[fic naruto] ผ.อ.แสบบ นักเรียนเฮี้ยวว โรงเรียนเฟี้ยวยกกำลัง2

ลำดับตอนที่ #64 : PART 36 : กระเทียม VS พริกไทย 100%

[Naruto talk]

"ใกล้บ้าแล้วโว้ยยย! ยัยแวมไพร์นั่นหนังเหนียวชิบหัย! =O="

ผมพูดแล้วนอนแผ่หรากับเตียงพร้อมยกมือปาดเหงื่อ -*- ชิ! วันนั้นอุตส่าห์เอาหนูผีแมลงสาบที่พี่แกเกลียดแสนเกลียดที่ดั้นด้นหามาจากท่อระบายน้ำนรกนั่น แต่ดันไม่อยู่ซะงั้น!! เท่ากับว่าโดนไอ้เข้งาบตูดฟรีเลย T^T (ในท่อมีตะเข้นะเออ =3=)

"นารูโตะ นายจ่ายค่าเซ็ทผมใหม่ของฉันเลย -_-+"

เจ้าซาสึเกะนี่แม่งก็งกชิบ! เอาไปเลย! =_= ผมยื่นกระเป๋าที่มีตังค์อยู่น้อยนิด Y_Y มองซาสึเกะหยิบแบงค์ทั้งหมดออกมาเป็นภาพสโลว~ โมว~ ช่านนน~~~ ม่ายยยย!! ตังค์โพ้มมม... แงๆๆ (หมดตรู๊ดอย่างแท้จริง กระเซือกกก.. TT^TTb)

"ฮ้าว~"

"นี่นายไมช่วยแล้วยังหาวเหรอ! =O=++"

"อย่ามาพาลสิวะ =_=+ คนกำลังใช้ความคิด ขืนมัวเอาแต่แผนที่นายคิดอีกก็ล่าช้าพอดี"

"นายหาว่าแผนฉันไม่ได้เรื่องเหรอ T^T โฮ~"

"แล้วแต่เมิง..."

ไม่มุกตูอีก =_= เอวัง...(ชักจะแป้กไปแล้วนะเรื่องนี้ = =^)

"ว่าไง ได้แผนยัง" ผมรีบสะกิดก่อนชิกามารุจะไปเข้าเฝ้าองค์อินทร์ = = นี่นายจะช่วยฉันมั้ยเนี่ย T^T!!

"หืม?... อืม.... ฉันเคยได้ยินมานิดหน่อยว่ามนุษย์หมาป่ากับผีดูดเลือดเป็นศัตรูกัน"

"แล้ว..."

"ถ้าเราหามนุษย์หมาป่าเก่งๆ มาขู่ให้ยัยนั่นผวาอาจพอมีทาง ฮ้าววววว =O=~"

"เยี่ยมยอดกิ๊บเก๋ยูเรก้ามาก!! สมแล้วที่เป็นนาย >O<" ผมตบหลังมันดังป้าบ! จนร่างห่อเหี่ยวของมันตกขอบเตียง ตามด้วยเสียงตุบ! ซึ่งแสดงว่าแรงโน้มถ่วงส่งมันถึงพื้นโลกาแห่งนี้แล้ว แต่สิ่งที่ได้มาคือ...

"-_-zZ"

คนหรือควายวะ TOT ตกเตียงแล้วยังเจือกหลับได้อีก เอาไปออกงานวัดดีมั้ยเนี่ย

"ที่ชิกามารุเสนอก็ดี แต่จะไปหาหมาป่าผู้แข็งแกร่งบ้าบอคอแตกนั่นมาจากไหนล่ะ" ซาสึเกะ

เออว่ะ! =O= แถวถ้าเดินทางไปเจอตัวเป็นๆ มีหวังโดนจกไส้หลุดแหง TOT ฮืออออ หาแผนไหม

ผัวะ~! ป้าบบบบบบบบบ!!

"ฮัลโล่เพื่อนฝูง! (^O^)/ อ้าว... ไอ้นารูโตะหายไป (- - )( - -) โตะๆๆ มานี่เร้ว~ โม่ๆๆ"

ใช่... ตูหายไห... แต่แกนั่นแหละกำลังจะหายไปจากโลกอันสวยสดงดงามอรามสีมณีส่องแสงแห่งนี้ไอ้คุณคิบะ!!!! เปิดมาได้ป้าบเดียวมาเกาะกำแพงแทนจิ้งจกเลยโว้ย!!

"ไอ้-เอี่ยยยยยยย~~~!!! \T[]T/"(รู้ๆกันอยู่ = =)

ผมตะโกนลั่นพลางดิ้นผับๆๆ สามนาทีผ่านไปคิบะมันถึงโบกรถเมล์จอดที่บางอ้อและปิดประตูมาดึงผมออกจากกำแพง U_U

"ไปทำอะไรตรงนั้นครับเพื่อน = =^"

"เพราะเอ็งแหละ = =++ เอ๊ะ..."

ผมฉุกคิดอะไรได้บางอย่าง แล้วหันไปแสยะยิ้มให้กับคิบะที่พึ่งมาใหม่ๆ พวกที่เหลือขมวดคิ้วอย่างงงๆ จากนั้นก็ร้อง อ๋อ ออกมาแล้วยิ้มตาม

"เอ๊ะ.. มองอะไรของพวกนาย เฮ้ย! เดี๋ยว!! ออกไปนะเว้ย!! เฮ้ยยย!! เฮ้ยยยยยยย!! ม่ายยยยยยยยยยยยยย!!!!!!! O[]O"







(ต่อจากนี้... สุขีเถิดคิบะเอ๋ย~ =w=)


















[Writer Mode]

สวัสดีค่า!!!! ในที่สุดโฆษก(ปากหมา)รายประจำ นังไลท์เองจ้า!!! ^O^ หลังจากผ่านศึกหนักที่ขี้เกียจพูดถึงก็จะได้พูดซะที โฮๆๆๆ

"โดนเทศซะหูช้าเลยฟะ ดึกเลยสิเรา"

เจ้าของเรือนผมสีขาวดวงตาสีแดงเดินทอดน่องเข้าสู่รั้วโคโนฮะด้วยอาการเหนื่อยหนาย เนื่องจากหลังจากเหตุการที่นักเรียนเดอิดาระเข้าโรงพยาบาลแล้วเจ้าตัวไปช่วยไม่ให้ฆ่าตัวตายจนพลังหมด ตอนนี้เลยโดนคุณพี่ชายวดยาวยันดึกถึงปล่อยกลับ(นี่ตกลงพี่หรือแม่ครับ = =^)

บรู๊วววว~ บรู๊วววววว~

เสียงหมาหอนพร้อมเอฟเฟกควันแสนอลังการมิปานสี่แพร่งลอยมาลิบๆ ซึ่งเจ้าตัวไม่ได้รู้สึกอะไร... ใครมันจะไปรู้สึกวะ... ตั้งแต่โดนถีบออกจากมดลูกตูก็เจอบรรยากาศแบบนี้ออกบ่อย -_-

แฮ่...

"หือออ?"

ภายใต้กลุ่มควัน มันปรากฏเงาตะคุ้มๆ น่าสงสัย... ทำให้เจ้าตัวหยุดเดินชะงักทันที... แล้วค่อยๆ เพ่งมองไปที่ข้างหน้า

มะ... มันคือ!!

คือ!!

คือ!!

คือ!!!

คือ!!!!!!!!!

คื๊ออออออออออออ!!!!!!!!!!!!!!

คื...(ผัวะ!!! /// อิคนพากษ์เจอถีบ -_-+)

















(3 วินาทีหลังจากการพักฟื้น... มันค่อยๆ คลานขึ้นมาจับไมล์แล้วพากษ์ต่อ = =)

คือ.....!!!!!!!!!!!!!!!(สงสัยอยากโดนซ่งติงตระกูลหยาง =[]=^^)

ไอ้ผีบ้าใส่เสื้อตัวมาสคอสหมาห้อยกระเทียมตรงร้านกาแฟแถวสี่แยกช่องแคบริดสีดวง!!!!!!!

ซึ่ง SHE ถึงกับทำหน้า >>> =[]=!!! (ฮาไม่ออกว่างั้น -*-)

"บรู๊ววว~ เจ้าแวมไพร์เอ๋ย~ นี่มันถิ่นข้า จงไสหัวไปให้ว่อง มิฉะนั้นกบาลจะหลุดมิรู้เด้ออออ~"

น่านนนน... สำเนียงมันส่อถึงบ้านเกิดอย่างแรง ไอ้หมาบูกข้าวเหนียวเอ๊ย!!! =O=

เนื่องจากรับมุกต่อไปไม่ไหว องค์หญิงย่างสาวขุมเข้าไปเตะเข้าให้ที่แข้งขนดกของคิบะจนพี่แกเสียศูนย์หงายเงิบ 180 องศาลงสู่พื้นด้วยท่าขาชี้หน้าอินทร์หน้าพรมแขนกางจังก้าเตรียมเหินฟ้า

"หึๆๆๆๆ ^^"(แสยะยิ้ม)

"ฮ่าๆๆๆ TOT"(หัวเราะประชดความอุบาทของตัวเอง)

ว่าแล้วองค์หญิงก็รู้ว่าฝีมือใคร สะมืดไปทางต้นซากุระประจำโรงเรียน เผยให้เห็นแก็งค์หัวทื่อครบทีมกำลังร่วมมือร่วมใจกันทำฉากประกอบเอฟเฟกซึ่งมีหน้าที่ดังนี้...

นารูโตะ : ทำควันจากน้ำแข็งแห้ง

ซาสึเกะ : เอาไวบอร์ดมาพัดให้ควัยฟุ้ง~

ชิกามารุ : เปิดเทปหมาหอน

โจจิ : แด๊กเสบียง (ไม่ได้ช่วยนี่เฮ้ย = =^)

"ชีวาวายแล้วแล~~~~~~"(ทั้งหมด)

"พรุ่งนี้ได้อายแกพวกแก... (จากเสียงพี่แกอำมหิตสุดตีน =[]=)"


















เช้าวันต่อมา...

"นักเรียนโคโนฮะทุกคนกรุณาดูไว้ ทั้ง 5 คนนี้คือตัวอย่างที่มาลองดีกับฉัน ถ้ายังจะมีคนคิดอีกพ่อจะเอาให้จั๋งหนับ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"

เสียงประกาศจากทางสายหลางดังทั่วโรงเรียน สายตาของนักเรียนทุกคนจ้องไปที่ผู้โดนลงทัณฑ์ทั้ง 5 ที่ตอนนี้อยู่ในสภาพ...

1.แกผ้าเป็นไอ้วิปริต พร้อมมีแผ่นเวกซ์ติดตามจุดขนดกและกระดาษเขียนว่า 'ช่วยทำให้พวกเราเงางามด้วย *-----*'

2.กระบอกพริกไทยแขวนที่คอจ่อแถวๆ จมูกให้ไอกันตาลีลาเหลือก

3.ด้านล่างมีก้อนน้ำแข็งนับพันเรียงรายรออยู่ทำให้หนาวกันถ้วนหน้า

4.กระเทียมยัดปาก

5.โดนตรึงกางเขนหน้าโรงเรียน =_=^^

"ซาสึเกะน้องคุณพี่~~~~~~~~!!!!!!!!! O[]o"

"=O=" (หน้าคู่กรณี)

เมื่ออิทาจิมาเห็นสภาพน้องตัวเองอย่างไม่เชื่อสายตาก็โวยวายแล้วทำท่าจะเข้าไปแกะน้องสุดรักออกจากกางเขน แต่พวกเพื่อนๆ เข้าไปชาตตัวทันแล้วชี้ให้ดูถึงเภทภัยถ้าเข้าไป นั่นคือรั้วหนามอย่างดีพร้อมรั้วเหล็กติดกระแสไฟฟ้ากว่า 1500 วัต ชี้ให้เห็นว่าเข้าไปตายหยั่งน้องเขียดสิบล้อแน่นอน

"ฮึก... ไม่นะ... ม่ายยยยยยย~~!!!"

อิทาจิเหมือนจะโดนผีนางเอกเกาเหลาช่อง 3 เข้าสิง วิ่งเอามือป้องปากเข้าอาคารไปพร้อยสายหยาดน้ำตาไหลพรากราวจะขาดใจ... (กูจะอ้วกกกก!! ={}= ฟิคนี้เสื่อมเกินปายยย...)











ด้วยเหตุนี้... เราจึงขอให้ท่านไปแกะเวกฟรีเพื่อความเรียบเนียนของเรียวขาทั้ง 5 ฟรี!! ตลอดวัน!!!!(เฮ้ย!? : ทั้งหมด)


-----------------------------------------------------------------------------

ตอนนี้เจ๊ได้เปิดบทความใหม่ที่จะมาแทนนิยายทั้งสองที่ลบไป -*- ซึ่งเรื่องนี้ออกแนวรั่ว! บ้า! ฮา! ซึ้ง! ตามแบบฉบับของเจ๊~ ^___^b แต่ที่สำคัญกว่าคือ...

สาววายขึ้นบัลลังค์นางเอก!!!

ฮะแน่~ อยากอ่านอะดิ *-* (สรุปเองเลยนะเอ็ง -*-) ตอนนี้เจ๊รับสมัครตัวละครอยู่ ใครอยากไปก็เชิญเลยจ้า ใครถูกใจเจ๊อาจรับไว้เลี้ยงดูฟูมฟัก โฮๆๆๆๆ (เจอถีบ!)


>>>ไปอ่าน จิ้ม!!<<<