คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : lllChapter 7lll สู้เพื่อนตังค์ o(=_=**)o~!!!
วันเสาร์ ณ ห้องเดอิ
'ค่ารักษาพยาบาล 5.................
ค่าน้ำ 7..........
ค่าไฟ 5.........
ค่าของใช้อื่นๆ 9.........................................................'
โว้ยยยยยยยยยย!!!! Am so เครียด!!! T^T กระซิกๆๆ โฮๆๆๆ (เข้าเรื่องๆ =_=)ดูจากค่าใช้จ่ายต่างๆแล้วฉันมีหวังจ่ายไม่ทันกำหนดแน่ๆเลย คงสงสัยล่ะสิว่าแล้วไอ้งานที่ร้านบ้าบอนั่นล่ะ... ง่ายๆค่ะ...
ฉัน-โดน-ไล่-ออก!
โทษฐานไปมีเรื่องมีราวกับลูกค้า = =***(พวกยัยเปรี้ยวจี๊ดไปฟ้องเจ้าของร้านฉันเลยโดนถีบส่งออกทันที T^T)
"เป็นอะไรไปน่ะ ทำหน้าเหมือนปลาตายไปได้ -_-"
"ยังจะมีหน้ามาถามนะไอ้บ้ากบาลแดง =_=^^^" ฉันสวนไปอย่างไม่คิด(เพราะกำลังอารมณ์บ่จอยอย่างแรง)
"อยากตายก่อนแก่เหรอ -_-+++"
เวร! ลืมไปว่าห้ามด่ากลับไม่งั้นเจอคราบปีศาสของหมอนี่ T^T
"เปล่า T^T"
"ตกลงมีเรื่องอะไร ตอบดีๆล่ะ"
"เอ่อ....."
ถ้าตอบไปว่าไม่มีปัญญาหาเงินมาใช้มีหวังหมอนี่ได้ฮาขี้แตกกลิ้งตกเตียงและไหลลงท่อแน่ๆเลย =_= เพราะฉันได้ข่าวมาว่าบ้านหมอนี่รวยสุดๆ ทำเป็นบริษัทหญ่ายยยย~~~ ชื่อว่า อากาซึนาโนะกรุ๊ป =[]=!!! แค่ได้ยินฉันก็คอพับไป 45 องศาแล้ว TOT เทียบไม่ติดกับยาจกอย่างฉันเลย กระซิกๆๆ
"บอกมาเถอะ อายอะไรไม่ทราบ -_-"
ชะอุ๋ย รู้ด้วยว่าเราอาย... คนอ่านกระซิบบอกใช่ม้ายยยยย!!!! TOT
ฟ้าวววว! โป้ก!(คนอ่านร่วมใจกันปารองเท้าใส่หน้าเดอิ =_=^^^)
"ฉัน เอ่อ.... ไม่มีเงินพอใช้อะ (="=) ตอนนี้ไม่รู้จะหางานอะไรทำดี งานเก่าก็โดนไล่ออกแล้วด้วย"
ฉันทำคอตกแล้วหันมากางหนังสือพิมพ์หางานต่อ มีแต่งานบรรลัยสังคมทั้งนั้นเลยเฟ้ยที่จะได้ตังค์เยอะๆ T^T ที่เหลืออยู่ก็ได้เงินแค่งูๆปลาๆไม่เหมาะกับค่าแรงซักกะจิ๊ด (^^^=_=) ชิ!~
"งั้นเธอไปถ่ายแบบโฆษณามั้ยล่ะ"
"เหอออออ O_O???"
ฉันตาโตทันทีเมื่อหมอนี่พูดจบ ถ่ายแบบเนี่ยนะ =O=^^^ ขนาดถ่ายรูปฉันยังนึกไม่ออกเลยว่าต้องแอ๊บท่าไหนแล้วถ่ายแบบโฆษณามันจะรอดม้ายยยย!!!! คิดเซะๆ TOT
"ไม่ล่ะ =O= ขอบคุณที่แนะนำ" ฉันพูดปรื๋อแล้วหันมาหางานต่อ
"แต่ค่าตัวหมื่นอัพนะ -_-"
มะ... หมื่นอัพ O_O!!! แม่เจ้า ={}=!!!
"เผลอๆถ้าถ่ายดีมากอาจได้แสนอัพเลยก็ได้ ( - -)"
สะ... สะ... สะ.... แสนอัพ!!!! $O$
"งั้นฉันไป! กี่โมงว่ามาเลย ฿0฿"
"ยัยหน้าเงินเอ๊ย! =_="
13.54 น.
ณ บริษัท TEEN IDON
"ยะ... หญ่ายยยยยยยยยย!!!!!!! O[]O"
ฉันอ้าปากตะโกนเสียงดังจนขาวบ้านหันมามอง ก็บริษัทบ้าอะไรสูงทะยานท้าดาวขนาดนั้นเล่า =[]= ซาโซริหันมาตบหัวฉันทิ่มแล้วกัดฟันพูดว่า
"จะตะโกนให้แม่ได้ยินหรือไงหา! เข้าไปได้แล้วยืนจ้องอยู่ได้"
พูดจบเขาก็เดินนำฉันไป ฉันเดินตามไปแต่ตาก็ยังมองไปรอบๆ ยิ่งเข้าไปข้างในยิ่งแล้วใหญ่ สวยสุดยอดยิ่งกว่าได้ไปเหยียบคฤหาสอีก!!! O0O ดีไซเก๋ จัดได้เรียบง่ายดูแล้วสบายตา อะไรจะไฮโซปานน้านนนน~~~
หมอนี่เดินเข้าไปในลิฟแล้ว... อ้าวเฮ้ย! เดี๋ยวเด่! แล้วฉันอะ O_O
"นี่นาย! อย่าพึ่งปิดประตูนะ!!!"
ฉันตะโกนแล้วใส่เกียร์ซิ่งท้านรกก่อนประตูจะปิด แต่อยู่ๆก็รู้สึกถูกยึดเอาไว้ทำให้วิ่งต่อไม่ได้ เอ๋... แล้วนี่ฉันบินได้ตั้งแต่เมื่อไหร่ =O= หรือว่าฉันจะเป็นญาติห่างๆจากแฮร์รี่พอตเตอร์หว่า +0+
"นี่เธอ! ที่นี่มันไม่ใช่ที่ๆคนอย่างเธอจะมาเดินอ่อยแถวนี้นะ!!!"
หยาบคายที่ซู้ดดดดดดด!!!! =0=^^^ ฉันกะจะหันไปด่าไอ้คนที่ดึงคอฉันไว้ แต่พอหันกลับไปหัวใจก็แทบจะวาย นี่มันตัวบ้าอะไรวะเนี่ย! หน้าโหดยิ่งกว่าฮิดเลอร์อีก T[]T ใครก็ได้ช่วยที๊~~~
"ขอโทษค่าลุง T^T หนูไม่ได้..."
"ใครลุงหา! ฉันอายุแค่ 50 เองนะ!"
เอิ่ม.... งั้นจะให้เรียกพี่เหรอไอ้แก่บ้าไม่ยอมรับความจริงว่าตัวเองแก่จนเคาะฝาโลงแล้ว =_=^^^
"ปล่อยเดี๋ยวนี้ ยัยนั่นมากับฉัน"
โฮกกกกกกกก!!! ขอขอบคุณนายมากซาโซริ! ถ้าเสร็จจากงานนี้เมื่อไหร่ฉันจะแต่งตัวเป็นน้ำชาเต้น sorry sorry ถวายให้ดูเป็นขวัญตา =O= (ไอ้บ้า... แต่งเป็นน้ำชาดันเต้น sorry sorry =_=^^^)
"อ๊ะ! ขะ... ขะ... ขอ... ขออภัยอย่างสูงครับคุณหนู... =O=;;;"
ไอ้แก่นั่นหน้าซีดเผือกแล้วค่อยๆคลายมือที่จับคอเสื้อฉันไว้ พอหลุดแล้วฉันก็วิ่งปรี๊ดมาหลบหลังซาโซทันที แต่ว่า... เมื่อกี้ตาลุงนี่เรียกเขาว่าอะไรนะ! =O=a
"ไปได้แล้ว"
"เอ่อ... อืมๆ =O="
ฉันเดินตามหมอนี่ต่อยๆมาจนมาถึงชั้นที่เท่าไหร่ก็ไม่สามารถทราบได้เพราะระหว่างลิฟขึ้นฉันมัวแต่มองวิวข้างนอกจนตาเริ่มลาย +0+ (ลิฟทำเป็นแบบมีกระจกให้เห็นวิวรอบๆได้อะ) แต่พอเดินออกจากลิฟฉันได้ต้องตบหน้าตัวเอง 1 ที หยิกตัวเองอีก 20 แผลและอ้าปากไปอีก 50 องศาเพราะความอลังของห้องถ่ายแบบ O[]O อะไรมันจะปานฉะนี้~~~!!!
"อ้าวววว~~ น้องซาโซริมาแล้วเหรอจ้าาา >O<"
เจ๊เทยคนนึงวิ่งเจ้ามาด้วยท่าทางดี๊ด๊าสุดๆ พอเห็นฉันแล้วก็ยิ่งทำตาเป็นประกายวิบวับแล้วถาม
"อุ๊ยต๊ายตาย~ นี่ใครหรอจ้ะ *O* "
"ก็คนที่ผมเอามาถ่ายด้วยไง"
"โอว! เริด!(ไอ้คำว่านี่กระดกลิ้นจนกระสุนในปากกระเด็นมาเข้าหน้าฉันเต็มๆ -_-;;;) น้องน่ารักมากฮ้า! ^O^ ชื่ออะไรหรอจ้ะคุณน้อง"
"ชื่อ... เดอิดาระค่ะ =O="
"โอเคเบบี๋"
"เดอิค่ะ -_-;;"
"ได้จ้ะ เดอิก็เดอิ ^O^ น้องอยากรู้มั้ยว่าเราจะถ่ายโฆษณาพรีเซนอะไร"
"อ่าค่ะ..."
ฉันพูดแล้วแอบก้าวถอยนิดนึง เพราะรังสีความวิบวับของเจ๊แกกระเด็นมาเตะตาจนแสบไปหมดแล้ว =_=^^^
"เอาล่ะ! โฆษณาที่จะให้น้องทั้งสองพรีเซน หน่านก็คือ................"
ความคิดเห็น