คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : lllChapter 3lll ฆาตกรโรคจิต(ประสาท)
คำเตือนจากผู้หวังดี!(เหรอ...)
ตอนนี้จะเป็นตอนที่บ้า+รั่วแล้วรั่วอีกจนหาที่อุดไม่หวั่นไม่ไหว - -* เพราะฉะนั้นขอเตือนว่าถ้าตัวละครมีอาการ ปัญญาอ่อน... รั่ว...หรือบ้า... ก็ไม่ต้องตกใจไป เพราะตอนนี้ไอ้คนเขียนมันกำลังรั่วได้ที่อยู่
เตือนแล้วนะจ้ะ
------------------------------------------------------------------------------
[ข่าวทีวี]
'ถ่ายทอดสดค่ะ! เมื่อวานนี้ได้มีการฆ่านักเรียนที่รร.XXXแล้วค่ะ! เหมือนที่ฆาตกรต่อเนื่องคนนี้ได้บอกเอาไว้เป๊ะๆ! แล้วฆาตกรโรคจิตผู้นี้ก็ได้ทิ้งโน้ตเตือนไว้ให้แล้วค่ะ ซึ่งมันเขียนว่า...'
'ที่ต่อไปของฉัน... นั่นคือที่รร.แถวๆนี้ที่พึ่งเปิดรับนร.หญิงไงล่ะ!'
........................................................................................
....................................................................................
.................................................................................
..............................................................................
............................................................................
..........................................................................
.......................................................................
.........................................................
..........................................
..................................
.........................
...........
.......
...
.
"ขอทางหน่อยสิโว้ยยยยยยยยยย~~!!!!!"
ฟ้าววววววว!!!!!!!
เดอิแหวกทางชาวบ้านไปทั่วเพื่อตรงดิ่งไปยังห้องน้ำโดยเร็ว(พอดีว่ามันปวดกระทันหัน) โชคดีที่ตอนนี้เป็นชั่วโมงเรียนจึงไม่มีผู้ใด๋อยู่ในห้องน้ำ นั้นทำให้ทางปลอดโปร่งและเดอิก็
------------------------------------(เซ็นเซอร์เหอะ สงสารคนอ่านมั้ง - -*)
ฮูลาฮุล่ะ~ ฮุล่ะละล้า~ ไปทะเล ฮุเลฮุเล่~ เยเย้~ทุกเวลา~ ฮุละฮุล่ะ~ ฮุละลัลล้าไปทะเลลลลล~~~~ เฮฮา! ฮุละฮุล่ะ
เดอิ : ใครฟะมาเปิดเพลงตอนนี้ - -*
พอทำธุระเสร็จเดอิดาระก็เปิดประตูออกไปมอง แล้วถึงกับ...
ช็อค! =[ ]=
เฮ้ย! นี่มันอะไรกันวะเนี้ย! อีตาคิงคองจากชมรมเพาะกายหน้าตาดุหยั่งกับหมาขี้เรื่อนข้างปากซอยไหงมาเปิดเพลงเต้นเพลงฮูลาฮูล่าซะสะดีดสะดิ๊งพริ้วไหวเหมือนใบไม้เยี่ยงนี้! ยัง! ยังไม่หมดเพียงแค่นี้นะคะ! พี่แกยังเอาเชือกหลากสีมาฉีกเป็นริ้วๆเพื่อความพลิ้วแถมยังเอากะลามะพร้าวมาทำเป็นยกทรงของคนฮาวายแล้วเต้นซะขนาดนี้! =O= อ้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!!!!! ไม่ไหว! โอวววว!! อุบาททททททททท!!!!!!!! อุบาทแท๊!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! T____T
"อะ...อะ...เอ่อ..."
พอเฮียคิงคองที่เต้นฮูลาฮูล่าอยู่หันมาเจอเดอิดาระก็ชะงักกึกทันที แล้วรีบเก็บชุดนักเรียนที่กองอยู่บนเพื่อนมาแล้วเดินออกไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น(แต่มันมีและมันเกิดไปแล้ววววว!!!!! =[ ]=) เดอิรีบเดินออกจากห้องน้ำไปทันที เพราะถ้าขืนอยู่ต่อไปรู้ว่าจะมีการโชว์เต้นฮาวายอีกรึเปล่าอะดิ... เอาตัวรอดเป็ยยอดเยี่ยม(ดีเว้ย~! ตกภาษาไทยหรอฟะ!)
หลังอาคารเรียน
เดอิเดินมาแบบเหม่อ พอระลึกชาติได้ก็โผล่มาอยู่หลังอาคารแล้วเรียบร้อย =____=^^^(ดูมันดิ มันพึ่งนึกได้)
"เพื่อน ฉันมีบางอย่างที่สำคัญมากๆมาบอกแกว่ะ"
เอ๋... เสียงใครคุยกัน...
เดอิดาระหันไปมองด้านหลังอาคารก็เห็นผู้ชายสองคนนับว่าหน้าตาใช้ได้ยืนคุยกันอยู่แถมสีหน้าของทั้งสองเคร่งเครียดสุดๆ จะต่อยกันรึเปล่าว้า~ O.O
"เรื่องอะของแกวะฮะ รีบๆพูดให้มันจบๆไปเลย"
ผู้ชายอีกคนพูดน้ำเสียงรำคาญๆพร้อมเส้นเลือดปูดขึ้นหน้า อะโฮ่! ไม่นะ! =O= จะชกกันแล้วแบบนี้คนสวยต้องไปฟ้องคุณครู~~~ ครูค๊าาา~~~ เดอิค่อยๆย่องออกจากตรงนั้นแต่แล้วก็มีเสียงๆหนึ่งดังขึ้น! และมันพูดว่า!!
"เพื่อน!กุรักมึงว่ะ!"
กรี๊ดดดดดดดดดดดด!!!!! =[]= ว่าไงนะ!
"วะ... ว่าไงนะ! นี่แกพูดเรื่องจริงหรือ!!!"
ผู้ชายอีกคนทำหน้าตกใจ ส่วนอีกคนก็อายม้วนแล้วพยักหน้า =[]= จาอ้วกกกก~...
"โอวววว... เพื่อน! กุก็รักมึง!!!!"
เวร!
นะ... นี่มัน... นี่มันคู่เกย์ชัดๆเลยนี่หว่า T^T!
สรุปคือไม่มีคนชกกันครับ... แต่มีคนมาสารภาพรักกั๊น!!! แถมชายเหนือชายได้ยอดชายซะด้วย =[]= เดอิดาระรีบเจ่นหนีก่อนที่จะอุแหวะออกมาเป็นภาษาอิตาลีผสมเยอรมัน คืนนี้กุได้ฝันร้ายแน่ T^T
ณ ห้องสมุด...
เดอิเดินหาหนังสือเบาๆมาอ่านผ่อนคลายกับเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อกี้ เพราะมันติดตาติดใจติดหยั๊งกะปูนตราเสือ(เกี่ยวมั้ย = =)แต่ทว่า... มันไม่ได้เป็นไปตามนั้นอะดิ...
"นี่เพื่อน... ตอนนี้ก็ไม่มีใครอยู่ที่นี่แล้ว บรรณารักษ์ก็ออกไปแล้ว เรามาทำเรื่องอย่างว่ากันเถอะ!"
เฮ้ย! ไอ้พวกบ้า! มันคิดจะสะหวีดสะหวีกันในนี้เรอะ! =O= ช่างกล้าาา! ไม่เห็นหรือไงว่ากุอยู่ตรงเน่! T^T
"อ๊ะ ไม่นะ... มันเร็วเกินไป..."
ถูก!
"แต่ก็ไม่เสียหายนี่เนอะ~"
แว้ก!
ไม่อยู่มันแล้ววววววววว!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
วันนี้มันวันสิ้นโลกหรือไงวะ! ไปที่ไหนก็เจอแต่เรื่องอุบาท ไร้จิตใต้สำนึก ไม่มีความเกรงใจ คิดจะทำก็ทำ ไม่ได้ถามกุเล้ยยยย!!! T^T เดอิเดินตึงตังๆกลับห้อง แต่แล้วก็รู้สึก... เปียก... เดอิก้มลงมองขาตัวเองแล้วมองไปตามทางที่เดินมาเมื่อกี้พบว่า...
แดงเทือกอร่ามงามแท้เลยครับ... =___=^
ไอ้นี่มันมาประจำเดือนสมชื่อจริงๆเว้ย ตุแกล้งบอกว่าป่วยแล้วกลับไปสลบที่ห้องต่อดีกว่า...
5 นาทีต่อมา...
"ละ... บะ... เลือดดดดดดด!!!!!!!!!!!!! นร.ทุกคนเข้าไปในหอพักและห้ามออกมาเด็ดขาดดดดดดดดดดดด!!!! =[]="
เรื่องใหญ่แล้วไง...
3 ทุ่มครึ่งเป๊ะ
หน้ารร.
ตึกๆๆๆ
"หึๆ... รร.นี้สินะ..."
ฆาตกรโรคจิตพูดแล้วลูบ(ไล้)ขวานที่เป็นอาวุธสังหารของตัวเอง แล้วพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนว่า
"วันนี้ลูกจะฆ่าใครดีเอ่ย ^w^"
อืมมมม... =_=oO
เดอิตื่นขึ้นมาแล้วเดินขยี้ไปเปิดหน้าต่างรับลม แต่มีเสียงๆเรียกว่า...
"นี่!เธอน่ะ!!!"
"หา... O-O"
"ไม่ต้องมาหากับอาจารย์อย่างฉัน! เธอคนที่เปิดหน้าต่างนั้นแหละ! ลงมาเดี๋ยวนี้!!!"
"ค่ะๆ"
เดอิรีบลงไปตามเสียงที่อาจารย์สั่ง แต่พอลงไปข้างล่างก็ไม่เจออาจารย์อยู่แต่มีเสียงตะโกนมาอีกว่า
"ฉันอยู่ตรงนี้! ไม่เห็นหรือไง!!!"
"ค่า"
เดอิวิ่งตามเสียงไปเรื่อยๆจนมาถึงที่ที่แสนจะ... เอิ่ม... โล่ง... เปลี่ยว... มืด...
ชิ้ง!
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด!!! =[]="
เดอิร้องเสียงหลงเพราะอยู่ๆขวานอันบักฟายก็ลงมาเฉาะพื้นข้างๆจนเดอิขาอ่อนล้มลงไป
"นะ... นายคือ!!! O0O"
"ใช่... ฉันคือ..."
"คนบ้ากาม! =[]="
"ไม่ใช่เฟ้ยยยยยยยยยยยยยยยย!!!!!!!!!!!!!!!!! =[ ]="
ไอ้โจร(ขอเรียกสั้นๆ)โรคจิตตะโกนแข่งกับเดอิแล้วหยิบขวานขึ้นมาก่อนจะพูดว่า
"ฉันคือฆาตกรโรคจิตที่ฆ่านร.ต่างหาก!"
"อ๋ออออ คนนั้นนี่เอง"(สีหน้าเข้าอกเข้าใจเต็มเปี่ยม)
"หนอย! บังอาจลืมชื่อฉันที่กำลังกระฉ่อนได้! อย่าอยู่เลย! วันนี้เธอจะได้เป็นศพ!"
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ถอยไปนะไอ้โจรโรคจิต!"
พลั่ก!
อุ๊บ +X+
"ลูกน้อยคนที่สองของฉัน"
โจรโรคจิตกุม 'ลูกคนที่สอง' ของตัวเองไว้แล้วงอตัวพับ เพราะไอ้เดอิถีบเข้าเต็มๆลูกมันน่ะเอง - - เดอิได้จังหวะวิ่งติดจรวดจะกลับหอแต่ระหว่างทางความซวยก็ตามมารังควาน...
ปึก!
พรวดดดดดดดดด!
เพราะเดอิดันวิ่งสะดุดรากไม้จนได๊...(ทำไมเมิงซวยเยี่ยงนี้...)
"ฮะฮ่าๆ เจอตัวแล้ว!!!"
เฮือก!
ไอ้โจรโรคจิตตามาแล้วลงขวานของมันใส่เดอิ และเพียงเสี้ยววิ!
ตึงงงง!!!!
เดอิหยิบท่อนไม้กันไว้ทัน แล้วขวานก็ติดแหง็กกับท่อนไม้ด้วย เดอิก็เลย...
ฟ้าวววววว!
ตูมมม!
โยนทั้งไม้ทั้งขวานลงน้ำไปเรยยย
"ม่ายยยยยยยยยยยย O[]O ลูกพ่อ! พ่อจะไปช่วยลูกเองงงงงงง!!!"
ตูมมมม!(โดดตามขวาน)
เดอิวิ่งต่อไปเรื่อยๆแล้วอยู่ๆก็เหมือนชนกับใครไม่รู้เข้าเลยทำให้พากันกลิ้งลงเนินข้างๆและตกบ่อน้ำเล็กๆที่ไม่ได้ทำความสะอาดมานาน
ตูมมมมมมมมมมมมมม!!!!!!!!!!(เยอะหน่อย ตกสองคน)
"โอยยยยยย เลอะหมดเลยยยย >-<"
"ฉันก็เลอะ!"
"นะ... นายซาโซริ! O_O"
เดอิชี้หน้าคนที่ตัวเองพาตกบ่อมาด้วยสีหน้าอึ้งๆ แล้วถามว่า
"นายมาได้ไง"
"ตามเธอมานั่นแหละ มาทำอะไรที่ค่ำมืดๆแบบนี้ฮะ! เป็นห่วง"
"หะ... หา =/////////////////="
"ไม่ได้เป็นห่วงแบบนั้น =_=^^^ คิดไปไหนน่ะยัยประสาท"
โอเค ไม่เคลิ้มมันแล้ว T^T!
"เธอไม่ได้ยินข่าวฆาตกรโรคจิตหรือไง! -_-"
"ดะ... ได้..."
"แล้วทำไมยังออกมาอีก!!"
"ก็เพราะฉันเจอมันเข้าแล้ว T^T มันไล่ฆ่าฉันด้วย"
"เจริญเหอะแม่คุณ =_=^^^^"
"เงอะ =_="
พรวดดดดด!
"เจอซะที! 555+"
โจรโรคจิตพูดแล้วยกขวานขึ้นตะโกนว่า
"ตายยยยยยยยยย!!!!!!!!!!!"
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด!! ซาโซริช่วยด้วยยยยยย />_<\"
ฉึบ!
ทู บี คอน ติ นิว...
ความคิดเห็น