกที่จะตามตื้อเขาเมื่อเขาชอบนาย ฉันหลีกทางให้นาย นายรู้ไหมว่าฉันต้องทนกับความเจ็บปวดมากขนาดไหนที่เห็นนายสองคนคุยกันรักกัน นายรู้ไหมว่าฉันฟื้นยิ้มออกมามันอยากแค่ไหน ฉันกลับไปร้องให้ทุกคืน แต่ฉันไม่คิดที่จะโกรธหรือเกรียดนาย เพราะฉันรักนาย นายคือเพื่อนรักของฉันแบคฮยอน”หัวใจของผมสั้นวูบเมื่อรับรู้ถึงความรู้สึกของคยองซู ผมไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าผมทำให้เพื่อนรักของผมเจ็บปวดมาตลอด
“ฉันขอโทษนะคยองซู”
“ไม่แบคฮยอน นายไม่ต้องขอโทษ ฉันไม่ต้องการคำขอโทษจากคนอย่างนายแบคฮยอน ต่อไปนี้ฉันจะไม่ยุ่งกับนายอีกต่อไป แบคฮยอน นายมันคนเลว ฉันจะเกรียดนาย นายรู้ไหมว่าตอนนี้ฉันเกรียดนายมากแค่ไหน ฉันเกรียดที่นายทำกับชานยอลแบบนี้ นายรู้ไหมว่าชานยอลเขาต้องเจ็บปวดมากแค่ไหน นายรู้ไหม!”คยองซูพูดจบเขาก็ปาแก้วน้ำหวานใส่หน้าผมแล้วเดินออก ผมเองก็ได้แต่ทรุดตัวลงและปล่อยน้ำตาออกมา ผมมันเลวจริงๆอย่างที่คยองซูบอก แต่มันก็ดีแล้วละที่ทุกคนที่รักจะเกรียดผม มันดีแล้ว ดีมากจริงๆ
“ขอโทษคยองซู นายเกรียดฉันให้มากๆเลยนะ แต่ฉันยังรักนายเหมือนเดิม เพราะฉันรักนายฉันถึงต้องการให้นายเกรียดฉัน ถ้าวันนั้นของฉันมาถึงนายจะได้ไม่ต้องเจ็บปวดเพราะฉัน”ผมพูดกับตัวเองอย่างทรมานจิตใจผมอยากที่จะให้วันนั้นของชะตากรรมของผมมาถึงสักทีผมไม่อยากทุกข์ทรมานกับการเจ็บปวดอยู่แบบนี้
พระเจ้าผมขอร้อง พาผมไปสักที ผมเจ็บปวดมากพอแล้ว มารับผมที
ตอนนี้อาจะสั้นและงงๆหน่อย่ยนะครับ
พอดีหัวมันมึนๆนิดหน่อยนะครับ
เม้นให้ด้วยนะครับ
ความคิดเห็น