คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : Myname is Tobi ^-^
[Tobi say]
ซ่า!!!
ชะเว้ย แย่แล้ว -0- ฝนตกครับท่าน โชคดีเอาร่มมาด้วยไม่งั้นเปียกแน่ ผมเดินหาทางกลับบ้าน ตอนแรกแค่อยากจะออกมาเดินเล่นเฉยๆแต่ดันเที่ยวเพลินเลยมืดซะก่อน ที่หลังต้องพกนาฬิกาติดตัวซะแล้ว -.-
"ฮึกๆ ฮือๆ"
เฮือก! ใครมาร้องไห้แถวนี้ ผมว่าเวลานี้ไม่น่าจามีใครแล้วนะ หรือว่าจะเป็น..... ผมหันไปมองตรงบ่อน้ำ เห็นเป็นเงาคนลางๆ แว้กกกกกกกกกกกกกกกก ผี! ผมเจอผี! คนเห็นผี11 TT{}TT กรี๊ดๆๆๆๆ(กรี๊ด? =_=;) เอ๊ะ ไม่ใช่นี่หว่า ผมเดินเข้าไปดูใกล้แล้วไม่ใช่ นี่มันองค์หญิงตะหาก โธ่ ตกจายโหม๊ดเลย
"องค์หญิง"
"..."
อ๋า องค์หญิงร้องไห้แก้มแดงเลย ตัวก้อเปียก เดี๊ยวเป็นหวัดหรอก ผมเอาร่มมากันฝนให้องค์หญิงตัวจะได้ไม่เปียก(แต่ก้อเปียกไปแล้ว)
"ร้องไห้ทำไมอะครับ แล้วออกมาตากฝนแบบนี้ก้อเป็นหวัดหรอก"
"....."
"อย่าร้องไห้เลยคับ"
ผมนั่งลงข้างๆแล้วเช็ดน้ำตาให้องค์หญิง อ๊ะ นี่เราคิดอะไรอยู่เนี่ย
"ขอบใจนะ เอ่อ...."
"โทบิคร้าบบ ^-^ ผมว่ากลับกันเถอะ ฝนเริ่มจะตกหนักขึ้นแล้ว"
ผมกับองค์หญิงเดินคุยกันระหว่างทางกลับบ้าน อ่า ท่านพี่ซาโซรินี่ก้อน้า ทำผู้หญิงร้องไห้ได้ไง ใช้ไม่ได้เลยจิงๆ เอ๊ะ เดี๊ยว ผมไม่ได้คิดอย่างนั้นใช่มั้ย -.-
[Deidara say]
"อ่า เช้าแล้ว อืม^0^"
ชั้นตื่นขึ้นมาอย่างสดชื่น หลังจากฟังที่โทบิพูดปลอบใจแล้วสบายใจขึ้นเยอะเลย วันนี้อากาศช่างสดใสเหมือนเราจิงๆ ฮ่าๆๆๆ
"องค์หญิง"
เอี๊ยดดด(แผ่นสดุด)
"ซาโซริ อืม =_=..."
เมื่อกี้อารมณ์อยู่แต่ตอนเห็นหน้าหมอนี่ความสุขของชั้นมันก้อหดหายไปอยู่ในกระดองหมดแล้ว โอม ฟ้าจงอึมครึมตามฉัน
"สวัสดีและบ๋ายบี อืม"
ชั้นพูดแล้วพยายามเดินหลบหน้า
"ชั้นจัดห้องให้แล้ว อยู่ทางซ้ายตรงสุดทางเดินนะ"
"ขอบใจ อืม"
ชั้นเร่งฝีเท้าให้เร็วขึ้นและนั่นก้อเป็นผลจากการไม่ดูทางเพราะ...
ตุ้บ!!
"เหวอ!!"
ชั้นเดินไปชนใครบางคนทำเอาแทบล้ม
"เป็นไรมั้ย"
"มะ ไม่เป็นไร อืม -0-"
ว่าแต่ไอ้นี่ใครหว่า เจาะหู เจาะตา เจาะจมูก เจาะปาก เอ... ชื่อไรน้า เบน เรน เยน เสง เบง วุ้ย ไม่ใช่และ อ๋อ เพน
"อรุณสวัสตอนเช้าเพน อืม ^-^"
"นี่ เธอเห็นโคนันรึเปล่า"
"เอ ไม่เห็นน้า -.- อ๊ะ อยู่นั่นไง ใช่ปะ คนที่ชื่อโคนันน่ะ"
ชั้นชี้ไปทางคนผมฟ้าๆหน้าคล้ายๆปลาฉลาม
"นั่นคิซาเมะ"
"แล้วนั้นอะ"
"เซ็ทสึตะหาก =~="
"โน่นนี่นั่น บลาๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"
2 ชั่วโมงผ่านไป
[say]
"พอเหอะ ชั้นหาเองดีกว่า =_=;;;"
เพนพูดอย่างเซ็งๆหลังจากฟังเดอิพลามไป2ชั่วโมงเต็ม(ทนเข้าไปได้ไงวะนั่น -_- นับถืออะ)
"เฮ้อ เซ็งงงงงง"
เดอินั่งดูเมฆไปบ่นไป นึกถึงตอนที่ตัวเองเป็นบ่าวขององค์หญิง
ย้อนไป
"นี่เดอิ แกเดินเร็วๆหน่อยสิ "
"ค่าๆๆๆ"
ณ บ่อน้ำ
"นี่เดอิ ไปเก็บดอกบัวนั่นมาให้ชั้นที่สิ ชั้นอยากได้"
"ให้ว่ายไปหรอเพคะ"
"ใช่"
พอเก็บได้~
"ท่านพ่อข~า ลูกเก็บดอกบัวมาได้ด้วยค่ะ ลูกเก็บเองเลยนะคะ"
อ้าว หน้าด้านเห็นๆ
ช่างเป็นความทรงจำที่ดีจิงๆ(ตรงไหน)
"เฮ้อออออ"
"ว่างมั้ยองค์หญิง"
อิทาจิที่โผล่มาจากไหนก้อไม่รู้ถามขึ้น
"ว่างสิ ว่างมากกกกกกก ว่างสุดๆ เซ็งจะตาย(ห่-า)อยู่แล้ว"
"งั้นไปเที่ยวกันมั้ย"
เดอิดาระหูผึ่งทันทีที่ได้ยันคำว่า 'เที่ยว'
"ไปสิ ไปแน่นอน ไปๆๆๆๆๆ"
___________________________________________
ความคิดเห็น