ลำดับตอนที่ #42
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #42 : PART 28 :นี่มันวันบ้าอะไรวะเนี่ยยยยยยย
I MUSIC
ผัวะ!
"อั่ก!"
ร่างของชายผู้มีเรือนผมสีเขียวฟ้าทรุดตัวลงกับพื้นด้วยความเจ็บปวด มือทั้งสองกุมท้องเอาไว้แล้วจ้องผู้ที่ซัดเข้าซะหมอบไปเมื่อกี้ด้วยสายตาตกใจ เพราะไม่นึกว่าจะโดนหมัดเข้าเต็มๆแบบนี้ ลิ้นเริ่มรู้สึกถึงโลหิตที่ไหลออกมา
"อะ...อึก!"
"ฉันไม่โทรไปบอกพ่อแม่นายก็บุญหล่นทับแค่ไหนแล้ว เก็บนิสัยหื่นๆของนายไว้ใช้กับคนในฮาเร็มเถอะนะ"
ร่างบางหากแต่ทรงพลังพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเรียบแต่เด็ดขาด ดวงตาสีแดงฉานมองร่างของเขาด้วยสายตาสมเพช... ร่างบางค่อยๆเดินจากไปโดยทิ้งให้เขานอนกองอยู่กับพื้นแบบนั้นแล้วค่อยๆหายไปกับควันสีดำ
"บ้าชิบ โดนอัดซะน่วมเลยเรา"
ชายหนุ่มพูดกับตัวเองด้วยน้ำเสียงขบขำแล้วค่อยๆพยุงร่างของตนขึ้นอย่างลำบาก เขาเลียเลือดที่มุมปากของตนแล้วเอาแผ่นหลังพิงกำแพงอิฐ ใบหน้าหล่อเหลาเงยขึ้นมองดวงจันทร์ครึ่งเสี้ยวที่ทอแสงสีเงินลงมา ชายหนุ่มแสยะยิ้มแล้วหัวเราะในลำคอ
"หึๆ ก็รู้อยู่นี่นาว่าฉันนิสัยยังไง มันก็แก้ไม่ได้นี่เนอะ องค์หญิง..."
[Ren talk]
22.34 PM.
"เร็นคุง หน้าไปโดนอะไรมาน่ะ O_O"
"นั่นสิ ปากด้วย"
ชิ น่ารำคาญชะมัด -_-^
พวกสาวๆที่ผับเข้ามาถามแล้วจับหน้าจับคางผมด้วยสายตาเป็นห๊วง~ เป็นหวง(มรึงประชดเหรอ = =^) ผมจับมือของทั้งสองเอาไว้แล้วพูดเสียงเนื่อยๆ
"ล้มนิดหน่อยน่ะ แผลแค่นี้เอง... ถ้าเธอเป็นห่วงเดี๋ยวก็หาย"
"แหมมม~ เร็นอะ พูดอะไรไม่รู้ >//////<"
เวร... ยิ่งทำให้ยัยสองคนนี้มาเกาะแขนผมเป็นโคอาล่าเลย เจริญเถอะคร๊าบบบ~~ - -^
คงอยากรู้ล่ะสิว่าใครเป็นคนซัดผมเมื่อคืนก่อนจดมีแผลแบบนี้ ง่ายมาก...
องค์หญิงไงล่ะ!
เธอรู้ว่าผมมาเรียนที่นี่ แล้วพอรู้ว่าดันเจ๋อไปกัดนักเรียนหญิงที่แต่งชายคนนึง เธอก็เลยโกรธาผมแล้วลากมากระทืบอย่างที่เห็น - -^ บอกว่าถ้าเอาผู้หญิงคนนั้นไปรวมในฮาเร็มด้วยผมตาย...
ช่างเป็นลางดีอะไรอย่างนี้ (ตรงไหน? -_-)
[END]
[ปล. คนเขียนให้ตูบรรยายแค่เนี่ย!!!]
[ด้านบนมันเครียดให้มันเครียดกันไป มาฮาขี้แตกด้านล่างดีกว่า =w=~]
[อาจมีภาษาที่ไม่เหมาะสม รับไม่ได้รีบกดปิดทันทีเพราะไอ้คนเขียนมันบ้าไปแล้ว = =]
[Sasori talk]
"พี่ชาย ไหงทำหน้าเศร้าแบบนั้นอะ"
ไอ้เดอิดาระเขย่าแขนผมแล้วทำตาแบ๊วเหมือนเด็กอายุ 10 ขวบ -_-^^ จะไม่ให้เศร้าได้ไง ในเมื่อ... ผมทำร้ายเพื่อนตัวเองนี่นา
(จี๊ดดด~~ โดน *-* : rike)
"เฮียซาโซริ หนูว่าหนูเจอคนที่เด็กกว่าแล้วล่ะ"
โซอิพูดปลงๆแล้วมองหน้าเดอิที่กินไอติมเลอะปากไปหมด นี่มันสมองกลับตลาปัดถึงขนาดกลายเป็นเด็กเลยเหรอวะเนี่ย T[]T! เครียดเลยกุ โชคดีที่ลากน้องมาช่วยดูแลอีกแรงไม่งั้นผมตายห่าไปนานแล้ว(พูดคำหยาบเหรอซาโซ -_-^)
"ว่าแต่... อุ๊บบบ!"
โป๊กกกก~~!!!!
กรรม... ผมนี่มันเซ่ออีก ดันเดินเจ๋อมาชนเสาซะได้ ชิ! ไอ้เสาบ้า -_-^^^ มาตั้งตระหง่านอะไรแถวนี้วะเนี่ย จะรอให้เค้าเอาผ้าสามสีมาพันตั้งศาลพระภูมิจุดธูปขูดขอหวยเหร๊อ!
"อ้าวพี่ชะ..."
"เฮ้ย! พี่ระวัง!!"
โป๊กกกกกกกกกกกก!!!
นั่นไง ไอ้เดอิมันก็มาร่วมวงกับผมด้วย แกนี่มันสมกับเป็นคู่หูตูจริงๆ ซวยเหมือนกันเด๊ะ!
ว่าแต่เสาบ้าอะไรวะเนี่ย =_= มีเขียนด้วยว่า 'กูรักเมียชาวบ้าน' สงสัยไอ้คนที่มาสเปย์ใส่เสามันจะชอบทำผิดศีลข้อสาม กาเมสุมิจฉาจาร ประพฤติผิดในกามและรักคนนมีเจ้าของ อาเมนนน~ (ของพุทธโว้ย~!)
"เฮ้ย! พวกแกสองตัวอยากมีเรื่องหรอวะ?!"
สอ-สระ-เอา-พอ-อู-ดอ-ดอ-ไอ-ไม้โท
แปลเป็นภาษาได้นั่นคือ...
เสาพูดได้โว่ยยยยยยยยยยยยยยย!!!
ผมมองไอ้คนที่ผมนึกว่าเป็นเสาแล้วถึงกับอ้าปากค้าง เพราะมันเล่นมีรอยตีนกา เอ๊ย! รอยแผลเป็นเป็นรอยขวางที่หน้าสายขีดเหมือนมันโดนแมวที่บ้านข่วนมาหมาดๆ ทำเอาผมพานนึกไปถึงเซ็ทจัง(แมวเซ็ทสึ จำได้บ่)เจ้าเซ็ทสึมันเคยโดนข่วนเป็นสามแยกไฟฉายแบบนี้รึเปล่าฟะเนี่ย -_-;
"นี่แกมองหน้าอยากมีเรื่องเร๊อะ! แถมยังทำไอติมหกใส่เสื้อของลูกพี่พวกเราอีก"
"กรี๊ด!ๆๆ ฉันไม่ได้ตั้งจ๊ายยยย!!! TOT!"
ไอ้เดอิที่โดนกระชากคอเสื้ออยู่พนมมือไว้วอนขอชีวิตคนที่น่าจะเป็นหัวหน้าของพวกมันแล้วทำท่าเหมือนอยากจะร้องไห้
แต๋วแตกเหรอไอ้เดอิ!
แมนจริงๆเพื่อนกู = =^^^
"จ่ายค่าเสียหายมา! สามแสนเรียว!!!"
เฮ้ย! เสื้อเปรตอะไรฟะตั้งสามแสนเรียว! จะเอาไปตั้งศาลเจ้าหลอกลวงชาวบ้านเล่นหรือไง - -*
"ดูจากเนื้อผ้าแล้วนี่มันซื้อมาจากแถวโบ๊เบ๊ชัดๆอะ -_- แค่ 20 เรียวก็น่าจะเหลือหลายแล้ว"
อยู่ดีๆยัยโซอิก็เอาจนได้!!! น้องผมเข้าไปจับเสื้อของไอ้หัวหน้าแล้วพินิจพิเคราะห์เสร็จศัพท์ โอววว! น้องใครวะโคตรกล้า(น้องเมิงงาย) โอ๊ะ จิงด้วย - -
"นี่ อีเด็กเปรต! ไปไกลๆเลยอย่ามายุ่งเรื่องผู้ใหญ่!"
ไอ้หมอนั่นมันทำท่าจะตบน้องผม พอมันเงื้อมือขึ้น ประสาทของผมก็กระตุกกึก แล้วทุกอย่างก็...
พลั่กกกกกก!!! ตึงงงงงง!!!
อะเฮ้ย! เมื่อกี้ผมทำอะไรลงป๊ายยยยย!!! =[]= รู้ตัวอีกทีไอ้เจ้าหัวหน้านั่นก็นอนอ้าปากพะงาบๆอยู่ ณ พื้นคอนกรีตเรียบร้อยแล้ว สงสัยเมื่อกี้มือมันไปตามเลยซะแว้วววว
"พวกแก... ตายยยยยยยยยยยยย!!!!!!!!!!!!!!!!"
"เฮ~~~~~~~!!!!!!!!!!!!!!!!"
"วิ่งเหอะ!!!!!!!!!!!!!!!"
ผมตะโกนลั่นแล้วเราทั้งสามก็ใส่เกียร์หมาพร้อมติดไฮสปีตเน็ตสิบแม็กสวมวิญญาณไอ้ ยูเซน โบลต์วิ่งสุดชีวิตโดยมีไอ้พวกนั้นวิ่งตามพร้อมไม้หน้าสามและอาวุธครบมือทุกคน T{}T งานนี้ไม่พิกานก็คอขาดชัวร์!
ผัวะ!
ความซวยตามมาอีก... ดันมาชนกับนักเลงอีกกลุ่ม! T^T เจริญแน่นอน
"พวกแก! อยากมีเรื่องเรอะ!"
"ไม่ได้อยากมี แต่มาส่งข่าว!"
อยู่ๆโซอิก็พูดขึ้น สงสัยจะมีแผนแฮะ - -
"ข่าวอะไร"
"ก็ไอ่แก็งค์ที่กำลังวิ่งมา พวกมันมาด่าแก็วค์คุณพี่ว่าอะไรรู้มั้ย???"
"แล้วมันด่าว่าอะไรล่ะ"
"ไอ้แก็งค์บ้า ปัญญาอ่อน งี่เง่า เด็กอนุบาลยังชนะมรึงเลย พ่อตาย แม่ยายแก่ เมียเป็นบ้า หลานติดคุก เป็นพี่ๆยอมหรอ เป็นหนูกระทืบมันตายห่าไปนานแร้วววว~~"
"ฮึ่ม! พวกเรา!! บุกกกกก!!!!"
"เฮ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"
สรุปคือมันก็ดันโง่เชื่ออีกใช่มั้ย = =^^^
พวกเรารีบหลบเข้ากรีบเมฆ ปล่อยให้ทั้งสองผ่านก่อสงครามกลางซอยกันไปอย่างเมามันส์จนกว่าจะโดนตำรวจหิ้วไปโรงพัก
ตกลงนี่มันวันบ้าอะไรวะเนี่ยยยยยยยยยยย!!!! ยัยคนเขียนนน!!!
*---------------------------------------------------------------------------
จบตอนรั่วๆไปอีกตอน = =^^^
"อั่ก!"
ร่างของชายผู้มีเรือนผมสีเขียวฟ้าทรุดตัวลงกับพื้นด้วยความเจ็บปวด มือทั้งสองกุมท้องเอาไว้แล้วจ้องผู้ที่ซัดเข้าซะหมอบไปเมื่อกี้ด้วยสายตาตกใจ เพราะไม่นึกว่าจะโดนหมัดเข้าเต็มๆแบบนี้ ลิ้นเริ่มรู้สึกถึงโลหิตที่ไหลออกมา
"อะ...อึก!"
"ฉันไม่โทรไปบอกพ่อแม่นายก็บุญหล่นทับแค่ไหนแล้ว เก็บนิสัยหื่นๆของนายไว้ใช้กับคนในฮาเร็มเถอะนะ"
ร่างบางหากแต่ทรงพลังพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเรียบแต่เด็ดขาด ดวงตาสีแดงฉานมองร่างของเขาด้วยสายตาสมเพช... ร่างบางค่อยๆเดินจากไปโดยทิ้งให้เขานอนกองอยู่กับพื้นแบบนั้นแล้วค่อยๆหายไปกับควันสีดำ
"บ้าชิบ โดนอัดซะน่วมเลยเรา"
ชายหนุ่มพูดกับตัวเองด้วยน้ำเสียงขบขำแล้วค่อยๆพยุงร่างของตนขึ้นอย่างลำบาก เขาเลียเลือดที่มุมปากของตนแล้วเอาแผ่นหลังพิงกำแพงอิฐ ใบหน้าหล่อเหลาเงยขึ้นมองดวงจันทร์ครึ่งเสี้ยวที่ทอแสงสีเงินลงมา ชายหนุ่มแสยะยิ้มแล้วหัวเราะในลำคอ
"หึๆ ก็รู้อยู่นี่นาว่าฉันนิสัยยังไง มันก็แก้ไม่ได้นี่เนอะ องค์หญิง..."
[Ren talk]
22.34 PM.
"เร็นคุง หน้าไปโดนอะไรมาน่ะ O_O"
"นั่นสิ ปากด้วย"
ชิ น่ารำคาญชะมัด -_-^
พวกสาวๆที่ผับเข้ามาถามแล้วจับหน้าจับคางผมด้วยสายตาเป็นห๊วง~ เป็นหวง(มรึงประชดเหรอ = =^) ผมจับมือของทั้งสองเอาไว้แล้วพูดเสียงเนื่อยๆ
"ล้มนิดหน่อยน่ะ แผลแค่นี้เอง... ถ้าเธอเป็นห่วงเดี๋ยวก็หาย"
"แหมมม~ เร็นอะ พูดอะไรไม่รู้ >//////<"
เวร... ยิ่งทำให้ยัยสองคนนี้มาเกาะแขนผมเป็นโคอาล่าเลย เจริญเถอะคร๊าบบบ~~ - -^
คงอยากรู้ล่ะสิว่าใครเป็นคนซัดผมเมื่อคืนก่อนจดมีแผลแบบนี้ ง่ายมาก...
องค์หญิงไงล่ะ!
เธอรู้ว่าผมมาเรียนที่นี่ แล้วพอรู้ว่าดันเจ๋อไปกัดนักเรียนหญิงที่แต่งชายคนนึง เธอก็เลยโกรธาผมแล้วลากมากระทืบอย่างที่เห็น - -^ บอกว่าถ้าเอาผู้หญิงคนนั้นไปรวมในฮาเร็มด้วยผมตาย...
ช่างเป็นลางดีอะไรอย่างนี้ (ตรงไหน? -_-)
[END]
[ปล. คนเขียนให้ตูบรรยายแค่เนี่ย!!!]
[ด้านบนมันเครียดให้มันเครียดกันไป มาฮาขี้แตกด้านล่างดีกว่า =w=~]
[อาจมีภาษาที่ไม่เหมาะสม รับไม่ได้รีบกดปิดทันทีเพราะไอ้คนเขียนมันบ้าไปแล้ว = =]
[Sasori talk]
"พี่ชาย ไหงทำหน้าเศร้าแบบนั้นอะ"
ไอ้เดอิดาระเขย่าแขนผมแล้วทำตาแบ๊วเหมือนเด็กอายุ 10 ขวบ -_-^^ จะไม่ให้เศร้าได้ไง ในเมื่อ... ผมทำร้ายเพื่อนตัวเองนี่นา
(จี๊ดดด~~ โดน *-* : rike)
"เฮียซาโซริ หนูว่าหนูเจอคนที่เด็กกว่าแล้วล่ะ"
โซอิพูดปลงๆแล้วมองหน้าเดอิที่กินไอติมเลอะปากไปหมด นี่มันสมองกลับตลาปัดถึงขนาดกลายเป็นเด็กเลยเหรอวะเนี่ย T[]T! เครียดเลยกุ โชคดีที่ลากน้องมาช่วยดูแลอีกแรงไม่งั้นผมตายห่าไปนานแล้ว(พูดคำหยาบเหรอซาโซ -_-^)
"ว่าแต่... อุ๊บบบ!"
โป๊กกกก~~!!!!
กรรม... ผมนี่มันเซ่ออีก ดันเดินเจ๋อมาชนเสาซะได้ ชิ! ไอ้เสาบ้า -_-^^^ มาตั้งตระหง่านอะไรแถวนี้วะเนี่ย จะรอให้เค้าเอาผ้าสามสีมาพันตั้งศาลพระภูมิจุดธูปขูดขอหวยเหร๊อ!
"อ้าวพี่ชะ..."
"เฮ้ย! พี่ระวัง!!"
โป๊กกกกกกกกกกกก!!!
นั่นไง ไอ้เดอิมันก็มาร่วมวงกับผมด้วย แกนี่มันสมกับเป็นคู่หูตูจริงๆ ซวยเหมือนกันเด๊ะ!
ว่าแต่เสาบ้าอะไรวะเนี่ย =_= มีเขียนด้วยว่า 'กูรักเมียชาวบ้าน' สงสัยไอ้คนที่มาสเปย์ใส่เสามันจะชอบทำผิดศีลข้อสาม กาเมสุมิจฉาจาร ประพฤติผิดในกามและรักคนนมีเจ้าของ อาเมนนน~ (ของพุทธโว้ย~!)
"เฮ้ย! พวกแกสองตัวอยากมีเรื่องหรอวะ?!"
สอ-สระ-เอา-พอ-อู-ดอ-ดอ-ไอ-ไม้โท
แปลเป็นภาษาได้นั่นคือ...
เสาพูดได้โว่ยยยยยยยยยยยยยยย!!!
ผมมองไอ้คนที่ผมนึกว่าเป็นเสาแล้วถึงกับอ้าปากค้าง เพราะมันเล่นมีรอยตีนกา เอ๊ย! รอยแผลเป็นเป็นรอยขวางที่หน้าสายขีดเหมือนมันโดนแมวที่บ้านข่วนมาหมาดๆ ทำเอาผมพานนึกไปถึงเซ็ทจัง(แมวเซ็ทสึ จำได้บ่)เจ้าเซ็ทสึมันเคยโดนข่วนเป็นสามแยกไฟฉายแบบนี้รึเปล่าฟะเนี่ย -_-;
"นี่แกมองหน้าอยากมีเรื่องเร๊อะ! แถมยังทำไอติมหกใส่เสื้อของลูกพี่พวกเราอีก"
"กรี๊ด!ๆๆ ฉันไม่ได้ตั้งจ๊ายยยย!!! TOT!"
ไอ้เดอิที่โดนกระชากคอเสื้ออยู่พนมมือไว้วอนขอชีวิตคนที่น่าจะเป็นหัวหน้าของพวกมันแล้วทำท่าเหมือนอยากจะร้องไห้
แต๋วแตกเหรอไอ้เดอิ!
แมนจริงๆเพื่อนกู = =^^^
"จ่ายค่าเสียหายมา! สามแสนเรียว!!!"
เฮ้ย! เสื้อเปรตอะไรฟะตั้งสามแสนเรียว! จะเอาไปตั้งศาลเจ้าหลอกลวงชาวบ้านเล่นหรือไง - -*
"ดูจากเนื้อผ้าแล้วนี่มันซื้อมาจากแถวโบ๊เบ๊ชัดๆอะ -_- แค่ 20 เรียวก็น่าจะเหลือหลายแล้ว"
อยู่ดีๆยัยโซอิก็เอาจนได้!!! น้องผมเข้าไปจับเสื้อของไอ้หัวหน้าแล้วพินิจพิเคราะห์เสร็จศัพท์ โอววว! น้องใครวะโคตรกล้า(น้องเมิงงาย) โอ๊ะ จิงด้วย - -
"นี่ อีเด็กเปรต! ไปไกลๆเลยอย่ามายุ่งเรื่องผู้ใหญ่!"
ไอ้หมอนั่นมันทำท่าจะตบน้องผม พอมันเงื้อมือขึ้น ประสาทของผมก็กระตุกกึก แล้วทุกอย่างก็...
พลั่กกกกกก!!! ตึงงงงงง!!!
อะเฮ้ย! เมื่อกี้ผมทำอะไรลงป๊ายยยยย!!! =[]= รู้ตัวอีกทีไอ้เจ้าหัวหน้านั่นก็นอนอ้าปากพะงาบๆอยู่ ณ พื้นคอนกรีตเรียบร้อยแล้ว สงสัยเมื่อกี้มือมันไปตามเลยซะแว้วววว
"พวกแก... ตายยยยยยยยยยยยย!!!!!!!!!!!!!!!!"
"เฮ~~~~~~~!!!!!!!!!!!!!!!!"
"วิ่งเหอะ!!!!!!!!!!!!!!!"
ผมตะโกนลั่นแล้วเราทั้งสามก็ใส่เกียร์หมาพร้อมติดไฮสปีตเน็ตสิบแม็กสวมวิญญาณไอ้ ยูเซน โบลต์วิ่งสุดชีวิตโดยมีไอ้พวกนั้นวิ่งตามพร้อมไม้หน้าสามและอาวุธครบมือทุกคน T{}T งานนี้ไม่พิกานก็คอขาดชัวร์!
ผัวะ!
ความซวยตามมาอีก... ดันมาชนกับนักเลงอีกกลุ่ม! T^T เจริญแน่นอน
"พวกแก! อยากมีเรื่องเรอะ!"
"ไม่ได้อยากมี แต่มาส่งข่าว!"
อยู่ๆโซอิก็พูดขึ้น สงสัยจะมีแผนแฮะ - -
"ข่าวอะไร"
"ก็ไอ่แก็งค์ที่กำลังวิ่งมา พวกมันมาด่าแก็วค์คุณพี่ว่าอะไรรู้มั้ย???"
"แล้วมันด่าว่าอะไรล่ะ"
"ไอ้แก็งค์บ้า ปัญญาอ่อน งี่เง่า เด็กอนุบาลยังชนะมรึงเลย พ่อตาย แม่ยายแก่ เมียเป็นบ้า หลานติดคุก เป็นพี่ๆยอมหรอ เป็นหนูกระทืบมันตายห่าไปนานแร้วววว~~"
"ฮึ่ม! พวกเรา!! บุกกกกก!!!!"
"เฮ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"
สรุปคือมันก็ดันโง่เชื่ออีกใช่มั้ย = =^^^
พวกเรารีบหลบเข้ากรีบเมฆ ปล่อยให้ทั้งสองผ่านก่อสงครามกลางซอยกันไปอย่างเมามันส์จนกว่าจะโดนตำรวจหิ้วไปโรงพัก
ตกลงนี่มันวันบ้าอะไรวะเนี่ยยยยยยยยยยย!!!! ยัยคนเขียนนน!!!
*---------------------------------------------------------------------------
จบตอนรั่วๆไปอีกตอน = =^^^
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น