love sad รัก น้ำตา

ลำดับตอนที่ #3 : LOVE SAD 2

LOVE SAD TWO

 

ชานยอล part
 

ผมทำอะไรผิด ทำไมเขาต้องทิ้งผมด้วย เหตุผลอะไรช่วยบอกฉันทีได้ไหม บยอน แบคฮยอน ผมหมดเรี่ยวแรงที่จะเดินต่อไปผมยังคงนั่งทรุดอยู่ตรงกองหิมะเย็นเฉียบนั้น หัวใจของผมมันเจ็บปวดมากจนความเย็นของอากาศและหิมะมันทำให้หัวใจของผมเย็นจนชาไม่ได้เลย น้ำตาบนหน้าของผมก็ยังคงไหลอยู่อย่างนั้น ผมมองแผ่นหลังเล็กที่เดินจากผมไปอย่างไม่เหรียวแลผมเลย

 

ทั้งๆที่เราเคยรักกันมาก ไม่เคยทะเลาะหรือมีปัญหากัน แต่อยู่ๆแบคฮยอนก็มาบอกเลิกกับผม เขาบอกแค่ว่าผมดีเกินไป คำๆนี้มันเป็นคำที่คนเขาจะบอกเลิกกันไปแล้วใช่ไหม ผมอยากรู้เหตผลุมากกว่านี้

 

ผมเดินเข้ามาในโรงเรียน ทุกคนในโรงเรียนมองผมเป็นตาเดียว สายตาทุกคู่ที่มีความหมายเดียวกันคือ ปาร์ค ชานยอล หน้าโง่ ถึงผมอ่านใจคนไม่ได้แต่สายตาของทุกคนมันสือออกมาอย่างชัดเจน ใช่ผมมันโง่เองทั้งๆที่แบคฮยอนก็ไม่รักผมแล้วแต่ผมกลับเศร้าและตามตื้อเขาขนาดนี้ ทุกคนก็ต้องคิดว่าผมโง่กันทุกคน แต่ถ้าใครไม่เป็นผมก็คงไม่เข้าใจความรู้สึกของผมหรอก

 

ผมเดินมายังห้องเรียนของผม สิ่งที่ผมเห็นมันไม่อยากให้ผมเข้าห้องเรียนเลยจริงๆผมไม่คิดว่าสิ่งที่โอ เซฮุนเพื่อนสนิทของผมบอกมันจะเป็นเรื่องจริง เซฮุนเขาบอกกับผมว่าที่แบคฮยอนบอกเลิกกับผมเพราะแบคฮยอนแอบคบอยู่กับ คิม จงอิน ลูกชายคนเล็กของผ.อ ผมเองก็ไม่เชื่อแต่สิ่งที่ผมเห็นตอนนี้มันคืออะไร แบคฮยอนที่กำลังนั่งคุยกับนายจงอินอย่างสวีทหวานทั้งๆที่แบคฮยอนไม่เคยสนิทกับคิม จงอินเลย คนที่เขาไม่สนิทกันเขาคุยกับแนบชิดกันขนาดนี้เลยหรอ
 

ผมจะไม่มีอารมณ์โกรธเลยถ้าคนๆนั้นไม่ใช่ คิม จงอิน จงอินขึ้นชื่อในเรื่องเจ้าชู้ขนาดไหนถ้าแบคฮยอนจะเลิกกับผมและไปคบกับจงอินผมคงจะยอมไม่ได้ ถึงแม้แบคฮยอนจะไม่รักผมแล้วก็ตามแต่ผมก็ไม่อยากที่จะให้แบคฮยอนเจ็บปวดเพราะคิม จงอิน

 

ผมเดินเข้าไปด้วยอารมณ์โกรธที่พุ่งถึงขีดสุด ผมกระชากคอเสื้อของ คิม จงอิน และปล่อยหมัดใส่หน้าของจงอินเต็มแรงจนเขาเซล้มลง เสียงร้องอย่างตกใจของคนในห้องร้องออกมาร่วมถึงแบคฮยอนด้วยที่ยื่นตกใจอยู่ ผมมองแบคฮยอนอย่างรู้สึกผิดหวังโดยที่ไม่ระวังตัวเลย จงอินสวนหมัดกลับมาใส่ผมเต็มแรง

 

“แกเป็นบ้าอะไรวะ!”จงอินตวาดใส่ผมด้วยความโกรธเหมือนกัน

 

ผมเงียบ ผมไม่มีอะไรจะตอบเขา ผมเองก็ไม่รู้เหตุผลที่ทำลงไปเหมือนกัน ผมแค่ไม่อยากให้แบคฮยอนคนรักเก่าของผมต้องไปรักกับคนอย่างจงอิน ทั้งๆที่ผมเองก็ไม่มีสิทธิ์ ผมเองก็รู้ตัวว่าผมผิดแต่ยังไงผมก็ไม่ยอมให้แบคฮยอนคบกับจงอินเด็ดขาด
 

“แกตอบมาสิวะ”จงอินทำท่าจะเข้ามาต่อยผมแต่แบคฮยอนมาดึงตัวของเขาเอาไว้
 

“พอนะจงอิน ฉันขอร้อง”แบคฮยอนบอกกับจงอิน จงอินยอมหยุดนี่คงเป็นเรื่องจริงสินะที่แบคฮยอนเลิกกับผมเพื่อไปคบกับจงอิน แบคฮยอนหันมามองหน้าผมด้วยความรู้สึกไม่พอใจ มันก็แน่ละที่แบคฮยอนจะไม่พอใจผม
 

“นายทำแบบนี้ทำไม”แบคฮยอนถามผมอย่างเรียบๆมันทำให้ผมใจหายแบคฮยอนไม่เคยเย็นชากับผมแบบนี้ หัวใจของผมปวดหนึบขึ้นมาทันทีเมื่อเห็นท่าทีของเขา
 

ผมจับมือแบคฮยอนเพื่อจะส่งความรู้สึกมากมายที่ผมยังคงมีต่อแบคฮยอน แต่แบคฮยอนกับสะบัดไม่ออกอย่างไม่ใยดี “ทำไมละ แบคฮยอนนายทำแบบนี้กับฉันทำไมกัน”

 

“ชานยอล ฉันพูดกับนายไปเมื่อเช้าแล้วนายยังไม่รู้เรื่องอีกหรอ” เขาพูดออกมาอย่างไม่นึกถึงความรู้สึกของผมเลย น้ำตาของผมกำลังจะไหลแต่ผมก็กลั้นมันเอาไว้

 

“นายอย่าไปคบกับจงอินเลยนะ ฉันขอร้องละฉันไม่อยากให้นายต้องเสียใจเหมือนกับฉันที่เป็นอยู่ตอนนี้”ผมพูดออกมาอย่างไม่อายสายตาของเพื่อนๆในห้อง ผมเพียงแค่อยากให้แบคฮยอนรับรู้ความรู้สึกของผมเท่านั้น อย่างอื่นผมไม่สนใจแล้ว

 

แบคฮยอนเงียบมองหน้าผมนิ่ง ผมมองเข้าไปในสายตาของแบคฮยอน ผมเดาไม่ถูกจริงว่าตอนนี้แบคฮยอนเองรู้สึกยังไงในดวงตาของแบคฮยอนมันนิ่งจนผมมองมันไม่ออก

 

“ทำไม ฉันจะคบกับจงอินแล้วนายมีสิทธิ์อะไรไม่ให้ฉันคบกับจงอิน ปาร์ค ชานยอล”แบคฮยอนพูดออกมา ตอนนี้หัวใจของผมมันแตกสลายไปเสียแล้วหมดแล้วหัวใจของผมแตกสลายไปกับแบคฮยอนที่เย็นชาไปแล้ว
 

“ได้แบคฮยอนนายอยากคบกับคนเลวๆอย่างหมอนั้นก็เชิญ แต่ฉันก็จะทำให้นาย บยอน แบคฮยอนเจ็บปวดเหมือนกับฉันในตอนนี้”ผมพูดด้วยอารมณ์โทสะ ตอนนี้ผมไม่นึกถึงอะไรทั้งนั้นถ้าแบคฮยอนอย่างให้มันเป็นแบบนี้ผมเองก็จะทำมันอย่างไม่ลังเล
 

“เชิญ ปาร์ค ชานยอล นายอย่างจะทำอะไรก็ทำเลยแต่ฉันจะบอกอะไรนายอย่างหนึ่งนะ ฉันจะไม่มีวันเสียใจเพราะนายอย่างแน่นอนปาร์ค ชานยอล”แบคฮยอนพูดจบเขาก็จับมือจงอินและเดินออกจากห้องเรียนไป ผมเองก็ได้แต่มองตามเขาไปด้วยหัวใจที่บีบรัดจนเจ็บปวดไปหมด แต่แบคฮยอนอย่างให้มันเป็นแบบนี้ผมเองก็จะทำมันให้สมกับใจอยากของแบคฮยอน ผมเช็ดน้ำตาที่ไหลออกมาเพื่อเอาความรักที่ผมมีต่อแบคฮยอนออกให้หมดต่อไปนี้คำว่ารักที่ผมมีให้แบคฮยอนจะไม่เหลือมันเหลือแต่เพียงความเกรียดชังที่ผมมีต่อแบคฮยอน
 

ในเมื่อเขาไม่นึกถึงความรู้สึกของผมที่มีให้เขามาตลอดแบบนี้  ผมเองก็คงจะไม่ต้องเป็นปาร์ค ชานยอลคนโง่อีกต่อไปผมจะทำให้บยอน แบคฮยอนที่ทำร้ายจิตใจผมจนมันแตกสลายแบบนี้เจ็บปวดมากกว่าผม

 

รักต่อไปนี้คือเกรียด รักจะเปลี่ยนจากความสุขเป็นน้ำตา บยอน แบคฮยอน
 

................................................................................................................................................................................
 

แบคฮยอนพาจงอินมาทำแผลที่ห้องพยาบาลของโรงเรียน ถึงมือเขาจะทำแผลให้กับจงอินอยู่ก็ตามแต่หัวใจของเขากลับไปนึกถึงแต่คำพูดของชานยอล แต่เขาก็คิดจะให้มันเป็นอย่างนี้อยู่แล้ว เขาอยากที่จะให้ชานยอลเกรียดเขาอยู่แล้ว แต่ทำไมหัวใจของเขามันเจ็บแบบนี้ทั้งๆที่มันเป็นไปตามที่ต้องการอยู่แล้ว
 

จงอินที่นั่งมองแบคฮยอนอยู่นาน แบคฮยอนที่ทำแผลให้เขาแต่หัวใจกับเหม่อลอยเขาเองก็รู้ว่าแบคฮยอนคิดเรื่องอะไรอยู่ เขาเองก็ไม่เข้าใจแบคฮยอนเหมือนกัน ทั้งๆที่รักปาร์ค ชานยอล แต่ทำไมขอให้เขาช่วยแบบนี้ ถึงเขาดีใจก็ตามแต่เขาก็เป็นได้แค่รักปลอมๆของแบคฮยอนเท่านั้น
 

จงอินจับมือแบคฮยอน แบคฮยอนเหมือนจะได้สติกับมาเขาหันมาสนใจจงอิน แต่เขากับต้องอยู่นิ่งเมื่อจงอินมองเขาด้วยสายตาจับผิด “แบคฮยอน นายต้องการอะไรถึงทำแบบนี้”จงอินถามออกไปถ้าจะให้เขาช่วยเขาเองก็ต้องรู้เหตุผล

 

“ขอโทษนะจงอิน ฉันบอกนายไม่ได้จริงๆ”แบคฮยอนพูดและดึงมือออกจากมือของจงอินและเอายาทำแผลไปเก็บ จงอินมองแบคฮยอนอย่างไม่เข้าใจ แบคฮยอนทำแบบนี้ไปทำไมกัน ทั้งๆที่ทำไปก็ไม่ช่วยให้อะไรมันดีขึ้นมามันจะทำให้แบคฮยอนเจ็บปวดอีกด้วยซ้ำ

 

“แบคฮยอนฉันก็ไม่รู้หรอกนะว่านายไปทำเพื่ออะไร แต่นายทำแบบนี้นายก็เจ็บปวดใช่ไหม ฉันเองก็ไม่อยากที่ยุ่งเรื่องของนายหรอกนะ แต่นายทำไปแล้วเจ็บปวดแบบนี้เพื่ออะไร”จงอินถามออกไปอย่างไม่คาดหวังคำตอบ แบคฮยอนหยุดทำทุกอย่างที่ทำอยู่เมื่อจงอินพูดแบบนั้นออกมา

 

“เพราะฉันต้องการที่จะเจ็บปวดคนเดียวนะสิ นายไม่ต้องถามหรอกนะว่าทำไม เพราะสักวันนายเองก็จะรู้”แบคฮยอนพูดเพราะสักวันทุกคนจะเข้าใจในสิ่งที่เขาทำ
 

จงอินก็ไม่อยากที่จะถามอะไรอีก ก็ในเมื่อแบคฮยอนบอกเขาเองว่าสักวันก็ต้องรู้ แต่มันก็ทำให้แอบสงสัยอยู่เหมือนกันว่า แบคฮยอนทำไปเพื่ออะไร

 

สักวันทุกคนก็จะรู้คำตอบของชะตากรรมของบยอน แบคฮยอน คนนี้เองถ้าวันนั้นมาถึง



มาต่อกับอีกตอนแล้วนะครับ
ยังไงก็ช่วยอ่านและเม้นเป็นกำลังใจให้กับนักเขียนมือใหม่ด้วยนะครับ
ขอบคุณคร้าบบบบบบบบบบ