คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #32 : เมื่อโซอิ... เงียบบบบ
'โซอิ' เด็กน้อยผู้สดใสร่าเริงไม่เคยกลัวใคร ช่างพูดช่างคุยย แจ่มใสอยู่เสมอที่เราๆรู้กัน แต่วันนี้ ณ ที่นี้ ตอนนี้ ยัยนี่กลับ... เงียบ....
ชั้นว่ามันแปลกมากมายเลยนะ วันนี้พอทักด้วยก็ไม่ยักกะตอบ พูดด้วยก็ไม่พูดด้วย เย็นชาชะมัดเด็กอะไรไม่รู้ =_= วันนี้ชั้นเลยสะกดรอยตามเพื่อหาต้นตอของความเงียบที่เกิดมาจากอะไรก็ไม่รู้
ร้านดอกไม้
"ช่อลิลลี่ที่สั่งได้แล้วค่ะ"
"เอา ไม่ต้องทอน"
"จะเอาไปเยี่ยมใครหรอค่ะ ^-^"
พนักงานพูดแล้วยิ้ม แต่ยัยนั่นกลับตอบเสียงเย็นชาว่า...
"ศพ"
"=O=;;;"
หา ศพ! อย่าบอกนะว่ายัยนี่ไปฆ่าคนมา TOT
ณ สุสาน
"สวัสดีค่ะ หนูเอาดอกไม้มาเปลี่ยนให้แล้วนะ"
นึกว่าอะไร ยัยนี่แค่เอาดอกไม้มาที่หลุมฝังศพ โล่งอก! นึกว่าไปฆ่าคนตายมาเลยเอาดอกไม้มาไถ่โทษ(ยังไม่เลิก)
"ไม่ได้มาเยี่ยมตั้งนาน เหงารึเปล่า"
"เหงา"
ชั้นเผลอพูดออกไปทำให้ยัยนั่นหันมาเจ๊อะกับชั้นพอดี
"เธอมาทำอะไรที่นี่!"
"ตามเธอมาน่ะสิ(ตอบได้เต็มปากเต็มคำมากกกก) แล้วเธอมาทำอะไรที่นี่ล่ะ"
"อย่ามาเจือก!!"
อ้าวไอ้เด็กเวงนี่ -_-+ ถามแค่นี้ดันด่าตู เดี๊ยะๆ ยิ่งยัวะเรื่องไอ้ซาโซริอยู่ด้วย(แล้วชั้นจะนึกถึงหมอนี่ไปเพื่อ?)
"มา-กิ มากิหรอ ใครคือมากิ???"
"เดี๋ยวค่อยเล่าให้ฟัง"
ที่ห้องชั้น
"ตกลงมากิคือคร๊ายยยย??"
ชั้นเริ่มเปิดประเด็นทันที
"พี่สาวชั้นเอง"
"เธอมีพี่ด้วยเหรอ OoO!!"
"นี่ไงรูปพี่ชั้น"
ยัยนั่นเดินไปหยิบกรอบรูปมาให้ชั้นดู
โอ้โห พี่โคตรสวยเลย OoO! ว่าแต่....
"เป็นอะไรตาย อุ๊บ OXO"
ชิบหายวายวอดแล้วไงนังเดอิเอ๋ย ยัยโซอิหันขวับมาทางชั้นเลย ซี้แหงแก๋แน่ตรู T-T
"พอดีพี่ชั้นเป็นคนขี้โรคน่ะ"
"อ๋อ แหะๆๆๆ"
ชั้นสังเกตว่ายัยนั่นกำลังจะร้องไห้ด้วยล่ะ วู้ๆๆๆ สิ่งมหัศจรรย์อันดับสิบของโลก -o-
"จะร้องไห้รึไง"
"เปล่าซักหน่อย! :'("
"ไม่เชื่อออออ อยากร้องก็ร้องเถอะ เดี๋ยวชั้นช่วยปลอบเอง"
"..."
อย่าเงียบอย่างงี้ดิ เสียว - -"
"อะ... อะไรหรอ"
"เมื่อกี้น่ะ..."
ชะหว่าาาาา อย่าจ้องจิ ToT
"เธอพูดเหมือนพี่ชั้นเลย..."
"หา???"
ใครก็ได้ช่วยที เดอิงง! @_@
"ว่าไงนะ"
"เธอพูดเหมือนพี่ชั้นเลยที่ว่า 'อยากร้องก็ร้องเถอะ เดี๋ยวชั้นช่วยปลอบเอง' พี่ชั้นชอบพูดอยู่บ่อยๆ"
"ระ หรอ... -0-"
"พูดไว้ก่อนตายด้วย"
เฮือก! ก่อนตาย อึ๋ย ~_~
"ชั้น..."
"เอื๊อก"
"ขอเรียกเธอว่า... พี่ ได้รึเปล่า..."
"...-0-..."
"..."
"...-0-..."
"เออ รู้หรอกคิดไรอยู่ ช่างเถอะ -_-"
"เออ... อันที่จริงได้นะ"
"เหรอ"
"อื้ม ^^"
โซอิมองหน้าชั้นซักพักแล้วก็เข้ามากอดชั้นเฉยเลย
"พี่..."
"..."
ชั้นรู้สึกว่ายัยนี่ร้องไห้แล้วล่ะ
-----------------------------------------------------------------------------
...-0-... เป็นไงพี่น้อง ดูไอ้ไลท์คนนี้แต่ง เฮอะๆๆ เม้นซะๆๆๆ
ความคิดเห็น