คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : lllChapter 8lll โปรแกรมหน้า วิญญาณอาฆาต =O=
"งืมๆ ~___~"
ฉันสัมผัสได้ถึงอะไรไม่รู้นุ่มๆ แถมยังได้กลิ่นยารอดมาเข้ารูจมูก =..= อ๋า... รู้สึกหัวหนัดอึ้งเหมือนโดนช้างนั่งทับเลยแฮะ =______=;;;(เปรียบให้มันดีกว่านี้ก็ไม่ได้ -_-)ฉันขยี้ตาอย่างมึนๆแล้วมองไปรอบๆ O_O เอ๊ะ! ไหงทุกอย่างมีแต่สีขาวล่ะ! แถมยังมีเมฆอยู่แล้วรอบๆก็มีแต่ต้นไม้ประหลาดๆเต็มไปหมด ระ...หรือว่าฉันตายแล้ว! TOT ม่ายยยยน้าาาา~~~ แต่... ถ้าฉันมองอีกทางนึง... ฉันก็จะได้เจอพ่อกับแม่ใช่มั้ย O_O โอ้เย่~(ตกลงแกจะดีใจหรือเสียใจ -_-)
"หึๆๆ ยินดีตอนรับสาวน้อย"
สะ... เสียงใครอะ =_=!!
"ข้าอยู่ตรงนี้เบบี้ ^^"
ขวับ!
ฉันหันไปมองตามเสียงแล้วก็ต้องชะงักกึก! O_O เพราะคนตรงหน้าฉันคือ...
(ไลท์ - กรี๊ดดดดดดดดดด!!! เทวดา G-dragon ♥[]♥///)
กรี๊ดดด! เทวดาอะไรหน้าตาหล๊อหล่อ! ♥_____♥
"อะโลฮ้า ^O^// Welcome to paradise."
"เอ่อ... คุณคือ..."
"เทวดาหน้าใสหัวใจกุ๊งกิ๊งไงจ้ะอะฮิ้ววว~"
=O=;;;
ชักจะไม่ค่อยพิสวาศไอ้เทวดาบ้านี่แล้วสิ -_-
"เอาล่ะๆ เจ้าคงอยากรู้สินะว่าทำไมข้าถึงมาเข้าฝันเจ้า"
แง้~ นี่เป็นแค่ฝันเหรอ TOT อดเจอพ่อกับแม่เลยอะ เศร้า...
"แล้วนายโผล่เศียรเอียงเฮดตะลอนมาทำไม หรือจะมาใบ้หวยจะได้หยิบปากกากระดาษมาจด -O-^"
"สาวน้อยเอ๋ย~ ข้าไม่ใช่เจ้าแม่ต้นไทรนะถึงจะได้มาขูดขอหวย -__-++"
มันก็ถูกอย่างที่นายเทวดาว่า =_=^^^
"แล้วตกลงมีเรื่องอะไร"
นายเทวดากระแอมเล็กน้อยแล้วเยื่อนมือออกมาจากนั้นก็กระดิกนิ้วสองสามที มีแสงระยิบระยับโปรยลงมาจากปลายนิ้วเล็กน้อยและทันใดนั้น...
ปิ๊งปั๊ง! O_O
อะเฮ้ย! ={}= อะเมซิงสะวิงกิ่ง! อยู่ๆบ่อน้ำบ่อนึงก็โผล่แว๊บขึ้นมาทันที แถมน้ำในนั้นยังใสปิ๊งกิ๊งกั๊งยิ่งกว่าคลองแสนแสบบ้านเราซะอีก U_U ใสจนมีเงาฉันสะท้อนออกมาเลย =..= โฮะๆๆๆ
"นายจะให้ฉันล้างหน้าเหรอ =O=?" ฉันเงยหน้าขึ้นมาถาม
"เปล่า บ่อน้ำนี้เป็นบ่อน้ำส่องเนื้อคู่ต่างหากล่ะเบบี๋ ^^"
"บ่อน้ำส่องเนื้อคู่!!!! O0O"
"แม่นแล้วเด้อออ~~"
อะ...อะ... ไอ้เทวดาบ้านี่มันจะเอาภาษาไหนของมันกันแน่ =0= ตอนแรกปกติ ต่อมาฮิพฮอพแล้วก็อีสาน แล้วต่อจากนี้มันจะไม่พูดภาษาเขมรเลยเหรอ ={}=
"แล้วมันต้องทำยังไงถึงจะเห็นอะ *0*"
"ค่อยๆตั้งจิตใจให้มั่นแล้วมองลงไปในบ่อ แล้วเจ้าจะเห็นเองเบบี๋ ^^"
ฉันหลับตานึกถึงหน้าเนื้อคู่เอาไว้ ต้องหล่อเริด เพอร์เฟ็ก นิสัยดี สุภาพบุรุษสุดๆ เอาให้หล่อเท่านายเทวดานี่เลยยิ่งดี อิๆ ♥////♥ (แต่ไม่เอานิสัยนะ -_-!!!) จากนั้นฉันก็จดจ่อจ้องลงไปในบ่อน้ำ
ผ่าง! ผ่างงงง!! ผ่างงงงงงงง!!!
นะ....นะ.....นะ..........นี่มัน................O{}O
"ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"
"วะฮะฮ่าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา!!!!!!!!!!!! *[]*~~~"
(*^* เสียงเทวดา =_=)
[Sasori say]
"ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"
=_=^^^
ยะ...ยัยนี่ละเมออะไรออกมาน่ะ เมื่อกี้ก็ทำท่าดี๊ด๊า ก่อนหน้านี้ก็ทำหน้าเป็นประกายสลับกับหน้าเหวอๆ ผมน่าจะโทรเรียกรถจากศรีธัญญามามากกว่าพามารักษาที่นี่นะเนี่ยให้ตายเถอะ =[]=
เอ่อ... ผู้อ่านคงงงกันอยู่นานแล้ว งั้นผมจะเล่าให้ฟัง ตอนกำลังถ่ายแบบโฆษณาจู่ๆยัยนั่นก็เป็นลมขึ้นมาเฉยๆ ผมเขย่าเท่าไหร่ก็ไม่ยอมตื่น(ตอนแรกนึกว่าตายแล้ว -_-;)พอลองจับที่หน้าผากกับแก้มถึงรู้ว่าไม่สบายเลยเรียกรถพยาบาลมารับไปเผื่อเป็นอะไรมาก แต่ยังโชคดีที่เป็นแค่ไข้หวัดธรรมดา -_-
"เฮือก! O_O"
ยัยนั่นสะดุ้งพรวดขึ้นมาพร้อมเหงื่อตกพรากๆ สงสัยพึ่งฝันร้ายมาแฮะ ผมเท้าคางมองยัยนั่นอย่างเซ็งๆแล้วพูดเสียงเอื่อยๆว่า
"ว่าไง ตื่นแล้วเหรอ"
"อะ... เอ๋... นาย... แล้วเทวดาหายไปไหน (O_O )( O_O)"
เทวดาอะไรน่ะ =_=^ อย่าบอกนะว่าฝันเห็นเทวดาหรือไปท่องเที่ยวที่สวรรค์มา
"พูดบ้าอะไรน่ะ เธอสลบไปตอนที่ถ่ายแบบ แล้วที่นี่ก็โรงบาลนะ" ผมพูด
"เอ๋? แล้วฉันเป็นโรคอะไรหรอ O_O"
"ไข้หวัดใหญ่สายพันธุ์ใหม่ -0-"
"ไม่จริ๊งงงงงงงงง!!!!!!!!!!!!! TTTTOTTTT"
ฉันแหกปากเสียงดังจนผมเอามือมาอุดหูแทบไม่ทัน คนหรือลำโพงฟะเนี่ย เสียงดังชิบ ล้อเล่นแค่นี้เอง =_=;;
"นี่ๆ ฉันแค่ล้อเธอเล่นๆเอง"
"งะ... งั้นเหรอ (. .)"
"ทำไม -_-?"
"เปล่านี่ =O="
"เอ้ายา"
ผมยื่นแก้วน้ำกับยาให้ ยัยรับไว้แต่ไม่กี่วิก็ปล่อยมือทำให้แก้วตกพื้นแตกกระจายเหลือแต่เศษ -_-+++
"เป็นบ้าอะไรน่ะ -_-+++"
"ฉะ...ฉัน... เอ่อ... มือมันสั่นๆอะ..."
"เฮ้อ..."
ผมถอนหายใจแล้วหยิบแก้วมารินน้ำใหม่ แต่คราวนี้ผมเอายายัดปากยัยนั่นแล้วเทน้ำใส่ตาม
พรวดดดดด!!! (+3+)
"แค่กกๆๆๆ!!! นะ... นายทำบ้าอะไรน่ะ!"
"ก็ป้อนให้ไง"
"แค่ก! อะ... ไอ้บ้า! ป้อนแบบนี้ได้สำลักกันตายพอดี =O=!!!"
"หรือจะให้ป้อนด้วยปาก -_-"
"ไม่ต้องเลย!"
ยัยนั่นตะหวาดใส่ผมแล้วหันหน้าหนี
เหอะ... คิดว่าไม่เห็นหรือไงว่าหน้าแดงน่ะ -_-
[Sasori say (END)]
วันต่อมา ณ หลังโรงเรียน -_-~~
ปึง!
"เหอะ! เดี๋ยวนี้แกชักทำตัวเด่นดังแล้วใหญ่นะ!"
"ใช่ ไปอ่อยอีท่าไหนล่ะถึงได้ถ่ายแบบคู่กับนายท่านซาโซริน่ะ!"
แม่นแล้วววว~ พี่น้องงงง~ ฉันโดนดักรอหน้าหอแล้วลากๆถูๆมาที่หลังโรงเรียนอีกที แถมยังโดนถีบจนล้มคะมำไปทับต้นหญ้า แล้วไอ้พวกนี้คงไม่ใช่ใครอื่นนอกจากคนที่เจ๊ไลท์ขึ้นชื่อตอน =_=;;;
ขอโทษค่ะ ยัยพวกนี้ไม่ใช่พวกยัยเปรี้ยวจี๊ดที่เจอที่ร้านคาเฟ่...
แต่เป็นกระเทยควายต่างหาก! T[]T
สูงล่ำดำถึก ครบเซ็ท กล้ามเป็นมัดๆถึงขนาดแค่ดีดหัวฉันทีเดียวก็หัวกระเด็นด๋องแด๋งไปไกลแล้ว... แง้~ เจ็บตูดอะ T^T ยัยคนเขียนนี่ก็โรคจิตวิปริตหรือไงให้ฉันมาเจอแฟนคลับที่เป็นกระเทย ขอแฟนคลับธรรมดาๆแบบนิยายเรื่องอื่นไม่ได้รึง๊ายยยย!!!
(rike : ถ้าซ้ำมันก็ไม่สนุกดิ =.,=//)
ผ่างงงงงงง! =[]=!!!(ความจริงปรากฏ)
"ว่าไง! มีอะไรจะแก้ตัวมั้ยฮ้าาาา~~~~~ >O<"
โอ้กกกกกกกกกกก!!! +O+ มีอะไรตายอยู่ในปากรึไง เหม็นชิบเป๋ง!
"ฉันทำไปเพราะ... เอ่อ......"
"ว่าไง! เพราะอะไร!"
"เงิน =_="
"อ๋อออ~ แกคงจะให้นายท่านซาโซริ ------เซ็นเซอร์(-*-)------ สินะ เฮอะ!"
กรรม ไปกันใหญ่แล้ว =O= ไม่อย่างอย่างนั้นเฟ้ย! อีพวกกระเทยไม่มีจริยธรรม -*- ฉันหมายความว่าฉันไปถ่ายแบบเพื่อหาเงินย่ะ! ไม่ได้ไป ------เซ็นเซอร์(-*-)------ อย่างนั้นซักหน่อย!
"ไม่ใช่ๆ ฉันถ่ายแบบเพื่อ..."
"จับนายท่านซาโซริใช่มั้ยล่ะ!"
อ้ากก! อิบ้า! ฟังชาวบ้านให้จบก่อนเซ่! =[]=+++
"ไม่ช๊ายยยยยย!! เพื่อ..."
"อยู่ใกล้ท่านซาโซริ!"
"หาเงินตะหากโว้ยยยยยยยยย!!!! =[]=++++++++++"
ฉันตะโกนใส่หน้าไอ้หัวหน้ากลุ่มจนมันเหวอไปเลย แต่พอตั้งสติได้อีกทีก็โดนพวกลูกน้องถีบส่งให้กลิ้งไปสามสลบชนกับต้นไม้ โฮกกกกกก~ ดั้งตู T.,T
"แกบังอาจมาตะโกรใส่หัวหน้าของเราเร๊ออออ!!"
ลูกน้องคนนึงพูดเสียงแหลมจนฉันแสบหู โปรดส่งใครมาช่วยยยย~ ช้านนนที~~~ อยู่อย่างงี้มันทรมานนนน~~~ เกินปายยยยย~~ TOT(มุกนี้ต้องขอขอบคุณ คุณน้องโอปอลอย่างยิ่ง (_/\ _))
"เฮ้ย! แกล้งคนอ่อนแอหรอ! ขี้ขลาดว่ะ!"
อ๊ะ! นางฟ้ามาช่วยฉันแว้ว *-*
ฉันหันไปมองตามเสียงผู้มีอุปการคุณที่มาช่วยฉันจากภัยอันตรายครั้งนี้ ท่านผู้นั้นเป็นคนที่มีลักษณะทอมบอยสุดๆ! เขา(หรือเธอ =_=?)ยืนเท้าเอวอย่างองอาจ ปากก็เคี้ยวหมากฝรั่งแจ๊บๆ
"ว้าย! ชะนีบุก พวกเรา กลับ! >O<!"
อ้าว ไหงพอยัยนี่มาพวกกระเทยถึกถึงได้หายต๋อมไปหมดเลย OoO โฮๆๆๆๆๆๆ ซาบซึ้ง T^T
"ไม่เป็นไรนะ ง่ำๆ -)0(-"
"มะ... ไม่เป็นไร ขอบใจมากๆเลยนะ *-*"
ฉันวิ่งเข้าไปคุกเข่าแล้วกุมมือผู้มีพระคุณ เอ่อ... ทุกคนตอนนี้คงคิดว่าฉันเป็นอีเว่อร์ -_-^^ แต่ถ้าโดนแบบฉันแล้วสติสัมปชัญญะมันก็จะกระเจิงแล้วเป็นแบบนี้นี่แหละ
"ถ้างั้นเธอต้องตอบแทนฉันนิดหน่อย"
"ว่ามาเลย *-*"
"ขอเป็นแฟนหน่อยเดะ -0-"
โหม่งงงงงงง!!!!!!<<< ระฆังในหัวเดอิ
"เฮ้ยยยยยยยยยยยย~!!!!!"
อึ้ง... O_O
เอ๋อ... =O=
เครียดด!!! TOT
โอววว!!! นี่เจ้ไลท์เล่นอะไรพิเรณๆอีกแล้วเนี่ย! ตอนแรกโดนกระเทยรุมประชาทันฑ์ ต่อมาก็โดนทอมขอเป็นแฟน นี่มันจะอะเมซิ่งอินไทยแลนด์ไปถึงหน่ายยยยยยยยย!!!(ได้ข่าวว่าแกอยู่ญี่ปุ่นนะ - -^)
"เดอิ!!!"
ฟุยุกิตะโกนเรียกเพื่อนตัวเองเสียงดังฟังชัดจนหูฉันแทบแตกเป็นเสี่ยงๆ ซี๊ดดดด~ เจ็บหู = =;;;
"อะไรหรอ"
"วันนี้เธอไปเช่าหนังกับฉันหน่อยได้ป่าว >O< นะๆๆ"
"เธอก็ไปกับฟุนสิ ดูเหมือนหมอนั่นจะว่างนะ"
ฉันพูดแล้วชี้ไปทางฟุนที่กำลังโดนกระเทยแทะโลมอยู่ อืม... น่าสงสารอะไรอย่างนี้ = =
"ว้าย! ไม่เอาด้วยหรอก! -*- ถ้าหมอนั่นไปฉันก็โดนกวนตลอดทางน่ะสิ"
"แล้วไม่ดีหรอ"
"ดีกับผีเซะ! จะไปไม่ไปยะ!"
"ไปค่ะ TOT"
"หึ! ดีมาก! =_=+++"
พูดจบฟุยุกิก็เดินสวยไปเม้าท์กับพวกคาโอรุต่อ อ้ากกกกกก!!! ตกลงนี่ตูมีเพื่อนหรือมีแม่ฟะ! โหดชิบ T^T ไม่น่าล่ะถึงเป็นลูกทหาร ขัดใจนิดหน่อยก็เอาเอ็ม 16 มาขู่ได้สบายๆ โอววว... ทำไมเดี๋ยวนี้ฉันเจอแต่อะไรโหดๆ เถื่อนๆ บ้าๆ บอๆ บ่อยจังฟะ เดอิมิเข้าใจ๊~~~!!!
"ขอโทษนะ"
"หืม"
ฉันหันไปมองเจ้าของเสียง เข้ามีผมสีแดงแสนแสบตา หน้าตาถือว่าอยู่ในขั้นดีถึงดีมากด้วยซ้ำ =O= ว่าแต่เค้าจะเรียกฉันทำไมเนี่ย
"ห้อง 5/3 อยูตรงไหนหรอ"
(หมายเหตุ - นี่คือ รร. มัธยมนะพี่น้อง)
"อ๋อ เดินไปสุดโน่นแล้วเลี้ยว... สะ....สะ....สะ....สะ....สะ... O[]o"
"เหอ"
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"
ฉันแหกปากลั่นแล้วกระโดดออกห่างจากนายหัวสีแดงนั่นทันที เพราะอะไรน่ะเหรอ... หึๆ ตอนที่ฉันหันแว๊บไปมองด้านหลังเจ้าหมอนั่นนิดนึงก็ประสบเหตุณ์พบกับผีค่ะ!! ผีผู้หญิงสีม่วงๆอยู่ด้านหลัง!! แล้วที่ฉันรู้ว่าเป็นผี... เพราะผู้หญิงคนนั้นไม่มีขาแถมยังลอยอยู่!!! ยังๆ อย่าพึ่งตกใจไปมากกว่านี้ เพราะยังมีอีก ผีผู้หญิงคนนั้นใส่ชุดเดรสสีม่วงยาววววลงมา
ไอ!!! กลัว!!! ผี!!! TOT
"ข้างหลังนายน่ะ!!! TOT มีผี!! ผีๆๆๆ กรี๊ดดดดดด"
"เฮ้อ..."
นายหัวแดงขยี้ผมอย่างเซ็งๆแล้วหันไป... หา?... หันไปพูดกับผีเนี่ยนะ!!! O_o
"คาเรน อย่าทำให้คนอื่นตกใจสิ"
"ขอโทษจ้า แต่จะให้หายตัวตลอดมันก็น่าเบื่อนี่"
=[]= เออ... ฉันว่าคุณผีหายตัวเหอะ ก่อนฉันจะเป็นลมบ้าหมูตายหรือไม่ก็ช็อคคาที่ตอนนี้ถ้าทั้งสองยังคุยกันแบบไม่รู้ร้อนรู้หนาวแบบเน่!
"โทษทีนะ คาเรนก็แบบนี้ล่ะ ตกลงเลี้ยวไหนนะ"
"สะ...สะ...สะ...สะ....... ซ้าย.... เลี้ยวซ้าย... TOT"
"ขอบคุณนะจ้ะ"
คุณผีสาวสวยหันมายิ้มหวานให้ฉัน แต่ฉันก็ได้แต่ยิ้มแหยๆให้เพราะยังไงคุณผีสาวก็คือผี!! คำๆนี้มันไม่เคยกระเด็นหลุดร่วงออกจากหัวฉัน ฮือๆๆ T^T
---------------------------------------------------------------------------
เอาแคสออกแล้วจ้า แต่คนอื่นๆต้องทยอยๆออกนะ
ความคิดเห็น