คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ✖MA BABY :: INTRO
ซู่!
เสียงเม็ดฝนปล่อยลงมาจากเมฆครึ้มสีเทาอ่อนๆ กระเซ็นไปโดนคอนเวิร์สสีขาวจนเป็นรอยดวงๆ ร่างสูงโปร่งยืนถอนหายใจอย่างปลงตก แขนทั้งสองข้างกอดกระเป๋าเป้พลางลูบมือของตัวเองเพื่อบรรเทาความหนาวไปด้วย สายตาคมมองเม็ดฝนที่ตกลงมา...
อยากจะบอกว่า ปาร์ค ชานยอลเกลียดฝนมากที่สุด
เห็นคนอื่นกางร่มให้แฟนตัวเอง ! และเพื่อนแม่งก็ทิ้งไปหาแฟนกันหมด !
โคตรไม่ชอบเลยจริงๆ
ชานยอลเตรียมยกกระเปาเป้ของตัวเองเพื่อนบังสายฝนที่ตกลงมา สายตาที่มองทางตรงหน้า ดันไปสบกับร่างเล็กๆที่วิ่งมาตรงหน้า ดวงตากลมโตเหมือนลูกกวางน้อย คิ้วเล็กๆขมวดมุ่น มือทั้งสองข้างถือร่มสีฟ้าสดใส ร่างสูงโปร่งของชานยอลแทบจะลื่นไถลเมื่อก้าวเดิน จนสะโพกกระแทกลงบนพื้นซีเมนต์อย่างจัง แต่ดวงตาก็ยังจ้องไปทางร่างเล็กที่ดูตกใจเมื่อตัวเองลื่นลงไปนั่งกับพื้น ขาทั้งสองข้างวิ่งดุกๆมาทางคนที่ล้ม
สาบานว่าปาร์ค ชานยอลไม่เคยใจเต้นแรงขนาดนี้มาก่อน
“หวา.. นายเป็นอะไรมากไหม ลุกขึ้นก่อนนะ” เสียงหวานๆตามที่คาดไว้เอ่ยขึ้นมา มือเล็กยื่นให้ชานยอลพยุงขึ้นมา
“หะ?... อะ เออ ไม่ ไม่เป็นอะไรเลยครับ” พูดจบก็จับมือเล็กแล้วพยุงตัวเองให้ลุกขึ้น
“เอาร่มไปก่อนนะ เดี๋ยวเปียกฝนหมด เราไปก่อนละ” ร่างเล็กยิ้มให้อย่างน่ารักก่อนจะวิ่งออกไปจากตรงนั้นโดยไม่ลืมที่จะให้ร่มสีสดใสกับชานยอลไป ริมฝีปากได้รูปยกยิ้มเหมือนคนบ้าพลางมองร่มในมือของตนเอง แล้วเดินออกจากตึกไปอย่างอารมณ์ดีสุดๆ
ชื่ออะไร เค้าไม่รู้หรอก แต่รู้ว่าโคตรน่ารักเลย!
หน้าฝน... อาจจะดีกว่าที่คิดก็ได้
“มึงเป็นบ้าเหรอปาร์ค ชานยอล ฝนก็ไม่ตก มึงจะถือร่มมาทำไมเนี่ย” เสียงกวนๆจากเพื่อนร่างสูงโปร่ง อย่าง ‘คิม จงอิน’ พูดขึ้น แล้วมองร่มในมือเพื่อนตัวเองอย่างไม่เข้าใจ
“มึงจะไปรู้อะไรละ ไอไคหย่วย” พูดเลยก็อมยิ้ม จนจงอินอดไม่ได้ที่จะตบหัวชานยอลไปสักที
“มึงก็เล่าสิ ไอหยอย”
“เอาจริงดิ... คะ.. คือ กูเขินวะ!” ร่างสูงโปร่งยืนบิดไปบิดมาดูแล้วน่าหมั่นไว้สำหรับคนมอง “คือแม่ง!.. กูเจอนางฟ้าอะ โคตรน่ารักเลย เค้ามากางร่มให้กูแล้วก็ให้ร่มกูมาอะ แม่งง”
“แล้วมึงรู้ไหมว่าเค้าชื่ออะไร”
“ไม่รู้วะ ตื่นเต้นเลยไม่ได้ถาม”
“ไอกากเอ๊ยยย!”
“ก็มันตื่นเต้นนี่หว่า ไม่เคยเจอใครน่ารักขนาดนี้”
“น่ารักมากๆเหรอ.. ใช่ๆ เมื่อเช้ากูเห็นเว้ย แม่งโคตรน่ารักอะ ตาโตๆแป๋วๆ ปากนิดจมูกหน่อยอะ ตัวเล็กๆ อยู่ที่ร้านดอกไม้หน้ามหาลัยเนี่ยที่กูไปซื้อดอกไม้กับดีโออะ”
“ร้านดอกไม้? ทำไมกูไม่เคยเห็นวะ”
“ร้านเปิดใหม่เว้ย ดีโอเค้าชอบร้านนี่มากเลย บอกว่าคนขายน่ารัก นิสัยดี”
“พากูไปหน่อยดิ กัมจงงงงงงงง”
ร่างทั้งสามมายืนหน้าร้านดอกไม้ที่เป็นสไตล์น่ารักๆ กุ๊กกิ๊ก ชานยอลฉุดกระชากลากถูจงอินให้พาไป และแล้วจงอินก็พาดีโอมาด้วย เพราะบอกว่า ผู้ชายตัวใหญ่ๆสองคนมาร้านดอกไม้คงดูแปลกไปหน่อย ดีโอผลักประตูบานใส ก็ได้ยินเสียงกระดิ่งดังกรุ๊งกริ๊งพร้อมเสียงหวานๆกล่าวต้อนรับทันที
“ยินดีต้อนรับครับ” ร่างเล็กก้มหัวให้เล็กน้อย ชานยอลมองดวงตากลมโตเหมือนอยู่ในห้วงความฝัน เมื่อใบหน้าน่ารักเอียงอย่างงุนงง แทบจะทำให้คนมองทรุดลงไปนั่งกับพื้นทันที จนจงอินที่ทนเพื่อนตัวเองไม่ไหว เดินเข้ามาตบหัวเรียกสติ
“ไปจ้องหน้าเค้า
ความคิดเห็น