คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #61 : PART 33 :ภารกิจเปลี่ยนเพศเริ่มขึ้นแย้ว>O
ไงจร้า ไลท์มาอัพต่อแล้ว ไปชมกันเล๊ย>w
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
(Mari telk)
"นี้เธอเอาสายรุ้งมาทีสิ"
"ไม่ว่างย่ะ"
"ว้าย!! ผ้าช้านTOT"
"ปากกาสีแดงหายไปหน๊าย=O="
"อยู่ข้างๆแกไง๊=[]="
"เออจริงด้วย(- )"
"กระดาษหายไปหน๊ายTOT"
"เฮ้ย สีหายหมดแล้ว=[]="
"ว้ายอย่าชนสิย่ะ"
"กรี๊ด เลอะหมดแล้วT[]T"
เสียงดังโวยวายอยู่ในห้องประชุม ฉันมาริค่ะคงงงกันใช่ไหมพอดีพรุ่งนี้เป็นวันวาเลนไทน์เด็กผู้หญิงทั้งโรงเรียนจึงต้องมาด้วยกันเตรียมของสำหรับวันวาเลนไทน์รวมถึงพวกฉันด้วย-_-^^^ ส่วนพวกผู้ชายโดนนักเรียนหญิงไล่กลับบ้านค่ะเพราะเป็นการเซอร์ไพรส์หนุ่มๆทั้งหลาย...
"เฮ้อ นี้มาริคิดว่าพวกนี้น่ารำคาญไหม=_=^^^"ยูเมะหันมาถามฉัน
"อือ(-_-)"ฉันตอบ
"กรี๊ด เธอตรงนั้นระวัง>[]<"เสียงผู้หญิงคนนึงเซมาทางพวกฉันที่นั่งจัดของอยู่ ฉันเหลือบไปเห็นกระป๋องสีที่ใช้ทาผ้าลอยอยู่บนหัวเตรียมที่จะเทสีอันแดงแจ๋ลงมาทางพวกเรา
"เฮ้อ เลิกโวยวายได้แล้วเก็บสีหมดแล้ว"ฉันพูดหลังจากที่หันไปทางพวกที่โวยวายอยู่
"เอ๋ โหสุดยอดมาริO_O"คิบิกิ
"เอ่อ ขอบคุณน่ะมาริแล้วก็ขอโทษด้วยT^T"ผู้หญิงที่สะดุดล้มเมื่อกี้เดินมาทางฉันพรางทำหน้าจะร้องไห้ เอ่อ ฉันได้เขียนในใบรึป่าวน่ะว่าฉันเกลียดน้ำตาผู้หญิง
"ช่างเถอะวันหลังระวังด้วยล่ะกัน"
"จร้า"แล้วเธอคนนั้นก็วิ่งไป
"นี้ๆมาริไปทำช็อกโกแลตกันได้แล้วล่ะ"ยูเมะเรียกฉัน
"อือ"
ห้องทำอาหาร
"กรี๊ด น้ำตาลรั่ว=[]="
"ว้าย ใส่ช็อกโกแลตเกิน"
"กรี๊ด ถ้วยหาย"
"นี้เธอนั้นของฉันเอามา"
"ของฉันย่ะ"
"ว้ายอย่ามาเบียดสิ"
"อย่าทิ้งนั้นของฉันTOT"
"ว้ายช็อกโกแลตของฉันT[]T"
"นี้ นั้นอย่าเพิ่งทิ้งฉันจะเอา"
"ถ้ามันหนวกหูน่ารำคาญอย่างนี้มีปัญหาอย่างนี้พวกเธอเลิกทำดีกว่าไหม"ฉันตะโกนทั้งห้องเงียบแล้วทำช็อกโกแลตของตัวเองไป แน่นอนฉันดั้งด้นไปขอกุญแจจากผอ.เชียวน่ะเพราะทุกคนกลัวผอ. - -ฉันเทช็อกโกแลตไวท์(ถูกป่าวหวาTT)ลงแม่พิมพ์รูป...ไม่บอกดีกว่าไปลุ้นเอาเอง(- -)แล้วเอาไปแช่ตู้เย็นอันที่30เพราะอันที่เหลือห้องอื่นเอาไปแช่เต็มหมดแล้ว
"ว้าวทำสวยจังเลยมาริOvO"ยูเมะพูด
"โห ของฉันเทียบไม่ติด=O="ฮิมิก
"โฮก ฉันนี้อันที่5แล้วT^T"นาเมริพูดแล้วทำหน้าจะร้องไห้อันที่ผ่านมาคุณเธอทำเละไปหมดแล้วของฉันน่ะหรอเหอะๆ รอบเดียว5นาทีมันไม่ได้ยากอะไรมากมายน่ะ- -
"เฮ้อ เสร็จล่ะแค่รอให้แข็ง1ชั้วโมง- - แต่คงต้องมาเอาพรุ่งนี้ตอนตี5น่ะทุกคนเพราะถ้าครบ1ชั้วโมงแล้วเราเอาออกไปเลยมันจะละลายโอเคน่ะ"ฉันบอก
"จ๊า"ที่เหลือ
"งั้นฉันไปก่อนน่ะจะไปที่ชมรมซะหน่อย"
"วันนี้ผู้ชายกลับไปหมดแล้วนี้"
"ไปซ้อมคนเดียวน่ะ"
ครืด ปัง~
หลังจากที่มาริออกไปจากห้องเสียงพูดคุยจึงเริ่มขึ้น
"เฮ้อ มารินี้เก่งเนอะ"
"นั้นสิเรื่องนี้มาริเก่งมากๆเลยน่ะคิดดูสิของมาริแค่5นาทีเองพวกเรานี้เป็นชั่วโมง= ="
"ช่ายT^Tเละอีกแล้วฉัน"
"ฉันว่าจะทำอีกอันเป็นของตอบแทนมาริใครเอาด้วยมั้ง"
"เอาๆฉันทำด้วยอยากตอบแทนมาริมั้ง"
"ฉันด้วยๆ"
หลังจากนั้นทั้งหมดจึงทำของตอบแทนมาริแต่ล่ะรูปขึ้นมา
สนามฟุตบอล
เฮ้อ เหนื่อยจังเลยแหะวันนี้แต่ก็ไปได้ดีแต่ฉันลืมคิดไปเรื่องนึง ช็อกโกแลตฉันจะให้ใครดีนี้สิ- -เอาเหอะพรุ่งนี้ค่อยคิดแล้วฉันมานั้งทำไมที่นี้เนี่ย- - ฉันลุกขึ้นแล้วเดินไปเรื่อยๆ เฮ้ออีก5วิฝนตก
5...
4...
3...
2...
1...
0...
ครื้นๆ ซ่าๆๆๆๆๆๆ(เสียงเมฆแล้วฝนก็ตกลงมา)
เฮ้อเอาเข้าไปวันนี้ยิ่งใส่เสื้อบางๆอยู่ด้วย ทำไมฉันถึงรู้ว่าฝนจะตกรู้ไหมค่ะพอดีวันนี้ฉันรู้สึกไม่ดีตั้งแต่เช้าแล้วล่ะค่ะ อากาศมืดๆมีลางว่าวันนี้จะมีคนมาเยือนซะด้วย-_-^^^ ฉันเข้ามาหลบหน้าอาคารเรียนกำลังเดินไปที่ห้องทำอาหาร
ครืด ปัง(เสียงเปิดและปิดประตู)
"ทำอะไรกันอยู่"ฉันถามเมื่อเห็นทุกคนนั้งกอดกันกลมดิ๊กเป็นกลุ่มๆ
"มะ...มีคนเข้ามาจากทางหน้าต่างTT"ผู้หญิงคนนึงพูดขึ้นด้วยเสียงสั่นๆ
"ใคร??"
"มะ...ไม่รู้เหมือนกันที่แน่ๆไม่ใช่คน!!!!"
ครืน เปรี้ยง(ฟ้าผ่า)
"กรี๊ดดดดดดดดดดด!!!!!!!!!!"เสียงกรี๊ดดังขึ้น
"อ่ะ มาริระวังข้างหลัง"
"ห่ะ อึก"โอยเจ๊บใครน่ะ ฉันรู้สึกเจ็บท้ายทอยเหมือนมีของแข็งมาทุบอยู่สติค่อยๆหายไปทีละนิดจนสลบไป...
"อือ~"ฉันครางเบาๆแล้วมองตัวเอง ง่ะฉันอยู่ในชุดโกธิคโลลิต้านี้นา=[]=;;
โกธิคโลลิต้าประมาณนี้
v
v
v
v
v
แต่พอมองดีๆมีฉันคนเดียวใส่ชุดนี้นิ หันไปมองคนอื่นๆยังทำหน้าตาหวาดกลัวกันอยู่
"ไม่เป็นอะไรน่ะมาริ"
"อือ"
"ไงมาริฟื้นแล้วหรอ^^"เสียงผู้หญิงคนหนึ่งดังขึ้นข้างๆฉัน
v
v
v
v
v
"เธอเป็นใคร"ฉันถามเมื่อเธอคนนั้นเดินเข้ามาใกล้ๆ
"ฉันชื่อเนริเนะ เป็นแม่มดวันวาเลนไทร์ฉันมาที่นี้เพราะมีธุระ"
"อะไร- -"
"ฉันจะให้พวกเธอทุกคนสลับเพศ"
"จะให้พวกเราเป็นผู้ชายงั้นหรอO[]O"
"ถูกต้องจ๊า^^~"
"พวกเราทุกคนรวมถึงพวกผู้ชายด้วยรึป่าว"
"อ่ะแน่นอน"
'กรี๊ดขวัญตาจะได้เห็นพวกหนุ่มๆเป็นผู้หญิงด้วย*-*'
"กรี๊ดกันลั่นเชียว^^"
"เฮ้ออยากเห็นวันนี้อ่าT^T"
"งั้นพวกเราไปเปลี่ยนพวกผู้ชายกันไหม^^"
"ไปจ้า*0*"
"งั้นไปกันเล๊ย"
วิ้งๆๆๆ พรึบ
"เอที่นี้ที่ไหนหวา-.-"
"บ้านซาสึเกะ"
'เฮ้ ซาสึเกะลงมาเก็บของสิ'
'รู้แล้วๆ'
"หิหิ โอม มะรึ๊กกะดึ๊ก กึ๊กกื๊อ=v="
วิ้งๆๆ
'ว้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก อิทาจิช่วยด้วยยยยยยยยย'
'อะไรๆเฮ้ยซาสึเกะทำไมนาย=[]=;;'
'พี่ด้วย=[]=;;;;;;;'
ซาสึเกะ
อิทาจิ
"ว้ายๆสวย*0*"
"ไปต่อ^^"
วิ้งๆๆๆๆ พรึบ
"ชิกามารุ( ' ')"
'ฮ่ะ ใครเรียกหวา(-~-)แจ็บๆ'
"น่ารักน๊าแต่ขอโทษ มะรึ๊กกะดึ๊ก กึ๊กกื๊อ"
วิ้งๆๆ
'อ้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก=[]=;;;'
"ไม่ได้เปลี่ยนเลยน่ะเนี่ย=_____________=;;"
"ไปต่อ^^;;"
วิ้งๆๆๆๆ พรึบ
"บ้านนารูโตะ><"
'ง่ำๆๆๆๆๆๆๆๆๆอาหร่อย^~^'
"โซยราเม็งที่บ้าน=__________=;; มะรึ๊กกะดึ๊ก กึ๊กกื๊อ"
วิ้งๆๆๆ
'แว้กกกกกกกกกกกกกกกกกกT[]T;;'
"ฮ่าๆๆๆๆน่ารักดีนี้นารูโตะไปต่อ"
"นารูโตะน่ารัก0"
วิ้งๆๆๆๆ พรึบ
"บ้านคิบะ"
'....'
"เงียบจริงๆเลยน๊า มะรึ๊กกะดึ๊ก กึ๊กกื๊อ"
วิ้งๆๆๆ
'เฮือก อ้ากกกกกกกกะลังฝันดีๆอยู่เล๊ยTOT;;'
"555+ตลกดีอ่ะคิบะ>.
"ไปเหอะ^^;;"
วิ้งๆๆๆๆ พรึบ
จากนั้นทั้งหมดก็ไปทำภารกงภารกิจต่างๆของยัยแม่มดวันวาเลนไทร์=_=;;
[ย้อนไปประมาณ 1 ชั่วโมงก่อน]
Deidara Talk
นี่มันอะไรเนี่ย =_= ทำไมพวกผู้หญิงทั้งโรงเรียนถึงไล่เรากลับหมด อ่ะ ไหนๆ ก็ไม่มีอะไรทำอยู่แล้ว เดอิคนงามขอตัวไปแปลงโฉมเพื่อออกไปแรด เอ๊ย! ออกไปซื้อของซะหน่อย อุหุหุ =..= ฉันปล่ิอยผมที่มัดรวบสยาย สวมชุดสายเดี่ยวกระโปรงบานสีชมพูลายดอกไม้พริ้งพรั่งงดงาม พร้อมเสื้อคลุมสีขาวและหมวกที่มีผ้ารูปดอกกุหลาบประดับรอบทิศหมวกใบงาม ท้ายสุดคือรองเท้าส้นตึก (ย้ำ! ตึก! = =)
อะช่า!!!! ได้เวลาคนสวยออกรถแว้วว~ *0*
(ไลท์ - นี่แกไปออกรถที่ไหน แกไปมินิมาตร์มิใช่รึ!!)
ฉันเดินออกไปอย่างมาดมั่นแบ๊วแตกแหกกระเจิงจนป้าครกทองยังแล หมายังเอือม(เอิ่ม...) เรื่อยๆไปมินิมาตร์ข้างโรงเรียน ทุกคนจะมองอะไรนักหนา!! ไม่เคยเจอวัตถุ(โบราณ) สวยงามหรือไง!! ={}=
(ไลท์ - อินี่บ้าไปเลี้ยว~ T[]T)
แล้วเจ๊จะด่าหนูทำม๊ายยยย!! =O=
เข้าเรื่องๆ ฉันเดินตะเล็ดๆ เดินไปหน้าร้านเปิดนิตสารดูเล่นๆ สายตาของฉันก็ไปเตะกับท้องฟ้าวันนี้.. ทั้งๆ ที่เป็นตอนบ่ายแต่ท้องฟ้ากลายเป็นสีชมพูสวยงาม ก้อนเมฆตอนนี้ดูราวกับสายไหมในสวนสนุก... ทันใดนั้นฉันก็เห็นสายฟ้าผ่าลงมา... แต่มันผ่ามาตรงข้างๆที่ฉันยืนอยู่!!
เปรี๊ยง!!!!!
ทุกอย่างเหมือนหยุดนิ่ง รู้ตัวอีกทีฉันก็กระเด็นไปนอนกับพื้น เสียงผู้คนรอบข้างเริ่มหายไปพร้อมสติที่ดับวูบของฉัน...
...
...
...
---------------------------------------------------------------------------
ขอขอบคุณฮานะอย่างสูงงงงงงงง (-/\-) ไอเลิฟยู จุ๊บุๆ
ความคิดเห็น