ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Fic Naruto [Love in Akatsuki] องค์หญิงเดอิดาระ~ ภาค 2!!!

    ลำดับตอนที่ #13 : GO! TO! มหาลัย!

    • อัปเดตล่าสุด 20 ต.ค. 52


    [Deidara say]

    "หา! มหาลัย! O0O"

    "จะตะโกนทำไม -_- แค่บอกว่าต้องไปมหาลัยแค่นี้ทำเป็นเสียงดัง"

    ซาโซริพูดแล้วดันหน้าฉันออกไปเพราะฉันยื่นหน้าเข้ามาหาแล้วตะโกนกรอกหูนั่นแหละ =_= นี่ถึงเวลากลับไปอยู่ในห้องเรียนแล้วเหรอ T_T ฮือๆ 

    "งั้นฉันขอโดดได้ปะ ^0^"

    "อยากโดนจับหรือไงไม่ไปเรียน -_-"

    ใจร้ายวุ้ย T_T!

    "อีกอย่างถ้าเธอไม่ไปเธอก็จะอยู่ที่นี่คนเดียว เพราะคนอื่นเค้าไปเรียนกันหมดแล้ว โซอิแล้วก็พวกของเธอด้วย ไปเรียนกันหมด"

    "โซอิอายุแค่14ไม่ใช่หรอ เดมิกับมิองก็ด้วย =_="

    "ฉันสมัครให้เรียนโรงเรียนข้างๆแล้ว ไม่ต้องห่วง -_-"






    วันแรก ณ มหาลัย

    "อู้หู >.< มหาลัยของพวกราชวงค์นี่ใหญ่ชะมัดเลย" ยัยฮินะพูดแล้วกวาดสายตามองไปรอบๆ เอ่อเนอะ มันก็จิง = =

    "ดีจังเลยนะ >[]< ให้พวกเราที่อยู่ฐานะทาสมาเรียนอยู่ที่นี่ ท่านซาโซรินี่ใจดีแถมยังหล่ออีก หุๆ =..=" ยัยมัตสึกิพูดแล้วทำหน้าหื่นๆ เฮ้ย! คิดไรยะ -_-+

    "เฮ้ยๆ มัตสึกิ อย่าแม้แต่คิดเชียวนะ ท่านซาโซน่ะเป็นถึงสามีในอนาคตของเดอิเชียวนะเฟ้ย! >0<"

    "ไอ้! ฮินะ!!"(เน้นเสียงหนักแน่น)

    ฉันเสียงดังแล้วทำท่าจะเข้าไปบีบคอหอยยัยฮินะให้รู้แล้วรู้รอดไปเลย 
    >[]<! แต่ยัยนั่นดันไปหลบหลังไอที่เดินอ่านหนังสืออยู่ฉันเลยทำอะไรไม่ได้ เชอะๆ! = =+

    "กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!!!!!!!!!"

    พรึ่บ (O_O!!)_O!!)_O!!)_=!!)

    พวกเราทั้งสี่หันไปทางเสียงกรี๊ดพร้อมกันอย่างพร้อมเพรียง และมันคือ...





    "กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด!!!!!!! เด็กใหม่เท๊เท่!!!!! >////////<"

    "โอ๊ยยย ใจมันหายละลายๆๆๆ ไหลไปหาเธอ! >/////o/////<"

    "อ้ายยยยยยยยยย!!! มีพัดลม เอ๊ย! แฟนยังค้าาาาา!!!~~"

    "ขอเบอร์หน่อยค่าาาาาาา!!!!!!!~~~~~~"

    (=_=;;)_=;;)_=;;)_=;;)

    ที่แท้ก็เดมิน้องฉันในยูนิฟอร์มนักเรียนนี่เอง ตกใจหมดนึกว่าซุปเปอร์จูเนียร์มาซะอีกจะได้ไปขอลายเซ็น เฮ้อๆ... ตอนนี้เดมิโดนสาวๆเกือบทั้งร.ร.รุมล้อมขอเบอร์ขอเมลล์กันหมด โอ๊ะๆ เกือบโดนกระเทยหอมแก้มด้วย มาวันเดียวก็กลายเป็นหนุ่มฮอตเลยนะเนี่ยน้องฉัน ควรภูมิใจมั้ย?

    "โหย นี่ก้อเนื้อหอมเหมือนกันนะเนี่ย" ไอ

    "เนื้อหอมเหมือนพี่มันเลยล่ะ มีหนุ่มๆหมายปองจับกด ก๊ากๆ~ แอ้ก! แงงง เจ็บนะ T^T"

    ฮินะพูดแล้วลูบหัวตรงที่มันโดนฉันตบ ไม่อยากจะยอมรับ! -_-+ ฮึ

    "สวัสดีคร้าบสาวๆ ^^"

    "เฮ้ย!"

    อยู่ๆไอ้สองฝาแฝดจอมแป้ก(โคทาเกะ&คิซึเกะ)โผล่มาจากไหนไม่รู้ทำเอาพวกฉันกระโดดถอยหลังไปสามก้าว สองคนนั้นมาด้วยหน้าตายิ้มแฉ่งแสดงถึงการมีความสุขอย่างแรง(ย้ำ แรง)

    "พะ... พวกนายก็มาเรียนด้วยเหรอ = =^" ไอ

    "อ่าฮะ พวกเราก็ต้องมาหาความรู้เพื่อเป็นตัวเก็งเพิ่มพูนความรู้สู่การเป็นเจ้าโลก วะฮ่าๆ"

    "=_____=;;"ทั้งหมดยกเว้นคิซึเกะ

    "เอ่อ... ว่าจะถามมาตั้งแต่เจอยังไม่ได้ถาม แล้วพวกนายเจอกับโซอิที่ไหน" ฉันถาม

    "อ๋อ พวกเราเจอโซอิตอนสมัยสงครามโลกครั้งที่สอง เจอกันที่หลุมหลบภัยตอนหนีพวกพม่าที่มาบุกกรุงอโยธยาศรีรามเทพนคร เนื่องจากเวลามีไม่มากพวกเราจึงหนีพวกพม่าไปอยู่ที่ยูเอฟโอที่มนุษย์ต่างดาวมาเก็บชิ้นส่วนดาวเคราะห์ที่ตกมาที่โลก พอพวกพม่ายกทัพมาตีอีกผู้นำพม่าที่ชื่ออะไรไม่รู้จำไม่ได้โดนยิงตกคอช้างตายแล้วไม่รู้ว่าเค้าจะสร้างภาคสามรึเปล่าเพราะใช้ทุนเยอะ ^-^"

    "=___________________=;;;;;;;^^^^^^^^^"

    มะ... มุขบ้าอะไรของมันอีกวะ! ที่พูดมานี่พวกฉันฟังไม่รู้เรื่องเลยนะ นั่นมันเรื่องตำนานสมเด็จพระนเรศวรฯไม่ใช่เรอะ! แล้วมันเอาเรื่องอะไรต่ออะไรมาปนกันอีกวะเนี่ย พวกฉันเดินเลี่ยงไอ้สองตัวนั่นไปยังประตูทางเข้า

    "เฮ้ยๆๆๆ เดี๋ยวเด่ๆๆ มาฟังก่อนนนนนนนนน!!! >O<"

    "แว้กกกก!! วิ่งเร็ว!! >O<!!"

    สิ้นเสียงมัตสึกิ พวกฉันใส่เกียร์ควายวิ่งป่าราบหนีไอ้แป้กสองตัวที่วิ่งตามมารังควานจะให้ฟังมุขแป้กๆของพวกมันอีก อ้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!! อย่าตามมานะโว้ยยยยยยยยยยยยยยยย!!!!!!!!!

    ปึง! โครมมมมมมมมมมมม!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

    ฉันวิ่งไปชนใครไม่รู้อย่างแรง แต่ฉันตะหากที่เป็นคนล้มลงไปกอง =_=; สงสัยเป็นผู้ชายแน่เลยเพราะถ้าเป็นผู้หญิงต้องล้มลงไปกับฉันด้วย ฉันรีบลุกขึ้นปัดฝุ่นนิดหน่อยแล้วคนที่ฉันชนก็พูดขึ้นว่า

    "ขอโทษนะครับ เป็นอะไรมั้ย"

    "อ๋อ ไม่เป็นไรค่ะ =O=;" แต่ที่จริงฉันต้องเป็นฝ่ายขอโทษไม่ใช่หรอ -_-^

    "เอ่อ... ขอ..."

    "ไม่เป็นไร คนสวยให้อภัย ^-^"

    "...=O=..."

    เฮ้ย! หมอนี่เป็นเทพบุตรตกสวรรค์มาหรือเปล่าเนี่ย ขอยอมรับว่าหน้าตาดีโคตรๆ หน้าตาดูทะเล้นๆดูน่ารักดี >_< ที่จริงฉันไม่แอบกรี๊ดใครง่ายๆนะ แสดงว่าหมอนี่ใช้ได้เหอะ ฮุๆ =..=

    "ฉันชื่อ อาโอยากะ นาโมโตะ แล้วเธอล่ะ" อ้าก! โดนคนหล่อถามชื่อ!  เขินโว้ย >///<

    "ฉันชื่อ..."

    "ขอโทษที่ขัดจังหวะนะจ๊ะนาโมโตะ" อยู่ๆยัยฮินะก็โผล่มาจากด้านหลังฉันแล้วมาจับไหล่ข้างนึง เฮือก! =O=;นึกว่าผี

    "ใช่! พอดีว่าเดอิดาระต้องรีบไปแล้วล่ะ ค่อยเจอกันใหม่นะจ้ะ" ยัยมัตสึกิโผล่มาจากด้านหลังแลวจับไหล่อีกข้าง แล้วยัยสองคนนั้นก็พร้อมเพรียงกันคล้องแขนฉันลากฉันไปไกลลิ่ว อ้ากกกกกก!!!! ยังไม่ได้บอกชื่อคนหล่อเลย >0<~~



    10 นาทีต่อมา

    "อ่า จิงดิ พึ่งรู้ =_=;;"

    ฉันพูดแล้วเกาหัวแกรกๆ ก้อไอ้หล่อเมื่อกี้มันหล่อร้ายลึกน่ะสิ! T^T เห็นหล่อๆแบบนั้นที่จริงแล้วทั้งเจ้าชู้ หลายใจ มีมารยาหว่านล้อบผู้หญิงมากกว่าร้อยแปดเกวียน มีแฟนมาแล้วยี่สิบกว่าคน เพราะฉะนั้น... อยู่ไกลๆจากมันดีที่สุด ยังไงแฟนฉันก็หน้าตาดีย่ะ =^=!

    "ฉันเองก็คาดไม่ถึงเหมือนกันนะว่านาโมโตะจะเป็นคนแบบนี้..."(ฮินะ)

    "ผมมันเป็นคนแบบไหนหรอครับสาวๆ -_-"

    "อ๋อ กะล่อน ปริ้นปร่อน เจ้าชู้ หลายจะ... เย้ย! O0O!"

    ทั้งกลุ่มฉันสะดุ้งโหยงพอไอ้คนที่พูดถึงอยู่มันโผล่ออกมา อ้ากกกกกก! มาไมยะ! =_=! ไม่อยากเจอ ไปไกลๆเลยไป ชิ่วๆ

    "เฮ้อ... โดนใส่ร้ายอีกแล้วเรา"

    เขาพูดพร้อมทำหน้าเหนื่อยๆ อ้าว... โดนใส่ร้ายหรอกหรอเนี่ย -_- ยัยฮินะรีบเข้ามากระซิบข้างหูฉันว่า...

    "เดอิ อย่าไปเชื่อนะ เมื่อเช้าฉันยังเห็นอี๋อ๋อกับผู้หญิงสี่คนแน่ะ อย่าไปหลงกลนะเพื่อน! >0<+"

    อ๋อออออ~~ งั้นที่พูดเมื่อกี้ไอ้นี่สตอเบอร์แหลลลลล - -+!

    "นายเป็นใคร พวกฉันไม่รู้จัก -0- ต้องการอะไรไม่ทราบยะ"

    ยัยมัตสึกิยิงคำถามรัวแล้วดันฉันออกห่างจากหมอนี่

    "อ๋อ แค่อยากคุยกับคุณเดอิดาระครับ ^-^"

    "ตอนนั้นเราก็บอกไปแล้วว่าเดอิไม่ว่างแล้วจะเอาอะไรอีก" ไอ(เน้นเสียงเข้ม)

    "ฉันแค่จะเอาไอ้นี่มาคืน"

    อีตานาโมโตะยื่นของในมือมาทางฉัน ชะอุ๋ย มือถือฉันนี่หว่า O_O ไอ้หมอนี่มันขโมยมาตั้งแต่เมื่อร๊ายยย!! >0<++ 

    "เอาคืนมานะ!"

    ฉันพูดแล้วกระโดดแย่งมือถือจากไอ้หมอนั่น ทำไมมันตัวสูงเยี่ยงนี้ YoY แงๆ แถมมันยังเอามือถือหลบซ้ายขวาหน้าหลังรอบหัวมัน ย้ากกกกกกกกกกกกก!!!! ไอ้บ้านี่มันต้องการอะไรกันแน่!

    "นี่ตกลงนายจะเอาอะไรกันแน่!"

    "ไปกินข้าวด้วยกันหน่อยดิ ^-^"

    "ชาติหน้าหลังเซเว่นปิด! ย้ากกกกกกก!!!"

    พรึ่บ!!!

    "!!"

    ตอนนี้ทั้งฉันทั้งมันเงียบกริบกันหมด ทุกคนด้วย พวกเพื่อนๆฉันถึงกับอ้าปากค้างสต็อบคาที่ แต่ที่ฉันแหกปากร้องไม่ได้ก็เพราะ.... เพราะ... เพราะ... เพร๊าะ... O/////////O!! เพราะไอ้บ้านี่มันจูบช้านนนนนนน!!

    **หมายเหตุ** ถ้าย้อนไปเมื่อห้าวิก่อนตอนที่เดอิกระโดดแย่งมือถือ หน้าเลยเข้ามาใกล้นาโมโตะ นาโมโตะจึงใช้จังหวะนั้นรวบตัวแล้วจูบทันที

    พลั่กกกก!!!

    ฉันกำหมัดสอยเข้าที่แก้มไอ้นาโมโตะจนมันถอนจูบเน่าๆของมันแล้วถอยหลังไปสามก้าว คาดว่าเลือดกำเดาออกและปากแตกเพราะฉันซัดเข้าไปเต็มแรง(โอวววว น่ากลัววว -.-)มันเช็ดเลือดนิดหน่อยแน่ปากยังยิ้มกรุ้มกริ่มอยู่ 

    "กะ... แกทำบ้าอะไรของกะ...!!!"

    "จุ๊ๆ~~ อย่าเสียงดังไปสิ เธอเป็นคนเข้ามาเองนะ~"

    "อะ... อะ.. อะ...ไอ้......"(หาคำด่าไม่ถูก)

    "เอ๋~ ถ้ารูปนี้ส่งออกไปจะเป็นยังไงน้าาาา"

    มันโชว์มือถือฉันให้ดู มันแอบถ่ายตอนมันแอบแต๊ะอั๋งช้านนนนนน!!! กรีดดดดดดร้องงงงงงงง

    "เดี๋ยวเย็นนี้มารับนะจ้ะ จุ๊บๆ ^3^"

    มันพูดแล้วส่งจูบมาให้ซึ่งฉันหลบไม่รับแล้วเดินลิ่วไปเลย

    "ไอ้... ไอ้... ไอ้เล๊ววววววววววววววววววว!!!!!!! TTOTT"

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×