คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #22 : ~Konan&Pein story~ บทที่ 1 : รักแท้รักที่อะไร~ ตับไตไส้พุง??? = =
หลายๆๆ เดือนผ่านไป~~~
ณ ห้องครัวหลังร้าน
เนื่องจากเมื่อวานพวกฉันดันไปทำบะหมี่ ซีอิ๊วและน้ำจิ้มตราภูเขาทองหกใส่เอกสารสำคัญขั้นชีพของ ผอ. และโดนเทศนาจนหูช้าไปสามชั่วโมง... วันนี้ก็เลยต้องมาชดใช้กรรมด้วยการมาทำอาหารที่ร้านแทนแม่ครัวที่ลาป่วยเพราะเป็นไข้หวัด 2009 T^T!!! อ้าก! อยากจะเอาฟ้าทะลายโจรมาชุบน้ำมนต์แล้วไล่ไอ้หวัดบ้านี่ไปให้พ่นๆจริงๆ แล้วคุณแม่ครัวนี่ก็สงสัยไม่ได้กินร้อน ช้อนกลาง ล้างมือแน่ๆเลยถึงได้เป็นน่ะ =_____=^^^ แต่ยังไม่หมดแค่นี้นะ เพราะปัญหามันยังมีอีก! อะไรน่ะเหรอ... ก็พวกฉันยังคิดเมนูไม่ออกเลยน่ะสิ!!!
"ฮือออออ~~ เอาไงดีอะ T_T" ยัยมิโอะ(เพื่อนโคนัน)หันมาพูดแล้วเขย่าแขนฉันที่ยืนเก๊กปัญญาอ่อนอยู่(?)
"นั่นสิ ทำไงดี~~~ TOT ฉันก็ทำอาหารไม่เป็นด้วยอะ"
ยัยยูอิหันมาเขย่าแขนฉันอีกข้าง ก็กลายเป็นว่าฉันได้เนรมิตตัวเองให้เป็นต้นไม้ให้ยัยสองคนนี้โหนเล่นหรอ? =_____=
"หยุดเขย่าซักที! ทำอย่างกับว่าความคิดมันจะไหลออกจากกรพโหบกของฉันอย่างนั้นแหละ! ทางที่ดีพวกเธอสองคนมาช่วยกันคิดยังจะมีประโยชน์กว่ามาร้องไห้คร่ำครวญนะ!"
"คิดจนหยักสมองตีบแล้วนี่นา TOT" ยูอิ(ก๊อก 1)
"คิดจนหัวจะระเบิดแล้วด้วย" มิโอะ(ก๊อก 2)
"-_-^" ฉัน(กลุ้ม)
ครืนนน~
เสียงเปิดประตูทำให้พวกเราค่อยๆหันไปมองทางประตู พบว่ามีผู้ชายอยู่ 2 คนโดนอาจารย์ใหญ่หิวคอมาคนละข้าง คนนึงไว้ผมยาวมักรวบสีเงิน(หรือว่าขาว?)ท่าทางกวนๆ อีกคน... เอิ่ม... รู้สึกจะโตกว่านะ... ผมสีส้มๆแหลมๆแปลกๆ =_=^^^
"นี่คือผู้ช่วยที่พึ่งเพิ่มมาอีกเมื่อกี้นี้นะ ^^+ เจ้าสองคนนี้จะมาช่วยพวกเธออีกแรงนึงนะ ฝากดูแลด้วย"
"พวกเราไม่ใช่เด็กเล็กๆนะจะได้ให้ยัยบ้า!พวกนี้มาดูแล!"
เอ่อ... รู้นะว่าไม่อยากให้ดูแล... แต่ทำไมต้องเน้นคำว่าบ้า! ด้วยฟะ -*-+
"เฮอะ! ยังไงก็ฝากด้วยแล้วกัน ฉันไปก่อนล่ะ!"
อาจารย์ใหญ่พูดจบก็ปล่อยคอเสื้อทั้งสองแล้วเดินออกไปจากห้องครัวทันที คนผมส้มๆทำท่าเบื่อหน่ายแล้วมองมาทางพวกฉันที่ยืนจังก้าอยู่ข้างหน้าด้วยสายตาดูถูกแปลกๆ -_-+ ส่วนอีกคนก็บิดขี้เกียจแล้วหาวนิดหน่อยก่อนจะหันมายิ้มให้แล้วทักทายเสียงแจ๋ว
"สวัสดีสาวๆ ^-^ ผมชื่อฮิดัน ส่วนหมอนี่ชื่อเพนจ้ะ"
"กรี๊ดดดดดด!!! สวัสดีค่าาาา!!! >//////< ฉันยูอินะค่าาา" ยัยยูอิ
"เช่นกันค่าาาา!!!! >/////////< มิโอะค่าาา" ยัยมิโอะ
"หนวกหู -_-"
ฉันกับผู้ชายหัวส้มๆพูดออกมาพร้อมกันเด๊ะ ฉันกับหมอนั่นหันมาจ้องหน้ากัน หมอนั่นเลิกคิ้วนิดๆ เฮือก! ทำไม... พอจ้องหน้าหมอนี่รู้สึกเหมือนมีมีดเล่มคมกริบมาฟันที่คอ -_-;; น่ากลัวเกินคนไปแล้ว!
"แล้วนี่ต้องทำเมนูอะไรล่ะ - -" หัวส้ม
"ยังไม่ระ..."
"แกงไตปลาค่ะ!"
"หาาาา????? =_="
ฉันหันไปมองยัยมิโอะกับยัยยูอิที่พูดออกมาพร้อมกันด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม ส่วนฉันที่ไม่รู้ว่ายัยสองคนนี้กำลังพูดเรื่องอะไรก็เอ๋อรับประทานตามระเบียบ มะ... เมื่อกี้ยัยสองคนนี้พูดอะไรออกมาน่ะหา!!! แกงไตปลาเนี้ยนะ!!! เอ... แต่ตอนที่เปิดตู้เย็นออกมาดูก็มีส่วนผสมทำแกงไตปลานี่นา อื้ม งั้นคงไม่เป็นไร...(มั้ง!)
"งั้นก็เริ่มเลย มัวยืนเก๊กอะไรอยู่ได้"
อ้าว ไอ้เจ้าหัวส้มนี่ก็วอน TEEN ซะแล้ว =_=^^^ ชิ~ ตัวเองก็ยืนเก๊กหล่อ(?)เหมือนกันนั่นแหละ(คำด่ามันแปลกๆนะ =_=!!!) ฉันเดินไปหยิบไตปลาในตู้เย็นออกมา แต่ทว่า... เรื่องมันพึ่งจะเริ่มค่ะ... เพราะยัยมิโอะกับยัยยูอิดันวิ่งมาทางฉันแล้วแย่งชามไตปลากันไปๆมาๆ ต่อมามันก็ส่งผลให้ไตปลาลอยละลิ่วปลิวละลองไปประทับอยู่บนหน้าไอ้หัวส้มขี้เก๊กทันที เอาเป็นว่าเรื่องนี้ฉันไม่เกี่ยวนะ =_=;;;
"ว้ากกกกกกกกกก!!!"
แหม ร้องซะเสียงหลงเชียวนะ อย่างกับเจอผีมาขอส่วนบุญงั้นแหละ เชอะ ผู้ชายอะไรสำอางชะมัด -_-^
"โอ้โหเพน! นี่นายชอบไตปลาขนาดนั้นเลยเหรอเนี่ย -.-!"
นายหัวขาวพูดแซวแต่ดันโดนทำหน้าดุใส่ พอเห็นแบบนั้นฉันก็แทบจะลงไปขำชักดิ้นชักงอกับพื้นเลย 555+ นายนั่นพูดถูกเผ่ง~! สะใจๆ อิๆ
"ใครโยนไตปลาใส่หัวฉันหาาา!!!"
พอเอาไตปลาออกจากหัวเสร็จหมอนี่ก็หันมาโวยวายใส่พวกฉันทันที ชะอุ๋ย~ ยัยมิโอะกับยัยยูอิได้โดนควักไส้มาทำเป็นแกงแทนไส้ปลาแน่ๆเลยฉัยว่า 555+ >_<
พรึ่บ!
555+ ฮ่าๆๆๆ ฮะ... ฮา... เฮ้ย! ไหงยัยเพื่อนทั้งสองดันชี้นิ้วมาทางฉันล่ะ ปาขี้มาให้แล้วไงยัยสองคนนี้ O_o หน็อยยยยย อย่างนี้เลิกคบ! เลิกคบๆๆๆๆๆ เลิกคบเด็ดขาด! -_-+++
"ยัยนี่เป็นคนทำค่ะ (o>_<)o-" ยัยยูอิ
"ใช่ค่ะ ฉันเห็นว่ายัยนี่ตั้งใจโยนมาเลยนะคะ! (o>_<)o-" ยัยมิโอะ
อ้าว! แบบนี้ก็เวรสิค่ะ! อ้ากกกกกกกก!!! ยัยพวกทรยศ! -_-+++
"เธอใช่มั้ย -_-+++"
"ไม่ใช่ย่ะ! ยัยสองคนนี้ต่างหาก -_-^"
ฉันพูดความจริงแล้วชี้นิ้วไปทางยัยสองศรีจอมทรยศนั่น ยัยสองคนนั้นหน้าซีดเผือกแล้วรีบปฏิเสธ
"ไม่ใช่นะ >_< ยัยนั่นตะหาก เนอะๆ" ยัยมิโอะ
"ใช่ๆ >_<" ยัยยูอิ
"โกหก! ให้เปิดศาลเปาวุ่นจิ้นมันตรงนี้เลยมั้ยยะ! -_-++"
เปาวุ่นจิ้นเปิดศาลลลลลลล!!! เอานังสองคนนี้ไปประหารหัวหมา โฮะๆๆฮ่าๆๆ ฉัวะ! ตาย... จัดงานศพ ขึ้นเมร... เผา... (ยังโว้ย!)
"หยุด! ไม่ค้องเกี่ยงกัน โดนหมดนั้นแหละ!"
ซ่า!!!
"กรี๊ดดดดดดดดดด >____<!!!"
พวกเราแหกปากร้องกันดังลั่น ว้าก! ไอ้หัวส้มขี้เก๊กมันเอาน้ำบ้าอะไรไม่รู้สาดพวกฉัน เอ่อ... แต่ว่า... ชุดนักเรียนมันบางใช่มั้ย =_=??????
"นั่น...น้ำอะไรน่ะ =_=;;" ฉันถามอย่าง(พยายาม)ใจเย็นสุด
"น้ำล้างผัก"
"..."
"..."
"ไอ้บ้าไปตายซ้าาาาา!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"
หลังจากเล่นสงกรานกันอย่างเมามันส์ทั้งๆที่มันเป็นหน้าหนาว... ทุกคนในห้องไม่เว้นแม้แต่ผู้ที่ไม่เกี่ยวข้องอย่างนายหัวขาวก็เปียกกันถ้วนหน้า อ๋อ ไม่ใช่หนาวอย่างเดียว เหนื่อยด้วย =_=;;
"นี่พวกเธอเป็นเด็กอนุบาลหรือไงหา!!! ฉันสั่งให้มาทำอาหารไม่ใช่มาเลนสงกรานกันจนตัวเปียกเป็นลูกหมาตกคลองแบบนี้!!! สมองน่ะมีมั้ยหา!!!"
ประโยคข้างบนเป็นของอาจารย์ใหญ่ที่เข้ามาตรวจดูความเรียบร้อย(ซึ่งเห็นได้ชัดเจนเลยว่ามันยุ่งเหยิงค่อดๆ =_=)พอเห็นสภาพห้องครัวแล้วท่านแทบจะรำไทยแล้วถีบพวกเราเป็นท่าหมูบินได้ให้ลอยละลิ่วกลางอากาศแล้วกระทืบซ้ำอีกที แต่โชคยังดีที่ท่านยังเมตตาเปลี่ยนเป็นด่าพวกเรายัน 7 ชั่วโคตรแทนค่ะท่านผู้อ่าน...(อันไหนมันแย่กว่ากันฟะ -*-)
"โอ๊ย!! ฉันล่ะอยากเป็นไมเกรนตายๆไปเลยจริงๆ! ให้ตายเถอะ! จะเอายังไงกับช้านนนนนน!!!"
โอว วัดได้ 170 ล้านๆๆๆๆเดซิเบลค่ะ =O=
"เอาล่ะ! พวกเธอไม่ต้องทงต้องทำมันแล้วอาหารน่ะ!!! ทำความสะอาดให้เรียบร้อยเดี๋ยวนี้!! แล้วไม่ใช่แค่ที่นี่ที่เดียวนะ พวกเธอต้องไปทำความสะอาดที่ห้องสมุดเก่ากับห้องเก็บของของโรงยิมด้วย! ชัดนะ!"
"คร้าบ -O- / ค่ะ =O="
นั่นไง ว่าแล้วว่าต้องโดนเฉดหัวไปทำความสะอาดแถวๆไอ้สองสถานที่นี้ =_= เพราะว่าเนื่องจากไม่มีปัญญาจ้างภารโรงมาอีก 4-5 คน เวลา นร. ทำผิดก็เลยต้องใช้แรงงานทางอ้อมเยี่ยงนี้ กลุ้มเฟ้ย! เพราะไอ้หัวส้มบ้านั่นแท้ๆ =_=+++++++++++ ชิชะ! เดี๋ยวเถอะ เล่นไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง(ยังไงวะ -*-???)
------------------------------------------------------------------------------
ความคิดเห็น