คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : lllChapter 2lll โรงอาบน้ำชาย! =O=
"ไงจ้ะน้องสาว ไม่เคยเห็นหน้ามาก่อนเลย"
"เด็กใหม่หรอจ้ะ"
"=_=**"
พอมาถึงห้องไอ้พวกนี้มันก็มาเจ๊อะแจ๊ะกันใหญ่ น่ารำคาญชะมัด =_=*** ชักจะหมดความอดทนแล้วนะเฟ้ย!
"นี่ๆ วันนี้ไปเที่ยวกับพี่ตอนกลางคืนมั้ยน้อง"
อยู่ๆไอ้รุ่นพี่ ม.6 ก็พูดขึ้น แล้วก็... แล้วก็... อะ... อะ... มา... ลูบเนื้อลูบตัวช้านนนนนนนนนน!!!!!! =[]=+++ กรี๊ดดด!!! ไม่ไหวแล้วโว้ยยย!!
"ย้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!!"
<<<เดอิ...
ฟ้าวววววววว!!!!!!!
ตูม! โครมมมมมมมมมมมมมม!!!!!!!!
"โอ๊ยยยยยยยยยยยยยย!!!!!!!! +O+"
"อ้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!!!!!!!! +O+"
"ไอ้พวกโรคจิต! ไม่มีอะไรทำหรือไงวะหาาา!!!! -0-++++"
ทุกคนคงไม่เชื่อ แต่ฉันปาโต๊ะเรียนใส่ไอ้พวกบ้าที่มานั่งขายขนมจีบอยู่ได้โดยเล็งไปเป็นเฉพาะที่ไอ้รุ่นพี่ที่มันบังอาจมาจับเนื้อต้องตัวฉัน แม่สอนไว้ห้ามให้ผู้ชาย(ยกเว้นคนในครอบครัว)จับเนื้อต้องตัวโดยไม่ได้รับอนุญาต! พอพูดจบไอ้พวกนั้นก็รีบถอยออกห่างจากฉันในระยะสิบเมตรพร้อมใหน้าซีดกันเป็นแถว ดี! รู้จักเดอิดาระคนนี้น้อยไปแล้ว!
ครืนนนน~
"อ้าวเดอิดาระ สวัสดีจ้ะ"
"อ๊ะโคนัน ^O^"
โคนันผู้น่ารักโบกมือทักทายฉันแล้วส่งยิ้มให้ ฉันยิ้มตอบแล้วเหลือบไปเห็นไอ้พวกที่มารุมจีบฉันเมื่อกี้มองโคนันไม่วางตาเลย - -+++ หนอยยย... ทำฉันไม่พอจะทำเพื่อนฉันด้วยหรอยะ! ไอ้พวกนี้มันน่าตื้บอีกรอบจริงๆ
"เหอะๆ โคนันมานั่งนี่สิ ^-^ ฉันจองไว้ให้แล้ว"
"ขอบคุณนะจ้ะ"
"เหอ~... สวยชะ..."
ขวับ! ชิ้ง! - -+
ฉันหันไปขู่ไอ้พวกนั้นก่อน ทำเอามันหงอกันไปเลย โฮะๆๆ~~ เป็นไงๆ เจ๋งป่าวๆ
[Konan say]
"โคนันนนนนน~ ไม่กินข้าวเถอะ~ หิวแล้วอะ"
ฉันพยักหน้าแล้วเดินตามหลังเดอิไป ตอนเรียนเดอิดาระบ่นให้ฟังว่าคนที่เป็นรูมเมดของตัวเองคือคุณซาโซริที่มีเรื่องกับเดอิดาระเมื่อวาน เหมาะอะไรแบบนี้ -_- ส่วนฉันโชคดีเพราะคนที่เป็นรูมเมดเป็นผู้หญิง ดูๆแล้วเป็นคนเงียบๆ ไม่ค่อยพูดค่อยจาเท่าไหร่นัก
"เด... อ้าว ไปไหนแล้ว"
ฉันมองหาเดอิที่ตอนนี้หายไปไหนก็ไม่รู้ เมื่อกี้ยังอยู่ๆเลยนี่นา =O= ฉันยังไม่รู้ทางไปโรงอาหารนะ โธ่ T^T
ตุบ!
กำ... ดันไปเดินชนใครเค้าอีกล่ะเนี่ย
"นี่! ไม่มีตะ... *0*"
"เอ่อ... ขอโทษนะ คือว่า..."
"ไม่เป็นไร"
หมอนั่นเปลี่ยนเสียงพูดทันทีที่ฉันเงยหน้าขึ้น แถมยังใช้ตาโลมเลียฉันด้วย นั่นทำให้ฉันรีบเดินออกห่าง
"อ๊ะ เดี๋ยวสิ! จะรีบไปไหนหรอ"
ฟึ่บ!
"กรี๊ด! ปะ... ปล่อยฉันนะ!"
ฉันเผลอกรี๊ดออกมาเพราะไอ้บ้านั่นเอาแขนมาครองเอวแล้วสบัดเจ้าหาตัว
"แหม อยู่คุยกันก่อนไม่ได้เหรอ ใจร้ายจังเลย"
"ฉันบอกให้ปล่อยไง! ฟังไม่รู้เรื่องหรอ!?"
"เฮอะ! อวดเก่..."
พลั่ก!
"อ๊อก!"
ไม่ทันที่ไอ้หมอนั่นจะพูดจบก็โดนใครไม่ณุ้ซักหมอบลงไปอยู่กับพื้น ฉันมองไปตามมือแล้วมองหน้าคนๆนั้น เขามีผมสีส้มแปร๊ด แถมยังเจาะหน้าด้วย... นะ... น่ากลัวชะมัดเลย ~_~
"แกเป็นผู้ชายจริงรึเปล่าวะถึงได้แกล้งผู้หญิงน่ะ"
เขาพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาเหมือนน้ำแข็งจนฉันเองยังหนาวแทนเลย หว่า~ มนุษย์คนนี้ช่างหน้าเกรงขามอะไรอย่างนี้
"ห้ามมายุ่งกับผู้หญิงคนนี้อีกจำไว้"
"คะ... ครับ!"
หมอนั่นรีบวิ่งออกไปโดยเร็วโดยไม่ต้องให้คนๆนี้เอ่ยปากไล่ แถมยังพูดด้วยน้ำเสียงหวาดกลัวและนอบน้อมด้วยซ้ำไป
"เธอไม่เป็นไรนะ"
"อะ...อืม ขอบคุณค่ะ"
"เล็กน้อยน่ะ"
"จริงสิ คือ... ไม่ทราบว่าโรงอาหารอยู่ที่ไหนหรอคะ"
"เดินตรงไปสุดทางนี้ก็ถึงแล้วล่ะ"
"ขอบคุณค่ะ"
ฉันรีบวิ่งไปทางโรงอาหารทันที เพราะรู้สึกว่าตัวเองต้องอยู่ให้ห่างจากหมอนั่นยังไงไม่รู้แฮะ ว่าแต่ว่า... เดอิดาระ... ตอนนี้เธออยู่ไหนกันแน่ \
-_- ทำไมยังไม่เข้าโรงอาหารอีก
[Deidara say]
เวลานี้ 2 ทุ่มครึ่งงับ
โรงอาบน้ำชาย...
...=_=...
ตอนนี้ฉันกำลังจะทำเรื่องที่ไม่คาดฟันที่สุดในชีวิต... นั่นคือการเข้าไปอาบน้ำในโรงอาบน้ำชาย -_- ฉันเลือกอาบตอนสองทุ่มครึ่งเพราะเวลานี้ส่วนใหญ่นร.คนอื่นๆจะเข้าหอพักกันหมดแล้ว ^o^ (นายแน่มาก = =)
ครืนนน...
โอ้โห OoO นี่ฉันนึกว่าแค่ห้องนอนก็หรูจะตายแล้วนะ นี่โรงอาบน้ำยังหรูยิ่งกว่าซะอีกมั้งเนี่ย! แถมสะอาดกว่าที่คิดด้วย ที่นี่เหมือนกับสระน้ำขนาดใหญ่เลย ถ้าไม่ติดที่มีไอน้ำอุ่นลอยมาเกือบจะกลายเป็นหมอกนะ =o= ฉันรีบแก้ผ้า(เอิ่ม... โหวตหน่อยว่าไลท์ควรเซ็นเซอร์มั้ย -_-;; : ไลท์)แล้วกระโดดลงสระน้ำ(รึเปล่า?)เฮ้อ~ สบายตัวดีจังเลย \(^O^)/
ครืนนนนน...
"เฮ้อ..."
เฮือกกกกกกกกก!!!!!!!! O_O
ตูม!
ฉันรีบดำน้ำทันทีที่ได้ยินเสียงถอนหายใจ มันเป็นเสียงของผู้ชาย! =[]= (ที่รู้เพราะที่บ้านมีอิทาจิ+โทบิ = =)
บุ๋งๆๆๆ~~ (o- -o)
"เฮ้ย! ดำน้ำแบบนั้นเดี๋ยวก็ขาดอากาศหายใจตายหรอกฮิดัน"
ฉันได้ยินที่เค้าพูดไม่ค่อยชัด... แต่เหมือนโดนอะไรบางอย่างมาฉุดให้ขึ้นมาเหนือผิวน้ำ อ้ากกกก! ไม่น้าาา! =[]=
พรวด!
"เฮ้ย! O//////O"
"อ๊างงงงง!!! >//////////////////////<"
กรี๊ดดดดดดดดด!!!! โชคยังดีที่ฉันหันหลังให้มันนะ หน้าหันหน้านี่... โอ๊ย ไม่อยากจะคิด ถามอีกหน่อยว่าฉันโชคดีมั้ยที่มีผ้าพันตัวอยู่ T^T (โชคดี - -)
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดด!!!! ไอ้บ้า! ไอ้โรคจิต! แกนะแก ไอ้ๆๆๆ อ๊างงงงง!! >[]<+++"
"ขอโทษ! ฉันไม่รู้ว่าเป็นเธอ"
"ไม่รู้หรือแกล้งไม่รู้หา! นาย! เจ้าหัวแดงซาโซริสินะ!"
"เดี๋ยวๆว่าใครหัวแดงยัยหัวเหลือง!"
"แล้วนายว่าใครหัวเหลืองหา!"
"อยากโดนจับกดหรือไง - -+++"
"อ้ากกกกกกก!!! ไอ้โรคจิต! >[]<//////////"
ฉันว้ากเสียงดังลั่นห้อง ไม่สนมันแล้วว่าคอจะแตกหรือยังไงก็ตาม เอาวะ! เอาให้ตายกันไปข้างเลย! ย้ากกกกกกกก!!! =[]=++
"โอ๊ยยยย! นี่จะแหกปากไปถึงไหน! เอา! นี่ผ้าคลูมของเธอแล้วรีบออกไปได้แล้ว!"
"ไม่! นายนั่นแหละออกไป ย้ากกกกกก!!!!!!! >O<"
"บอกว่าให้หุบปากไง! หูจะแตกอยู่แล้วววว!!"
หมับ!
มะ... หมอนี่... จะ... จะ... จับ... =[]=
งะ... =O= งะ... ={}=
"แง้ๆๆๆๆๆๆ!!!!! TTTTTTTTOTTTTTTTT"(ปล่อยโฮออกมาทันที)
"เป็นบ้าอะไรของเธอ ฉันแค่จับไหล่ยังไม่ได้ทำอะไรเลยนะ =_,="(ก็นั่นน่ะสิ ซาโซ = =)
ผัวะ!
"แอ้ก!"(ถูกชก =[]=!)
"ไอ้บ้า! แง้ๆๆๆๆ"
ฉันพูดแล้วรีบวิ่งออกจากห้องน้ำโดยเร็ว ทีหลังตูจะอาบน้ำตอนเที่ยงคืน! เอาให้ผีมันหลอกให้รู้แล้วรู้รอดมันไม่เล้ย! TTT______TTT
-******----------------------------------------------------
เอิ๊ก! อีก 1% ในที่สุดก็เรียบร้อย
ตอนต่อไป ฆาตกรโรคจิตจะมา... จะเป็นไงหว่า...
ความคิดเห็น