ลำดับตอนที่ #9
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : ผีหลอก!!(ซะเมื่อไหร่~)
[Hina say]
กรี๊ดดดดดดดดดดดด!!! อยากจะบ้าตาย =[]=! ยัยบ้าเดอิ ทำไมแกถึงได้โง่แบบนี้! ไอ้หัวขี้นกว่ายน้ำไม่มันว่ายน้ำไม่เป็นแล้วยังจะถีบให้มันมาช่วยตูอีก! ชั้นจะจมแหล่ไมจมแหล่อยู่เนี้ย! อ้ากกกกกกกกกกกกกกกกก คอยดูนะ ถ้าชั้นตายกลายเป็นผีพรายชั้นจะไปหลอกแกคนแรกเดอิดาร้าาาา
บุ๋งๆๆๆ
"พรวดดด แค่กๆๆๆ +_+"
"ฮิน้าาาา!!!"
เอ๋... เสียงไอหรอ +_+
ชั้นมองไปข้างทางเห็นไอวิ่งตามทางมา
"ไอ! แค่กๆๆ ช่วยหน่อย แค่กๆๆๆๆๆๆ"
ตายๆๆๆ น้ำเข้าปากชั้นเต็มเลยอะ กลืนไปแล้วก้อนนึงโฮๆ TvT
"ฮินะ! รีบหาที่เกาะเร็วเข้า! แฮกๆ ขะ... ข้างหน้า! แฮกๆ ข้างหน้า... เป็นน้ำตก!"
นะ นะ นะ... น้ำตก! O_O กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด T{}T ไม่น้า ชั้นรีบควานหาที่เกาะไว้กันตาย ฮึบ ฮึบ! \>_</ ชั้นเกาะหินก้อนนึงเอาไว้ อึ๋ยยยย เกือบไปแล้ว อีกนิดเดียวตกลงไปเฝ้ายมบาลแล้ว แงๆ
"อ้ากกกกกกกกกกกกกก ช่วยด้วยยยยยยยยยยยยยยย"
อ้ายยยยยยยยยยย นั่นมันไอ้หัวขี้นกนี่นา มันโดนพัดมาทางนี้แล้ว ไม่น้าาาาา >_<
พลั่กกกก!!!
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด"
"อ้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก"
ไม่นะ นี่ชั้นจะตายจิงๆหรอ... ฮือๆๆ ลาก่อนเดอิ ไอ เราจะเป็นเพื่อนกันตลอดไปนะ T_T..................................................................................
........................................................................................
........................................................................................
.........................................................................................
........................................................................................
เฮือก! O_O
อะ... เอ๋????? ชั้นยัง...... ยังไม่ตายนี่นา!!! ยะฮู่~~~ ^o^ อุ๋ย ToT เจ็บหลังง่ะ ฮือๆ ว่าแต่.... ไอ้หัวขี้นกตายรึยังหว่า ชั้นมองซ้ายมองขวาไปมา ( '')('' )
"บ้าชิบ! เปียกหมดเลยโว้ยยย"
อ๋อ อยู่นั่นเอง - -*
"นี่นาย! เพราะนายนั่นแหละที่ทำให้ชั้นต้องตกจา......."
"หา อะไรนะ ชั้นหรอ"
โอว แม่เจ้า O.,O ซีดดด... กำเดาจ๋า มันจะพุ่งแล้วจ้ะ น้ำลายแทบจะฟูปากกกก โอววววว อูววว โอววววว(เอ็งทำเรียกไรฟะ = =^)สุดยอดดดด
>.,< จะเป็นลมแล้วววว
"นี่ยัยสมองกรวง! =_= อย่ามองชั้นด้วยสายตาหืนๆแบบนั้นนะ มันสยองงงงงง~"(พูดพร้อมทำท่าขยะแขยงสุดขีด)
เออ! ไม่มองก็ได้ฟะ =..=//(ยังไม่เลิก) ชั้นกลับหลังหันหลบ
+-+วิบวับๆ+-+
โอ๊ะโย๋ อายัยหว่า วิบวับมาแต่ไกล O.O ชั้นหยิบไอ้ที่ดูเหมือนสร้อยขึ้นมา ที่จี้มันเป็นรูปกลมๆข้างในเป็นสามเหลี่ยม อ๋ออีกอย่าง มันอันใหญ่ขนาดบักฟายเลย ชั้นเอามาหมุนๆเล่นแก้เซ็ง
"โอววว! ท่านชาจิน! O0O!!"
ไหวขี้นกมันอุทานอะไรของมันออกมาฟะ ชาจีนหรอ... ในป่าดงพงภีแบบนี้คงมีชาให้กินหรอมั้ง =_= ไอ้โง่!
"อะไรของนาย ชาจีนๆอะไร =_="
"ยัยบ้าาาา!!! ห้ามหมุนสร้อยนั่นเล่นนะ! วางลงเดี๋ยวนี้!!!"
ไม่พูดเปล่ายังวิ่งเข้ามาบีบข้อมือชั้นอีก อ้ากกกกก!! เจ็บนะว้อยยยยย!! =O=
"โอ๊ยยยยยยยยย!!"
"ชั้นบอกให้ปล่อยไง!"
"ปล่อยแล้วจ้าาา ปล่อยแล้วววว T^T"
ชั้นรีบปล่อยสร้อยนำความซวยทันที ฮือๆ ไอ้สร้อยบ้า! ต่อไปนี้ชั้นจะตั้งฉายาให้แก กลายเป็นสร้อยนำความซวยไปแล้วกัน เชอะ!
กรอบบบ~ แกรบบบบ~
กึก O_O
พวกเราหยึดชะงักกึกเมื่อได้ยินเสียงอะไรบ้างอย่าง
กรอบบบบบ~ แกรบบบบบบบ~
อ๊ายยยๆๆ เสียงเริ่มเข้ามาเรื่อยแล้วอะ TOT เสียงไรง่ะ นู๋ยิ่งกลัวๆอยู่ จะว่าไปนี่มันก็เย็นแล้วนะ ไม่สิ ท้องฟ้ามืดๆแบบนี้มันตอนกลางคืนตะหาก O_O อ้ากกกกกกกกกกกก อย่าบอกน้าาาาาาาาา ว่าเป็นสิ่งเหนือธรรมชาติ ไม่อ้าววววววว TTOTT
"แงๆๆ เสียงอะไรอะ TTOTT"
"มะ... ไม่รู้"
"นายไม่รู้แล้วชั้นจะรอดเร๊อะ!"
ชั้นตะคอกกลับ
กรอบแกรบๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!! >O<"(ลำโพงแตกแล้วพี่น้อง)
"เฮ้ย! เงียบสิ!"
กรอบบบบบแกรบบบบบๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ฟิ้วววววววววววๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!! >O<"
"ชั้นบอกให้เงียบไง!"
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!! >O<"(ยังคงกรี๊ดต่อไปแบบไม่เกรงใจป่าเขาและสรรพสัตว์)
"ถ้ายังไม่หยุดกรี๊ดล่ะก็ชั้นจะจูบปิดปากซะ!"
"กรี๊..... >X<///"
อ้ากกกกกกกกกกกกก! ไอ้บ้า! พูดอะไรออกมายะ! =///O///= บัดสี๊บัดสี
"นั่นใครวะ?! ที่อยู่บนต้นไม้น่ะ"
จ้ากกกกกกกกกกกกกกก!! =O= จะเรียกลงมาทำม้ายยยยยยยยยย!! T^T
"หึๆ~"
พรึ่บ!
ไอ้คนที่อยู่บนต้นไม้กระโดดลงมา แล้วพอแสงของดวงจันทร์ส่องหน้า ชั้นถึงเห็นหน้าชัดๆ O_O
O_O...O_O
ทั้งชั้นทั้งไอ้หัวขี้นกเอ๋อรับประทานพร้อมกัน ชั้นขอตะโกนคนแรกแล้วกันนะ
"อะ อะ อะ อะ ไอ้เดอิ! ตอนแรกแกไม่ได้ใส่ชุดนี้ไม่ใช่เรอะ! =0=! แล้วนี่อะไร ไหนบอกมาซิว่าทำไมแกแต่งตัวได้แมนซะขนาดนี้~!"
"หืมมม ชั้นไม่ใช่พี่เดอินะฮินะ ชั้นว่าเธอน่าจะรู้นี่นาว่าชั้นเป็นใคร"
ไอ้เดอิ(รึเปล่า??)พูดพร้อมยิ้ม เฮ้ย! ทำไมๆๆ... เสียงแมนแบบนี้O..O หรือว่า.......................... น่าจะใช่........................
"ดะ..."
"ตายซะ!"
"อ้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!! หัวขี้นกอย่าเพิ่งงงงงงงงงง!!"
"เธอจะห้ามชั้นทำไมฮะ?!"
"ก็เพราะนี่คือ เดมิโอะ น้องชายไอ้เดอิดาระ >O<"
กรี๊ดดดดดดดดดดดด!!! อยากจะบ้าตาย =[]=! ยัยบ้าเดอิ ทำไมแกถึงได้โง่แบบนี้! ไอ้หัวขี้นกว่ายน้ำไม่มันว่ายน้ำไม่เป็นแล้วยังจะถีบให้มันมาช่วยตูอีก! ชั้นจะจมแหล่ไมจมแหล่อยู่เนี้ย! อ้ากกกกกกกกกกกกกกกกก คอยดูนะ ถ้าชั้นตายกลายเป็นผีพรายชั้นจะไปหลอกแกคนแรกเดอิดาร้าาาา
บุ๋งๆๆๆ
"พรวดดด แค่กๆๆๆ +_+"
"ฮิน้าาาา!!!"
เอ๋... เสียงไอหรอ +_+
ชั้นมองไปข้างทางเห็นไอวิ่งตามทางมา
"ไอ! แค่กๆๆ ช่วยหน่อย แค่กๆๆๆๆๆๆ"
ตายๆๆๆ น้ำเข้าปากชั้นเต็มเลยอะ กลืนไปแล้วก้อนนึงโฮๆ TvT
"ฮินะ! รีบหาที่เกาะเร็วเข้า! แฮกๆ ขะ... ข้างหน้า! แฮกๆ ข้างหน้า... เป็นน้ำตก!"
นะ นะ นะ... น้ำตก! O_O กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด T{}T ไม่น้า ชั้นรีบควานหาที่เกาะไว้กันตาย ฮึบ ฮึบ! \>_</ ชั้นเกาะหินก้อนนึงเอาไว้ อึ๋ยยยย เกือบไปแล้ว อีกนิดเดียวตกลงไปเฝ้ายมบาลแล้ว แงๆ
"อ้ากกกกกกกกกกกกกก ช่วยด้วยยยยยยยยยยยยยยย"
อ้ายยยยยยยยยยย นั่นมันไอ้หัวขี้นกนี่นา มันโดนพัดมาทางนี้แล้ว ไม่น้าาาาา >_<
พลั่กกกก!!!
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด"
"อ้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก"
ไม่นะ นี่ชั้นจะตายจิงๆหรอ... ฮือๆๆ ลาก่อนเดอิ ไอ เราจะเป็นเพื่อนกันตลอดไปนะ T_T..................................................................................
........................................................................................
........................................................................................
.........................................................................................
........................................................................................
เฮือก! O_O
อะ... เอ๋????? ชั้นยัง...... ยังไม่ตายนี่นา!!! ยะฮู่~~~ ^o^ อุ๋ย ToT เจ็บหลังง่ะ ฮือๆ ว่าแต่.... ไอ้หัวขี้นกตายรึยังหว่า ชั้นมองซ้ายมองขวาไปมา ( '')('' )
"บ้าชิบ! เปียกหมดเลยโว้ยยย"
อ๋อ อยู่นั่นเอง - -*
"นี่นาย! เพราะนายนั่นแหละที่ทำให้ชั้นต้องตกจา......."
"หา อะไรนะ ชั้นหรอ"
โอว แม่เจ้า O.,O ซีดดด... กำเดาจ๋า มันจะพุ่งแล้วจ้ะ น้ำลายแทบจะฟูปากกกก โอววววว อูววว โอววววว(เอ็งทำเรียกไรฟะ = =^)สุดยอดดดด
>.,< จะเป็นลมแล้วววว
"นี่ยัยสมองกรวง! =_= อย่ามองชั้นด้วยสายตาหืนๆแบบนั้นนะ มันสยองงงงงง~"(พูดพร้อมทำท่าขยะแขยงสุดขีด)
เออ! ไม่มองก็ได้ฟะ =..=//(ยังไม่เลิก) ชั้นกลับหลังหันหลบ
+-+วิบวับๆ+-+
โอ๊ะโย๋ อายัยหว่า วิบวับมาแต่ไกล O.O ชั้นหยิบไอ้ที่ดูเหมือนสร้อยขึ้นมา ที่จี้มันเป็นรูปกลมๆข้างในเป็นสามเหลี่ยม อ๋ออีกอย่าง มันอันใหญ่ขนาดบักฟายเลย ชั้นเอามาหมุนๆเล่นแก้เซ็ง
"โอววว! ท่านชาจิน! O0O!!"
ไหวขี้นกมันอุทานอะไรของมันออกมาฟะ ชาจีนหรอ... ในป่าดงพงภีแบบนี้คงมีชาให้กินหรอมั้ง =_= ไอ้โง่!
"อะไรของนาย ชาจีนๆอะไร =_="
"ยัยบ้าาาา!!! ห้ามหมุนสร้อยนั่นเล่นนะ! วางลงเดี๋ยวนี้!!!"
ไม่พูดเปล่ายังวิ่งเข้ามาบีบข้อมือชั้นอีก อ้ากกกกก!! เจ็บนะว้อยยยยย!! =O=
"โอ๊ยยยยยยยยย!!"
"ชั้นบอกให้ปล่อยไง!"
"ปล่อยแล้วจ้าาา ปล่อยแล้วววว T^T"
ชั้นรีบปล่อยสร้อยนำความซวยทันที ฮือๆ ไอ้สร้อยบ้า! ต่อไปนี้ชั้นจะตั้งฉายาให้แก กลายเป็นสร้อยนำความซวยไปแล้วกัน เชอะ!
กรอบบบ~ แกรบบบบ~
กึก O_O
พวกเราหยึดชะงักกึกเมื่อได้ยินเสียงอะไรบ้างอย่าง
กรอบบบบบ~ แกรบบบบบบบ~
อ๊ายยยๆๆ เสียงเริ่มเข้ามาเรื่อยแล้วอะ TOT เสียงไรง่ะ นู๋ยิ่งกลัวๆอยู่ จะว่าไปนี่มันก็เย็นแล้วนะ ไม่สิ ท้องฟ้ามืดๆแบบนี้มันตอนกลางคืนตะหาก O_O อ้ากกกกกกกกกกกก อย่าบอกน้าาาาาาาาา ว่าเป็นสิ่งเหนือธรรมชาติ ไม่อ้าววววววว TTOTT
"แงๆๆ เสียงอะไรอะ TTOTT"
"มะ... ไม่รู้"
"นายไม่รู้แล้วชั้นจะรอดเร๊อะ!"
ชั้นตะคอกกลับ
กรอบแกรบๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!! >O<"(ลำโพงแตกแล้วพี่น้อง)
"เฮ้ย! เงียบสิ!"
กรอบบบบบแกรบบบบบๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ฟิ้วววววววววววๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!! >O<"
"ชั้นบอกให้เงียบไง!"
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!! >O<"(ยังคงกรี๊ดต่อไปแบบไม่เกรงใจป่าเขาและสรรพสัตว์)
"ถ้ายังไม่หยุดกรี๊ดล่ะก็ชั้นจะจูบปิดปากซะ!"
"กรี๊..... >X<///"
อ้ากกกกกกกกกกกกก! ไอ้บ้า! พูดอะไรออกมายะ! =///O///= บัดสี๊บัดสี
"นั่นใครวะ?! ที่อยู่บนต้นไม้น่ะ"
จ้ากกกกกกกกกกกกกกก!! =O= จะเรียกลงมาทำม้ายยยยยยยยยย!! T^T
"หึๆ~"
พรึ่บ!
ไอ้คนที่อยู่บนต้นไม้กระโดดลงมา แล้วพอแสงของดวงจันทร์ส่องหน้า ชั้นถึงเห็นหน้าชัดๆ O_O
O_O...O_O
ทั้งชั้นทั้งไอ้หัวขี้นกเอ๋อรับประทานพร้อมกัน ชั้นขอตะโกนคนแรกแล้วกันนะ
"อะ อะ อะ อะ ไอ้เดอิ! ตอนแรกแกไม่ได้ใส่ชุดนี้ไม่ใช่เรอะ! =0=! แล้วนี่อะไร ไหนบอกมาซิว่าทำไมแกแต่งตัวได้แมนซะขนาดนี้~!"
"หืมมม ชั้นไม่ใช่พี่เดอินะฮินะ ชั้นว่าเธอน่าจะรู้นี่นาว่าชั้นเป็นใคร"
ไอ้เดอิ(รึเปล่า??)พูดพร้อมยิ้ม เฮ้ย! ทำไมๆๆ... เสียงแมนแบบนี้O..O หรือว่า.......................... น่าจะใช่........................
"ดะ..."
"ตายซะ!"
"อ้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!! หัวขี้นกอย่าเพิ่งงงงงงงงงง!!"
"เธอจะห้ามชั้นทำไมฮะ?!"
"ก็เพราะนี่คือ เดมิโอะ น้องชายไอ้เดอิดาระ >O<"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น