ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : วังอาคาสึกิ
ตอนเช้า
"เดอิ ถ้าไปถึงคงรู้นะว่าต้องทำยังไง"
"เพคะ อืม"
"บ๊ายบาย ดูแลตัวเองด้วยน้า ^0^"
พระราชาและองค์หญิงโบกมือบ๊ายบายองค์หญิงเดอิดาระที่อยู่บนคาน เอ๊ย รถม้า(แช่งกันเลยนะ อืม --+)ที่พระราชารู้ เพราะเดอิไปฟ้อง และก้อได้คำตอบมาว่า 'เป็นความคิดที่ดีมากกกก ^O^' และหน้าเดอิดาระตอนนั้นก้อเป็นอย่างนี้ =0=...(เอ๋อแดก)
[Deidara say]
ไม่อยากเชื่อเลยว่าชั้นจะมาทำอะไรแบบนี้ TT_TT น่าจะปฎิเสทไปซะตอนนั้นเลยแต่ก้อขัดคำสั่งไม่ได้อยู่ดีแหละ เพื่อความปลอดภัยวันนี้ชั้นเลยเอาจตุคามรามเทพรุ่นโคตรเซียนอันเท่า ฟ-า-ย มาด้วย(มีด้วยเหรอไอ้รุ่นโคตรเซียนที่ว่า =-=^)อย่างน้อยก้อกันเหนี่ยวไว้ก่อนดีกว่าแก้ถูกมะ -0- ขอให้รถม้าล้อหลุดหรือไม่ก้อม้าเป็นวิ่งไปผอดทางด้วยเถ๊อ -/I\- สาธุๆๆๆๆๆ เพี้ยงๆ โอม~ จงถึงช้า~ จงถึงช้า~ จงถึงช้า~
เอี๊ยดดด!!
ชั้นบอกว่าถึงช้~า TT{}TT ทำไมมันเร็วปานจรวจขนาดนี้ ชั้นไม่อยากหมั้นกะไอ้โหดบ้าเลือดนะเฟร้ยยย จตุคามไม่ช่วย รู้งี้เอารุ่น โคตรๆๆๆๆๆเทพมาเลยดีกว่า
"ลงมาได้แล้วเด เอ๊ย องค์หญิง -*-"
"ไม่ลงได้ปะพี่โม่ง"(ชื่อคนขับรถม้า)
"ไม่ได้ เธอต้องทำเพื่อองค์หญิงนะ อนาคตของราชวงตกอยู่ในเมื่อเธอแล้วเดอิดาระ"
โห พูดซะซึ้งถึงทรวงเลยนะไอ้คุณพี่โม่ง -_- ลงก้อลงเว้ย เพื่อองค์หญิง เดอิสู้ตายยยย(แกจาไปรบหรอ =_=;)ชั้นก้าวลงจากรถม้าแล้วถึงกับตลึงกับขนาดของวังอาคาสึกิ พระเจ้าช่วยกล้วยทอดกล้วยปิ้งบินได้!! นี่มันบ้านคนหรือบ้านยักษ์วะ โคตรใหญ่เลย O_o ถ้าเทียบกับวังองค์หญิงแล้วนี่ชิดซ้ายไปได้เลย อยู่กันกี่คนวะเนี่ย
"องค์หญิงใช่มั้ยครับ"
ผู้ชายคนหนึ่งเดินเข้ามาถาม
"มะ... ใช่แล้ว!!! ชั้นเอง แฮ่ๆๆ"
เกือบพูดว่าไม่แล้วไง TOT โชคดีไป
"เชิญทางนี้ครับ"
หมอนี่พูดพร้อมกับโค้วคำนับ ชั้นเกือบโค้งตามแล้วมั้ยล่ะ โกหกคนไม่เก่งด้วยเรา ชั้นเดินตามหมอนี่ไปติดๆ ขายาวชะมัด -_-!! จะตามไม่ทันแล้วเว้ย เดินแหกแข้งแหกขาก้อไม่ได้ เสียภาพพจองค์หญิงหมด ต้องเก็กไว้ๆ แต่ไอ้บ้านี่เดินเร็วเป็นบ้าเลย จะรีบไปเข้าห้องน้ำรึไง =_=^^
แอ๊ดดดด
หมอนั่นเปิดประตูให้ชั้น พอเข้ามาข้างในแล้วรู้สึกอึดอัดบอกไม่ถูก อ๋อรู้แล้ว ก้อทุกคนเล่นใส่ชุดสีดำปิ๊ดปี๋ดูอึมครึมชะมัด มีใครตายรึไง =_= มีแต่ชั้นคนเดียวที่ใส่ชุดสีแหววอยู่
"รออยู่ที่นี่ก่อนนะครับ ผมจะไปตามท่านซาโซริก่อน"
หมอนี่พาชั้นมานั่งรอที่ห้อง เออ คล้ายๆกับห้องดื่มน้ำชา จัดแบบสไตญี่ปุ่นดูแล้วสบายตาดี
"ท่านซาโซริครับ องค์หญิงมาแล้วครับ"
"อืม"
หมอนั่นเข้ามากับผู้ชายอีกคน เค้ามีผมสีแดง นัยตาสีทับทิม และที่สำคัญ หล่อมากกกกกกกกกก ฮิๆ >///< ทำไมองค์หญิงไม่เอานะ อ๋อใช่ ก้อหมอนี่มันบ้าเลือด โหดไร้ความปรานีไงล่ะ!!
"นี่น่ะเหรอ"
"ใช่ครับ"
"ดูหน้าตาไม่ค่อยเลยนะ"
ปึด
"หมายความว่าไงหา -_-+++!!"
ชั้นลุกขึ้นถกแขนเสื้อเตรียมชกมวย
"ชิ ขี้โมโหอีกตะหาก"
"หน่อยยยย อยากตายรึไง อืม!!!"
ชั้นชักอยากจะต่อยไอ้หน้าเชิดๆแบบว่าข้าใหญ่อย่างนั้นจริงๆ ฮึ่มๆๆๆ -_-+ ฉุนค่ะ
"แล้วอีกอย่างนะ ที่นี่เค้าไม่ใส่ชุดพรรนั้นหรอกนะ"
เค้าพูดแล้วมองชั้นที่ตอนนี้ฉุนขาด
"มานี่ ชั้นจะพาไปรู้จักคนในบ้าน"
"เชอะ =A="
ชั้นสบัดหน้าหนี
"เฮ้อ มานี่"
"ไม่... โอ้ยย"
มันกระชากแขนชั้นแล้วลากๆดึงๆให้ชั้นเดินตามซึ่งชั้นขัดขืนเต็มที่ แต่หมอนี่มันแรงช้างสานค่ะ ชั้นเลยโดนมันลากไปหยุดอยู่ห้องกินข้าว(ที่รู้เพราะมีจานที่ยังไม่ล้าง)
"คนที่เจาะหน้านั่นใหญ่ที่สุดในบ้าน ชื่อเพน คนผมเขียว เซ็ทสึ คนนั้น คนนี้ คนโน่นบลาๆๆๆๆๆๆๆๆๆ คนที่ใส่หน้ากากชื่อโทบิ คนสุดท้าย อิทาจิ"
"-.-"
"ก้มหัว"
"แล้วทำไมต้อง อ๊ะ"
หมอนี่ไม่รอให้ชั้นพูดจบเลย เอามือมาจับหัวฉันให้ก้มตามที่บอก เจ็บนะเว้ย -_-++
"ทุกคน นี่องค์หญิงที่ไอ้แก่นั่นพูดถึง"
(ไอ้แก่=พระราชา =-=;)โคตรมีความเคารพผู้ใหญ่เลยนะ ถ้าเป็นคนธรรมดาคอขาดแขนขาดขาขาดลูกตาหายแล้ว ทุกคนหันมามองที่ชั้นเป็นตาเดียวแล้ว... ไม่สนใจ ดูแต่ละคนดิ ใส่ชุดสีดำลายเมฆสีแดงกันหมด เห็นอย่างนี้แล้วอยากกลับไปเปลี่ยนเสื้อจริงๆ
"องค์หญิงใช่มั้ย"
คนที่ชื่ออิทาจิเข้ามาทักฉัน
"ใช่ อืม"
"ยินดีที่รู้จักนะองค์หญิง"
"อืม"
"อะแฮ่ม"
ก้างปลาติดคอหอยรึไงฟะ อะแฮ่มๆอยู่ได้ คนเค้าจะคุยกัน ชิ -*-
"งั้นชั้นไปดีกว่า ก้างปลาติดคอใครบางคน"
โอ้โห สุดยอด เอาไปเลย1,000,000คะแนน เย้ สะจายยยย
"นายมีอะไรอึดอัดใจมะ"
"ชั้นอึดอัดที่เธอจะต้องมานอนห้องชั้นต่างหาก"
"ห๊า!!!!"
"ทำไม"
"ใครบอกนายว่าชั้นจะนอนด้วย ไม่เอา!!"
"เป็นคู่หมั้นนอนด้วยกันไม่ได้รึไง"
เฮือก รอยยิ้มปีศาสชัดๆ ยังไงชั้นก้อไม่อยากนอน ไม่เอาเด็ดขาด ไม่เอาไม่อ๊าวววววว
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น