คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #34 : PART 23 :ยูคิกิ น้องเหมียวเขี้ยวเพรช = =
ณ ตอนเช้า
"เงี้ยว~"
"หือ เสียงแมวที่ไหน"
อาริโนะเดินมาตามทางแล้วได้ยินเสียงแมวเหมี้ยวแล้วหยุดเดินหันไปมองไปทางสวนสาธาราณะ
อาริโนะ : อะ... อ้ากกกกกกกก!!!! อะไรน่ะ! =[]= ล้อเล่นใช่มั้ย! คนหูแมวหรอ! มีหางด้วย! มะ... ไม่มั้ง... สงสัยคงจะเป็นที่คาดผมรูปหูแมวมากกว่า เอ่อ... เราฟุ้งซ่านไปเองมั้ง
อาริโนะสลัดหัวตัวเองแล้วเดินไปต่อ แต่ว่า...
"เงี้ยวววว~"
เฮือก! =0=
ขวับ!
ตะ... ตามมาหรอ =_=^^^
อาริโนะมองคนหูแมวหัวจรดเท้าด้วยสายตาเหวอๆ(เอ๋อๆ)แล้วอยู่ๆคนๆนั้นก็ฟุบลงไปกับพื้นแล้วกลายเป็นแมวสีดำวิ่งตัดหน้าอาริโนะไปเพียงเสี้ยววิ!!!
งง... เอ๋อ... เหมอ... เป๋อ...
อย่างงี้ไม่ตาฟาดแล้วเว้ยเฮ้ย! ToT
ผีหลอกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ฟ้าวววววววว!!!!(ติดจรวดที่ขาบินไปโรงเรียนแย้วววว~~)
กลางวัน...
"อะฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ!!! ขำว่ะ! จะบ้าหรือไง คนหูแมวที่สวนสาธาราณะแล้วอยู่ๆก็กลายเป็นแมวดำวิ่งตัดหน้าหายไปเนี่ยนะ! >o< ไม่มีทางจริงแน่นอน แกนี่ปล่อยมุกไม่เก่งว่ะ 55555+"
คิบิกิมือกุมท้องแล้วแหกปากหัวเราะเสียงดังเมื่อฟังเรื่องที่เพื่อนตัวเองเล่าให้ฟัง อาริโนะทำหน้าแหยๆแล้วพูดว่า
"เฮ้ย! ไม่ต้องมาขำเลยนะ! ฉันจะรอดูถ้าแกเจอแล้ววิ่งหนีหางจุกรูทวารนะจะขำเอาให้ฟันทั้ง 32 ซี่หลุดกระจุยออกมาให้ดู! เฮอะ!"
"แล้วตกลงเรื่องจริงจริงๆหรอโมยะ" มาริถาม
ขวับ!
"เรียกคนไหนอะ O_o?/-_-?"
อาริโนะ โมยะ กับ ฮาโนริโนะ โมยะ หันขวับมามองทางมาริแล้วถามพร้อมกับ(สังเกตดูดีๆจะรู้ว่าชื่อแม่งเหมือนกัน - -*)
"มาริเค้าหมายถึงอาริโนะน่ะ"มาโนะอธิบาย
"อ๋อ... ก็เรื่องจริงน่ะสิ! เห็นมาเต็มๆตา! O_O!"
"โอเคๆ งั้นเย็นนี้แกพาฉันไปดูที่ๆแกเจอผีแมวหน่อยแล้วกัน -_-" ยูมะพูดแล้วดูดน้ำ
"นร.ทุกคนหาที่กำบังด่วนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน!!!!!!!! >O<"
อยู่ๆพ่อครัวแม่ครัวก็ตะโกนดังลั่นแล้ววิ่งออกมาจากห้องครัว ทำเอานร.ทุกคนรีบมุดหัวลงไปอยู่กันใต้โต๊ะหมด
"กะ... เกิดอะไรขึ้นอะ! O_O" ยูมะถามเสียงตกใจ
"จะไปรู้เหรอ เราไม่ได้ไปอยู่ในห้องครัวซักหน่อย" โมยะตอบกวนๆ
"ขอโทษนะ! แต่พวกเราขอมุดหัวอยู่ด้วยได้มั้ย T^T"
นาเมริ ยูเมะและฮิมิกะเปิดผ้าคลุมโต๊ะออกมา พอทั้งหมดพยักหน้าทั้งสาม(ซักวันตูจะลิ้นพันกัน =_=)ก็มุดเข้าใต้โต๊ะทันที
"ข้างนอกเกิดอะไรขึ้นน่ะ!?" มาโนะถามฮิมิกะ
"ฉันไปถามพ่อครัวมาเค้าบอกว่าตอนจะไปเอาไข่ที่ตู้เย็นมีผีแมวงับปลาอยู่ แถมยังมีเลือดหยดออกมาจากปากด้วยก็เลยรีบโกยกันออกมาแบบนั้นแหละ"
"สยองงงง~~~!!!!" ยูมะ
ตุ้บบบบบ!!!
"กรี๊ดดดดดด!!! =[]="
ทั้งหมดเผลอกรี๊ดออกมาเพราะอยู่ๆก็มีเสียงตุ้บเหมือนมีอะไรมากระโดดที่โต๊ะแล้วทั้งหมดก็รีบยกมือปิดปากทันที ส่วนอาริโนะกำลังนึกถึงผีแมวกบแมวในห้องครัวแล้วตัดสินใจเปิดผ้าคลุมโต๊ะเงยหน้าออกไปดู และที่เห็นคือ... ผีแมวที่เห็นที่สวนสาธารานะเมื่อเช้า แต่ตอนนี้งาบปลาอยู่แถมเลือดสีแดงแจ๋ยังไหลออกจากปากเป็นสายๆ!
"แว้กกกกกกกกกก!!!!!!!!!!!!!!!!! ลูกกลัวแล้วววววววววววววววววววววววววววววว!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! TTTOTTT"
อาริโนะยกมือไหว้ผีแมวแล้วมุดลงไปใต้โต๊ะอีกทีพร้อมแจ้งข่าว
"ผะ... ผะ... อึก! ผีแมวโว้ย! TTOTT ตัวจริงมาเอง"
"ไหนนนนนนน!!!!! ขอดูหน่อยยยยยยยย!~!!! >O<" คิบิกิรีบโผล่หน้าขึ้นไปมอง
พรึ่บ!
O_O!>>>TTT{}TTT!
พรึ่บ!(ลงมาใหม่และ...)
"อ้ากกกกกกกกกก!!!!!!!!!!! สยอง! เสี่ยว! น่ากลัว! กรี๊ดดๆๆๆ!!!"
"จิงเดะ!" คราวนี้ที่เหลือลุกขึ้นไปมองหมดและต่อจากนั้น...
"เอ๊ะ... ทำไมพวกนั้นเงียบไปอะ" คิบิกิถามเมื่อไม่ได้ยินเสียงเพื่อนสาวของตัวเอง
"นั่นดิ... ผิกปกติ!" อาริโนะ
ทั้งสองเงยหน้ามองออกไปพร้อมกันและ...
"อะ... อะ... อะ... ไอ้... ไอ้เพื่อนทรยศ! TTTOTTT มันหนีไปตั้งนานแล้วนี่หว่า! รอกุด้วยยยยยยยยยย!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"
ฟ้าวววววววววววววววๆๆๆๆๆๆๆๆ!!!!!!!!!!(จรลีสิครับอยู่ไปใย)
ตอนเย็น
ณ ร้านราเม็งอิจิราชิ(ร้านโปรดอิโตะจำได้มิ)
"สวัสดีคร้าบบบบบ ลุง ^o^"
"อ้าว ว่าไงนารูโตะ ^O^ วันนี้ผมขอ..."
"ขอโทษนะนารูโตะ TOT เราไม่มีราเมงเหลือเลย"
"หา! O[]O ได้ไง๊!"
นารูโตะช็อคซินิม่ากระทันหันเมื่อได้ยินคำของลุงร้านราเมง ลุงร้านราเมงพูดต่อว่า
"ก็มีใครไม่รู้ กินจุมากเลย TOT สั่งราเมงมาตั้งหลายชามแถมยังกินรวดเดียวหมดด้วย"
"ม่ายเจงงงงงงงงง 
(เปรี้ยง!)"
ไลท์ : (กระซิบ)มันเว่อร์ไปป่าววะ ( /=.=)
"เหมี้ยวววว~~~"
ขวับ! ( O_O)
นารูโตะ : มะ... แมวมอง =_=;;
โตะจ้องหน้าแมวสีดำที่มองตัวเอง ตรงที่มันนั่งมีชามราเมงชามนึงวางไว้อยู่ แมวตัวนั้นเลิกมองโล้วซูดราเมงของตัวเอง
"ลุงๆ ไหนบอกว่าสัตว์เข้าในร้านไม่ได้ไง!"
"กะ... ก็มันไม่ใช่สัตว์... T_T ดูให้ดีๆ"
แวบ!
"เฮ้ย!!!!!!!!!!!!!!!!!!! =[]="
ตึง! โครมมมมมมมมมมมมมมมม!!!
โตะตกใจจนตกเก้าอี้ เพราะอยู่พอกระพริบตาแมวก็กลายเป็นคนทันที ไม่พอนะ ยังหยิบตังค์เป็นปึกจ่ายลุงแล้ววิ่งออกไปเลย
เอ๋อแดรกกานโหมดดดดด...
"งืม... อร่อย" ตัวการเรื่องมานั่งกินขนมอยู่ใต้สะพานข้างๆลำธารแล้วเหม่อมองท้องฟ้าเพลินๆ
"อ่า อยู่นี่เององค์หญิงน้อย ^-^"
"อื๋อ คุณเจ๊ เงี้ยว~ OwO"(คุณเจ๊ = คุญย่ายังสาว)
"ว้าย! เรียกแบบนั้นได้ไง ฉันยังสาวอยู่นะ >_<"
เอ่อ... อายุปาเข้าไป 200 กว่าปีนี่สาวหรอ = =?;;;(บวกปีนี้อีก1ก็เป็น 201 ปีถ้วนเรีบยร้อยตามระเบียบ)
"ว่าแต่มีไรงะ เมี้ยววว"
"นี่ยัยหนู! เล่นวิ่งหาอาหารกินซะทั่วเมืองแบบนี้มันวุ่นวายนะ! =_= กว่าฉันจะตามเจอเหนื่อยแทบตายรู้มั้ย"
"ก็มันหิวงิ เมี้ยว~ (. .)"
"แหะๆ ยังไงก็แก้ตัวกับพวกนักเรียนแล้วว่าอย่าไปใส่ใจ - -* ตอนนี้กลับบ้านด่วน เพราะถ้ามีคนมาเห็นอีกมันจะยุ่ง"
"เมี้ยวววว~"
แว้บบบบ~
เมื่อพูดจบคนตรงหน้าก็แปลงร่างกลายเป็นแมวสีดำ คุณเดินเข้าไปอุ้มมาแล้วหายไปกับสายลมพร้อมควันสีดำจางๆ...
-------------------------------------------------------------------------
เอิ๊ก ได้อัพซักที =w= ช่วงนี้งานเริ่มน้อยแล้วน่าจะมีเวลามานั่งอัพต่อ เม้นนนนนนนนนนนนน!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! = =++++++++++++
ความคิดเห็น