คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #25 : PART 17 :เด็กใหม่ห้องโตะ,แสงอุษา&โต๊ะช้านนนน 100%
คนที่มาสมัครออกแมร่งพร้อมๆกันไปเรย
เด๋วตอนนี้ขอนอนก่อน คร็อกกก!!
------------------------------------------------------------------------------
ห้องโตะ
"เฮ้ยยยย!!! นั่งที่สิโว้ยยยยยย!!!!!! ไอ้เด็กเ_ยพวกนี้หนิ!"
เสียงคาคาชิฟิวขาดเพราะก่อนหน้าไม่กี่วิแหกปากตะโกนคอแห้งว่าให้นั่งที่ๆไอ้พวกนี้ก็ยังไม่นั่งเลยใช้ภาษาวิบัติทันที
เงียบ...
"เฮ้อ เงียบซักที วันนี้มีเด็กใหม่มาที่ห้องเรา"
ครืนนน~
"ขออนุญาตค่ะ"
"อ้าว มาแล้วหรอ แนะนำตัวกับเพื่อนๆซิ"
เด็กผมสีขาวตาสีเขียวมรกตเดินเข้ามาแล้วพูดด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย
"สวัสดี ฉันชื่อยูกิ ฮารุนะ ต่อไปนี้จะมาเรียนที่นี่ ฝากตัวด้วยนะ"
"เอาไปนั่งที่ว่างตรงนั้นนะ เดี๋ยวครูจะต้องสอนแล้ว"
"ค่ะ"
ยูกิพูดแล้วเดินไปนั่งที่ ที่ตรงนั้นใกล้ๆกับที่นั่งพวกซากุระพอดีเด๊ะ อิโนะจึง...
"สวัสดีจ้ะยูกิ ฉันชื่ออิโนะนะ ยินดีที่รู้จักจ้ะ ฝากตัวด้วยน้า ^O^"
"อะ... อืมจ้ะ ฝากตัวด้วยนะ"
"นี่ๆ ตอนอาหารกลางวันมานั่งกับพวกเราสิ เดี๋ยวฉันจะแนะนำคนอื่นๆให้เธอรู้จัก แต่ตอนนี้รีบเรียนก่อนเพราะครูคาคาชิกำลังฟิวขาดอยู่ เดี๋ยวโดนด่ากลายเป็นผ้าเช็ดเท้าตายเลย =_="
"คิกๆ จ้า"
ยูกิยิ้มบางๆให้อิโนะแล้วเรียนต่อ มาดเด็กเรียนมากกกกก แต่ใครจะหารู้มั้ยว่าในใต้โต๊ะมัหนังสือการ์ตูนอยู่และเจ๊แกกำลังอ่านอย่างเมามันไม่ได้เรียนซักกะตี๊ด
อีกทางนึง...
"อ้ากกกกกกกกกกกกกก!!!!!!!!!! สายแล้วโว้ยยยยยยยยย!!!!!!"
ฟ้าววววว!!!
เด็กสาวผมแดงนาม ฮิมิกะ กระโดดขาแทบฉีกผ่านรั่วบ้านตัวเองแล้วบึ่งเต็มที่(ง่ายๆคือใส่เกียร์หมา)วิ่งไปโรงเรียน ผมที่อุตส่าห์ตื่นตั้งแต่ตีสามมาทำตอนนี้ยุ่งเหยิงไปหมด เครื่องสำอางที่อุตส่าห์บนจงลวดลายแต่งซะสวย ตอนนี้โดนเหงื่อ&ขี้ไคลลบไปเรียบร้อย ที่ปากคาบปาต้องโก๋คาอยู่ แต่เนื่องด้วย ณ บัด 'NOW' เวลาปาไปแปดโมงครึ่งแล้วจึงต้องใช้วิธีการ...
วิ่งไป! กินไป!
ใครสนใจทำตามติดต่อได้ที่หมายเลข โทรๆๆ ไม่โทรอย่าโทร
"งับๆๆๆ ง่ำๆๆๆ อึก! แค่กกกๆๆๆ!!! ขากกก... ถุย!"(เสียงกินปาต้องโก๋กับเสียงสำลักแล้วก็คายออกมา ใครฟังออกเอาไปเลยสามสลึง)
ฮิมิกะยังคงวิ่งอย่างไม่หยุดพักหายใจหายคอเพราะต้องรีบไปร.ร.ให้ทัน และมันก็ส่งผลคาดไม่ถึง เธอวิ่งไปชนเด็กอีกสองคนที่ติดเกียร์หมาวิ่งมาก่อน
ปึง! โครมมมมมมมมมม!!!!!!!!!!
"โอ๊ย!"
"แอ้ก!"
"อ๋าาา... ฉันขอโทษนะ พวกเธอสองคนเป็นอะไรรึเปล่า O_O"
ฮิมิกะพูดแล้วยื่นมือให้ทั้งสองคนลุกขึ้น ทั้งสองคนปัดฝุ่นเล็กแล้วยิ้ม(แบบแหยๆ)ให้
"อ่า ไม่เป็นไรจ้ะ"
เด็กผู้หญิงผมสั้นสีฟ้าม่วงพูดแล้วเกาหัวแกรกๆ
"อือ เออ พวกเธอ..."
"อ๋อ ฉันชื่อ ซาบาคุ ยูเมะ จ้ะ"
"ส่วนฉันชื่อ ซาเรกิ นาเมริ ยินดีที่รู้จักเช่นกันจ้ะ" เด็กผมสีเหลืองยาวพูด
ออดดดดดดดดดดดดดด!!!!!!!!!!!
เสียงออดร.ร. ดังขึ้นทำให้ใจทั้งสามลงไปถึงตาตุ่มแล้วตะโกนพร้อมกัน
"อ้ากกกกกกกกกกกกก!!!!!!!!!! สายแล้วววววววว!!!!!!!!!!!!"
ฟ้าววววววววววววววววววๆๆๆ!!!!!!!!!!!
ห้องแสงอุษา
ครืนนนน... ป้าบบบบบบบบ!!!!
"ขอโทษที่มาสายค่าาาาาาาา!!!!!!!!!!!!!!!"(ทั้งสาม)
"ชื่อฮิมิกะค่า!!"
"ชื่อซาบาคุ ยูเมะค่า!!"
"ชื่อซาเรกิ นาเมริค่า!!"
"พวกเราเป็นเด็กนักเรียนที่พึ่งย้ายมาค่าาาา!!!!!" (ทั้งสาม... อะเกน...)
"..."
ทั้งห้องเงียบกริบแล้วมองทั้งสามด้วยสายตางงๆปนเอ๋อและอีกหลายอารมณ์ผสมกัน โอโรถือช็อกคามือไว้อยู่ด้วยทาที่กำลังเขียนสมการอยู่แล้วมองทั้งสามพร้อมขมวดคิ้วแล้ววางช็อกไปหยิบสมุดรายชื่อมาเปิดดูพร้อมพยักหน้าแล้วพูดว่า
"อืม พวกเธอทั้งสามนี่เองเด็กใหม่ ทำไมวันนี้มาสายล่ะฮึ?"
โอโรจิมารุชายตามองทั้งสามอย่างโหด ทำเอาสดุ้งกันไปตามๆกัน
"นะ... หนูช่วยแม่เลี้ยงน้องค่า!"ฮิมิกะ...
"เมื่อคืนหนูก็ต้องช่วยยายทำขนมมาขายตอนเช้าค่า!"ยูเมะ...
"อ่าฮะ แล้วเธอล่ะ"
โอโรหันไปทางซาเมริที่ยืนอ่ำๆอึงๆอยู่เพราะยังคิดข้อแก้ตัวไม่ออก แล้วที่อีกสองคนหน้าพูดมานี่ไม่ใช่เรื่องจิงนะ ฮิมิกะมาสายเพราะมัวแต่แต่งหน้าแต้งตัวทำผมทำเผ้าทาหน้าทาปากอยู่หน้ากระจก นี่ยังไม่รวมการขัดสีฉวีวันในห้องน้ำอีกนะ ส่วนยูเมะ... เมื่อคืนพี่แก่ไม่ได้ช่วยยายทำขนมขายแต่นั่งเล่นเกมส์อีเอสจี 3000 รุ่นใหม่ล่าสุดซะดึกๆดื่นๆแล้วนั่งดูบอลต่อ และซาเมริ... ที่มาสายเพราะมัวแต่นั่งเลือกซาลาเปาที่ร้านเพลินไปจนมาสายเยี่ยงนี้...
"นะ... นะ... หนูไปช่วยทหารจัดการมนุษย์ต่างดาวที่มาบุกโลกค่ะ -0-!"
"อ๋อเหรอ~ เหตุผลพวกเธอฟังขึ้นเนอะ! พวกเธอคงมัวไปทำอย่างอื่นแทนช่วยยายช่วยทหารช่วยแม่มากกว่านะฉันว่า! ครูไม่ปล่อยให้รอดไปหรอกเพราะเดี๋ยวไอ้บ้าพวกนี้มันจะหาว่าลำเอียงอีก"
โอโรจิมารุพูดแล้วแอบจิกตาใส่ไอ้พวกที่ชื่อว่าแสงอุษาที่นั่งหัวงุดๆอยู่กับโต๊ะ
"คะ... ครูจะตีพวกหนูหรอค่ะ ToT"
ซาเมริพูดเพราะเหลือบไปเห็นไม้หน้าสามที่วางพิงกำแพงอยู่อย่างหวั่นๆ
"ครูไม่เอาไอ้นั่นตีพวกเธอหรอกน่า"โอโรพูด ซาเมริเลยโล่งอก
"แต่พวกเธอต้องไปนั่งคุกเข่าข้างนอกหนึ่งชั่วโมงเต็ม! ไม่มีข้อแม้! เอาล่ะ ไปได้!!"
"T[ ]T"ทั้งสาม(ช็อก)
พักกลางวัน
"นี่ยูกิ ฉันอยู่นี่ๆๆ"
อิโนะโบกมือเรียกยูกิให้เข้ามาหาแล้วเริ่มแนะนำเพื่อนในกลุ่มตัวเอง
"คนผมสีชมพูชื่อซากุระ ส่วนคนผมเหลืองๆชื่อเทมาริ คนผมน้ำเงินดำชื่อฮินาตะเป็นคุณหนูแห่งบ้านฮิวงะ ส่วนคนที่ผูกหัวซาลาเปาชื่อเท็นเท็นจ้ะ ^-^"
"อืม ยินดีที่รู้จักทุกคนนะ"
"อืม เช่นกันจ้ะ"
"อะ! เพื่อเป็นการฉลองเพื่อนใหม่กัน ใครจะกินอะไรสั่งมาเลยเดี๋ยวฉันไปซื้อให้ ^O^"
"ขอข้างกระเพราหมู -O-"เท็นเท็น
"หมี่เย็น" เทมาริ
"แกงกระหรี่จ้ะ" ไม่ต้องถาม ฮินาตะชัวร์
"ข้าวหน้าปลาไหล" อิโนะ
"ข้าวห่อไข่" ยูกิ
"=_="หน้าซากุระ
ซากุระเดินไปสั่งอาหารให้เพื่อนกับตัวเองแล้วยืนรออยู่หน้าร้าน พอได้อาหารซากุระก็พยายามเดินไปอย่างทุลักทุเล(ไม่ให้เดินแบบนั้นได้ไง ถามจิงเต๊อะว่าอาหารที่สั่งน่ะมันกี่ถาด)
"นี่ซากุระ... เอ่อ... ให้ฉันช่วยมั้ย..."ยูกิเดินเข้ามาถาม
"อ๋อ ไม่เป็นไรหรอกจ้ะ อ๊ะ...!"
ซ่าาา!!!
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด!!!"
ซุปมิโสะกระเด็นสาดเข้าใส่คารินที่นั่งคุย(ไม่คุยอะ เม้าท์มากกว่า)อยู่กับพักพวกเต็มๆ และที่สำคัญ... ซุปมิโสะพึ่งทำเสร็จมาหมาดๆ - -
"ว้าย! คาริน! เป็นอะไรมั้ย O0O!! ขอโทษนะ"
"นี่ซากุระ! เธอจงใจแกล้งฉันเหรอ!!!"
คารินยืนขึ้นแล้วจ้องหน้าซากุระอย่างเอาเรื่อง
"ฉะ... ฉันเปล่านะ... เมื่อกี้ฉันสะดุ..."
พลั่ก!
คารินพลั่กซากุระล้มลงไปกับพื้น ข้าวกระจัดกระจายเต็มพืนไปหมด ตอนนี้ซากุระมีเศษอาหารเลอะเต็มตัวไปหมด คารินทำท่าจะเข้ามาหาเรื่องแต่ยูกิเข้ามายืนขวางไว้
"นี่เธอเป็นใครน่ะ อ๋อ เด็กใหม่สินะ หึ! หลบไปถ้าไม่อยากเจ็บตัวยัยบื้อ!"
"เธอนั่นแหละที่ต้องหลบไป ปากอย่างนี้น่ะมันวอนโดนเบื้องล่าง ถ้าคิดจะหาเรื่องก็หาเรื่องผิดคนแล้ว เชิญสบัดหน้าเน่าๆของหล่อนไปที่ถังขยะได้แล้ว!"
"กะ...!!"
"เกิดอะไรขึ้นน่ะ!"
เสียงๆหนึ่งดังขึ้น ทุกคนหันขวับไปทางต้นเสียง เจ้าของผมสีขาวตาสีเลือดเดินเข้ามาระหว่างคารินกับยูกิแล้วมองหน้าทั้งสอง
"เฮ้อ... เกิดอะไรขึ้นอีกล่ะเนี่ย"
"ก็ยัยซากุระเอาซุปมิโสะมาสาดใส่ฉันหนิ! เห็นมั้ย! ฉันเลอะไปทั้งตัวเลย!" คารินแย่งพูดก่อนแล้วชี้คราบซุปให้ดูเป็นหลักฐาน
"แต่ซากุระเค้าไม่ได้ตั้งใจนะ! อีกอย่างซากุระก็ขอโทษเธอแล้วด้วย!"ยูกิแย้ง
"เฮอะ! พวกเธอเป็นเพื่อนกันก็ต้องเข้าข้างกันเป็นธรรมดา!"
"ก็มันเป็นเรื่องจริงนิ! แล้วเธอเองก็ผลักซากุระล้มด้วย!"
"หยุด! พวกเธอสองคนยังจะมายืนทะเลาะกันอีกเหรอหา!" องค์หญิงพูดเสียงดังด้วยความโกรธ "คาริน! ซากุระเค้าขอโทษยังไม่สาแก่ใจหรือไงหา??? ต้องให้มานั่งกราบเท้าเธอหรือไง! ไม่ว่าฝ่ายใดถูกฝ่ายใดผิดตอนนี้พวกเธอก็ก่อการทะเลาะวิวาท! ดังนั้นตอนเย็นพวกเธอต้องทำความสะอาดโรงอาหารให้เอี่ยม ไง้นห้ามกลับหอ! เข้าใจมั้ย!"
"ค่ะ!"
ทั้งสองฝ่ายพูดแล้วสบัดหน้าใส่กัน
ทางด้านเด็กใหม่ทั้งสามแห่งห้องแสงอุษา
"โอ๊ยยย ดูดิ โดนทำโทษตั้งหนึ่งชั่วโมง ฉันแทบจะคลานแทนเดินแล้วนะเนี่ย T^T"
ซาเมริพูดแล้วจับเข่าตัวเองที่ตอนนี้กลายเป็นสีแดง เหลือง เขียว (ไม่ใช่สัญญาณจารจรนะเฟ้ย!) แต่อีกสองคนก็ไม่ต่างกัน - -
"ฮือๆๆ ครูห้องนี้ค่อดโหดเลยว่ะ ให้นั่งคุกเข่าตั้งหนึ่งชั่วโมงเต็มๆ จะทรมานกานปายหนายยยยย~" ยูเมะ
"นั่นสิ วันนี้สงสัยฉันคงต้องรีบเอาครีมรักษาขาในเนียนงามสวยขาวมาทาจากนั้นก็ต้องขัดสีให้เข่าสุกที่รักของฉันกลับมาเป็นเยี่ยงเดิม กระซึกๆ" ฮิมิกะ(พูดไปเช็ดน้ำตาไป)
"(***- -)" ยูเมะ&ซาเมริ(มองประมาณว่าเมิงจะสวยไปไหน???)
"ไปกินข้าวเหอะ ฉันหิวลำไส้บิดเป็นเลข10แล้ว - -"ยูเมะ(รีบเปลี่ยนเรื่องก่อนเจ๊ฮิมิกะจะเทศนาอีกยาว)
ทั้งสามเดินไปสั่งข้าวแล้วยกถาดหาที่นั่ง แต่ว่าแทบจะไม่มีที่ให้นั่ง พอขอใครไปนั่งด้วยคนนั้นก็ส่งสายตาวิญญาณอาฆาตมาให้จนหัวลีบเป็นกระเทียวเจียว
"นั่งไหนดีเนี่ย จะให้พวกเรายืนกินหรือไงนะ ทำไมไม่มีใครมีน้ำใจซักคน T^T" ฮิมิกะพูดเสียงจ๋อยๆ
"อ๊ะ! โน่นไงๆๆ มีโต๊ะวางอยู่ด้วย โอ้โห โต๊ะหรูอีกตะหาก"
ยูเมะพูดเมื่อเห็นโต๊ะวางอยู่ ทั้งสามไม่รอช้าวิ่งตรงไปนั่งที่โต๊ะทันทีแล้วคุยไปกินไปซักพัก ยูเมะก็ถูกสะกิดด้านหลัง
ยูเมะ - ชิชะ! ใครมาสกิดชั้น! ถ้าจะมาแย่งที่ล่ะก็แม่จะด่าให้ยับเล้ย!
ขวับ!
"อะไร!....ยะ ยะ ยะ ยะ ยะ... -0-" ยูเมะชะงักกึกเมื่อเห็นหน้าคนสะกิด
ยูเมะ - กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด!!!!!! >////< หัวใจจะวายยยย! ฟ้าได้ประทานเทพบุตรมาให้ข้าแล้ว! วะฮ่าๆ(อิบ้า = =)ผมยาวสีขาวมัดรวบกัน หน้าตาหล๊อหล่อเกินจะบรรยายหมด โอววว~ แม่จ๋าาาา หนูเจอเนื้อคู่แล้วจ้าาา
"พวกเธอนั่งที่ฉันอยู่ -_-"
"หา? *0*"
"พวกเธอนั่งที่ฉันอยู่!"
"❤0❤?"
"พวกเธอนั่งที่ฉันโว้ยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"
ฮิดันแหกปากเสียงดังทำให้ทุกคนทั่วบริเวณหันขวับคอแทบเคล็ดมามอง ยูเมะหุบยิ้มทันที
ยูเมะ - แล้วจะตะโกนหาป๊ะป๋าแกหรือไง!
"แต่พวกฉันมาจองก่อนนะยะ! แล้วนายเป็นใครมีศิษย์อะไรมาสั่ง!"
ยูเมะพูดแล้วยืนประจันทร์หน้ากับฮิดัน ส่วนสูงถ้าเทียบกันแล้วยูเมะเตี้ยกว่า 10 เซ็น อาเมน (_ _)
"เฮอะ! พึ่งย้ายมาวันแรกพวกเธอคงไม่รู้สินะ โต๊ะนี่มันสำหรับพวกเราแสงอุษาเท่านั้น ไม่ใช่นักเรียนธรรมดาอย่างพวกเธอ!"
"แล้วนั่งหน่อยไม่ได้หรือไงไอ้หัวขี้นก!"(ย้ำ... หัวขี้นก...)
"ทำไมยัยเตี้ย!"ฮิดันตะโกนสู้
"เชอะ! นายเองก็สูงอย่างกับเปรตต่อตัวกันนั่นแหละ!"
"ยัย!"
"เฮ้ย!ฮิดัน พอแล้วๆ ไปนั่งที่อื่นก็ได้ไม่เสียหลาย ยังไงนี่ก็เด็กใหม่นะ"
คาคุสึพูดแล้วตบไหล่ฮิดันเบา แล้วมองยูเมะ และก็...
"ยะ... ยูเมะ! O0O!"
"เฮียคาคุ O-O!"
"คาคุ นี่น้องแกหรอ =_="
"เปล่า เราเป็นญาติกันน่ะ"
"ฮะๆ งั้นก็ได้ ถือว่าวันนี้ฉันปล่อยไปวันนึงแล้วกันนะ ยัยเตี้ย"
"ฉันไม่ได้เตี้ยโว้ยยยยยยยยยยยย!!!!!!!!!!!!! กร๊าซซซซซ!!!! =[]=+"
ยูเมะปาขวดน้ำใส่หัวฮิดันแต่ฮิดันรับทันแล้วยิ้มทะเล้นใส่พร้อมแลบลิ้นให้ ทำเอายูเมะคงันออกหูเลย
"อ้ากๆๆๆ!! คอยดูนะ ฉันจะแก้แค้นแก ไอ้หัวขี้นก! กรี๊ดดดดดดดดด!!!"
------------------------------------------------------------------------------
จบซะที เหนื่อยยยย =_=! เม้นไม่งั้นไม่อัพ
ความคิดเห็น